نقش پتاسیم در تغذیه پسته

پتاسيم از جمله عناصري است که مي تواند در رفع عمده ترين مشکلات پسته کاري نقش مفيدي ايفا کند:

- اين عنصر مقاومت به خشکي، شوري، گرما، سرما، آفات و بيماري ها و آفتاب سوختگي را افزايش مي دهد.

- با توجه به گستردگي نقش پتاس و مشکلاتي که در باغات پسته داريم تامين بخشي از پتاس مورد نياز از طريق محلولپاشي (نيترات پتاسيم، کلات هاي پتاسيم و سلوپتاس) امري ضروري است.

- در تحقيقات نياز غذايي درختان پسته مشخص شده است که براي برداشت يک تن پسته خشک مقدار نيتروژن و پتاسيم برداشتي به ترتيب معادل 50 و 65 کيلوگرم مي باشد.

بيشترين ظرفيت جذب پتاسيم در مرحله پر شدن دانه است به نحوي که بيش از 90 درصد پتاسيم مورد نياز گياه در سال هاي پر بار و کم بار در اين مرحله جذب مي شود.

بعنوان يک توصيه کلي در خردادماه و قبل از مغز رفتن استفاده از کود سلوپتاس بوستانو 150-100 کيلوگرم در هکتار توصيه مي شود. 

بیماری سرخشکیدگی

علایم بیماری به صورت ضعف ،زردی و سیاه شدگی پوست در سر شاخه ها نمایان می شود.

شروع سیاه شدگی در اکثر موارد از محل زخم های هرس یا زخم هایی است که به صورت ناخواسته روی درخت ایجاد می شود.

به تدریج سیاه شدگی  به طرف پایین سرشاخه پیشرفت کرده .
این عارضه موجب خشک شدن کامل شاخه ها ، پژمردگی وخشکیدگی کامل خوشه ها و از بین رفتن جوانه های بارور گردیده
و در مواردی هم که عارضه تا منطقه طوقه پیشرفت نماید باعث خشک شدن کامل درخت می شود.

راه های کنترل سرخشکیدگی پسته

1.تقویت درخت با کود دامی و شیمیایی

2.تغییر رقم باغ به ارقام بادامی درصورت آلودگی بالا درباغ

3.ضدعفونی ابزار های هرس و سم پاشی باغ با قارچ کش های بردوفیکس و اکسی کلرور مس بعد از هرس زمستانه

4.کاهش شوری آب و خاک با مواد اصلاحی زیرنظرکارشناسان

5.پرهیز از ایجاد زخم در روی درخت و استفاده از چسب باغبانی مخلوط با قارچ کش بعد از هرس

6.محلول پاشی با قارچکش های سیستمیک در اردیبهشت ماه

7.کاهش مدار آبیاری به خصوص در تابستان

تمامی درختان در فصل زمستان و پس از اتمام فصل رشد و نمو نیازمند تجدید قوای اساسی هستند.
اهمیت این نکته به خصوص در مورد درختان مثمر خصوصا درختانی که سال آوری دارند، دو چندان است؛ زیرا تولید میوه در این درختان باعث کسر انرژی بسیاری می‌شود.

علاوه بر کمبود انرژی، گیاه در فصول سرد در برابر سرما و بیماری‌ها، مقاومت و بنیه خود را ازدست‌ داده و به عبارتی ضعیف می‌شود.

اگر این ضعف با کوددهی زمستانه جبران نشود و عناصر مورد نیاز درخت به تدریج در اختیارش قرار نگیرند، در فصل بهار جوانه‌ها به‌خوبی رشد نکرده و محصول از لحاظ کیفی و کمی، مطلوب و مرغوب نخواهد بود.


به همین دلیل است که هنگام خواب ریشه‌های درخت، بهترین زمان و فرصت برای تغذیه درختان محسوب می‌شود.

از طرفی مهم ترین و موثرترین روش برای کوددهی زمستانه، روش چالکود می‌باشد.

عمق چالکود:  به دليل تحرك كمِ كودهاي پتاسيمي و فسفره، و همچنين سولفات هاي عناصر كم‌مصرف، پخش اين عناصر در عمقي كه حداكثر فعاليت ريشه درآن وجود دارد توصيه مي‌شود.

از آنجایی که درخت پسته بيش از 80 درصد آب و غذاي موردنياز خود را از عمق 40 تا 80 سانتيمتر جذب مي‌كند،
و ظرفيت تثبيت خاك نیز در بيشتر مناطق پسته‌كاري، بالا است،
لذا دادن كود در سطح زمين و هفت بيل‌كردن،كودها را حداكثر در عمق 20سانتيمتري كه هيچ ريشه فعالي وجود ندارد قرار مي‌دهد.

