زندگی مجموع افکار و عکس
العمل های خود ماست گله و
شکایتی که ما از دیگران داریم
در حقیقت بازتابی از نقص ها و
کاستی های خودمان می باشد

@SinaYavarian
http://www.yavarian.ir

توانایی در پــــذیرش زندگے طبق شرایط آن، جزیے ضروری و لاینفک از بـــــیـداری روح است
ما یا باید آنرا بپذیریم
یا ناراحت و تــــیـــره بخت ودر حسرت بمانیم

@SinaYavarian
http://www.yavarian.ir

‍ وقتی وجودت آکنده از عشق به خود شود...

این شجاعت را خواهی داشت تا با عمیق‌ترین ترس‌هایت روبرو شوی و با اعتماد به نفس به هر آنچه برای موفقیت در کارهایت نیاز داری عمل کنی.

وقتی به خودت عشق بورزی، حقانیتی نسبت به خود احساس خواهی کرد که نه محصول شرایط دنیای بیرونی، نه برگرفته از دستاوردها و خودستایی‌های من، بلکه از بطن وجودت سرچشمه می‌گیرد! 

تو این توانایی را پیدا می‌کنی که با دیدگان الهی به خویشتن خود بنگری، و در بند بند وجودت کمال را ببینی، همان‌جایی که در آن آسانی و سهولت حکمفرماست و هرکاری به نتیجه می‌رسد.

من از کمال مقدس صحبت می‌کنم، از شناخت الوهیت و متصل بودن به آن، به گونه‌ای که بدانی طرحی هست که به تو کمک می‌کند تا به یک جنگجوی الهی بدل شوی،
کسی که در عشق‌ورزی به خود و دیگران هیچ حد و مرزی نمی‌شناسد...

#دبی_فورد



@nikandishan5e
@SinaYavarian
http://www.yavarian.ir

با یک گل هم بهار می شه... اگه شما از خودتون شروع کنید و در رشد و ارتقا خودتون گام بردارید، بهار خواهد شد... #از_خود_شروع_کنیم شعار گروه #نیک_اندیشان از سال ۱۳۸۲ هست....

@SinaYavarian
@Nikandishan5e

فیلمی کوتاه و تاثیرگذار به نام کفشهای من که نامزد جوایز معتبر زیادی شده.

هیچگاه باطن زندگی خود را با ظاهر زندگی دیگران مقایسه نکنید
شاید این بزرگترین پیام این فیلم باشد👌

@SinaYavarian

من مردی مطلقاً آزاد هستم.
من لحظه به لحظه به سمت آینده حرکت می‌کنم.
من گوتام بودا را بیست و پنج قرن است که پشت سر نهاده‌ام.
اشراق او نیز بیست و پنج قرن کهنه است. گرد و غبار زیادی بر آن نشسته است. ولی آینه‌ی ضمیر من مطلقا تازه است.
من به حرف هیچ‌کس گوش نخواهم داد. هیچ‌کس مرشد من نیست!
هیچ‌کس حق ندارد به من بگوید که شخصیت چیست. خرد چیست و اشراق چیست. هیچ‌کس چنین حقی ندارد.
من مردی مطلقا آزاد هستم. من بر اساس نور خودم زندگی می‌کنم.
من پیرو هیچ‌کس نیستم. من بر اساس هیچ کتاب مذهبی زندگی نمی‌کنم. من پیرو هیچ دین و آیین و مذهبی نیستم.
انسان آگاه عمیقاً نگاه می‌کند و به میان کلمات نفوذ می‌کند، نه خدا می‌تواند فریبش دهد، نه کتاب‌های مقدس، نه وطن، نه ملت‌ها و نه سیاستمداران. او بر طبق هوشیاری‌اش زندگی می‌کند.
او فردیت دارد، فردیتی بلورین و شفاف، آیینه‌ی محض، لمس ناشده توسط هیچ‌چیزی، بی هیچ گرد و غباری.
اما برای هزاران سال همین کلمات ناچیز و گاه احمقانه و دلایل سطحی باعث‌ کشتار انسان‌ها بوده است.
انسان هوشیار نمی‌تواند فریب کلمات را بخورد. انسان آگاه از کتاب‌های به اصطلاح آسمانی فریب نخواهد خورد.

