3️⃣ سوم : قرآن مجید را بگشاید وبگذارد در مقابل خود وبگوید :

#اعمال_شب_قدر #19رمضان

4️⃣ چهارم : مصحف شریف را بگیرد وبر سر بگذارد وبگوید :

#اعمال_شب_قدر #19رمضان

5️⃣ پنجم : زیارت امام حسین (ع) است؛ که در خبر است که چون شب قدر میشود منادی از آسمان هفتم ندا میکند که حق تعالی آمرزید هر کسی را که به زیارت قبر امام حسین (ع) آمده .

#اعمال_شب_قدر #19رمضان

8️⃣ هشتم : خواندن دعای فوق و طلب بخشش و رحمت از خدا برای گشایش امور مسلمین و خلق خدا:

#اعمال_شب_قدر #19رمضان

#اعمال_شب_قدر #19رمضان

🔹در این شب‌های مبارک، اعمال زیر نیز سفارش شده است :🔹

1️⃣ خواندن ۲ رکعت نماز برای سلامتی امام زمان (عج) و تعجیل در ظهور آن حضرت
2️⃣ خواندن ۲ رکعت نماز برای شادی روح همه‌ی درگذشتگان و اسیران خاک و ۲۵ بار گفتن ذکر "اللهم اغفرلی لجمیع المومنین و المومنات و المسلمین و المسلمات"
3️⃣ خواندن ۲ رکعت نماز تقدیم به اهل بیت پیامبر(ص) و خواندن دعای توسل
4️⃣ خواندن ۲ رکعت نماز حضرت زهرا(س): در رکعت اول بعد از حمد صد مرتبه سوره قدر و در رکعت دوم بعد از حمد صد مرتبه سوره توحید
5️⃣ خواندن سوره‌های مبارک دخان و قدر


🙌🏻 التماس دعا #خودروجنوب

#حرم #امیرالمونین #امام_علی (ع) #نجف_اشرف

🔹🔹🔹حرم امام علی (ع)🔹🔹🔹

#حرم #امیرالمونین #امام_علی (ع) #نجف_اشرف

حرم علی بن‌ابی‌طالب، آرامگاه امام اول شیعیان در شهر نجف عراق قرار دارد. علی بن ابی‌طالب در سال ۴۰ قمری به دست عبدالرحمن بن ملجم مرادی کشته شد و در پشت کوفه دفن گردید که بر اساس وصیت خود وی قبر او مخفی نگه داشته شد و قرن دوم هجری، در عصر هارون الرشید، محل قبر علنی شد. به عقیده شیعیان، آدم و نوح هم در کنار علی بن ابی‌طالب دفن شده‌اند همچنین جمع فراوانی از عالمان بزرگ شیعه در این حرم مدفون‌اند.


🔹موقعیت آرامگاه :
امام علی (ع) که در مسجد کوفه به دست عبدالرحمن بن ملجم مرادی هنگام نماز صبح ۱۹ رمضان با شمشیر زخمی کشته ‌بود و در شب جمعه ۲۱ رمضان سال ۴۰ قمری شهید شد، در وصیتی به امام حسن و امام حسین محل دفن خود را سفارش کرده بود.

بر اساس وصیتش گورش را پنهان نگه داشتند و جز امامان و برخی شیعیان ویژهٔ این خاندان، کسی از محل دفن آگاهی نداشت. در کتاب‌ها به‌تفصیل سبب نهفتگی قبر را در کتاب‌های شیعه شرح داده‌اند.سید بن طاووس نوشته‌است: «... پیکر مطهر حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع) را شبانه خارج کرده و امام حسن و امام حسین (ع) و محمد حنیفه و عبدالله بن جعفر و عده‌ای از خاندان وی همراه جسد شریف بودند و آن را پشت کوفه دفن نمودند، موقعی که سوال شد: «چرا قبر را مخفی کردید؟»، در پاسخ فرمودند: «جهت ترس از خوارج، چون قبر او را نبش می‌نمودند.»؛ ولی پس از سقوط دولت بنی‌امیه و متفرق گشتن خوارج در قرن دوم هجری، در عصر هارون‌الرشید، محل قبر حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علنی شد.»
پیش‌بینی وی نیز درست از آب درآمد، زیرا در دوران امیری حجاج یوسف ثقفی بر کوفه حدود ۳۰۰۰ گور برای برای پیدا کردن آرامگاه او نبش گشت، ولی موفق نشدند.

🔸آشکار شدن آرامگاه :
آورده‌اند که در دوران خلافت هارون‌الرشید، روزی هارون برای شکار به زمین‌های پیرامون کوفه (نجف یا غریین) رفت و دید که سگ‌های شکاری آهویی را دنبال می‌کنند ولی پس از آن که آهو به منطقهٔ خاصی می‌رود، سگان از دنبال کردن آهو بازمی‌ایستند. هارون دانست که آن سرزمین، مقدس و مطهر است که سگ‌ها واردش نمی‌شوند،[۱۱] لذا در پی تحقیق برآمد و سرانجام دانست که آنجا آرامگاه علی می‌باشد.
از عبدالله بن حازم نقل است که: «روزی با هارون‌الرشید از کوفه [برای شکار] به جانب «غریّین» [نجف] بیرون رفتیم، در آن جا آهوانی را دیدیم، بازهای شکاری و سگان تربیت‌شده را به سویشان فرستادیم، ساعتی پَیشان رفتند تا این که آهوان به تپّه‌ای پناه بردند و در آن جا بیارمیدند. بازان و سگان از تعقیبشان دست کشیدند و برگشتند! هارون از این صحنه شگفت‌زده شد، سپس آهوان از آن بلندی فرود آمدند و بازان و سگان در پیشان رفتند، ولی دوباره آهوان به آن تپه بازگشتند و بازان و سگان هم دوباره ازشان صرف‌نظر کردند، سه‌باره هم این صحنه تکرار شد. هارون فرمان داد که به کوفه روند و کسی که سنش از همه بیشتر است را نزدش بیاورند، پیرمردی از بنی‌اسد را نزدش آوردند، هارون به او گفت: «قصه این تپه چیست؟» جواب داد: «پدرم از نیاگانش نقل کرده که می‌گفتند زیر این تپه قبر علی بن ابی‌طالب است، خداوند آن را حرم امن برای هر چیزی قرار داده‌است!

