از سایه شب تا ارتفاعات روز؛ قصه فاطمه امیری‌کیا و تلاش‌هایش برای نجات عقاب‌ها و جغدها
شمردن زندگی، نه فقط پرندگان
| فاطمه باباخانی |
🔺«فاطمه امیری‌کیا» و همسرش، «علی موسوی»، ساکن زاهدان بودند، اما پرندگان شکاری آنها را چند سال قبل، یعنی ۱۳۹۹، به گلوگاه مازندران کشاند و در این شهر ماندگار کرد. فاطمه در اولین سال فقط چند ساعت به محل پروژه رفت، اما خیلی زود عضو ثابت تیم مدیریت پروژه شد و بخش بزرگی از کارهای هماهنگی و مالی را به‌عهده گرفت. او سال ۱۴۰۰ فقط شمارنده عقاب‌ها و سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ هماهنگ‌کننده فنی در سایت بود و هم شمارش عقاب‌ها و امور مالی برعهده داشت و گاهی هم در کنار دوستان شناسایی پرندگان شکاری را انجام میداد. سال ۱۴۰۳ درحالی‌که پرنده‌نگرها در حال شمارش شکاری‌ها در گلوگاه بودند، فاطمه سروسامان دادن به بخش مالی را بر عهده داشت، برای صفحه پروژه گزارش مالی تهیه می‌کرد و در اختیار عموم قرار میداد. ثبت سفارش‌های تیشرت با طرح پرندگان، هماهنگی برای چاپ و ... از دیگر کارهای او بود که باعث شد پروژه هم شفافیت مالی داشته باشد و حامیان را راضی نگه دارد.
🔺در چند سال کار پروژه شمارش شکاری‌ها در گلوگاه، این پروژه توانسته است به یکی از فعالیت‌های شاخص در حوزه حیات‌وحش بدل شود. در گفت‌وگو با فاطمه امیری‌کیا از او پرسیدم چرا زنان در حوزه حفاظت از پرندگان فعال‌ترند؟ فراتر از پروژه شمارش شکاری‌ها در گلوگاه چه کارهایی انجام می‌دهد؟ و آیا با توجه به داوطلبانه بودن فعالیتش در پروژه گلوگاه زندگی‌ش به لحاظ مالی دچار مشکل نشده است؟
گفتگوی کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/127337
#حیات_وحش #زیستگاه #پرندگان #پیام_ما
@payamema
شمردن زندگی، نه فقط پرندگان
| فاطمه باباخانی |
🔺«فاطمه امیری‌کیا» و همسرش، «علی موسوی»، ساکن زاهدان بودند، اما پرندگان شکاری آنها را چند سال قبل، یعنی ۱۳۹۹، به گلوگاه مازندران کشاند و در این شهر ماندگار کرد. فاطمه در اولین سال فقط چند ساعت به محل پروژه رفت، اما خیلی زود عضو ثابت تیم مدیریت پروژه شد و بخش بزرگی از کارهای هماهنگی و مالی را به‌عهده گرفت. او سال ۱۴۰۰ فقط شمارنده عقاب‌ها و سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ هماهنگ‌کننده فنی در سایت بود و هم شمارش عقاب‌ها و امور مالی برعهده داشت و گاهی هم در کنار دوستان شناسایی پرندگان شکاری را انجام میداد. سال ۱۴۰۳ درحالی‌که پرنده‌نگرها در حال شمارش شکاری‌ها در گلوگاه بودند، فاطمه سروسامان دادن به بخش مالی را بر عهده داشت، برای صفحه پروژه گزارش مالی تهیه می‌کرد و در اختیار عموم قرار میداد. ثبت سفارش‌های تیشرت با طرح پرندگان، هماهنگی برای چاپ و ... از دیگر کارهای او بود که باعث شد پروژه هم شفافیت مالی داشته باشد و حامیان را راضی نگه دارد.