بنابراین روش مناسب برای تغذیه، «چالکود» است. برای چالکود زمستانه، پس از حفر كانال با عمق مناسب(عمقی که بهترین تراکم و فعالیت ریشه در آن است).

يك لايه كود حيواني پوسيده به ضخامت تقريبي 10 سانتيمتردر كف كانال بریزید، و روی آن مقادير توصيه شده كودهاي شيميايي بپاشید.

این كانال بايد حداكثر تا دهه اول اسفند ماه با خاك پر شود.

می‌دانید که كود دامي هرقدر پوسيده‌تر باشد، بهتر جواب مي‌دهد.

كودهاي حيواني تازه علاوه بر آلوده‌بودن به بعضی از باكتري هاي بيماري زا و علف‌هرز، در حين پوسيده‌شدن، ازت خاك را جذب كرده و به عنوان یک رقیب براي درخت عمل مي‌كنند.

درمناطق خشک و نیمه خشک کشور که مناطق پسته کاری رانیز شامل می شود،

به دلیل بالا بودن درجه حرارت و کمبود رطوبت سرعت تجزیه مواد آلی بالاست

و اگر رطوبت هم کافی باشد، تجزیه مواد آلی تشدید می گردد

و از طرفی بازگشت مواد آلی با بقایای گیاهی به خاک کم می باشد.

این دلایل باعث می شود خاک های مناطق خشک و نیمه خشک کشور ما ذاتاً از نظر مواد آلی فقیر باشند.

بنابراین باید مواد آلی به صورت کود به خاک این مناطق اضافه شود.


کودهای آلی عمدتاً شامل کودهای دامی و طیور، کمپوست و کودهای سبز می باشد که از بین آن ها کودهای دامی و مرغی در مناطق پسته کاری مصرف بیشتری دارد.


مزایا:
بهبود ساختمان خاک
افزایش تخلخل خاک
افزایش نفوذ پذیری آب در خاک
افزایش ظرفیت نگهداری آب خصوصاً در خاکهای شنی
افزایش جذب کودهای شیمیایی

آزمون خاک اطلاعات کاملی در رابطه با خصوصیات خاک مثل:
وضعیت عناصر غذایی،
شوری،
اسیدیته،
بافت خاک،
گچ،
آهک
و سدیمی بودن را نشان می دهد.

آزمون خاک روشی موثر برای جلوگیری از کمبودها و مسمومیت های عناصر غذایی در خاک است

که کلیدی ترین نتیجه آن:

توصیه ی کودی اصولی و منظم است.

در ارزیابی حاصلخیزی خاک، هدف به دست آوردن محصول بیشتر از طریق مصرف اقتصادی کودهای شیمیایی و سایر مواد اصلاح کننده می باشد.

روش نمونه برداری:
برای حفر پروفیل باید عمود بر ردیف درختان چاله ای در سطح کرت از نزدیکی طوقه به طول 1.5 متر و عرض 70 سانتی متر حفر شود.

معمولا برای نمونه برداری از لایه های 30 سانتی متری استفاده می شود
ولی در نمونه برداری از درختان پسته

با توجه به گستره فعالیت ریشه بهتر است از عمق های (0 تا 40)، (40 تا 80)، (80 تا 120) سانتی متر سه نمونه بطور جداگانه از دیواره تراشیده شود


نمونه برداشته شده از هر عمق باید به وزن تقریبی 1 کیلوگرم و عاری از باقی مانده گیاهان باشد

و در ضمن برای نمونه برداری عمق اول باید خار و خاشاک و برگ های خشکیده را کنار زد.

حفر پروفیل (چاله) در قسمت های آبروها، بخش های ناهموار کرت و محل لایه های کودی سال های قبل نباید انجام شود.

تعداد نمونه در باغات برای هر هکتار یک پروفیل است، البته باید دقت داشت در مواردی که بافت و ظاهر خاک بخش های مختلف باغ با هم تفاوت دارد باید از هر قسمت یک پروفیل جداگانه نمونه برداری شود.

اگر تمام قسمت های باغ یکسان است به صورت تصادفی چند پروفیل حفر شود وعمق های اول با هم، عمق های دوم با هم و عمق های سوم نیز با هم مخلوط می شوند

ودر نهایت یک نمونه از هر مخلوط برداشته شود و به آزمایشگاه تحویل داده شود.