🙌🏻 التماس دعا #خودروجنوب
💯 http://T.me/KhodroJonoobiR

#قدیم #نجف_اشرف #حرم #امیرالمونین #امام_علی (ع)

#ضریح #امیرالمونین #امام_علی (ع) #نجف_اشرف

گل رفت و شمیم خوشش اینجاست هنوز
بلبل به هوا ی گل چه شیداست هنوز
رفتی ز جهان اگر چه ای روح خدا
لیکن علم مهر تو بر پاست هنوز

29مین سالگرد رحلت جانسوز امام خمینی(ره) تسلیت باد.(روابط عمومی خودرو جنوب)

1️⃣ اول : خواندن #دعای #جوشن‌کبیر

#اعمال_شب_قدر #21رمضان


دعای جوشن کبیر در بلد الامین و مصباح کفعمی است و آن مروی است از حضرت سید الساجدین از پدرش از جد بزرگوارش حضرت رسول صلی الله علیه و علیهم أجمعین و این دعا را جبرئیل علیه السلام آورد برای پیغمبر صلی الله علیه و آله در یکی از غزوات در حالی که بر تن آن حضرت جوشن گرانی بود که سنگینی آن بدن مبارکش را به درد آورده بود پس جبرئیل عرض کرد که یا محمد پروردگارت تو را سلام می‏رساند و می‏فرماید که بکن این جوشن را و بخوان این دعا را که او امان است از برای تو و امت تو پس شرحی در فضیلت این دعا ذکر فرموده که مقام نقل تمامش نیست از جمله آنکه هر که آن را بر کفن خویش نویسد حق تعالی حیا فرماید که او را به آتش عذاب کند و هر که آن را به نیت در اول ماه رمضان بخواند حق تعالی او را روزی فرماید لیلة القدر و خلق فرماید برای او هفتاد هزار فرشته که تسبیح و تقدیس کنند خدا را و ثوابش را برای او قرار دهند پس فضیلت بسیار نقل کرده تا آنکه فرموده و هر که بخواند او را در ماه رمضان سه مرتبه حرام فرماید حق تعالی جسد او را بر آتش جهنم و واجب فرماید برای او بهشت را و دو ملک بر او موکل فرماید که حفظ کنند او را از معاصی و در امان خدا باشد مدت حیات خود و در آخر خبر است که جناب امام حسین علیه السلام فرمود وصیت کرد پدرم علی بن ابی طالب صلوات الله علیه به حفظ این دعا و آنکه بنویسم آن را بر کفن او و تعلیم کنم آن را به اهل خود و ترغیب کنم ایشان را به خواندن آن و آن هزار اسم است و در آن است اسم اعظم فقیر گوید که از این خبر دو چیز مستفاد می‏شود یکی استحباب نوشتن این دعا بکفن چنانکه علامه بحر العلوم عطر الله مرقده در دره به آن اشاره فرموده وَ سُنَّ أَنْ یُکْتَبَ بِالْأَکْفَانِ‏شَهَادَةُ الْإِسْلاَمِ وَ الْإِیمَانِ‏وَ هَکَذَا کِتَابَةُ الْقُرْآنِ وَ الْجَوْشَنُ الْمَنْعُوتُ بِالْأَمَانِ دوم استحباب خواندن این دعا در اول ماه رمضان و اما خواندن آن در خصوص شبهای قدر در خبر ذکری از آن نیست لکن علامه مجلسی قدس الله روحه در زاد المعاد در ضمن اعمال شبهای قدر فرموده و در بعضی از روایات وارد شده است که دعای جوشن کبیر را در هر یک از این سه شب بخوانند و کافی است فرمایش آن بزرگوار ما را در این مقام أحله الله دار السلام بالجمله این دعا صد فصل است و هر فصلی مشتمل بر ده اسم الهی است و در آخر هر فصل باید گفت سُبْحَانَکَ یَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ و در بلد الامین است که در اول هر فصل بِسْمِ اللَّهِ بگوید و در آخرش سُبْحَانَکَ یَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ یَا ذَا الْجَلاَلِ وَ الْإِکْرَامِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ و آن دعا این است‏:

🔸بِسم اللهِ الرَحمنِ الرَحیم

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‏اش همیشگی است

(1) اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا اَللّهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا کَریمُ یا مُقیمُ یا عَظیمُ یا قَدیمُ یا عَلیمُ یا حَلیمُ یا حَکیمُ سُبْحانَکَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ

(1)خدایا از تو خواستارم به نامت،ای خدا،ای بخشنده،ای مهربان،ای گرامی،ای پایدار،ای بزرگ،ای دیرینه‏ ای دانا،ای شکیفا،ای فرزانه،منزّهی تو ای که معبودی جز تو نیست،فریاد رس فریاد رس،ما را از آتش برهان‏ ای پروردگار من.

(2) یا سَیِّدَ السّاداتِ، یا مُجیبَ الدَّعَواتِ یا رافِعَ الدَّرَجاتِ یا وَلِیَّ الْحَسَناتِ یا غافِرَ الْخَطیئاَّتِ یا مُعْطِیَ الْمَسْئَلاتِ یا قابِلَ التَّوْباتِ یا سامِعَ الاْصْواتِ یا عالِمَ الْخَفِیّاتِ یا دافِعَ الْبَلِیّاتِ

(2)ای سرور سروران،ای برآورنده دعاها،ای بلندی‏بخش جایگاهها،ای‏ سرچشمه نیکیها،ای درگذرنده از خطاها،ای عطابخش خواسته‏ها،ای پذیرنده توبه‏ها،ای شنونده‏ نداها،ای دانای رازها،ای دور کننده بلاها

(3) یا خَیْرَالْغافِرینَ یا خَیْرَ الْفاتِحینَ یا خَیْرَ النّاصِرینَ یا خَیْرَ الْحاکِمینَ یا خَیْرَ الرّازِقینَ یا خَیْرَ الْوارِثینَ یا خَیْرَ الْحامِدینَ یا خَیْرَ الذّاکِرینَ یا خَیْرَ الْمُنْزِلینَ یا خَیْرَ الْمُحْسِنینَ

