تویی ک ادعات میشد از همه ناکس تری

بگو چقد مرام داری بگم چقد گنگی

دل نبند که تَش تلخیه

ی وقتایی هس با همه اوکیی جز خودت

کار شمام به ما میوفته طوری نی

مُرد اون آدم خونگرم

آدما دروغن

دنیای گوهیه میدونی

دنبال چین ادما؟

زندگی یه مجموعه منظم از بی نظمی هاست

خریتِ محضه از حد آدما باهاشون بیشتر حرف زد

بودین تا بودِش حالمون عالی

تمومِ این دنیا یه فریبه

پره حرفی ولی خب میگی بزنم که چی؟

اینجا خیلی وقته عقیده ها مردن فهمیدم همه دریده ها گرگن نمیدونی طرف رفیقه یا دشمن

تف تو همه رفتاراتون که صحنه سازیه

کی میفهمه حال مارو اخه

تف به اون صفی که مرتب شه با چَک

حاجی‌ بُردن با باختش قشنگه

اونا که با خنده جلو میان ناکِس ترن