#اوشو

@nikandishan5e
@SinaYavarian
http://www.yavarian.ir

حتی در غم انگیزترین زندگی ها نیز به لحظاتی درخشان برمی خوریم
و حتی در میان شن و سنگ هم
گل های کوچک شادی می روید ...



هرمان_هسه


@nikandishan5e

🌀🔹روابط به خصوص روابط نزدیک ضروری هستند. به همین خاطر تنهایی مهلک است.

همه ما نیاز به فهمیده شدن داریم، دوست داریم دیده شویم و به جمع دوستان و خانواده تعلق داشته باشیم. همه دوست داریم یک همسر یا شریک رمانتیک داشته باشیم. ما نیاز داریم که قبیله خودمان را پیدا کنیم.

تحقیقات نشان داده که یکی از مزایایی که بودن در رابطه یا یک گروه دارد، احساس تعلق است که به زندگی معنا می‌بخشد. وقتی دیگران به ما اهمیت می‌دهند و طوری با ما رفتار می‌کنند که این اهمیت را نشان بدهند، ما باور می‌کنیم که آدم‌های با اهمیتی هستیم.

با اینکه همه ما نیاز به تعلق داشتن داریم، در ده‌های اول قرن بیستم، بسیاری از روانشناسان و پزشکان با نفوذ، آنهایی که نگهبانان جسم و روح مان بودند، به این وجه اساسی طبیعت انسان اذعان نکردند. این که بچه‌ها نیاز به عشق پدر و مادر و مراقبت آنها دارند تا زندگی پربار و پر معنایی داشته باشند، از نظر پزشکی معنایی نداشت. بی‌توجهی خطرناک دانسته نمی‌شد بلکه آن را عملی غیراخلاقی می‌دانستند.

زمانی که روانشناسی رفتاری به وجود آمد و روانشناسان دانشگاهی توجه خود را به موضوع پرورش فرزند معطوف کردند، این دیدگاه عوض شد و آنها دست به آزمایش اهمیت وابستگی و روابط در سال‌های اولیه زندگی زدند. آنها کشف کردند که آدم‌ها فاوغ از اینکه چندساله‌اند، برای زندگی سالم و سرشار، بیش از غذا و سرپناه به روابط نزدیک نیاز دارند.

روشی که ما با آن احساس نیار به تعلق را در خود ارضا می‌کنیم، در مراحل مختلف زتدگی متفاوت است. در سال‌های اولیه زندگی عشق سرپرستان بسیار ضروری است، وقتی بزرگ‌تر می‌شویم، تعلق را در روابط دیگر می‌جوییم. آنچه که در تمام مراحل ثابت به جا می‌ماند، اهمیت حیاتی این احساس تعلق است.

اما متاسانه بسیاری از ما از این تعلق بی‌بهره‌ایم. در زمانه‌ای که ارتباطات ما بیش از گذشته دیجیتالی شده است، میزان انزوای اجتماعی بیشتر شده است. حدود ۲۰ درصد مردم احساس تنهایی می‌کنند؛ آنها می‌گویند که منبعی عظیم از احساس ناشادی در زندگی‌شان وجود دارد. یک سوم آمریکایی‌های بالای ۴۵ سال می‌گویند که تنها هستند. همزمان نتایج یک نظرسنجی در ایج یو کی، نشان می‌دهد که نیم میلیون نفر از افراد بالای شصت سال در بریتانیا، اغلب روزای خود را در تنهایی می‌گذارنند و غیرعادی نیست که آن نیم میلیون دیگر پنج شش رز هفته را بدون اینکه کسی را ببینند یا با کسی حرف بزنند، بگذرانند.

در سال ۱۹۸۵، مرکز نظرسنجی عمومی از آمریکایی‌ها سوال کرد که در شش ماه گذشته با چند نفر درباره یک موضوع مهم بحث و گفت و گو کرده‌اند. پاسخ اغلب افراد سه نفر بود. وقتی این نطرسنجی در سال ۲۰۰۴ تکرار شد، پاسخ افراد صفر بود.