(3)ای بهترین آمرزگاران،ای بهترین گشایشگران‏ ای بهترین یاوران،ای بهترین داوران،ای بهترین روزی دهان،ای بهترین وارثان،ای بهترین ستایشگران‏ ای بهترین یادآوران،ای بهترین عطابخشان،ای بهترین نیکوکاران،

(4) یَا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَ الْجَمَالُ یَا مَنْ لَهُ الْقُدْرَةُ وَ الْکَمَالُ یَا مَنْ لَهُ الْمُلْکُ وَ الْجَلالُ یَا مَنْ هُوَ الْکَبِیرُ الْمُتَعَالِ یَا مُنْشِئَ السَّحَابِ الثِّقَالِ یَا مَنْ هُوَ شَدِیدُ الْمِحَالِ یَا مَنْ هُوَ سَرِیعُ الْحِسَابِ یَا مَنْ هُوَ شَدِیدُ الْعِقَابِ یَا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ یَا مَنْ عِنْدَهُ أَمُّ الْکِتَابِ

(4)ای آن‏که شکوه و زیبایی تنها از آن اوست‏ ای آن‏که توانایی و برازندگی تنها از آن اوست،ای آن‏که فرمانروایی و شوکت تنها از آن اوست،ای آنکه اوست بزرگ و برتر،ای‏ پدیدآورنده ابرهای پرباران،ای آن‏که نیرومند،و پرتوان است،ای آن‏که حسابرسی چالاک است،ای آن‏که‏ کیفرش سخت و شدید است،ای آن‏که پاداش نیک تنها نزد اوست،ای آن‏که دفرت هستی پیش روی اوست

(5) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا دَیَّانُ یَا بُرْهَانُ یَا سُلْطَانُ یَا رِضْوَانُ یَا غُفْرَانُ یَا سُبْحَانُ یَا مُسْتَعَانُ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْبَیَانِ

(5) خدایا!از تو خواستارم به نامت ای پرمهر،ای بخشایشگر،ای جزادهنده،ای روشنی خرد،ای فرمانروا،ای‏ خشنودی،ای آمرزش،ای پاک،ای پشتوانه،ای صاحب نعمت و بیان

(6) یَا مَنْ تَوَاضَعَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِعَظَمَتِهِ یَا مَنِ اسْتَسْلَمَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِقُدْرَتِهِ یَا مَنْ ذَلَّ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِعِزَّتِهِ یَا مَنْ خَضَعَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِهَیْبَتِهِ یَا مَنِ انْقَادَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ مِنْ خَشْیَتِهِ یَا مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبَالُ مِنْ مَخَافَتِهِ یَا مَنْ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ بِأَمْرِهِ یَا مَنِ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِإِذْنِهِ یَا مَنْ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ یَا مَنْ لا یَعْتَدِی عَلَی أَهْلِ مَمْلَکَتِهِ

(6)ای آن‏که همه در برابر عظمتش فروتن،ای آن‏که همه در برابر قدرتش تسلیم،ای آن‏که همه در برابر عزّتش خوار، ای آن‏که همه در برابر هیبتش هراسان،ای آن‏که همه از ترسش فرمانبردار،ای آن‏که کوهها از بیمش شکافته،ای آن‏که آسمانها به امرش بر پا،ای آن‏که زمینها به اجازه‏اش‏ بر جا،ای آن‏که رعد به ستایشش تسبیح‏گو است،ای آن‏که بر اهل مملکتش ستم نمی‏کند

(7) یَا غَافِرَ الْخَطَایَا یَا کَاشِفَ الْبَلایَا یَا مُنْتَهَی الرَّجَایَا یَا مُجْزِلَ الْعَطَایَا یَا وَاهِبَ الْهَدَایَا یَا رَازِقَ الْبَرَایَا یَا قَاضِیَ الْمَنَایَا یَا سَامِعَ الشَّکَایَا یَا بَاعِثَ الْبَرَایَا یَا مُطْلِقَ الْأُسَارَی

(7)ای درگذرنده‏ از خطاها،ای برطرف کننده بلاها،ای اوج امیدواریها،ای بسیاردهنده عطاها،ای بخشنده هدایا، ای روزی‏رسان آفریده‏ها،ای برآورنده آرزوها،ای شنوای گلایه‏ها،ای برانگیزنده بندگان،ای بندگشای دربندان

(8) یَا ذَا الْحَمْدِ وَ الثَّنَاءِ یَا ذَا الْفَخْرِ وَ الْبَهَاءِ یَا ذَا الْمَجْدِ وَ السَّنَاءِ یَا ذَا الْعَهْدِ وَ الْوَفَاءِ یَا ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضَاءِ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْعَطَاءِ یَا ذَا الْفَصْلِ وَ الْقَضَاءِ یَا ذَا الْعِزِّ وَ الْبَقَاءِ یَا ذَا الْجُودِ وَ السَّخَاءِ یَا ذَا الْآلاءِ وَ النَّعْمَاءِ

(8) ای صاحب سپاس و ستایش،ای صاحب فخر و زیبایی،ای صاحب بزرگواری و والایی،ای صاحب پیمان و وفا، ای صاحب گذشت و رضا،ای صاحب بخشش و عطاء،ای صاحب دادرسی و داوری،ای صاحب عزّت‏ و بقا،ای صاحب کرم و بخشش،ای صاحب عطاها و نعمتها

(9) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مَانِعُ یَا دَافِعُ یَا رَافِعُ یَا صَانِعُ یَا نَافِعُ یَا سَامِعُ یَا جَامِعُ یَا شَافِعُ یَا وَاسِعُ یَا مُوسِعُ

(9)خدایا از تو خواستارم به نامت‏ ای بازدارنده،ای دور کننده،ای بردارنده،ای سازنده،ای سودبخش،ای شنوا،ای گرد آوردنده،ای یاریگر،ای مهرگستر،ای‏ وسعت‏بخش

