مطالب كوهنوردي

آرزوی سلامتی برای اسماعیل توکلی عزیز داریم
@koohiran

1.65K views12:16

کوههای سر به فلک کشیده کیامکی و رودخانه ارس

اثر زیبا از دکتر محمدرضا خاکزاد
@khabarkooh
@koohiran

2.61K views08:25

⬛️ وداع با اسماعیل لرزاده (۱۳۳۳-۱۳۹۸)

اولین بار که اسماعیل را دیدم بهار ۱۳۵۶ در بند یخچال بود.
ما چند نفری تازه سنگنوردی را شروع کرده بودیم و او سنگنوردی قهار و ماهر بود.
با شخصی به نام قاسم فرعی که قدیمی ها او را میشناسند (متاسفانه اکنون ایشان هم در میان ما نیست) زوجی سنگنورد تشکیل داده بودند و مسیرهای جدیدی بر روی سنگ های بند یخچال گشایش می‌کردند.
گشایش مسیر بر روی سنگ عمودی قاسم در بالای منطقه بندیخچال محصول کار آنان بود که چندی پیش دیدم هنوز رول های قدیمی آنان بر روی آن سنگ همچنان باقیست.
ما پس از آن مدتی با هم همکار شدیم و در مغازه ای در خیابان صفی علیشاه تهران سپس در تولیدی اسپیلت به کار فروش و تولید لوازم و پوشاک کوهنوردی مشغول شدیم.
در همان سالها با خلق و خوی نیک اسماعیل که به او حاجی میگفتند آشنا شدم.
یادم میاید در آن سالها ازدواج کرد و ما به منزل او دعوت شدیم،
منزلی که دست کمی از یک پارک نداشت،
شنیده بودم پدر ایشان معمار بزرگی ست به نام حسین لرزاده که عمارت هایی مانند کاخ مرمر تهران، مقبره فردوسی، کاخ رامسر ، مسجد اعظم قم و.... کار ایشان است.
در بدو ورود به منزل پیر مردی را دیدیم که با ابایی بر دوش بر صندلی نشسته بود، که گفتند ایشان استاد بزرگ معماری ایران استاد حسین لرزاده است.
(این منزل هم اکنون در خیابان شریعتی پایین تر از بهار شیراز به بوستان لرزاده و منزل آنجا به خانه معماران ایران تبدیل گشته است.)
در اوایل دهه ۶۰ اولین دوره مربی گری فدراسیون کوهنوردی پس از انقلاب در کشور برگذار گردید که اسماعیل لرزاده از اولین اشخاصی بود که با موفقیت این دوره را به پایان رساند.
در آن زمان از سال ۱۳۵۸ با هم در خانه کوهنوردان تهران فعالیت میکردیم و قله های بسیاری را صعود کرده بودیم.
از صعودهای شاخص ایشان که بیشتر به سرپرستی زنده یاد جلال رابوکی بود می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
عبور کویر مرکزی ایران از معلمان تا جندق به طول ۱۸۰ کیلومتر در ۶ روز
صعود زمستانی خطالراس دوبرابر،
صعود تمام خط الراس های علم کوه جهت شناسایی و فیلم برداری در یک ماه،
صعود دره یخار
صعود دیواره علم کوه
و موارد بسیار دیگر.....

اسماعیل بعدها به یکی از مربیان فعال کشور تبدیل شد و کلاس های متعددی را در سطح کشور برگذار نمود.
او فردی کم حاشیه، متدین، فروتن و کم حرف بود و پیوسته با آرامش و خونسردی خاصی با مسایل گوناگون برخورد می‌کرد.
یکی از عوامل مهمی که مرا واداشت تا این یادداشت را بنویسم دیدگاه او به جهان فانی و عبور از مسایل دنیوی و مالی بود تا جایی که به خاطر منافع دیگران و کارهای جمعی از منافع شخصی خود میگذشت.
این خصلت او شاید ریشه در اصالت خانوادگی داشت که در آن پرورش و رشد یافته بود.
او فردی بسیار فنی و با استعداد بود و با همه رشته های شغلی آشنایی داشت، از نجاری و آهنگری و خیاطی و آشپزی و مکانیکی گرفته تا کارهای هنری و ورزشی و .....
به نظرم طراحی و ساخت سازه سالن سنگنوردی باشگاه اسپیلت در سال ۱۳۸۸ به همراه همنورد دیگرمان جناب حسین مشایخی اوج هنر او در طراحی و ساخت سالن بولدرینگ در این باشگاه بود.
او بدون انگیزه های مالی و تنها به عشق طراحی و متولد کردن ایده های ذهنی خود که همگی در حد اعلا به اجرا در آمدند، دست به این کار زد و ماه ها وقت و انرژی گذاشت که این مکان ورزشی آماده بهره برداری گردد.
او چندی بعد به منطقه کوهستانی کلاردشت مهاجرت کرد و واپسین سال‌های عمر خود را در دامن پر مهر علم کوه به انتها رساند.

از طرف خود و جامعه کوهنوردی کشور و همه کسانی که روزانه در سالن سنگنوردی باشگاه اسپیلت سنگنوردی میکنند و از طراحی بی بدیل آن لذت میبرند به روح بلند او درود می فرستم و از کردگار عالم شادی و آرامش ابدی اش را میطلبم و برای خانواده گرامی او شکیبایی و عافیت آرزومندم.

یادش گرامی
ذبیح اله حمیدی
موسس و مسول باشگاه کوهنوردی و سنگنوردی اسپیلت
۱۳۹۸/۱/۲۸
@khabarkooh
@koohiran

2.24K views22:07