⭕️ این مسئله، بسیار مسئلۀ مهمی است که چطور انسان ندانسته با کارهای خودش، ظلمی را تثبیت و ابقاء می‌کند! می‌گوید: «خب من کاری نکردم که آمدم این کار را انجام دادم!»
🔸فرض کنید شخصی هست که آدم منحرفی است. شما که می‌خواهید چیزی بخرید، می‌روید از مغازۀ این شخص می‌خرید. نفس رفتن در این مغازه، تأیید آن ظلم است! چرا؟
🔸چون آنچه موجب می‌شود یک شخص در ظلم باقی بماند و در آن استمرار پیدا کند، عبارت است از آن «کیفیت تعلّقیۀ نفسِ شخص منحرف» که آن کیفیت، «احساس عدم اعتراض از ناحیۀ دیگران» است و اقبال دیگران به او. یعنی دیگران به او اقبال کنند و این احساس عدم اعتراض دیگران، او را پیش می‌برد و حرکت می‌دهد.
🔸اما اگر اعتراض و ابتعاد مردم از خودش را احساس کند، مشخص است که به کارش ادامه نمی‌دهد...ما می‌گوییم: «آقا، ما یک نفر هستیم! یک نفر که اشکالی ندارد، یک نفر که مهم نیست، یک نفر که مسئله‌ای نیست! حالا به جایی نمی‌رسد! حالا ما این کار را بکنیم مسئله‌ای پیدا نمی‌شود!»
🔸نه آقاجان! همین یک‌نفر یک‌نفرها، کم‌کم جمع می‌شود و آن شخص ظالم را در عالم تخیّلات و موهومات فرو می‌برد، و نسبت به موقعیت خودش تثبیت می‌کند.
🔸[با خود می‌گوید:]«حرفی هم که می‌زنیم و کاری هم که انجام می‌دهیم این‌طور نیست که موجب دوری از مردم بشویم بلکه مردم به ما اقبال می‌کنند و به طرف ما می‌آیند و از ما دور نمی‌شوند!» همین در نفس موجب تثبیت می‌شود، وقتی که در نفس موجب تثبیت شد، می‌بینیم در خارج هم کارش را انجام می‌دهد.
🔸بنابراین گناهی که ذَنْب لا یُغفَر [نابخشودنی] است این است که انسان از نظر عمل خارجی، کاری انجام بدهد که ظالم و آن شخص منحرف، در آن مسئلۀ نفسیِ خودش تثبیت شود!
🔺همان گناه را به این می‌دهند، هیچ تفاوتی نمی‌کند!
🎙 حضرت آیة الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه
ـــــــــــــــــــــــــــ
🔉. #درس_خارج_فقه (موسیقی)، جلسه 1.
#ظلم #اجتماعیات #مجالست #معاشرت #رفاقت #استقامت
@maktabevahyorg
🌸.🌸.🌸.🌸
🔸فرض کنید شخصی هست که آدم منحرفی است. شما که می‌خواهید چیزی بخرید، می‌روید از مغازۀ این شخص می‌خرید. نفس رفتن در این مغازه، تأیید آن ظلم است! چرا؟
🔸چون آنچه موجب می‌شود یک شخص در ظلم باقی بماند و در آن استمرار پیدا کند، عبارت است از آن «کیفیت تعلّقیۀ نفسِ شخص منحرف» که آن کیفیت، «احساس عدم اعتراض از ناحیۀ دیگران» است و اقبال دیگران به او. یعنی دیگران به او اقبال کنند و این احساس عدم اعتراض دیگران، او را پیش می‌برد و حرکت می‌دهد.
🔸اما اگر اعتراض و ابتعاد مردم از خودش را احساس کند، مشخص است که به کارش ادامه نمی‌دهد...ما می‌گوییم: «آقا، ما یک نفر هستیم! یک نفر که اشکالی ندارد، یک نفر که مهم نیست، یک نفر که مسئله‌ای نیست! حالا به جایی نمی‌رسد! حالا ما این کار را بکنیم مسئله‌ای پیدا نمی‌شود!»
🔸نه آقاجان! همین یک‌نفر یک‌نفرها، کم‌کم جمع می‌شود و آن شخص ظالم را در عالم تخیّلات و موهومات فرو می‌برد، و نسبت به موقعیت خودش تثبیت می‌کند.
🔸[با خود می‌گوید:]«حرفی هم که می‌زنیم و کاری هم که انجام می‌دهیم این‌طور نیست که موجب دوری از مردم بشویم بلکه مردم به ما اقبال می‌کنند و به طرف ما می‌آیند و از ما دور نمی‌شوند!» همین در نفس موجب تثبیت می‌شود، وقتی که در نفس موجب تثبیت شد، می‌بینیم در خارج هم کارش را انجام می‌دهد.
🔸بنابراین گناهی که ذَنْب لا یُغفَر [نابخشودنی] است این است که انسان از نظر عمل خارجی، کاری انجام بدهد که ظالم و آن شخص منحرف، در آن مسئلۀ نفسیِ خودش تثبیت شود!
🔺همان گناه را به این می‌دهند، هیچ تفاوتی نمی‌کند!
🎙 حضرت آیة الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه
ـــــــــــــــــــــــــــ
🔉. #درس_خارج_فقه (موسیقی)، جلسه 1.
#ظلم #اجتماعیات #مجالست #معاشرت #رفاقت #استقامت
@maktabevahyorg
🌸.🌸.🌸.🌸