(10) یَا صَانِعَ کُلِّ مَصْنُوعٍ یَا خَالِقَ کُلِّ مَخْلُوقٍ یَا رَازِقَ کُلِّ مَرْزُوقٍ یَا مَالِکَ کُلِّ مَمْلُوکٍ یَا کَاشِفَ کُلِّ مَکْرُوبٍ یَا فَارِجَ کُلِّ مَهْمُومٍ یَا رَاحِمَ کُلِّ مَرْحُومٍ یَا نَاصِرَ کُلِّ مَخْذُولٍ یَا سَاتِرَ کُلِّ مَعْیُوبٍ یَا مَلْجَأَ کُلِّ مَطْرُودٍ

(10)ای سازنده هر ساخته،ای آفریننده هر آفریده،ای روزی‏بخش هر روزی‏خوار، ای دارای هر دارایی،ای غمگسار هر غمزده،ای فرج‏بخش هر اندوهگین،ای مهرورز بر هر مهرجو ای یاور هر بی‏یاور،ای پرده‏پوش هر کاستی،ای پناه هر رانده.

(11) یَا عُدَّتِی عِنْدَ شِدَّتِی یَا رَجَائِی عِنْدَ مُصِیبَتِی یَا مُونِسِی عِنْدَ وَحْشَتِی یَا صَاحِبِی عِنْدَ غُرْبَتِی یَا وَلِیِّی عِنْدَ نِعْمَتِی یَا غِیَاثِی عِنْدَ کُرْبَتِی یَا دَلِیلِی عِنْدَ حَیْرَتِی یَا غَنَائِی عِنْدَ افْتِقَارِی یَا مَلْجَئِی عِنْدَ ضْطِرَارِی یَا مُعِینِی عِنْدَ مَفْزَعِی

(11)ای توشه‏ام در سختی،ای امیدم در ناگواری،ای همدم در وحشت،ای همرهم در غربت‏ ای سرپرستم در نعمت،ای فریادرسم در گرفتاری،ای رهنمایم در سرگردانی،ای توانگری‏ام در تنگدستی‏ ای پناهم در دماندگی،ای مددرسانم در پریشانی

(12) یَا عَلامَ الْغُیُوبِ یَا غَفَّارَ الذُّنُوبِ یَا سَتَّارَ الْعُیُوبِ یَا کَاشِفَ الْکُرُوبِ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ یَا طَبِیبَ الْقُلُوبِ یَا مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ یَا أَنِیسَ الْقُلُوبِ یَا مُفَرِّجَ الْهُمُومِ یَا مُنَفِّسَ الْغُمُومِ

(12)ای دانای نهانها،ای آمرزنده‏ گناهان،ای پرده‏پوش عیبها،ای غمگسار غمها،ای دگرگون‏ساز دلها،ای پزشک‏ قلبها،ای روشنی‏بخش دلها،ای همدم جانها،ای گره گشای اندوهها،ای گشایشگر دلتنگیها

(13) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا جَلِیلُ یَا جَمِیلُ یَا وَکِیلُ یَا کَفِیلُ یَا دَلِیلُ یَا قَبِیلُ یَا مُدِیلُ یَا مُنِیلُ یَا مُقِیلُ یَا مُحِیلُ

(13)خدایا!از تو درخواست می‏کنم به نامت ای والا،ای زیبا،ای کارگشا،ای سرپرست،ای راهنما،ای‏ پذیرا،ای گرداننده،ای عطابخش،ای درگذرنده،ای حال گردان

(14) یَا دَلِیلَ الْمُتَحَیِّرِینَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ یَا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ یَا جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ یَا أَمَانَ الْخَائِفِینَ یَا عَوْنَ الْمُؤْمِنِینَ یَا رَاحِمَ الْمَسَاکِینِ یَا مَلْجَأَ الْعَاصِینَ یَا غَافِرَ الْمُذْنِبِینَ یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ

(14)ای رهنمای رهجویان،ای مددرس‏ مددجویان،ای فریادرس فریادکنان،ای پناه پناهندگان،ای ایمنی‏بخش هراسندگان،ای یاور مؤمنان،ای مهرورز بر خاک نشستگان،ای پناه عصیانگران،ای آمرزنده گنهگاران،ای اجابت‏کننده دعای‏ بیچارگان.

(15) یَا ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ یَا ذَا الْفَضْلِ وَ الامْتِنَانِ یَا ذَا الْأَمْنِ وَ الْأَمَانِ یَا ذَا الْقُدْسِ وَ السُّبْحَانِ یَا ذَا الْحِکْمَةِ وَ الْبَیَانِ یَا ذَا الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ یَا ذَا الْحُجَّةِ وَ الْبُرْهَانِ یَا ذَا الْعَظَمَةِ وَ السُّلْطَانِ یَا ذَا الرَّأْفَةِ وَ الْمُسْتَعَانِ یَا ذَا الْعَفْوِ وَ الْغُفْرَانِ

(15)ای صاحب جود و نیکی،ای صاحب بخش و عطا،ای صاحب امن و امان،ای صاحب قدس و پاکی،ای صاحب حکمت و بیان،ای صاحب رحمت و رضوان ای صاحب حجّت و برهان،ای صاحب عظمت و سلطان،ای صاحب مهر و ای پشتیبان،ای صاحب‏ گذشت و غفران

(16)یَا مَنْ هُوَ رَبُّ کُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ إِلَهُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ خَالِقُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ صَانِعُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ قَبْلَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ بَعْدَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ فَوْقَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ عَالِمٌ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ قَادِرٌ عَلَی کُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ یَبْقَی وَ یَفْنَی کُلُّ شَیْ‏ءٍ

(16)ای آن‏که پروردگار همه اوست،ای آن‏که معبود همه،اوست،ای آن‏که آفریننده همه،اوست‏ ای آن‏که سازنده همه،اوست،ای آن‏که پیش از همه بود،ای آن‏که بعد از همه هست،ای آن‏که از هر چیز برتر است،ای آن‏که به همه‏چیز داناست،ای آن‏که بر هر چیز توانا است،ای آن‏که او همیشگی است و همه‏چیز رفتنی است.

