#اختصاصی
🔻نابودی زمین با طعمِ کمدی سیاه
✍️محسن تیزهوش
کارشناس و فعال محیط زیست
🔷در جهانِ سینما، به‌ویژه در هالیوود فیلم‌های بی‌شماری با مضمونِ آخرالزمان ساخته و اکران شده‌اند. یکی از آنها، «بالا را نگاه نکن» ساختۀ سال ۲۰۲۱ میلادی و اثر «آدام مک‌کی» است که ستارگان بسیاری همچون لئوناردو دی‌کاپریو، جنیفر لارنس، کیت بلانشت و مریل استریپ را با خود همراه کرده و اگر این بازیگران کاربلد نبودند، شاید فیلم به یک شکست تلخ در اکران برخورد می‌کرد!
🔷کارگردان با انتخاب موضوعی حساس برای بشریت با بیانی کمدی آمیخته به جهانِ سیاست در نگاه منتقدان نمرۀ قابل قبول و یا حتی بسیار خوب را کسب کرده، اما آیا این کار برای بیدارکردن ذهن‌های آلوده به پول و سرگرمی کافی است؟ شاید این سؤال در پایان‌بندی اثر به شکلی پاسخ داده شده باشد. در ابتدا، فیلمنامه بسیار خوب و با ریتمی متناسب با فضا، داستان را سریع شروع می‌کند و آگاهانه به پیش می‌برد.
🔷اتفاقی درحال رخ‌دادن است و شاید شش‌ماه آینده شاهد نابودی تنها کُره مسکونِ خود، یعنی زمین باشیم. این تک جمله نمی‌تواند نظر کاخ سفید را جلب کند. دانشمندان مسخره می‌شوند و آنها را جدی نگرفته و به حالِ خود رها می‌کنند. چنین اتفاقی در سال‌های اخیر برای بسیاری از اهالی دانش رخ داده که نمونۀ در دسترس آن موضوعِ تغییر اقلیم است که همواره از سوی حامیان سرمایه به امری بیهوده تشبیه شده و کارشناسان را گدایانی تجسم کرده‌اند که تنها به‌دنبالِ کسب توجه هستند!
🔷به‌همین دلیل فیلمِ «بالا را نگاه نکن»، توانسته تا حد بسیار خوبی چالش‌های جدی دانشمندان علوم زمین را با اهالی سیاست به تصویر بکشد. از همین رو، کارگردانِ اثر، به خوبی توانسته از پس فیلم و ستارگان آن برآید و به نوعی انتقاد خود را از شرایط بیان کند. اما از نگاه اخلاقی، اثر در جغرافیای آمریکا باقی مانده و گویی این خاک آنهاست که مورد آسیب قرار خواهد گرفت؛ هالیوود همواره خودش را در خطر می‌بیند و قهرمانی هم اگر هست، باید از خودشان باشد!
🔷امروز بر همگان آشکار است که زمین در گردابی عمیق در انقراض زیستمندان گرفتار شده و انسان در صدر لیست حذف از حیات قرار دارد. برای همین باید کارهایی کرد که به احتمال زیاد برخلاف میلِ سیاستگذاران و سرمایه‌دارانی است که می‌خواهند از طریق یک ستارۀ دنباله‌دار هم امیالِ بی‌حاصل خود را گسترش دهند؛ حتی اگر بسیاری از مردم جهان و دیگر موجودات زمین به‌طور کامل منقرض شوند. بازی دی‌کاپریو در نقش یک دانشمند، بسیار خوب است و این بازیگر یکبار دیگر توانایی بالای خود را به‌خوبی نشان داده است.
🔷او به‌درستی در مصاحبه خود به اهمیت پرداختن به زمین اشاره کرده است و خواستار این رویکرد شده که از راه داستان به یک گفتگوی اساسی بین دانشمندان، مردم و اهالی سیاست برسیم. فیلم توانسته تصویری از یک رئیس‌جمهور گستاخ و بی‌سواد را بسازد که تنها به ماندگاری خودش در میدان سیاست فکر می‌کند.
🔷نقدی که بر اثر می‌توان وارد کرد ایدۀ اولیه داستان است که به‌صورت خام مورد استفاده قرار گرفته است و مخاطب می‌تواند در پایان به این نتیجه برسد که خوب بود، اما همه در حال غُر زدن هستند؛ برویم دنبال زندگی خودمان. ای کاش چنین فیلم‌هایی سببِ تفکر جدی در مخاطب می‌شدند.