تمام این داده‌ها افزایش تنهایی را ثابت می‌کند. این تحقیقات نشان می‌دهند که زندگی مردم خالی از معنا شده است. اغلب در نظرسنجی‌ها آدم‌ها روابط نزدیک خود را به عنوان معنای اصلی زندگی خود ذکر می‌کنند و آنهایی که تنهاتر و منزوی‌ترند، حس می‌کنند که زندگی‌شان خالی از معنا شده است.

گرچه روابط نزدیک برای یک زندگی معنادار ضروری‌اند اما تنها نیاز اجتماعی ما نیستند. روانشناسان همچنین دریافته اند که ارزش لحظات کوتاه احساس صمیمیت نیز بالاست. ارتباطات با کیفیت، مثل تعامل کوتاهی که میان دو انسان برقرار می‌شود، مهم هستند. مثلا زمانی که زوجی دست هم را هنگام پیاده‌روی می فشارند، یا زمانی که دو غریبه در هواپیما گفت‌وگویی همدلانه را آغاز می‌کنند، این ارتباط کوتاه اثر مثبتی بر آنها دارد. روابط با کیفیت این ظرفیت را دارند که به روابط ما با آشنایان، همکاران و غریبه‌ها معنا ببخشند.

درست است که ما نمی‌توانیم یک رابطه با کیفیت از سوی دیگران با خودمان ایجاد کنیم، اما می‌توانیم خودمان آغازگر آن باشیم. می‌توانیم به غریبه ای در خیابان سلام بگوییم به جای اینکه نگاه‌مان را از او برگردانیم. می‌توانیم به جای بی‌ارزش قلمداد کردن دیگران، به آنها ارزش بدهیم. می‌توانیم آدم‌ها را دعوت کنیم که «تعلق» داشته باشند.

قدرت معنا: هنر زندگی
#امیلی_اسمیت

@nikandishan5e

بین شادمانی و خردمندی تفاوت وجود دارد:
کسی که خود را خوشحال‌ترین آدم می‌داند، واقعا همینطور است؛

اما کسی که خود را عاقل‌ترین می‌داند، معمولا بزرگترین احمق است!



#فرانسیس_بیکن

@nikandishan5e

#یک_دقیقه_مطالعه

ایمان داشتن اصلا چیز بدی نیست؛ مثبت بودن هیچ اشکالی ندارد؛ اما بسیاری اوقات لازم است که قدم بعدی را خودتان بردارید.
با خودتان عهد ببندید که به آنچه دوست دارید برسید و برای آن برنامه‌ریزی کنید.
هرگاه خواستید خودتان را محک بزنید که چقدر در تغییر زندگی‌تان جدی هستید، نگاهی بر برنامه‌ریزی‌هایتان بکنید.

اگر برنامه‌‌ریزی‌ای برای کارهایتان نکرده‌اید، کمی به عقب برگردید و ببینید آیا واقعا با خودتان پیمان بسته‌اید یا خیر.

اگر هرچه هست فقط در ذهن‌تان است، پس باید آن را رویا پردازی نامید، نه برنامه‌ریزی!

برنامه‌هایی که فقط در ذهن‌مان جای داشته باشند به مرور زمان به فراموشی سپرده می‌شوند.
اگر برنامه‌هایتان را بنویسید و در دسترس‌‌تان نگه دارید احتمال دستیابی به اهداف‌تان بیشتر خواهد بود.


گاندی می‌گوید: " من کاملا اطمینان دارم که هر زن و مردی در این دنیا می‌تواند به جایی برسد که من اکنون رسیده‌ام؛ فقط کافی است همانند من تلاش کند و به اندازه من امید و ایمان داشته باشد. ایمانی که به عمل منتهی نشود چه ارزشی دارد؟"

نیمه تاریک وجود
#دبی_فورد

@nikandishan5e
@SinaYavarian
http://www.yavarian.ir

وقتی آدم کسی را دوست نداشته باشد، نه در این سوی زندگی و نه در آن سو، اهمیتی ندارد که نمی‌تواند او را ببیند.