(17) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُؤْمِنُ یَا مُهَیْمِنُ یَا مُکَوِّنُ یَا مُلَقِّنُ یَا مُبَیِّنُ یَا مُهَوِّنُ یَا مُمَکِّنُ یَا مُزَیِّنُ یَا مُعْلِنُ یَا مُقَسِّمُ

(17)خدایا!از تو می‏خواهم به نامت ای ایمنی‏بخش،ای چیره بر همه،ای هستی‏آفرین،ای دلبر،ای‏ خردربا،ای سادگی‏بخش،ای توان‏ده،ای زینت‏بخش،ای نمایانگر،ای پخش‏کن.

(18)یَا مَنْ هُوَ فِی مُلْکِهِ مُقِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی سُلْطَانِهِ قَدِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی جَلالِهِ عَظِیمٌ یَا مَنْ هُوَ عَلَی عِبَادِهِ رَحِیمٌ یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلِیمٌ یَا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِیمٌ یَا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ کَرِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی صُنْعِهِ حَکِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی حِکْمَتِهِ لَطِیفٌ یَا مَنْ هُوَ فِی لُطْفِهِ قَدِیمٌ

(18)ای آن‏که در فرمانروایی‏اش پابرجاست‏ ای آن‏که در پادشاهی‏اش دیرینه است،ای آن‏که در شکوهش بزرگ است،ای آن‏که بر بندگانش مهربان است،ای‏ ای آن‏که به هرچیز داناست،ای آن‏که بر نافرمانان بردبار است،ای آن‏که بر امیدواران اکرام ورزد،ای آن‏که در آفرینش حکمت نماید،ای آن‏که در حکمتش مهر ورزد،ای آن‏که در مهرش دیرینه است.

(19) یَا مَنْ لا یُرْجَی إِلا فَضْلُهُ یَا مَنْ لا یُسْأَلُ إِلا عَفْوُهُ یَا مَنْ لا یُنْظَرُ إِلا بِرُّهُ یَا مَنْ لا یُخَافُ إِلا عَدْلُهُ یَا مَنْ لا یَدُومُ إِلا مُلْکُهُ یَا مَنْ لا سُلْطَانَ إِلا سُلْطَانُهُ یَا مَنْ وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ‏ءٍ رَحْمَتُهُ یَا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ یَا مَنْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عِلْمُهُ یَا مَنْ لَیْسَ أَحَدٌ مِثْلَهُ

(19)ای آن‏که جز به فضلش امید نیست،ای آن‏که جز عفوش خواهش نشود،ای آن‏که جز به نیکی‏اش چشم ندوزند،ای آن‏که جز از دادش‏ نهراسند،ای آن‏که پایدار نماند جز فرمانروایی‏اش،ای آن‏که جز سلطنتش سلطنتی نیست،ای آن‏که رحمتش همه‏ را فرا گرفته،ای آن‏که رحمتش بر خشمش پیشی گرفته،ای آن‏که دانشش همه را فرو گرفته،ای آن‏ که هیچکس همانندش نیست.

(20) یَا فَارِجَ الْهَمِّ یَا کَاشِفَ الْغَمِّ یَا غَافِرَ الذَّنْبِ یَا قَابِلَ التَّوْبِ یَاخَالِقَ الْخَلْقِ یَا صَادِقَ الْوَعْدِ یَا مُوفِیَ الْعَهْدِ یَا عَالِمَ السِّرِّ یَا فَالِقَ الْحَبِّ یَا رَازِقَ الْأَنَامِ

(20)ای گشاینده اندوه،ای برطرف کننده غم،ای آمرزنده گناه،ای پذیرنده توبه،ای آفریننده آفریدگان،ای راست وعده،ای وفادار به پیمان،ای دانای راز نهان،ای شکافنده دانه،ای روزی‏ دهنده بندگان.

(21)اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَلِیُّ یَا وَفِیُّ یَا غَنِیُّ یَا مَلِیُّ یَا حَفِیُّ یَا رَضِیُّ یَا زَکِیُّ یَا بَدِیُّ یَا قَوِیُّ یَا وَلِیُّ

(21)خدایا!از تو خواستارم به نامت ای والا،ای وفادار،ای توانگر،ای امان‏ده،ای پرمهر،ای‏ خشنود،ای پاک،ای نمایان،ای پرتوان،ای فیض‏بخش.

(22) یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیلَ یَا مَنْ سَتَرَ الْقَبِیحَ یَا مَنْ لَمْ یُؤَاخِذْ بِالْجَرِیرَةِ یَا مَنْ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ یَا عَظِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ یَا صَاحِبَ کُلِّ نَجْوَی یَا مُنْتَهَی کُلِّ شَکْوَی

(22)ای آن‏که زیبایی را پدیدار نمودی،ای آن‏که زشتی را پوشاندی‏ ای آن‏که بر گناه سرزنش نکردی،ای آن‏که پرده‏دری ننمودی،ای که گذشتت بزرگ،ای که نیکو درگذری،ای‏ آمرزگانیت فراگیر،ای دستت به مهر گشوده،ای شنوای هر نجوی،ای سرانجام هر گلایه‏

(23) یَا ذَا النِّعْمَةِ السَّابِغَةِ یَا ذَا الرَّحْمَةِ الْوَاسِعَةِ یَا ذَا الْمِنَّةِ السَّابِقَةِ یَا ذَا الْحِکْمَةِ الْبَالِغَةِ یَا ذَا الْقُدْرَةِ الْکَامِلَةِ یَا ذَا الْحُجَّةِ الْقَاطِعَةِ یَا ذَا الْکَرَامَةِ الظَّاهِرَةِ یَا ذَا الْعِزَّةِ الدَّائِمَةِ یَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِینَةِ یَا ذَا الْعَظَمَةِ الْمَنِیعَةِ

(23)ای دارای نعمت فراوان،ای دارای رحمت فراگیر،ای دارای بخشش آغازین،ای دارای حکمت‏ رسا،ای دارای نیروی برازنده،ای دارای برهان قطعی،ای دارای کرامت هویدا، ای دارای عزّت پایدار،ای دارای توان استوار،ای دارای عظمت بلندپایه.