🔷از این جهت که فیلم از خاک آمریکا فراتر نرفته و به نوعی به انتقاد از رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده پرداخته است و همچنان همه‌چیز را در ساختنِ قهرمانی از جنسِ آمریکایی دیده درحالی که در سراسر دنیا هستند دانشمندانی که دغدغۀ محیط زیستِ زمین را با خود دارند و می‌شود به آنها اعتماد کرد؛ هرچند که همیشه نادیده گرفته می‌شوند. در این مورد نقشی که جنیفر لارنس بازی کرده یک نمونۀ مطلوب از کارشناسانی است که در هیاهوی رسانه‌ها و سیاسی‌بازی‌های تکراری گم می‌شوند.
🔷در نهایت به این سؤال می‌رسیم که چرا ما انسان‌ها نمی‌توانیم در موارد حادی که مرتبط با زمین است، متحد باشیم؟ این دیگر کمدی سیاه نیست، یک تراژدی انسانی است که ختم به خیر نخواهد شد! /#پیام_ما
#سینما
@payamema
🔻نابودی زمین با طعمِ کمدی سیاه
✍️محسن تیزهوش
کارشناس و فعال محیط زیست
🔷در جهانِ سینما، به‌ویژه در هالیوود فیلم‌های بی‌شماری با مضمونِ آخرالزمان ساخته و اکران شده‌اند. یکی از آنها، «بالا را نگاه نکن» ساختۀ سال ۲۰۲۱ میلادی و اثر «آدام مک‌کی» است که ستارگان بسیاری همچون لئوناردو دی‌کاپریو، جنیفر لارنس، کیت بلانشت و مریل استریپ را با خود همراه کرده و اگر این بازیگران کاربلد نبودند، شاید فیلم به یک شکست تلخ در اکران برخورد می‌کرد!
🔷کارگردان با انتخاب موضوعی حساس برای بشریت با بیانی کمدی آمیخته به جهانِ سیاست در نگاه منتقدان نمرۀ قابل قبول و یا حتی بسیار خوب را کسب کرده، اما آیا این کار برای بیدارکردن ذهن‌های آلوده به پول و سرگرمی کافی است؟ شاید این سؤال در پایان‌بندی اثر به شکلی پاسخ داده شده باشد. در ابتدا، فیلمنامه بسیار خوب و با ریتمی متناسب با فضا، داستان را سریع شروع می‌کند و آگاهانه به پیش می‌برد.
🔷اتفاقی درحال رخ‌دادن است و شاید شش‌ماه آینده شاهد نابودی تنها کُره مسکونِ خود، یعنی زمین باشیم. این تک جمله نمی‌تواند نظر کاخ سفید را جلب کند. دانشمندان مسخره می‌شوند و آنها را جدی نگرفته و به حالِ خود رها می‌کنند. چنین اتفاقی در سال‌های اخیر برای بسیاری از اهالی دانش رخ داده که نمونۀ در دسترس آن موضوعِ تغییر اقلیم است که همواره از سوی حامیان سرمایه به امری بیهوده تشبیه شده و کارشناسان را گدایانی تجسم کرده‌اند که تنها به‌دنبالِ کسب توجه هستند!
🔷به‌همین دلیل فیلمِ «بالا را نگاه نکن»، توانسته تا حد بسیار خوبی چالش‌های جدی دانشمندان علوم زمین را با اهالی سیاست به تصویر بکشد. از همین رو، کارگردانِ اثر، به خوبی توانسته از پس فیلم و ستارگان آن برآید و به نوعی انتقاد خود را از شرایط بیان کند. اما از نگاه اخلاقی، اثر در جغرافیای آمریکا باقی مانده و گویی این خاک آنهاست که مورد آسیب قرار خواهد گرفت؛ هالیوود همواره خودش را در خطر می‌بیند و قهرمانی هم اگر هست، باید از خودشان باشد!
🔷امروز بر همگان آشکار است که زمین در گردابی عمیق در انقراض زیستمندان گرفتار شده و انسان در صدر لیست حذف از حیات قرار دارد. برای همین باید کارهایی کرد که به احتمال زیاد برخلاف میلِ سیاستگذاران و سرمایه‌دارانی است که می‌خواهند از طریق یک ستارۀ دنباله‌دار هم امیالِ بی‌حاصل خود را گسترش دهند؛ حتی اگر بسیاری از مردم جهان و دیگر موجودات زمین به‌طور کامل منقرض شوند. بازی دی‌کاپریو در نقش یک دانشمند، بسیار خوب است و این بازیگر یکبار دیگر توانایی بالای خود را به‌خوبی نشان داده است.
