Forwarded from ز
شب شعر فصلنامه " داستانِ شیراز " ؛ هر سه ماه یکبار، برگزار خواهد گردید و به انعکاس منتخبِ اشعاری اختصاص دارد که در شماره قبل و بعدِ از هر شبِ شعر ، در " بخش تحلیل و نقد تخصصی شعر فصلنامه " ؛ مورد نقد و تحلیل و انتشار قرار گرفته و خواهد گرفت
بدیهی است که تحریریه ی بخش تحلیل و نقد تخصصی شعر ؛ همانندِ تحریریه ی بخش داستان ( و البته هر مجموعه ی ادبیِ حرفه ای و مستقل ) ، تریبونِ هیچ شهر و قومیت و عشیره و قبیله و نگاه و گروهِ خاصی، نیست و به تمامِ بخش های نحله ها و نگاه های جدی و حرفه ای و دغدغه مند ادبی - هنری ( ورایِ تمرکز بر جغرافیای و اقلیم خاص ) ؛ می پردازد ؛ بنابراین هم در بخشِ تحلیل و نقد تخصصی فصلنامه ( بصورت نوشتاری ) ، و هم در جلساتِ " شبِ شعرِ فصلنامه " ( به صورت شفاهی ) ، شاهدِ ارائه ی حضوری و غیر حضوری اشعار متعددی ( با سلیقه های متفاوت و از اقلیم ها و شهرها و قومیت های مختلف ) ، هستیم و خواهیم بود که البته تنها در یک نکته مشترک هستند : نگاهِ جدی و حرفه ای به ادبیات و هنر معاصر
البته از آن جایی که نگاهِ مذکور ، در تمامِ اشعارِ مورد انتشار ، به نقد و تحلیلِ تخصصی گذاشته شده است ( هیچ شعری در فصلنامه ی داستان شیراز ؛ بدونِ نقد و تحلیل و خوانش و پژوهش ؛ چاپ نمی شود ) ، بابِ هرگونه بحث و گفتمانِ شفاهی و مکتوب پیرامونِ اشعار و یا نقدها و پژوهش های منتشر شده ، بی هیچ محدودیتی، باز بوده و هست و خواهد بود
در نخستین شبِ شعرِ " فصلنامه داستان شیراز " در تاریخ بیست و پنجم اردیبهشت ماه ۱٣٩٧ ، که به میزبانیِ " مجموعه مجلات و مدرسه داستان نویسیِ < حیرت > " و با استقبال و حضور مخاطبانِ فرهیخته ی شعر پیشرو برگزار گردید ، شاعرانِ گرانقدر : آقایان و خانم ها
#نیما_تقوی
#هادی_حدادی
#سیمین_رهنمایی
#محمد_شعبانی
#راد_قنبری
#افروز_کاظم_زاده
#مینا_میرصادقی
؛ طبقِ جدولِ زمان بندیِ برنامه ، به شعرخوانی پرداختند. ضمن این که بخشی از زمان جلسه نیز ، به بحث پیرامونِ : خط مشیِ بخش تخصصی تحلیل و نقد شعر فصلنامه ، ارائه گزارش هایی پیرامون شماره چهارم و پنجم فصلنامه ، مروری بر محتوایِ شماره ی بهار و نیز رئوس مباحثِ ارائه شده در شماره تابستان فصلنامه ؛ معرفی شاعران و منتقدان و پژوهشگران همراه در شماره ی آتی ( تابستان ) فصلنامه ؛ و گزارشی اجمالی پیرامون برخی از اشعار و نقدها و پژوهش های منتشر شده در شماره های سوم و چهارم فصلنامه ؛ شامل
گفتگوی بلند با جنابِ #رضا_زاهد
؛ و نیز تحلیلِ اشعارِ
#شوکا_حسینی
#زبیده_حسینی
#رضا_خان‌بهادر
#محمدحسن_مرتجا
پرداخته شد
در پایان جلسه نیز ؛ همانندِ پایانِ این یادداشتِ کوتاه ، منتقدان و بزرگان و ادیبان و صاحب نظران را ، به همکاری و همراهی با بخش تخصصی " تحلیل و نقد شعر فصلنامه ی داستان شیراز " ، دعوت می نمایم