وقتی آدم کسی را دوست دارد، همیشه چیزی برای گفتن یا نوشتن به او پیدا می‌کند، تا آخر عمر. آنچه ترس را برمی‌انگیزد،ناشناخته‌هاست.
شما حقیقت را می گوئید و حقیقت سیلی یا تبریک و تحسین برایتان به ارمغان می آورد. از همه بدتر اینکه در هر صورت هیچکس حرفتان را باور نمی کند. حقیقت، باور نکردنی است.

یک زن به تنهایی وقتی که عاشق باشد،
زمین و آسمان را پر می کند، حتی اگر دخترکی هشت ساله باشد...

کریستین بوبن
ابله محله

@nikandishan5e
@SinaYavarian

بعضی ها ميخواهند كاری كنند و زندگی شادی داشته باشند، بعضی ها آرزو ميكنن و اقدام نميكنند ، دسته سوم فقط انجام ميدهند
تو كدام هستی؟

مایکل جردن


@nikandishan5e

🔻افکار "مثبت" حال شما را خوب نمیکند!


سوزان دیوید در کتاب جدیدش به نام "انعطاف عاطفی" ، نحوۀ کنترل احساسات انسان را مورد سوال قرار می دهد.
او می گوید که ما باید توجهی زیاد و در عین حال ارادی به احساسات عمیق خود داشته باشیم. احساسات به ما نشان می دهند که ما به چه چیزهایی بیشترین اهمیت را اختصاص می دهیم و با شناخت از ارزش هایمان میتوانیم "خودی" انعطاف پذیر، با ثبات، شجاع و کنجکاو داشته باشیم.

سوزان دیوید مي گويد گفتمان فرهنگی ما از صحبت در مورد احساسات ما اجتناب می کند. به همین دلیل مردم می گویند باید "فکرت مثبت باشد". یکی از دوستان من این رفتار را "دیکتاتوری افکار مثبت" می خواند. او به علت سرطان جان خود را از دست داد و منظور او از این عبارت این بود که اگر بهبودی ما فقط به افکار مثبت ما بستگی داشت الان دوستان او که سرطان پستان داشتند باید همگی زنده می بودند.

با انتشار این باور که افکار ما مسئول بهبودی حال، سلامت و واقعیت ما هستند ما داریم بیش از حد در تاثیر افکار بر زندگیمان اغراق می کنیم و باعث می شویم که افراد در مقابل اتفاقات بد احساس مقصر بودن کنند چون که در برابر مشکل به اندازه کافی "انرژی مثبت" نفرستاده اند.

چیزی که در زندگی ضمانت شده این است که زندگی خوب پیش می رود تا اینکه مشکلی پیش می آید. شما سالم هستید و ناگهان مریض می شوید. شما با کسانی هستید که دوستشان می دارید تا روزی که آنها را از دست بدهید. ما نهایتا در موقعیت هایی قرار خواهیم گرفت که احساس ِ غم، خشم و ناراحتی کنیم.

تا وقتی که یاد نگیریم طیف کامل احساسات خود را درک و کنترل کنیم و با آنها راحت باشیم ما نمی توانیم انعطاف پذیر باشیم. ما باید برای مقابله با این عواطف تمرین داشته باشیم وگرنه مارا غافلگیر می کنند. از دید من تاکید بیش از حد بر روی خوشحال بودن در فرهنگ ما در اصل ما را کم انعطاف تر می سازد.

عواطفی چون ناراحتی، پشیمانی، اندوه و خشم راهنمای ارزش های ما هستند. ما در مورد چیزی که برایمان مهم نیست عصبانی نمی شویم. ما دربارۀ کارهایی که برایشان اهمیت قائل نیستيم احساس پشیمانی، غصه نداریم. وقتی که این احساسات را به عقب میرانیم در واقع مانعی بر سر راه شناخت خودمان ایجاد می کنیم. با این کار ما ارزش ها و چیزهایی که برایمان مهم هستند را نادیده می گیریم.

