بِسم الله الرَّحمنِ الرَّحیم
☑️ مبحث عُجب
از جمله رذايلِ اوصاف واخلاق ، مسئله عُجب است كه سالك در توبه از آن نيز از همان اول امر بايد جديّت كامل داشته باشد و از آن سخت اجتناب كند. اين رذيله از رذايل بسيار خطرناك براى سالك است ، از طرفى صُوَر و اَطوار آن ، به تناسب منازل مختلفِ سلوك ، بسيار زياد است ، و از طرفى توبه از آن و نجات يافتن از صور و اشكال گوناگون آن، مخصوصاً از مراحل دقيق و عمیق آن ، بسيار سخت است.
براى صاحبان بصيرت اين حقيقت روشن است كه اين رذيله در اصل از مسئله « شرك » يعنى « شرك خَفى» نشأت مى گيرد كه اكثر صاحبان ايمان در مراتب مختلف ، گرفتار آن مى باشند. زيرا «عُجب» عبارت از اين است كه انسان خود را صاحب كمال يا كمالاتى ببيند، و آثار و كمالات را از خود بداند، و از « خود » به لحاظ داشتن كمال ، راضى باشد، و به خود و به كمال خود ببالد و خود را بزرگ بشمارد، چه اين كمال ياكمالات ، از كمالات ديگر باشد، و چه از كمالات عبودى باشد؛ و آنچه در اين مبحث بيشتر مورد نظر هست ، همان كمالات عبودى است.
به اين معنى كه سالك در مقام عبوديت خود را صاحب كمالات عبودى ببيند و حالات خوب و موفقيتهاى خود در سلوك ، و مقامات ومنزلتها را از خود بداند، و خود را در ميدان عبوديت چيزى بشمارد و از خود راضى باشد و بر خود و بر موفقيتهاى خود ببالد، و بالاخره « خود » در ميان ببيند. و اين همان چشم دوختن بر اسباب و علل است كه « خود » انسان هم از جمله آنهاست.
✔️ و به تعبيرى ، اين همان ديدن اسباب و عِلل ، و ديدن «خود» در ميان ، و غفلت نمودن از مؤثر اصلى و فاعل حقيقى است. و اين همان «شرک » است... .
ادامه دارد...
#کتاب_مقالات
#عجب
http://t.me/shojaee_org
☑️ مبحث عُجب
از جمله رذايلِ اوصاف واخلاق ، مسئله عُجب است كه سالك در توبه از آن نيز از همان اول امر بايد جديّت كامل داشته باشد و از آن سخت اجتناب كند. اين رذيله از رذايل بسيار خطرناك براى سالك است ، از طرفى صُوَر و اَطوار آن ، به تناسب منازل مختلفِ سلوك ، بسيار زياد است ، و از طرفى توبه از آن و نجات يافتن از صور و اشكال گوناگون آن، مخصوصاً از مراحل دقيق و عمیق آن ، بسيار سخت است.
براى صاحبان بصيرت اين حقيقت روشن است كه اين رذيله در اصل از مسئله « شرك » يعنى « شرك خَفى» نشأت مى گيرد كه اكثر صاحبان ايمان در مراتب مختلف ، گرفتار آن مى باشند. زيرا «عُجب» عبارت از اين است كه انسان خود را صاحب كمال يا كمالاتى ببيند، و آثار و كمالات را از خود بداند، و از « خود » به لحاظ داشتن كمال ، راضى باشد، و به خود و به كمال خود ببالد و خود را بزرگ بشمارد، چه اين كمال ياكمالات ، از كمالات ديگر باشد، و چه از كمالات عبودى باشد؛ و آنچه در اين مبحث بيشتر مورد نظر هست ، همان كمالات عبودى است.
به اين معنى كه سالك در مقام عبوديت خود را صاحب كمالات عبودى ببيند و حالات خوب و موفقيتهاى خود در سلوك ، و مقامات ومنزلتها را از خود بداند، و خود را در ميدان عبوديت چيزى بشمارد و از خود راضى باشد و بر خود و بر موفقيتهاى خود ببالد، و بالاخره « خود » در ميان ببيند. و اين همان چشم دوختن بر اسباب و علل است كه « خود » انسان هم از جمله آنهاست.
✔️ و به تعبيرى ، اين همان ديدن اسباب و عِلل ، و ديدن «خود» در ميان ، و غفلت نمودن از مؤثر اصلى و فاعل حقيقى است. و اين همان «شرک » است... .
ادامه دارد...
#کتاب_مقالات
#عجب
http://t.me/shojaee_org
Telegram
علامه محمد شجاعی (ره)
مرکز رسمی نشر آثار آیت الله علامه محمد شجاعی
🌐 www.shojaee.org
📧 ایمیل
info@shojaee.org
©️ کلیّه حقوق محفوظ است.
✅️ از شاگردان ممتاز حضرت علامه طباطبایی
eitaa.com/shojaee_org
youtube.com/@shojaee_org 👈 FHD
instagram.com/shojaee_org
🌐 www.shojaee.org
📧 ایمیل
info@shojaee.org
©️ کلیّه حقوق محفوظ است.
✅️ از شاگردان ممتاز حضرت علامه طباطبایی
eitaa.com/shojaee_org
youtube.com/@shojaee_org 👈 FHD
instagram.com/shojaee_org