🔺در چند سال کار پروژه شمارش شکاری‌ها در گلوگاه، این پروژه توانسته است به یکی از فعالیت‌های شاخص در حوزه حیات‌وحش بدل شود. در گفت‌وگو با فاطمه امیری‌کیا از او پرسیدم چرا زنان در حوزه حفاظت از پرندگان فعال‌ترند؟ فراتر از پروژه شمارش شکاری‌ها در گلوگاه چه کارهایی انجام می‌دهد؟ و آیا با توجه به داوطلبانه بودن فعالیتش در پروژه گلوگاه زندگی‌ش به لحاظ مالی دچار مشکل نشده است؟
گفتگوی کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/127337
#حیات_وحش #زیستگاه #پرندگان #پیام_ما
@payamema
امیدها و چالش‌های بقای یوز آسیایی در گفت‌وگو با سعید یوسف‌پور، مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان سمنان
ردزنی یوزها با ردیاب‌ها
| فاطمه باباخانی |
🔺گرچه «یوزپلنگ» در یکی-دو دهه اخیر شاخص‌ترین گونه حیات‌وحش ایران بوده، اما از سال ۱۴۰۱ که هم نام پیروز به ترانه‌ها راه یافت و هم تصاویر آن بارها و بارها بازنشر شد، حساسیت اجتماعی نسبت به این گونه افزایش قابل‌توجهی پیدا کرد، به‌طوری‌که خبر مرگ او تیتر و عکس یک بسیاری از روزنامه‌های ایران شد. پیروز یکی از سه توله متولدشده در سایت «تکثیر در اسارت» واقع‌شده در پارک ملی توران بود، سایتی که در یک سال اخیر کمتر خبری از آن شنیده‌ایم؛ مگر مرگ «کوشکی»، یوز در اسارت! همین یکی-دو روز قبل خبر شرایط جسمی نامناسب «دلبر»، دیگر یوز ساکن این سایت، منتشر شد.
🔺از «سعید یوسف‌پور»، مدیرکل حفاظت محیط‌زیست سمنان، پرسیدیم دلیل این بی‌خبری از سایت تکثیر چیست؟ آیا این سایت همچنان با کمبود تجهیزات مواجه است؟ چرا خبری از جفتگیری مجدد یوزها منتشر نمی‌شود؟ شرایط جسمی دلبر چطور است؟ و این شایعه که ایران توان باروری خود را از دست داده، درست است؟
گزارش کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/127542
#محیط_زیست #حیات_وحش #یوزایرانی #پیام_ما
@payamema
ردزنی یوزها با ردیاب‌ها
| فاطمه باباخانی |
🔺گرچه «یوزپلنگ» در یکی-دو دهه اخیر شاخص‌ترین گونه حیات‌وحش ایران بوده، اما از سال ۱۴۰۱ که هم نام پیروز به ترانه‌ها راه یافت و هم تصاویر آن بارها و بارها بازنشر شد، حساسیت اجتماعی نسبت به این گونه افزایش قابل‌توجهی پیدا کرد، به‌طوری‌که خبر مرگ او تیتر و عکس یک بسیاری از روزنامه‌های ایران شد. پیروز یکی از سه توله متولدشده در سایت «تکثیر در اسارت» واقع‌شده در پارک ملی توران بود، سایتی که در یک سال اخیر کمتر خبری از آن شنیده‌ایم؛ مگر مرگ «کوشکی»، یوز در اسارت! همین یکی-دو روز قبل خبر شرایط جسمی نامناسب «دلبر»، دیگر یوز ساکن این سایت، منتشر شد.
🔺از «سعید یوسف‌پور»، مدیرکل حفاظت محیط‌زیست سمنان، پرسیدیم دلیل این بی‌خبری از سایت تکثیر چیست؟ آیا این سایت همچنان با کمبود تجهیزات مواجه است؟ چرا خبری از جفتگیری مجدد یوزها منتشر نمی‌شود؟ شرایط جسمی دلبر چطور است؟ و این شایعه که ایران توان باروری خود را از دست داده، درست است؟
گزارش کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/127542
#محیط_زیست #حیات_وحش #یوزایرانی #پیام_ما
@payamema