با احترام و ارادت : #احسان_نعمت_اللهی
دبیر بخشِ تخصصی تحلیل و نقد شعر فصلنامه " داستان شیراز "
بدیهی است که تحریریه ی بخش تحلیل و نقد تخصصی شعر ؛ همانندِ تحریریه ی بخش داستان ( و البته هر مجموعه ی ادبیِ حرفه ای و مستقل ) ، تریبونِ هیچ شهر و قومیت و عشیره و قبیله و نگاه و گروهِ خاصی، نیست و به تمامِ بخش های نحله ها و نگاه های جدی و حرفه ای و دغدغه مند ادبی - هنری ( ورایِ تمرکز بر جغرافیای و اقلیم خاص ) ؛ می پردازد ؛ بنابراین هم در بخشِ تحلیل و نقد تخصصی فصلنامه ( بصورت نوشتاری ) ، و هم در جلساتِ " شبِ شعرِ فصلنامه " ( به صورت شفاهی ) ، شاهدِ ارائه ی حضوری و غیر حضوری اشعار متعددی ( با سلیقه های متفاوت و از اقلیم ها و شهرها و قومیت های مختلف ) ، هستیم و خواهیم بود که البته تنها در یک نکته مشترک هستند : نگاهِ جدی و حرفه ای به ادبیات و هنر معاصر
البته از آن جایی که نگاهِ مذکور ، در تمامِ اشعارِ مورد انتشار ، به نقد و تحلیلِ تخصصی گذاشته شده است ( هیچ شعری در فصلنامه ی داستان شیراز ؛ بدونِ نقد و تحلیل و خوانش و پژوهش ؛ چاپ نمی شود ) ، بابِ هرگونه بحث و گفتمانِ شفاهی و مکتوب پیرامونِ اشعار و یا نقدها و پژوهش های منتشر شده ، بی هیچ محدودیتی، باز بوده و هست و خواهد بود
در نخستین شبِ شعرِ " فصلنامه داستان شیراز " در تاریخ بیست و پنجم اردیبهشت ماه ۱٣٩٧ ، که به میزبانیِ " مجموعه مجلات و مدرسه داستان نویسیِ < حیرت > " و با استقبال و حضور مخاطبانِ فرهیخته ی شعر پیشرو برگزار گردید ، شاعرانِ گرانقدر : آقایان و خانم ها
#نیما_تقوی
#هادی_حدادی
#سیمین_رهنمایی
#محمد_شعبانی
#راد_قنبری
#افروز_کاظم_زاده
#مینا_میرصادقی
؛ طبقِ جدولِ زمان بندیِ برنامه ، به شعرخوانی پرداختند. ضمن این که بخشی از زمان جلسه نیز ، به بحث پیرامونِ : خط مشیِ بخش تخصصی تحلیل و نقد شعر فصلنامه ، ارائه گزارش هایی پیرامون شماره چهارم و پنجم فصلنامه ، مروری بر محتوایِ شماره ی بهار و نیز رئوس مباحثِ ارائه شده در شماره تابستان فصلنامه ؛ معرفی شاعران و منتقدان و پژوهشگران همراه در شماره ی آتی ( تابستان ) فصلنامه ؛ و گزارشی اجمالی پیرامون برخی از اشعار و نقدها و پژوهش های منتشر شده در شماره های سوم و چهارم فصلنامه ؛ شامل
گفتگوی بلند با جنابِ #رضا_زاهد
؛ و نیز تحلیلِ اشعارِ
#شوکا_حسینی
#زبیده_حسینی
#رضا_خان‌بهادر
#محمدحسن_مرتجا
پرداخته شد
در پایان جلسه نیز ؛ همانندِ پایانِ این یادداشتِ کوتاه ، منتقدان و بزرگان و ادیبان و صاحب نظران را ، به همکاری و همراهی با بخش تخصصی " تحلیل و نقد شعر فصلنامه ی داستان شیراز " ، دعوت می نمایم
با احترام و ارادت : #احسان_نعمت_اللهی
دبیر بخشِ تخصصی تحلیل و نقد شعر فصلنامه " داستان شیراز "
Forwarded from اتچ بات
Ehsan Nematollahi:
پروژه ی تئوری - عملیِ" ۱٢٩٧ تا ۱٣٩٧ : یک قرن ..."
