O ti që po qan gjatë natës. A harrove se Allahu sheh? A harrove se Allahu dëgjon? A harrove kush është Zoti yt? A harrove se Allahu është Ai që sjell lehtësimin? Ai që shëron? Ai që vetëm thotë “Bëhu” dhe bëhet? Ai pushteti i të Cilit është mbi çdo gjë?
Ndoshta pse je në këtë gjendje, është se ende nuk ke arritur ta njohësh Atë si duhet?
VAllahin sikur ta njihje, nuk kishe për t’u mërzitur.
Oo rob i Tij! Me Allahun çdo gjë është e mundur. ❤️
Ndoshta pse je në këtë gjendje, është se ende nuk ke arritur ta njohësh Atë si duhet?
VAllahin sikur ta njihje, nuk kishe për t’u mërzitur.
Oo rob i Tij! Me Allahun çdo gjë është e mundur. ❤️
Allahu i Madhëruar na njofton për madhështinë e këtij Kur’ani dhe për rëndësinë e tij të madhe. Ai na njofton se Kur’ani është fjala e Tij, që Ai e ka folur, dhe Shpallje e zbritur nga i Madhërishmi. Ai thotë:
“Shpallja e këtij Libri është prej Allahut, Ngadhënjimtarit, të Urtit. “ – Kur’ani është shpallja e Allahut, që është i vetmi i Adhuruar me meritë nga krijesat. Ai është i vetmi i Adhuruar me meritë, sepse është i Plotë, Absolut dhe i Madhëruar në të gjitha emrat dhe cilësitë e Tij. Ai është Krenari, Ngadhënjimtari e i Plotfuqishmi, që ka nënshtruar çdo krijesë me fuqinë dhe krenarinë e Tij. Para Tij është përulur çdo gjë. Ai është i Urti dhe urtësia e Tij shpaloset qartë në krijimin dhe në ligjin e Tij.
“Shpallja e këtij Libri është prej Allahut, Ngadhënjimtarit, të Urtit. “ – Kur’ani është shpallja e Allahut, që është i vetmi i Adhuruar me meritë nga krijesat. Ai është i vetmi i Adhuruar me meritë, sepse është i Plotë, Absolut dhe i Madhëruar në të gjitha emrat dhe cilësitë e Tij. Ai është Krenari, Ngadhënjimtari e i Plotfuqishmi, që ka nënshtruar çdo krijesë me fuqinë dhe krenarinë e Tij. Para Tij është përulur çdo gjë. Ai është i Urti dhe urtësia e Tij shpaloset qartë në krijimin dhe në ligjin e Tij.
Përkujtuesi Ditor
Allahu i Madhëruar na njofton për madhështinë e këtij Kur’ani dhe për rëndësinë e tij të madhe. Ai na njofton se Kur’ani është fjala e Tij, që Ai e ka folur, dhe Shpallje e zbritur nga i Madhërishmi. Ai thotë: “Shpallja e këtij Libri është prej Allahut, Ngadhënjimtarit…
Ky Kur’an është shpallur nga Allahu, që është i përshkruar me të tilla cilësi. Ai është fjala e Allahut. Të folurit është cilësi e atij që flet dhe cilësia e tij vlerësohet sipas atij që e ka folur. Kështu, duke qenë se Allahu është i plotë dhe absolut në çdo aspekt dhe nuk ka shembull dhe të ngjashëm me të, po kështu edhe Fjala e Tij është e plotë dhe absolute në çdo këndvështrim dhe nuk ka të ngjashme ose si shembulli i saj. Vetëm ky detaj do të mjaftonte në përshkrimin e Kur’anit, për të treguar gradën dhe rëndësinë e tij të lartë dhe të jashtëzakonshme.
Por Allahu i Madhëruar na sjell edhe më shumë sqarime dhe lëvdata për Kur’anin. Ai na përmend faktin se kujt iu zbrit ky libër. Ndër faktet që e shtojnë edhe më shumë mirësinë dhe gradën e Kur’anit është edhe fakti ai që iu shpall Muhamedit (a. s), më të nderuarit të krijesave. E si mund të ndodhte ndryshe, kur ky libër është fjala më e nderuar dhe më e rëndësishme! Ndër faktet që tregojnë madhështinë dhe rëndësinë e Kur’anit është edhe përmbajtja e tij.