🔷او به‌درستی در مصاحبه خود به اهمیت پرداختن به زمین اشاره کرده است و خواستار این رویکرد شده که از راه داستان به یک گفتگوی اساسی بین دانشمندان، مردم و اهالی سیاست برسیم. فیلم توانسته تصویری از یک رئیس‌جمهور گستاخ و بی‌سواد را بسازد که تنها به ماندگاری خودش در میدان سیاست فکر می‌کند.
🔷نقدی که بر اثر می‌توان وارد کرد ایدۀ اولیه داستان است که به‌صورت خام مورد استفاده قرار گرفته است و مخاطب می‌تواند در پایان به این نتیجه برسد که خوب بود، اما همه در حال غُر زدن هستند؛ برویم دنبال زندگی خودمان. ای کاش چنین فیلم‌هایی سببِ تفکر جدی در مخاطب می‌شدند.
🔷از این جهت که فیلم از خاک آمریکا فراتر نرفته و به نوعی به انتقاد از رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده پرداخته است و همچنان همه‌چیز را در ساختنِ قهرمانی از جنسِ آمریکایی دیده درحالی که در سراسر دنیا هستند دانشمندانی که دغدغۀ محیط زیستِ زمین را با خود دارند و می‌شود به آنها اعتماد کرد؛ هرچند که همیشه نادیده گرفته می‌شوند. در این مورد نقشی که جنیفر لارنس بازی کرده یک نمونۀ مطلوب از کارشناسانی است که در هیاهوی رسانه‌ها و سیاسی‌بازی‌های تکراری گم می‌شوند.
🔷در نهایت به این سؤال می‌رسیم که چرا ما انسان‌ها نمی‌توانیم در موارد حادی که مرتبط با زمین است، متحد باشیم؟ این دیگر کمدی سیاه نیست، یک تراژدی انسانی است که ختم به خیر نخواهد شد! /#پیام_ما
#سینما
@payamema
▫️در نشست «بازنمایی طبقۀ فرودست در سینمای ایران» مطرح شد:
🔻تماشای فقر از پشت شیشه
✍️صدف سرداری
🔹از دهۀ ۹۰ و به‌خصوص در چندسال اخیر، آثار سینمایی ایران شکل دیگری به خود گرفتند. فیلمسازی دربارۀ فقر جدی‌تر شد و طبقۀ فرودست گویی جایگاهی مهمتر در هنر سینما پیدا کردند.
🔹رفته‌رفته ساخت این فیلم‌ها به‌گونه‌ای پیش رفت که گاهی نقد منفی منتقدان را به‌همراه داشت و این پرسش را به‌وجود می‌آورد که چرا به تصویر کشیدن فقر باید موضوع اکثریت فیلم‌های ایران باشد؟ یا اصلاً چرا نوع نمایش فقر به سمت‌وسویی خاص رفته است؟
🔹«آرش حیدری»، جامعه‌شناس و «سعید قطبی‌زاده»، منتقد فیلم در نشستی به تحلیل «بازنمایی طبقۀ فرودست در سینمای ایران» پرداختند./#پیام_ما
#سینما
@payamema
🔻تماشای فقر از پشت شیشه
✍️صدف سرداری
🔹از دهۀ ۹۰ و به‌خصوص در چندسال اخیر، آثار سینمایی ایران شکل دیگری به خود گرفتند. فیلمسازی دربارۀ فقر جدی‌تر شد و طبقۀ فرودست گویی جایگاهی مهمتر در هنر سینما پیدا کردند.
🔹رفته‌رفته ساخت این فیلم‌ها به‌گونه‌ای پیش رفت که گاهی نقد منفی منتقدان را به‌همراه داشت و این پرسش را به‌وجود می‌آورد که چرا به تصویر کشیدن فقر باید موضوع اکثریت فیلم‌های ایران باشد؟ یا اصلاً چرا نوع نمایش فقر به سمت‌وسویی خاص رفته است؟
🔹«آرش حیدری»، جامعه‌شناس و «سعید قطبی‌زاده»، منتقد فیلم در نشستی به تحلیل «بازنمایی طبقۀ فرودست در سینمای ایران» پرداختند./#پیام_ما
#سینما
@payamema