( درسگفتارهای شعرِ معاصر / کارگاه شعر )
¤
( اشاره : بخش اول )
در مردادماهِ ۱٣۵٣ خورشیدی ؛ به کوششِ ایرج افشار ( توسطِ سازمانِ انتشارات جاویدان ) ؛ مجموعه ای از نامه های علامه محمد قزوینی به علامه سید حسن تقی زاده ؛ تحتِ عنوانِ { نامه های قزوینی به تقی زاده ( ۱٩۱٢ تا ۱٩٣٩ ) } ، منتشر گردید.
فارغ از ارزش هایِ ادبی - فرهنگی - تاریخیِ این " ۵۴ " نامه و نیز طرحِ مباحثِ مبسوطِ در خلالِ این مکاتبات ، آن چه اهمیتِ این اثر را دوچندان می کند ؛ پرسش هایی ست که از خلالِ بحث های علامه قزوینی ، به ذهنِ مخاطبِ موشکاف و نکته سنج می رسد ؛ بی آن که ایشان ؛ هدفِ طرح این مباحث را داشته باشد ... به تاریخِ مکاتبات ؛ توجه کنید : دهه ی انتهایی قرن پیشین و دهه ابتدایی قرنِ حاضر
¤
بخشی از پرسش هایِ طرح شده توسط نگارنده ی این سطرها ، در حاشیه ی " نامه های قزوینی به تقی زاده " ؛ که دریچه ای به فرآیندِ مدرنیسم در شعر فارسی میدانم و بخشی از بحث در بسترِ درسگفتارهای شعر :
- زبانِ مسخ شده ی مشروطه ( به زعمِ علامه محمد قزوینی / در نامه ی شماره ۶ ؛ به تاریخِ ۱۱ ژوئیه ۱٩٢۰ ) ، چگونه زمینه سازِ تلاش های تازه در جهتِ تحولِ شعر فارسی ، گردید ؟؟؟
.
- کتابِ " تاریخ روابط روس با ایران " ( اثرِ تحقیقیِ " محمد علی جمالزاده " ، به سالِ ۱٣۴۰ هجری قَمَری ، برلَن ) ، واجدِ چه ویژگی هایی بود که به زعم علامه محمد قروینی ( در نامه ی شماره ۵ ، به تاریخِ ۱۴ ژوئنِ ۱٩٢۰ ) ، در حکمِ گذار از " تساهل و تسامح و درویشی و شل انگاری و سهل انگاری و سطحی نگریِ " در امرِ پژوهش ، به " درجه ی والایی از تبحر و تعمق و تدقیق و موشکافی " ؛ بود ؟؟؟
.
- اشاره ی علامه قزوینی به ارجاعِ " تاریخِ سیستان " ( نامه شماره ٢٢ ، ۱۰ فوریه ۱٩٢۴ ) به متقدم دانستنِ " ابونواس اهوازی " در سرایشِ شعرِ ᐸ شعرپارسی > ( و نه صرفأ عاشقانه های عربی ) نسبت به دیگر شاعرانِ پارسی سرا ، ما را به تعمق بیشتر در کدام ویژگی های شعرِ ابونواس اهوازی ؛ معطوف می کند ؟؟؟
.
- تبعاتِ ثانویه ی نکوهشِ علامه قزوینی از شیوه های رایج و پیشینِ نقد و جدل و بحث در حیطه ی ادب و اندیشه ( در نامه ی ٢٩ ؛ ٢ نوامبر ۱٩٢۵ ) ، چه بود ؟؟؟
.
و بسیاری پرسش ها و بحث های بیشتر ، در : " ۱٢٩٧ تا ۱٣٩٧ : یک قرن ..."
( درسگفتارهای شعرِ معاصر / کارگاه شعر )
#احسان_نعمت_اللهی
#شعر
#کارگاه_شعر
#درسگفتار_شعر
#مدرسه_شعر
#یک_قرن_شعر
#نقد_شعر
#پژوهش_شعر
#پژوهش_هنر
#فلسفه_هنر
#فصلنامه_داستان_شیراز
#بخش_تخصصی_تحلیل_و_نقد_شعر
#مدرسه_داستان_نویسی_و_شعر_حیرت
علامه #محمد_قزوینی
علامه #سید_حسن_تقی_زاده
#محمد_علی_جمالزاده
#ایرج_افشار
#احسان_نعمت‌اللهی
پروژه ی تئوری - عملیِ" ۱٢٩٧ تا ۱٣٩٧ : یک قرن ..."