— Tefsiri i Sadit
Por Allahu i Madhëruar na sjell edhe më shumë sqarime dhe lëvdata për Kur’anin. Ai na përmend faktin se kujt iu zbrit ky libër. Ndër faktet që e shtojnë edhe më shumë mirësinë dhe gradën e Kur’anit është edhe fakti ai që iu shpall Muhamedit (a. s), më të nderuarit të krijesave. E si mund të ndodhte ndryshe, kur ky libër është fjala më e nderuar dhe më e rëndësishme! Ndër faktet që tregojnë madhështinë dhe rëndësinë e Kur’anit është edhe përmbajtja e tij.
— Tefsiri i Sadit
“Kur fillonte muaji Sha’ban, muslimanët i përkushtoheshin Mushafit (Kuranit) dhe e lexonin atë, dhe ata jepnin Zekatin nga pasuria e tyre për të forcuar të dobëtit dhe nevojtarët për agjërimin e Ramazanit.”
— Enes ibn Malik, Allahu e mëshiroftë!
— Enes ibn Malik, Allahu e mëshiroftë!
Usame bin Zejd (radijAllahu anhu) tregon: Unë thashë: “O i Dërguar i Allahut! Nuk të kam parë të agjërosh më shumë në ndonjë muaj sesa në muajin Shaban.” Ai tha: “Ai është një muaj midis Rexhebit dhe Ramazanit dhe ndaj tij njerëzit tregohen të pakujdesshëm. Gjatë tij veprat ngrihen tek Zoti i botëve, andaj kam dëshirë që veprat e mia të ngrihen duke qenë agjërueshëm.”
— Transmeton Nesaiu
— Transmeton Nesaiu
“Këto (ajete) janë një kujtim qortues.”
Këto përshkrime të Ditës së Gjykimit janë një kujtim i dobishëm për ata që i frikësohen Zotit, duke zbatuar urdhrat e Tij dhe duke iu larguar ndalesave, dhe për ata që e adhurojnë me sinqeritet Zotin e tyre, ashtu sikurse Ai i ka porositur dhe mësuar nëpërmjet Profetit dhe Shpalljes së Tij. Këto kërcënime u vlejnë besimtarëve, të cilët gjithmonë pendohen për gabimet që bëjnë dhe i kthehen rrugës së Zotit. Rruga e Zotit të tyre është rruga që Ai e ka sqaruar nëpërmjet Shpalljes së tij. Ai e ka qartësuar këtë rrugë me mënyrën më të mirë.
“Kush do, ai e zgjedh rrugën për tek Zoti i vet. ” – Ky ajet tregon se Allahu i Lartësuar u ka lënë robërve mundësi zgjedhjeje dhe veprimi. Pra, nuk është sikurse thotë sekti xhebrijeh, që robërit i kryejnë veprat pa vullnetin e tyre dhe jo me zgjedhjen e tyre, por të detyruar dhe të imponuar. Sigurisht, ky është një mendim i gabuar, që bie ndesh me logjikën e pastër dhe me argumentet tekstuale të Sheriatit, si ky ajet i sapocituar.
Këto përshkrime të Ditës së Gjykimit janë një kujtim i dobishëm për ata që i frikësohen Zotit, duke zbatuar urdhrat e Tij dhe duke iu larguar ndalesave, dhe për ata që e adhurojnë me sinqeritet Zotin e tyre, ashtu sikurse Ai i ka porositur dhe mësuar nëpërmjet Profetit dhe Shpalljes së Tij. Këto kërcënime u vlejnë besimtarëve, të cilët gjithmonë pendohen për gabimet që bëjnë dhe i kthehen rrugës së Zotit. Rruga e Zotit të tyre është rruga që Ai e ka sqaruar nëpërmjet Shpalljes së tij. Ai e ka qartësuar këtë rrugë me mënyrën më të mirë.
“Kush do, ai e zgjedh rrugën për tek Zoti i vet. ” – Ky ajet tregon se Allahu i Lartësuar u ka lënë robërve mundësi zgjedhjeje dhe veprimi. Pra, nuk është sikurse thotë sekti xhebrijeh, që robërit i kryejnë veprat pa vullnetin e tyre dhe jo me zgjedhjen e tyre, por të detyruar dhe të imponuar. Sigurisht, ky është një mendim i gabuar, që bie ndesh me logjikën e pastër dhe me argumentet tekstuale të Sheriatit, si ky ajet i sapocituar.