پرتره‌های استتاری؛ محو شدن مرزهای هویت و محیط

🔸️سسیلیا پاردس، در مجموعه‌ خیره‌کننده‌‌ای از پرتره‌های استتاری، مرز میان بدن و فضا را از میان برمی‌دارد. او با دقتی وسواس‌گونه، پوست خود را رنگ‌آمیزی می‌کند و با پارچه‌ها یا پس‌زمینه‌هایی هم‌نقش و هماهنگ در قاب قرار می‌گیرد؛ تا جایی که چشمان بیننده میان او و محیط تمایزی نمی‌یابد.

🔹️بدین‌ترتیب، او به بخش زنده‌ای از فضایی تبدیل می‌شود که در آن قرار دارد. تعامل رنگ، بافت و نور، توهم خیره‌کننده‌ای از ناپدید شدن ایجاد می‌کند و حضور او را همزمان پنهان و آشکار می‌سازد.

🔸️ پاردس در این آثار، تنها به خلق توهمی بصری بسنده نمی‌کند. او مفاهیم ژرفی چون مهاجرت، جابه‌جایی، تطبیق فرهنگی و هویت شخصی را به تصویر می‌کشد؛ مفاهیمی که ریشه در تجربه‌های زیسته او دارند.

🔹️ ترکیب‌بندی‌های این هنرمند با نقش‌های گل‌دار، هندسی یا سنتی، اغلب بار فرهنگی و تاریخی دارند و در دل خود داستان‌هایی از تعلق، دگرگونی و بازتعریف فردی را روایت می‌کنند.

✈️@kojaro