( درسگفتارهای شعرِ معاصر / کارگاه شعر )
¤
( اشاره : بخش اول )
در مردادماهِ ۱٣۵٣ خورشیدی ؛ به کوششِ ایرج افشار ( توسطِ سازمانِ انتشارات جاویدان ) ؛ مجموعه ای از نامه های علامه محمد قزوینی به علامه سید حسن تقی زاده ؛ تحتِ عنوانِ { نامه های قزوینی به تقی زاده ( ۱٩۱٢ تا ۱٩٣٩ ) } ، منتشر گردید.
فارغ از ارزش هایِ ادبی - فرهنگی - تاریخیِ این " ۵۴ " نامه و نیز طرحِ مباحثِ مبسوطِ در خلالِ این مکاتبات ، آن چه اهمیتِ این اثر را دوچندان می کند ؛ پرسش هایی ست که از خلالِ بحث های علامه قزوینی ، به ذهنِ مخاطبِ موشکاف و نکته سنج می رسد ؛ بی آن که ایشان ؛ هدفِ طرح این مباحث را داشته باشد ... به تاریخِ مکاتبات ؛ توجه کنید : دهه ی انتهایی قرن پیشین و دهه ابتدایی قرنِ حاضر
¤
بخشی از پرسش هایِ طرح شده توسط نگارنده ی این سطرها ، در حاشیه ی " نامه های قزوینی به تقی زاده " ؛ که دریچه ای به فرآیندِ مدرنیسم در شعر فارسی میدانم و بخشی از بحث در بسترِ درسگفتارهای شعر :
- زبانِ مسخ شده ی مشروطه ( به زعمِ علامه محمد قزوینی / در نامه ی شماره ۶ ؛ به تاریخِ ۱۱ ژوئیه ۱٩٢۰ ) ، چگونه زمینه سازِ تلاش های تازه در جهتِ تحولِ شعر فارسی ، گردید ؟؟؟
.
- کتابِ " تاریخ روابط روس با ایران " ( اثرِ تحقیقیِ " محمد علی جمالزاده " ، به سالِ ۱٣۴۰ هجری قَمَری ، برلَن ) ، واجدِ چه ویژگی هایی بود که به زعم علامه محمد قروینی ( در نامه ی شماره ۵ ، به تاریخِ ۱۴ ژوئنِ ۱٩٢۰ ) ، در حکمِ گذار از " تساهل و تسامح و درویشی و شل انگاری و سهل انگاری و سطحی نگریِ " در امرِ پژوهش ، به " درجه ی والایی از تبحر و تعمق و تدقیق و موشکافی " ؛ بود ؟؟؟
.
- اشاره ی علامه قزوینی به ارجاعِ " تاریخِ سیستان " ( نامه شماره ٢٢ ، ۱۰ فوریه ۱٩٢۴ ) به متقدم دانستنِ " ابونواس اهوازی " در سرایشِ شعرِ ᐸ شعرپارسی > ( و نه صرفأ عاشقانه های عربی ) نسبت به دیگر شاعرانِ پارسی سرا ، ما را به تعمق بیشتر در کدام ویژگی های شعرِ ابونواس اهوازی ؛ معطوف می کند ؟؟؟
.
- تبعاتِ ثانویه ی نکوهشِ علامه قزوینی از شیوه های رایج و پیشینِ نقد و جدل و بحث در حیطه ی ادب و اندیشه ( در نامه ی ٢٩ ؛ ٢ نوامبر ۱٩٢۵ ) ، چه بود ؟؟؟
.
و بسیاری پرسش ها و بحث های بیشتر ، در : " ۱٢٩٧ تا ۱٣٩٧ : یک قرن ..."
