تقدیم به پیشکسوت، هیمالیانورد و مربی کوهنوردی جناب آقای حاجی بیوک بهزادی

من، دلم و برخی از
#دوستای_کوهنوردم

بعضی از کوهنوردا عجیب هستن.
با یک اتفاق می‌آین
و می‌نشینن ته ته دلت‌،
و با هزار بهونه و تلخی،
اخم و تخم
و دلیل دیگر از دلت نمیرن.
خوب میخندن ؛
خوب گوش میکنن؛
اصلا انگار اومدند که مایه دلگرمیت باشن .
حتی اگر نباشن‌؛
رد پاشون روی دلت میمونه
تا تمام عمر عشق میورزن،
حتی متلکهاشون به جانت مینشینه .
برخی از کوهنوردا عجیب خوبن.
تعدادشان کمه .
اما یادشون که می‌افتی
روحت جانی دوباره میگیره.
یادشان که می‌افتی بی‌اراده
لبخند به لبونت مینشینه‌.
بعضی‌هاشون رو کم میبینی
و حتی اگر نبینی
باز با تو هستن.
بعضیا عجیب می‌آین
و عجیب‌تر آنکه دیگر نمیرن
حتی وقتی که از کنارت رفته‌ان.
می مونن ؛
لبخندشون ..
تصویرشون ..
صداشون ..
حرفهاشون ..
همه را پیشت امانت میگذارن
و تو می مونی
و یاد و آرزوی دیدار دوباره اونا .
بعضیا عجیب خوبن...
بعضی‌ها
واقعا عجیب خوبن .
عین آقای #محمد_بهزادی

در یکی از روزای آخر سال،
نمی دونم!!
محمد جدیری عباسی

@khabarkooh
@koohiran