(24) یَا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ یَا جَاعِلَ الظُّلُمَاتِ یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ یَا سَاتِرَ الْعَوْرَاتِ یَا مُحْیِیَ الْأَمْوَاتِ یَا مُنْزِلَ الْآیَاتِ یَا مُضَعِّفَ الْحَسَنَاتِ یَا مَاحِیَ السَّیِّئَاتِ یَا شَدِیدَ النَّقِمَاتِ

(24)ای پدیدآورنده آسمانها ای برنهنده تاریکیها،ای رحم کننده اشکهای ریزان،ای درگذرنده از لغزشها،ای پوشنده زشتیها،ای‏ زندگی‏بخش مردگان،ای فرودآور آیات،ای دوچندان کن خوبیها،ای ناپدید کننده بدیها، ای سخت شکنجه.

(25)اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُصَوِّرُ یَا مُقَدِّرُ یَا مُدَبِّرُ یَا مُطَهِّرُ یَا مُنَوِّرُ یَا مُیَسِّرُ یَا مُبَشِّرُ یَا مُنْذِرُ یَا مُقَدِّمُ یَا مُؤَخِّرُ

(25)خدایا!از تو درخواست می‏کنم به نامت ای صورتگر،ای سنجیده‏کار،ای گرداننده،ای‏ پاک کننده،ای روشنی‏بخش،ای ساده‏ساز،ای مژده‏ده،ای بیم‏ده،ای پیش‏آور،ای پس‏آور.

(26) یَا رَبَّ الْبَیْتِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ یَا رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الْحِلِّ وَ الْحَرَامِ یَا رَبَّ النُّورِ وَ الظَّلامِ یَا رَبَّ التَّحِیَّةِ وَ السَّلامِ یَا رَبَّ الْقُدْرَةِ فِی الْأَنَامِ

(26)ای پروردگار خانه‏ محترم،ای پرودگار ماه محترم،ای پرودگار شهر محترم،ای پروردگار رکن و مقام،ای پروردگار مشعر الحرام،ای پروردگار مسجد الحرام،ای پروردگار حلال و حرام،ای پروردگار روشنی و تاریکی، ای پروردگار تحیّت و سلام،ای پرورنده نیرو در مردمان.

(27)یَا أَحْکَمَ الْحَاکِمِینَ یَا أَعْدَلَ الْعَادِلِینَ یَا أَصْدَقَ الصَّادِقِینَ یَا أَطْهَرَ الطَّاهِرِینَ یَا أَحْسَنَ الْخَالِقِینَ یَا أَسْرَعَ الْحَاسِبِینَ یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ یَا أَشْفَعَ الشَّافِعِینَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ

(27)ای داورترین داوران،ای دادگرترین‏ دادگران،ای راستگوترین راستگویان،ای پاکترین پاکان،ای بهترین آفرینندگان،ای چابکترین‏ حسابگران،ای شنواترین شنوندگان،ای بیناترین بینندگان،ای یاورترین یاوران،ای گرامی‏ترین‏ گرامیان.

(28)یَا عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ یَا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ یَا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ یَا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ یَا غِیَاثَ مَنْ لا غِیَاثَ لَهُ یَا فَخْرَ مَنْ لا فَخْرَ لَهُ یَا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ یَا مُعِینَ مَنْ لا مُعِینَ لَهُ یَا أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ یَا أَمَانَ مَنْ لا أَمَانَ لَهُ

(28)ای تکیه‏گاه آن‏که تکیه‏گاه ندارد،ای پشتیبان آن‏که پشتیبانی ندارد،ای اندوخته آن‏که اندوخته‏ای ندارد ای پناه آن‏که پناهی ندارد،ای فریادرس آن‏که فریادرسی ندارد،ای افتخار آن‏که افتخاری ندارد،ای عزّت آن‏که عزّتی ندارد ای مددرسان آن‏که مددی ندارد،ای همدم آن‏که همدمی ندارد،ای ایمنی‏بخش آن‏که ایمنی ندارد

(29) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَاصِمُ یَا قَائِمُ یَا دَائِمُ یَا رَاحِمُ یَا سَالِمُ یَا حَاکِمُ یَا عَالِمُ یَا قَاسِمُ یَا قَابِضُ یَا بَاسِطُ

(29)خدایا!از تو می‏خواهم به نامت ای نگهدار،ای پایدار،ای پاینده،ای مهرورز،ای سلامتی‏بخش،ای داور،ای دانا،ای بخش‏کن،ای‏ بازگیر،ای فراخی‏بخش.

(30) یَا عَاصِمَ مَنِ اسْتَعْصَمَهُ یَا رَاحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ یَا غَافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَهُ یَا نَاصِرَ مَنِ اسْتَنْصَرَهُ یَا حَافِظَ مَنِ اسْتَحْفَظَهُ یَا مُکْرِمَ مَنِ اسْتَکْرَمَهُ یَا مُرْشِدَ مَنِ اسْتَرْشَدَهُ یَا صَرِیخَ مَنِ اسْتَصْرَخَهُ یَا مُعِینَ مَنِ اسْتَعَانَهُ یَا مُغِیثَ مَنِ اسْتَغَاثَهُ

(30)ای نگهدار آن‏که از او نگهداری جوید،ای مهربان بر آن‏که از او مهر جوید،ای آمرزنده آن‏که از او آمرزش خواهد ای یاور آن‏که از او یاری طلبد،ای حافظ آن‏که از او حفاظت خواهد،ای اکرام کننده آن‏که از او اکرام خواهد،ای راهنمای آن‏که از او راهنمایی جوید،ای دادرس آن‏که از او دادرسی خواهد،ای مددیار آن‏که از او مدد جوید،ای فریادرس آن‏که از او فریادرسی خواهد

(31)یَا عَزِیزا لا یُضَامُ یَا لَطِیفا لا یُرَامُ یَا قَیُّوما لا یَنَامُ یَا دَائِما لا یَفُوتُ یَا حَیّا لا یَمُوتُ یَا مَلِکا لا یَزُولُ یَا بَاقِیا لا یَفْنَی یَا عَالِما لا یَجْهَلُ یَا صَمَدا لا یُطْعَمُ یَا قَوِیّا لا یَضْعُفُ