مشکل دیگر این است این تکنیک ِ "انرژی مثبت" و فکر نکردن به چیزهایی که ما را آزرده می سازد به هیچ عنوان کارا نیست. تحقیقات نشان می دهد که وقتی ما احساسات خود را به عقب میرانیم آنها با قدرت چند برابر باز می گردند. مثلا در یک تحقیق نشان داده شد که وقتی فردی میخواست با فکر نکردن به سیگار آن را ترک کند، با سرکوب احساس و تفکرات در مورد سیگار باعث شد که سیگار را در خواب هایش ببیند. این پدیده در روانشناسی به "تراوش" مشهور است. به این معنی که وقتی که شما سعی می کنید به چیزی فکر نکنید، آن چیز به قدرت و تاثیر بیشتر به افکارتان باز می گردد. پس اینکه برای خوشحالی دیگر عواطف را سرکوب کنیم عمل منطقی نیست...

🔻اجازه دهید تا از احساسات خود آگاه شوید ...


@nikandishan5e

مواظب "افکار منفی" ،
حتی "کوچک‌ترین" شان باشید..

کوچک‌ترین سوراخ‌ها هم ‌می‌توانند
بزرگ‌ترین کشتی‌ها را غرق کنند..!

#بنجامين_فرانكلين


@nikandishan5e

I know I'm not alone...
You are not alone...

می دانم که تنها نیستم...
شما تنها نیستی...
@SinaYavarian
@Nikandishan5e
www.yavarian.ir

#یک_دقیقه_مطالعه


جهان بازتابي از خود شماست اگر خود را از درون دوست بداريد و به خود مهر بورزيد و ارج و ارزش نهيد در زندگي بيروني نيز همين حالات اشكار خواهد شد.

اگر طالب عشق بيشتري هستيد به خود عشق بورزيد، اگر خواهان پذيرفته شدن هستيد خود را بپذيريد و اگر از اعماق وجودتان خود را محترم شماريد همان سطح احترام را از هستي فراخواهيد خواند ...

نيمه تاريك وجود
#دبی_فورد


@Nikandishan5e
http://www.yavarian.ir

در دنیا، هیچ چیز پایدار نیست و اگر انسان، توقعِ بقای چیزی را داشته باشد، احمق است. اما اگر از آنچه که برای مدتِ کوتاهی دارد، لذت نبرد، از آن هم احمق‌‌تر است

سامراست موام


@nikandishan5e

هر آدمى دو قلب دارد.
قلبى كه از بودن آن با خبر است و قلبى كه از حضورش بيخبر.
قلبى كه از آن با خبر است، همان قلبى است كه در سينه مى تپد.
همان كه گاهى مى شكند،
گاهى مى گيرد و گاهى مى سوزد.
گاهى سنگ مى شود و سخت و سياه و گاهى هم از دست مى رود...
با اين دل است كه عاشق مى شويم،
با اين دل است كه نفرين مى كنيم و
گاهى وقت ها هم كينه مى ورزيم...
اما قلب ديگرى هم هست،
قلبى كه از بودنش بيخبريم.
اين قلب اما در سينه جا نمى شود
و بجاى اينكه بتپد،
مى وزد و مى بارد و مى گردد و مى تابد.
اين قلب نه مى شكند، نه مى سوزد و نه مى گيرد.
سياه و سنگ هم نمى شود..
زلال است و جارى مثل رود
نسيم است و آنقدر سبك كه هيچ وقت جا نمى ماند.
بالا مى رود و بالا مى رود و بين زمين و ملكوت مى رقصد.
اين همان قلبى است كه وقتى تو نفرين مى كنى،
او دعا مى كند.
وقتى تو مى رنجى، او مى بخشد.
اين قلب كار خودش را مى كند.
نه به احساست كارى دارد نه به تعقلت.
نه به آنچه مى گويى، نه به آنچه مى خواهى.
و آدم ها به خاطر همين است که دوست داشتنى اند.
به خاطر قلب ديگرشان،
به خاطر قلبى كه از بودنش بي خبرند.

#اشو


@Nikandishan5e