هر نمونه باید دارای کارت مشخصاتی حاوی این اطلاعات باشد: نام مالک، منطقه، نوع رقم قطعه، شماره چاله و عمق

علایم کمبود ازت

در پسته موجب زردی برگهای پیر (اطراف خوشه پسته)،
کاهش رشد رویشی،
کوچکی برگها،
باریک ماندن شاخه های تازه رشد کرده
و کاهش رشد قطری شاخه ها
و کاهش تعداد دانه ها در خوشه،
قرمز رنگ شدن پوست درختان و رگبرگها و دمبرگها،
ریزش جوانه های گل پسته،
ریزش زودتر از معمول برگها در پائیز
و کم مغز شدن
و سبکی دانه ها می شود.

در صورت کمبود شدید ازت،
ریزش برگ ها قبل از پاییز و در زمان رسیدن محصول در درختان پر محصول اتفاق می افتد.

برای جبران کمبود ازت میتوان از سولفات آمونیوم آریا با ۲۰/۵ درصد نیتروژن آمونیاکی و حداکثر ۲۳ درصد گوگرد استفاده کرد.

از علایم کمبود فسفر

در پسته می توان به پیدایش نقطه های سوخته به شکل غیر یکنواخت در نزدیکی لبه برگ های مسن که در طول فصل گسترش یافته تا اینکه تمامی برگ را فرا گرفته و در نهایت برگ خشک شده و به زمین می ریزد اشاره کرد.

برای جلوگیری از کمبود فسفر در پسته می توان از کودهای NPK فسفر بالا مانند ۱۰-۵۲-۱۰ یا ۱۰-۵۰-۱۰ آریا در آب آبیاری یا بصورت محلول پاشی استفاده کرد.

مصرف پتاسیم در پسته

موجب افزایش درصد خندانی
و کاهش پوکی دانه های پسته می گردد.

در صورت کمبود پتاسیم در پسته مقاومت گیاه در برابر آفات و بیماریها کاهش می یابد.

حاشیه برگها به سمت بالا پیچیده و حاشیه برگ حالت سوختگی قهوه ای رنگ را نشان می دهند.

برای جبران کمبود پتاسیم می توان از بوستانو آریا (سولفات پتاسیم همراه با عناصر ریز مغذی) و کود سولفات پتاسیم آریا ( پتاسیم + گوگرد) استفاده کرد.

کلسیم نقش بسیار مهمی در رشد و توسعه ریشه ها در درختان پسته دارد

زمانی که مقدار کلسیم در خاک پایین باشد ریشه هم رشد زیادی نخواهد داشت
و باالطبع قسمتهای هوایی که شاخ و برگها باشند نیز رشد رویشی و زایشی چندانی ندارند.

در درختان پسته مبتلا به کمبود کلسیم، برگهای جوان و نزدیک انتهای شاخه به فرم چروکیده دیده شده
و نوک برگها و حاشیه آنها بطرف بالا و یا پائین لوله می شود.

کمبود کلسیم در درختان پسته  به صورت اثرات متقابل با عناصر دیگر یا عدم انتقال مناسب در گیاه اتفاق می افتد.

مشکل اصلی کمبود کلسیم در پسته، جذب آن از طریق خاک نبوده
بلکه انتقال آن در داخل گیاه است که موجب بروز عوارض ناشی از کمبود کلسیم بخصوص در میوه ها که بیشتر از بقیه اندامهای گیاه به کلسیم نیاز دارند، می شود .

از عوارض کمبود کلسیم در درختان پسته عارضه لکه پوست استخوانی در دانه های پسته می باشد
که با 2 نوبت محلولپاشی با ویوگر کلسیم یا ویوگر کلسیم بر به میزان ۱ تا ۲ کیلو در هزار لیتر آب در مرحله ارزنی شدن میوه با فاصله ۱۰ روز می توان از شدت عارضه تا مقدار بسیار زیادی کاست.

درصورت کمبود آهن
تولید کلروفیل سازی مختل شده ،
ابتدا فاصله بین رگبرگها زرد شده و باشدت یافتن کمبود ،تمامی سطح برگ زرد می شود .

بدلیل آنکه آهن در گیاه متحرک نمی باشد
این علائم ابتدا در برگهای جوان و قسمتهای فوقانی گیاه ظاهر شده
و با پیشرفت کمبود تمامی گیاه را در بر می گیرد .

کاهش تعداد دانه پسته در خوشه
و کوچک شدن دانه ها،
شاخه های پسته که دچار کمبود آهن شده اند  به طور کامل رشد نکرده یا پوک می شود.

جهت جلوگیری از کمبود آهن در پسته میتوان از
دیپورت آریا(میکرو گرانول آهن حاوی ۶ درصد آهن به فرم کلات EDDHA) استفاده کرد.

روی در مرحله گرده افشانی
و جوانه زدن دانه های گرده نقش اصلی را ایفاء نموده
و موجب تسریع در رشد لوله گرده شده
و در نتیجه امکان لقاح
و تشکیل میوه را افزایش می دهد.