(31) ای عزیزی که خوار نگردد،ای لطیفی که دست‏اندازی نشود،ای پایداری که خوا او را درنیابد،ای پاینده‏ای که فنا نپذیرد،ای زنده‏ای که نمی‏میرد، ای پادشاهی که از بین نمی‏رود،ای همیشگی که فانی نمی‏شود،ای دانایی که نادانی ندارد،ای بی‏نیازی که خوراک نخواهد،ای توانایی که ناتوان نمی‏گردد

(32) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا أَحَدُ یَا وَاحِدُ یَا شَاهِدُ یَا مَاجِدُ یَا حَامِدُ یَا رَاشِدُ یَا بَاعِثُ یَا وَارِثُ یَا ضَارُّ یَا نَافِعُ

خدایا!از تو درخواست می‏کنم به نامت ای یکتا،ای یگانه،ای گواه،ای بزرگوار،ای ستایش‏پذیر،ای راهنما ای برانگیزنده،ای میراث‏برنده،ای زیان‏رسان،ای سودبخش

(33) یَا أَعْظَمَ مِنْ کُلِّ عَظِیمٍ یَا أَکْرَمَ مِنْ کُلِّ کَرِیمٍ یَا أَرْحَمَ مِنْ کُلِّ رَحِیمٍ یَا أَعْلَمَ مِنْ کُلِّ عَلِیمٍ یَا أَحْکَمَ مِنْ کُلِّ حَکِیمٍ یَا أَقْدَمَ مِنْ کُلِّ قَدِیمٍ یَا أَکْبَرَ مِنْ کُلِّ کَبِیرٍ یَا أَلْطَفَ مِنْ کُلِّ لَطِیفٍ یَا أَجَلَّ مِنْ کُلِّ جَلِیلٍ یَا أَعَزَّ مِنْ کُلِّ عَزِیزٍ

(33)ای بزرگ‏تر از هر بزرگ،ای کریم‏تر از هر کریم، ای مهربان‏تر از هر مهربان،ای داناتر از هر دانا،ای فرزانه‏تر از هر فرزانه،ای دیرینه از هر دیرینه، ای بزرگ‏تر از هر بزرگ،ای لطیف‏تر از هر لطیف،ای باشکوه‏تر از هر باشکوه،ای عزیزتر از هر عزیز.

(34) یَا کَرِیمَ الصَّفْحِ یَا عَظِیمَ الْمَنِّ یَا کَثِیرَ الْخَیْرِ یَا قَدِیمَ الْفَضْلِ یَا دَائِمَ اللُّطْفِ یَا لَطِیفَ الصُّنْعِ یَا مُنَفِّسَ الْکَرْبِ یَا کَاشِفَ الضُّرِّ یَا مَالِکَ الْمُلْکِ یَا قَاضِیَ الْحَقِّ

(34)ای گذشت کریمانه،ای نعمتت بزرگ،ای خیرت بسیار،ای فضلت دیرینه،ای لطفت همیشگی، ای ضنعت چشم‏نواز،ای گره‏گشای گرفتاری،ای بردارنده زیان،ای پادشاه هستی،ای داور بر حق،

(35)یَا مَنْ هُوَ فِی عَهْدِهِ وَفِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی وَفَائِهِ قَوِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی قُوَّتِهِ عَلِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی عُلُوِّهِ قَرِیبٌ یَا مَنْ هُوَ فِی قُرْبِهِ لَطِیفٌ یَا مَنْ هُوَ فِی لُطْفِهِ شَرِیفٌ یَا مَنْ هُوَ فِی شَرَفِهِ عَزِیزٌ یَا مَنْ هُوَ فِی عِزِّهِ عَظِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی عَظَمَتِهِ مَجِیدٌ یَا مَنْ هُوَ فِی مَجْدِهِ حَمِیدٌ

(35)ای آن‏که در پیمانش وفادار است،ای آن‏که در وفاداری‏اش پایدار است،ای آن‏که در پایداری‏اش والاست،ای آن‏ که در والایی‏اش نزدیک است،ای آن‏که در نزدیکی‏اش با نرمی است،ای آن‏که در نرمی‏اش شریف است،ای آن‏که در شرفش با عزّت است،ای آن‏که در عزّتش بزرگ است،ای آن‏که در بزرگی‏اش شکوهمند است،ای آن‏که در شکوهش‏ ستوده است.

(36) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا کَافِی یَا شَافِی یَا وَافِی یَا مُعَافِی یَا هَادِی یَا دَاعِی یَا قَاضِی یَا رَاضِی یَا عَالِی یَا بَاقِی

(36)خدایا!از تو درخواست می‏کنم به نامت ای بسنده،ای درمان‏بخش،ای وفادار،ای تندرستی‏ده‏ ای راهنما،ای به نیکی خوان،ای داور،ای خشنود،ای بلندمرتبه،ای ماندگار.

(37) یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ خَاضِعٌ لَهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ خَاشِعٌ لَهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ کَائِنٌ لَهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ مَوْجُودٌ بِهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ مُنِیبٌ إِلَیْهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ خَائِفٌ مِنْهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ قَائِمٌ بِهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ صَائِرٌ إِلَیْهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ هَالِکٌ إِلا وَجْهَهُ

(37)ای آن‏که هرچیز برایش فروتن‏ است،ای آن‏که هر چیز از او هراسان است،ای آن‏که هستی هرچیز از او است،ای آن‏که هرچیز به او پدیدار است،ای آن‏ که هرچیز به سوی او بازگشت کند،ای آن‏که هرچیز از او ترسان است،ای آن‏که هرچیز به او بر پاست،ای آن‏که هر چیز به سوی او دگرگون می‏شود،ای آن‏که هر چیز به ستایش او تسبیه‏گو است،ای آن‏که هرچیز جز جلوه‏اش نابود است

(38) یَا مَنْ لامَفَرَّ إِلا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا مَفْزَعَ إِلا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا مَقْصَدَ إِلا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا مَنْجَی مِنْهُ إِلا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا یُرْغَبُ إِلا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِهِ یَا مَنْ لا یُسْتَعَانُ إِلا بِهِ یَا مَنْ لا یُتَوَکَّلُ إِلا عَلَیْهِ یَا مَنْ لا یُرْجَی إِلا هُوَ یَا مَنْ لا یُعْبَدُ إِلا هُوَ

(38) ای آن‏که گریزگاهی نیست جز به بارگاهش،ای آن‏که پناهی جز به درگاهش نیست،ای آن‏که مقصدی جز به سوی او نیست،ای آن‏که از خشمش‏ رهای نیست جز به مهرش،ای آن‏که جز به سوی او میلی نیست،ای آن‏که جنبش و نیرویی نیست جز به او،ای آن‏که جز از او مدد نجویند،ای آن‏که جز بر او توکلّ نشود،ای آن‏که جز به او امیدی نیست،ای آن‏که جز او پرستیده نشود.