( درسگفتارهای شعرِ معاصر / کارگاه شعر )
#احسان_نعمت_اللهی
#شعر
#کارگاه_شعر
#درسگفتار_شعر
#مدرسه_شعر
#یک_قرن_شعر
#نقد_شعر
#پژوهش_شعر
#پژوهش_هنر
#فلسفه_هنر
#فصلنامه_داستان_شیراز
#بخش_تخصصی_تحلیل_و_نقد_شعر
#مدرسه_داستان_نویسی_و_شعر_حیرت
علامه #محمد_قزوینی
علامه #سید_حسن_تقی_زاده
#محمد_علی_جمالزاده
#ایرج_افشار
#احسان_نعمت‌اللهی
Telegram
attach 📎
Forwarded from اتچ بات
Ehsan Nematollahi:
پروژه ی تئوری - عملیِ" ۱٢٩٧ تا ۱٣٩٧ : یک قرن ..."
( درسگفتارهای شعرِ معاصر / کارگاه شعر )
¤
( اشاره هایی به سرفصل های درسگفتارهای کارگاه شعر : بخش سوم ) ¤
شعرِ اجرایی / Performance Poetry :
مطمئنن نمی توان بدونِ شناختِ مولفه های لازم در ذاتِ هنر اجرایی؛ به این حیطه گام نهاد .
ذاتِ پرفورمنس؛ ورای آن زبان های تصویری بود که اگر بخواهیم مثال یدالله رویایی و شعر حجم را به مثابه ی قیاس بیاوریم، می توان گفت که آن گونه روایت ( به زعمِ فرامرز سلیمانی : آن شبکه ی بلوری ) ؛ بستری ساختاری برای این اتفاق را ؛ نداشت .
آن چه که به زعم بنده علاوه بر عناصر آکادمیکِ اجرایی؛ سبب شد که شعر خانم دکتر " لیلی گله داران " را مستعدِ " اجرا " یی شدن کند ؛ از همان مجموعه ی اول ایشان (مخروط سیاه) بطور غیر مستقیم؛ اتفاق افتاد ... که همانا تلاش شاعر بود ، برای خلقِ فرم های متکثرِ زبانی بود، و نگاهی به شدت ابژکتیو و مستحیل شده در پدیدارها .
در شعر اجرایی ؛ نقش دو مولفه ی : (۱) زبانیّت و (٢) روایت ؛ بسیار پر رنگتر از عناصر دراماتیک در متن؛ نمود پیدا می کند : روایتی که گاهأ به دور از زمینه های فرهنگیِ ارجاعات، و با سیلانِ های منفک از روند روایی ؛ گویی که خود را با مخاطب، بر پایه ی توافقی نانوشته با یک " مرجعِ مقتدرِ کُنش گرِ سوبژکتیو " ؛ به عرصه ی ارائه و اجرا، رسانده .
و اینجاست که واریاسیون های روایی (یا دگرگشت ها) و چگونگی به هم ریزشِ قواعد بنیادینِ، به شکلی که منجر به بیانِ فرازبانی (خود بسنده) شود، دیگر تنها آن کلیّت دلالت گرِ مندرج در متن را؛ پوشش نداده و خطابه هایی که لازمه ی ارتباطِ منطقی شنونده و ارائه دهنده ی روایت ( در منطق ارتباطِ یاکوبسنی روایت ) باشد؛ شعر را مستعد به کنش های اجرایی، میکند ... آن هم در بسترِ روایت هایی که به شدت مبتنی بر کنش های فعال کاراکترها بوده، و به موازاتِ نریشن های ذهنِ راوی ... بی آن که بتوان بطور مستقیم؛ بر فضای دراماتیزه شده ی روایت و نقش این مولفه ها بر کنش های روایی؛ پای فشاری مستقیم داشت .
و بسیاری پرسش ها و بحث های بیشتر ، در :
" ۱٢٩٧ تا ۱٣٩٧ : یک قرن ..."
( درسگفتارهای شعرِ معاصر / کارگاه شعر )
#احسان_نعمت_اللهی
#شعر
#کارگاه_شعر
#درسگفتار_شعر
#مدرسه_شعر
#یک_قرن_شعر
#نقد_شعر
#پژوهش_شعر
#پژوهش_هنر
#فلسفه_هنر
#فصلنامه_داستان_شیراز
#بخش_تخصصی_تحلیل_و_نقد_شعر
#مدرسه_داستان_نویسی_و_شعر_حیرت
#هنر_اجرایی
#شعر_اجرایی
#Performance_Art
#Performance_Poetry
#Jerome_Rothenberg
#David_Antin
#Hedwig_Gorski
پروژه ی تئوری - عملیِ" ۱٢٩٧ تا ۱٣٩٧ : یک قرن ..."
