شرق‌شناسی معماری ایران
(به زودی منتشر می‌شود)
متن پیشرو مقدمه کتاب شرق‌شناسی معماری ایران به قلم غلامرضا جمال‌الدین می‌باشد.
از چه زمان شرق و شرق‌شناسی به عنوان دانشی نوین در منظومه فکری غربیان ظهور کرد؟ به عبارت دیگر چگونه در عصر روشنگری دوگانه شرق اسلامی و غرب مسیحی پدیدار شد؟ اینها سوالاتی است که در همان ابتدا به ذهن تمام شرق‌شناسان کنونی خطور می‌کند و هر یک به دنبال پاسخی برای آنان است.
سفرهای سیاحان و جهانگردان در ابتدای قرن شانزدهم میلادی به نواحی مختلف آسیا از جمله ایران صفوی و عثمانی طرح اولیه شرق شناسی را پدید آورد. در پایان قرن هفدهم در فرانسه کتابی با عنوان «کتابخانه شرقی» به چاپ رسید. شاید بتوان این کتاب را نخستین و بنیادی‌ترین اثر در حوزه شرق‌شناسی در عصر روشنگری دانست.
با شروعِ قرن هجدهم و طی عصر روشنگری، به واسطه همین سفرنامه‌ها و متون، کسی چون «منتسکیو » دانش خود را از جوامع شرقی به دست آورد و کتبی را برای قیاس حیات اجتماعی و سیاسی غرب و شرق به رشته تحریر درآورد. «نامه‌های ایرانی » وی که متأثر بود از متون جهانگردان عصر صفوی و متونی که به ترسیم سیمای ایران این برهه پرداخته بودند، یک نقطه‌ی آغازین و بنیادین در مطالعات شرق شناسی و ساخت و پرداخت مفهومی چون «استبداد شرقی » بود.
شرق‌شناسی و استعمار
قرن نوزدهم و ظهور انقلاب صنعتی پایان یک دوره شرق شناسی بود. شکست‌های متعدد عثمانی‌ها در اروپا و ایرانی‌ها در قفقاز و آسیای میانه، اشغال مصر و ظهور دوره استعمار آن نگاه همراه با تحسین را از بین برد. اما در قرن بیستم اتفاق متفاوتی روی داد. از سال‌های ۱۹۲۰ به این‌سو، پروبلماتیزه کردن ماهیت شرق‌شناسی و نقد و تحلیل آن، به شیوه‌هایی متفاوت موردتوجه اندیشمندان حوزه‌های مختلف قرار گرفت. طیفی از این نقدها، مطالعات شرق‌شناسی را به دلیل آنکه با تقابلِ غرب و شرق، جوامع شرقی را در یک آسیب پذیری جبران ناپذیر از بابت معرفت شناسی قرارداده است، به شدت محکوم کردند. از «رنه گنون » سنت‌گرا تا «ادوارد سعید » این نقد، صورت بندی‌های متفاوتی به خود دید. صورت بندی سعید از «شرق شناسی » در کتابش با همین عنوان واکنش‌های متضادی را در حوزه آکادمیک و بیرون از آن به همراه داشت.
#نشر_روزنه #انتشارات_روزنه
#معماری #معماری_شرق #شرق_شناسی
#کتاب_خوب_بخوانیم #پیشنهاد_کتاب
#کسی_تنهاست_که_کتاب_نمیخواند
📝برای خواندن ادامه مطلب اینجا کلیک کنید
(به زودی منتشر می‌شود)
متن پیشرو مقدمه کتاب شرق‌شناسی معماری ایران به قلم غلامرضا جمال‌الدین می‌باشد.
از چه زمان شرق و شرق‌شناسی به عنوان دانشی نوین در منظومه فکری غربیان ظهور کرد؟ به عبارت دیگر چگونه در عصر روشنگری دوگانه شرق اسلامی و غرب مسیحی پدیدار شد؟ اینها سوالاتی است که در همان ابتدا به ذهن تمام شرق‌شناسان کنونی خطور می‌کند و هر یک به دنبال پاسخی برای آنان است.
سفرهای سیاحان و جهانگردان در ابتدای قرن شانزدهم میلادی به نواحی مختلف آسیا از جمله ایران صفوی و عثمانی طرح اولیه شرق شناسی را پدید آورد. در پایان قرن هفدهم در فرانسه کتابی با عنوان «کتابخانه شرقی» به چاپ رسید. شاید بتوان این کتاب را نخستین و بنیادی‌ترین اثر در حوزه شرق‌شناسی در عصر روشنگری دانست.
با شروعِ قرن هجدهم و طی عصر روشنگری، به واسطه همین سفرنامه‌ها و متون، کسی چون «منتسکیو » دانش خود را از جوامع شرقی به دست آورد و کتبی را برای قیاس حیات اجتماعی و سیاسی غرب و شرق به رشته تحریر درآورد. «نامه‌های ایرانی » وی که متأثر بود از متون جهانگردان عصر صفوی و متونی که به ترسیم سیمای ایران این برهه پرداخته بودند، یک نقطه‌ی آغازین و بنیادین در مطالعات شرق شناسی و ساخت و پرداخت مفهومی چون «استبداد شرقی » بود.
شرق‌شناسی و استعمار
قرن نوزدهم و ظهور انقلاب صنعتی پایان یک دوره شرق شناسی بود. شکست‌های متعدد عثمانی‌ها در اروپا و ایرانی‌ها در قفقاز و آسیای میانه، اشغال مصر و ظهور دوره استعمار آن نگاه همراه با تحسین را از بین برد. اما در قرن بیستم اتفاق متفاوتی روی داد. از سال‌های ۱۹۲۰ به این‌سو، پروبلماتیزه کردن ماهیت شرق‌شناسی و نقد و تحلیل آن، به شیوه‌هایی متفاوت موردتوجه اندیشمندان حوزه‌های مختلف قرار گرفت. طیفی از این نقدها، مطالعات شرق‌شناسی را به دلیل آنکه با تقابلِ غرب و شرق، جوامع شرقی را در یک آسیب پذیری جبران ناپذیر از بابت معرفت شناسی قرارداده است، به شدت محکوم کردند. از «رنه گنون » سنت‌گرا تا «ادوارد سعید » این نقد، صورت بندی‌های متفاوتی به خود دید. صورت بندی سعید از «شرق شناسی » در کتابش با همین عنوان واکنش‌های متضادی را در حوزه آکادمیک و بیرون از آن به همراه داشت.
#نشر_روزنه #انتشارات_روزنه
#معماری #معماری_شرق #شرق_شناسی
#کتاب_خوب_بخوانیم #پیشنهاد_کتاب
#کسی_تنهاست_که_کتاب_نمیخواند
📝برای خواندن ادامه مطلب اینجا کلیک کنید
نشر روزنه
شرق‌شناسی معماری ایران
از چه زمان شرق‌شناسی به عنوان دانشی نوین در منظومه فکری غربیان ظهور کرد؟ یا چگونه در عصر روشنگری دوگانه شرق اسلامی و غرب مسیحی پدیدار شد؟