کمبود عنصر روی بیشتر در خاک های شنی رایج است.

از جمله علائم کمبود روی در پسته،
تاخیر در باز شدن جوانه های رویشی و زایشی حتی تا مدت یک ماه،
تشکیل دانه های کوچکتر و قرمزتر از دانه های سالم،
ریزبرگی،
کم برگی،
کوچک شدن میان گره های سرشاخه
و روزت می باشد .

خشک شدن قسمت انتهایی شاخه های جوان در کمبود های شدید، در کمبودهای خفیف بین رگبرگ‌ها سبز کمرنگ می گردد.

پسته ها ریزتر و قرمزتر هستند.
ضمن آنکه تعداد دانه در خوشه کاهش یافته
و در اکثر موارد پوک می شوند.

بروز پدیده های کچلی، ریز برگی، کوتاهی فاصله میانگره ها و لختی شاخه ها و مواج شدن برگ ها در اثر کمبود عنصر روی در درخت پسته قابل مشاهده است

برای جبران کمبود روی میتوان از ویوگر روی آریا با۱۵درصد روی و ۲۵درصد اسید آمینه به میزان ۱ تا ۲ کیلوگرم در هکتار محلولپاشی کرد.

علائم کمبود مس
در پسته بصورت سوختگی برگهای نزدیک به نوک سرشاخه ها
و ریزش برگ های سوخته،
قلبی شکل شدن برگهای نورس،
عصایی شکل شدن شاخه های بالائی درخت
و تابیدن آنها به سمت پائین،
چروکیدگی شاخه ها
و ظاهر شدن لکه های تیره کوچک در نزدیکی نوک شاخه ها،
سر خشکیدگی درختان پسته
و بد شکلی مغز پسته می باشد.

برای تأمین مس مورد نیاز درختان پسته می توانید از ویوگر مس آریا با ۶ درصد مس و ۲۵ درصد اسید آمینه به میزان ۱ تا ۲ کیلوگرم در هزار لیتر آب بعد از ریزش گلبرگ ها و تشکیل میوه به صورت محلولپاشی استفاده کرد.

نقش عمده منگنز
در پسته مشارکت در سیستمهای ترکیبی است
منگنز در تولید کلروفیل نقش اساسی داشته
و متابولیسم ازت
و واکنشهای آبی
و فتوسنتز نیز از منگنز تاثیر می گیرند .  

یون دوظرفیتی منگنز به طور کلی محلولترین فرم آن و قابل جذب برای گیاه می باشد

منگنز و آهن بر روی یکدیگر دارای اثر متقابل می باشند. 

بعلت تحرک کم منگنز در گیاه علائم کمبود منگنز در پسته نخست در بافتهای جوان مشاهده می شوند.

علائم کمبود شبیه علائم کمبود آهن بوده
با این تفاوت که در کمبود منگنز قسمتی از حاشیه برگ سبز باقی می ماند.

همچنین علائم ریز برگی در گیاه مشاهده می شود.

محلولپاشی ویوگر منگنز آریا با ۱۰ درصد منگنز و ۲۵ درصد اسید آمینه به میزان ۱ تا ۲ کیلوگرم در هکتار میتواند گزینه بسیار مناسبی جهت رفع کمبود این عنصر باشد.

فروت ست پسته چیست؟

فروت ست عبارتی لاتین به معنای تنظیم و تشکیل میوه است.
برای اینکار تغییراتی در گل اتفاق افتاده و میوه‌های اولیه شکل می‌گیرند که این مرحله همان فروت ست در پسته است.

اما در ایران فروت‌ست را به عنوان یک کود می‌شناسند و محصولاتی مخصوص با عنوان کود فروت‌ست تولید و به بازار عرضه می‌شود.

فواید فروتست در درختان پسته:
کاهش سال‌آوری
کاهش ریزش جوانه‌های بارده در پسته
افزایش کیفیت گلدهی و تبدیل آنها به میوه پسته
کاهش ریزش میوه پسته بعد از تشکیل آن
کاهش احتمال سرمازدگی

بهترین زمان پاشش:
زمان متورم شدن جوانه‌ها در بهار
بعد از برداشت میوه
و قبل از زرد شدن برگ

اجزاء تشکیل دهنده فروتست
آریا شیمی
های اِفکت ( High Effect)
نیتروژن ۸ درصد
روی ۸ درصد
مولیبدن ۰/۲ درصد
بور ۳درصد
اسیدهای آمینه ۱۲ درصد
میزان مصرف:
۱ تا ۱/۵ کیلوگرم در هزار لیتر آب