( درسگفتارهای شعرِ معاصر / کارگاه شعر )
¤
( اشاره هایی به سرفصل های درسگفتارهای کارگاه شعر : بخش سوم ) ¤
شعرِ اجرایی / Performance Poetry :
مطمئنن نمی توان بدونِ شناختِ مولفه های لازم در ذاتِ هنر اجرایی؛ به این حیطه گام نهاد .
ذاتِ پرفورمنس؛ ورای آن زبان های تصویری بود که اگر بخواهیم مثال یدالله رویایی و شعر حجم را به مثابه ی قیاس بیاوریم، می توان گفت که آن گونه روایت ( به زعمِ فرامرز سلیمانی : آن شبکه ی بلوری ) ؛ بستری ساختاری برای این اتفاق را ؛ نداشت .
آن چه که به زعم بنده علاوه بر عناصر آکادمیکِ اجرایی؛ سبب شد که شعر خانم دکتر " لیلی گله داران " را مستعدِ " اجرا " یی شدن کند ؛ از همان مجموعه ی اول ایشان (مخروط سیاه) بطور غیر مستقیم؛ اتفاق افتاد ... که همانا تلاش شاعر بود ، برای خلقِ فرم های متکثرِ زبانی بود، و نگاهی به شدت ابژکتیو و مستحیل شده در پدیدارها .
در شعر اجرایی ؛ نقش دو مولفه ی : (۱) زبانیّت و (٢) روایت ؛ بسیار پر رنگتر از عناصر دراماتیک در متن؛ نمود پیدا می کند : روایتی که گاهأ به دور از زمینه های فرهنگیِ ارجاعات، و با سیلانِ های منفک از روند روایی ؛ گویی که خود را با مخاطب، بر پایه ی توافقی نانوشته با یک " مرجعِ مقتدرِ کُنش گرِ سوبژکتیو " ؛ به عرصه ی ارائه و اجرا، رسانده .
و اینجاست که واریاسیون های روایی (یا دگرگشت ها) و چگونگی به هم ریزشِ قواعد بنیادینِ، به شکلی که منجر به بیانِ فرازبانی (خود بسنده) شود، دیگر تنها آن کلیّت دلالت گرِ مندرج در متن را؛ پوشش نداده و خطابه هایی که لازمه ی ارتباطِ منطقی شنونده و ارائه دهنده ی روایت ( در منطق ارتباطِ یاکوبسنی روایت ) باشد؛ شعر را مستعد به کنش های اجرایی، میکند ... آن هم در بسترِ روایت هایی که به شدت مبتنی بر کنش های فعال کاراکترها بوده، و به موازاتِ نریشن های ذهنِ راوی ... بی آن که بتوان بطور مستقیم؛ بر فضای دراماتیزه شده ی روایت و نقش این مولفه ها بر کنش های روایی؛ پای فشاری مستقیم داشت .
و بسیاری پرسش ها و بحث های بیشتر ، در :
" ۱٢٩٧ تا ۱٣٩٧ : یک قرن ..."
