سورئال

وقتی به اثری هنری از "فریدا کالو" یا "سالوادور دالی" نگاه می‌کنید، در آن‌ها رد پایی از غافلگیری را مشاهده می‌کنید. چرا این آثار تا این حد آشنا به نظر می‌رسند در حالی که گویی متعلق به دنیای دیگری هستند؟

سورئالیست‌ها همواره در تلاشند تا از چنگ عقلانیت رهایی یابند و به اعماق ناخودآگاه فرو بروند. سپس بوم نقاشی می‌شود آینه‌ی تمام نمای حاصل این فرآیند. این جنبش که سرچشمه‌ی الهام آن وقایعی مربوط به دهه ۱۹۲۰ میلادی و در طی جنگ جهانی اول است، همچنان هنرمندان، نویسندگان، عکاسان و فیلم‌سازان بسیاری را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این نهضت فرهنگی و هنری با به ارمغان آوردن فناوری‌های جدید، به گسترش فکری انسان کمک کرد.

امروزه ما در لحظات غیر منتظره‌ای از زندگی روزمره خود نشانه‌هایی از سورئال را حس می‌کنیم. از طریق نمایشگاه‌هایی همچون اتاق بینهایتِ یایوی کوساما که به راحتی در دسترس همگان قرار دارد، مردم تشویق می‌شوند تا در تجربیاتی واقعیت‌شکن خود را غوطه‌ور کنند. یک پرفورمنس هنری و یا یک مدیتیشن سکوت در گوشه‌ی تنهایی خود، می‌توانند تجربیاتی رویایی باشند.

چه ما لحظاتی سورئال را تجربه کنیم و چه در موقعیت‌هایی هیجانی مثل نقاشی و پاشیدن رنگ بدون فکر و یا نوشتن بدون ویرایش ذهنی باشیم، همیشه چیزی هست برای یاد گرفتن درباره خودمان و تمایلات واقعی‌مان و آنچه در زیر سایبان خواسته‌هایمان نهفته است، که به ما در منظم و تحت کنترل نگه داشتن زندگیمان کمک می‌کند.

موضوع این ماه توسط دوستان ما در شهر بروکسل بلژیک تدوین شده و "شارلوت دومورتیِر" تصویرسازی این ماه را انجام داده است.

#صبح_سورئال #موضوع