خداوند فرمود:
آیا من خدای شما نیستم؟
و نفرمود آیا شما بنده من نیستید؟
زیرا پیوستگی خود را با بنده در خدایی خود بست نه در بندگی بنده !
که اگر در بندگی بستی؛ چون بنده ؛بندگی به جای نیاوردی در آن پیوستگی خلل وارد آمدی !چون در خدایی خود بست وخدایی وی بر کمال است که هرگز آن را نقصان نبود؛ لاجرم پیوستگی بنده ها به وی هرگز گسسته نشود و نیز نگفت: من کی ام؟
که بنده در او متحیر شدی!
و نگفت توکی ای ؟
تا بنده به خود عجب نیاورد و نومید نگردد . او نیز نگفت :خدای تو کیست؟
که بنده در جواب درماند!
بلکه پرسید با تلقین جواب ؛آیا نه منم خدای تو؟
این است غایت کرم و نهایت لطف و بنده نوازی.




درخت هستی
#محی_الدین_ابن_عربی