( درسگفتارهای شعرِ معاصر / کارگاه شعر )
#احسان_نعمت_اللهی
#شعر
#کارگاه_شعر
#درسگفتار_شعر
#مدرسه_شعر
#یک_قرن_شعر
#نقد_شعر
#پژوهش_شعر
#پژوهش_هنر
#فلسفه_هنر
#فصلنامه_داستان_شیراز
#بخش_تخصصی_تحلیل_و_نقد_شعر
#مدرسه_داستان_نویسی_و_شعر_حیرت
#هنر_اجرایی
#شعر_اجرایی
#Performance_Art
#Performance_Poetry
#Jerome_Rothenberg
#David_Antin
#Hedwig_Gorski
Telegram
attach 📎
پنجمین " نشستِ شعرِ انجمنِ حیرت " ، با ارائه و هدایتِ " #احسان_نعمت‌اللهی " ، شنبه سومِ شهریورماهِ ۱٣٩٧ ، در مدرسه داستان نویسی و شعر حیرت (وابسته به مجموعه مجلات فرهنگی - هنری حیرت) ، برگزار گردید
در این جلسه ی دوساعته ، ضمن تحلیلِ ساختاریِ شعرِ " پاییزِ سن هوزه " ( سروده یِ شاملو " ، دفترِ " مدایح بی صله " ) ، به بازخوانیِ انتقادیِ مقاله ای به قلمِ جنابِ " امیرحسین افراسیابی " پیرامون این شعر، با عنوانِ "دعوتِ مقاومت ناپذیر" ( منتشر شده در صفحه ادبیِ روزنامه شرق ؛ ٢۶ اسفندماهِ ۱٣٩٢ ) ، پرداخته شد و نیز به طور مبسوط ، پیرامونِ " پدیدارشناسی هنری " و " موسیقی در شعر " ، بحث گردید
¤
سرفصل های مباحث ارائه شده ، عبارت اند از :
مبانیِ پدیدارشناسی هنری
پدیدارشناسی هرمنوتیکی از دیدگاهِ مارتین هیدگر
پدیدارشناسیِ مقوله ی زمان
بحث پیرامونِ مفهومِ زمان-مندی : Temporality
زمان-آگاهیِ مدرن و مقوله ی زمان ، از نظرگاهِ ژیل دولوز
شکافِ ایجاد شده میانِ چگونگی " ادراکِ زمان " و " زمان-آگاهی " در فلسفه دولوزی ، نسبت به مفاهیم و نگاهِ پیشین به این دو مقوله، در بسترِ تاریخِ فلسفی
اشاره ای بسیار کوتاه به کارکرد ساختاریِ مفهومِ " آگاهی از زمانِ درونی " ( Consciousness of Internal Time ) در پیوند با جوهر (essense) و این-همانیِ (Identity) زمان ، و قیاسِ اجمالیِ دو رمانِ " اولیس " و " در جستجویِ زمانِ از دست رفته " ، از این نظرگاه
¤
به امید دیدارِ دوستان در نشست های آتی
#فصلنامه_داستان_شیراز
#نشست_شعر_انجمن_حیرت
#بخش_تخصصی_تحلیل_و_نقد_شعر
#مدرسه_داستان_نویسی_و_شعر_حیرت
#احسان_نعمت_اللهی
#شیراز
در این جلسه ی دوساعته ، ضمن تحلیلِ ساختاریِ شعرِ " پاییزِ سن هوزه " ( سروده یِ شاملو " ، دفترِ " مدایح بی صله " ) ، به بازخوانیِ انتقادیِ مقاله ای به قلمِ جنابِ " امیرحسین افراسیابی " پیرامون این شعر، با عنوانِ "دعوتِ مقاومت ناپذیر" ( منتشر شده در صفحه ادبیِ روزنامه شرق ؛ ٢۶ اسفندماهِ ۱٣٩٢ ) ، پرداخته شد و نیز به طور مبسوط ، پیرامونِ " پدیدارشناسی هنری " و " موسیقی در شعر " ، بحث گردید
¤
سرفصل های مباحث ارائه شده ، عبارت اند از :
مبانیِ پدیدارشناسی هنری
پدیدارشناسی هرمنوتیکی از دیدگاهِ مارتین هیدگر
پدیدارشناسیِ مقوله ی زمان
بحث پیرامونِ مفهومِ زمان-مندی : Temporality
زمان-آگاهیِ مدرن و مقوله ی زمان ، از نظرگاهِ ژیل دولوز
شکافِ ایجاد شده میانِ چگونگی " ادراکِ زمان " و " زمان-آگاهی " در فلسفه دولوزی ، نسبت به مفاهیم و نگاهِ پیشین به این دو مقوله، در بسترِ تاریخِ فلسفی
اشاره ای بسیار کوتاه به کارکرد ساختاریِ مفهومِ " آگاهی از زمانِ درونی " ( Consciousness of Internal Time ) در پیوند با جوهر (essense) و این-همانیِ (Identity) زمان ، و قیاسِ اجمالیِ دو رمانِ " اولیس " و " در جستجویِ زمانِ از دست رفته " ، از این نظرگاه
¤
به امید دیدارِ دوستان در نشست های آتی
#فصلنامه_داستان_شیراز
#نشست_شعر_انجمن_حیرت
#بخش_تخصصی_تحلیل_و_نقد_شعر
#مدرسه_داستان_نویسی_و_شعر_حیرت
#احسان_نعمت_اللهی
#شیراز