(39) یَا خَیْرَ الْمَرْهُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَرْغُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَطْلُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَسْئُولِینَ یَا خَیْرَ الْمَقْصُودِینَ یَا خَیْرَ الْمَذْکُورِینَ یَا خَیْرَ الْمَشْکُورِینَ یَا خَیْرَ الْمَحْبُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَدْعُوِّینَ یَا خَیْرَ الْمُسْتَأْنِسِینَ

(39) ای بهترین هراس‏انگیزان،ای بهترین شوق‏آفرینان،ای بهترین جویاشدگان،ای بهترین پاسخ دهان،ای بهترین قصه‏شدگان‏ ای بهترین یادشدگان،ای بهترین ستودگان،ای بهترین دلبران،ای بهترین خواندگان،ای بهترین‏ همدمان.

(40) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا غَافِرُ یَا سَاتِرُ یَا قَادِرُ یَا قَاهِرُ یَا فَاطِرُ یَا کَاسِرُ یَا جَابِرُ یَا ذَاکِرُ یَا نَاظِرُ یَا نَاصِرُ

(40)خدایا!از تو خواستارم به نامت ای آمرزگار،ای پرده‏پوش،ای توانا،ای چیره،ای آفریننده‏ ای شکننده،ای شکسته‏بند،ای یادآور،ای بینا،ای یاور.

(41) یَا مَنْ خَلَقَ فَسَوَّی یَا مَنْ قَدَّرَ فَهَدَی یَا مَنْ یَکْشِفُ الْبَلْوَی یَا مَنْ یَسْمَعُ النَّجْوَی یَا مَنْ یُنْقِذُ الْغَرْقَی یَا مَنْ یُنْجِی الْهَلْکَی یَا مَنْ یَشْفِی الْمَرْضَی یَا مَنْ أَضْحَکَ وَ أَبْکَی یَا مَنْ أَمَاتَ وَ أَحْیَا یَا مَنْ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثَی

(41)ای آن‏که آفرید پس متناسب نمود،ای آن‏که اندازه نهاد پس رهنمون شد ای آن‏که بلا را برگیرد،ای آن‏که زمزمه نهان را بشنود،ای آن‏که غرق‏شدگان را برهاند،ای آن‏که از نابودی رهایی بخشد،ای آن‏که بیماران را شفا دهد. ای آن‏که خنداند و گریاند،ای آن‏که میراند و زنده کند،ای آن‏که دوگونه مرد و زن آفرید.

(42) یَا مَنْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ سَبِیلُهُ یَا مَنْ فِی الْآفَاقِ آیَاتُهُ یَا مَنْ فِی الْآیَاتِ بُرْهَانُهُ یَا مَنْ فِی الْمَمَاتِ قُدْرَتُهُ یَا مَنْ فِی الْقُبُورِ عِبْرَتُهُ یَا مَنْ فِی الْقِیَامَةِ مُلْکُهُ یَا مَنْ فِی الْحِسَابِ هَیْبَتُهُ یَا مَنْ فِی الْمِیزَانِ قَضَاؤُهُ یَا مَنْ فِی الْجَنَّةِ ثَوَابُهُ یَا مَنْ فِی النَّارِ عِقَابُهُ

(42) ای آن‏که در خشکی و دریا راه اوست،ای آن‏که در کرانه‏های هستی نشانه‏های اوست،ای آن‏که در نشانه‏هایش برهان روشن اوست،ای آن‏که‏ در مرگ آفریدگان قدرت‏نمایی اوست،ای آن‏که در قبرها پندآموزی اوست،ای آن‏که در رستاخیز فرمانروایی بی‏حدّ اوست،ای آن‏که در حسابرسی‏ اعمال شکوه اوست،ای آن‏که در سنجش کردارها داوری اوست،ای آن‏که د ربهشت پاداش اوست،ای آن‏که در دوزخ کیفر اوست

(43) یَا مَنْ إِلَیْهِ یَهْرُبُ الْخَائِفُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَقْصِدُ الْمُنِیبُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَرْغَبُ الزَّاهِدُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَلْجَأُ الْمُتَحَیِّرُونَ یَا مَنْ بِهِ یَسْتَأْنِسُ الْمُرِیدُونَ یَا مَنْ بِهِ یَفْتَخِرُ الْمُحِبُّونَ یَا مَنْ فِی عَفْوِهِ یَطْمَعُ الْخَاطِئُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَسْکُنُ الْمُوقِنُونَ یَا مَنْ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ

(43)ای آن‏که هراسندگان به درگاه او گریزند،ای آن‏که گنهکاران به سوی او پناه برند،ای آن‏که پشیمانان آهنگ‏ او کنند،ای آن‏که پارسایان به او میل نمایند،ای آن‏که سرگشتگان به او پناه برند،ای آن‏که ارادتمندان به‏ او انس گیرند،ای آن‏که شیفتگان به او افتخار کنند،ای آن‏که خطاکاران در عفوش طمع ورزند،ای آن‏که یقین‏یافتگان‏ به سوی او آرام گیرند،ای آن‏که توکّل‏کنندگان بر او توکّل کنند.

(44) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا حَبِیبُ یَا طَبِیبُ یَا قَرِیبُ یَا رَقِیبُ یَا حَسِیبُ یَا مَهِیبُ [مُهِیبُ‏] یَا مُثِیبُ یَا مُجِیبُ یَا خَبِیرُ یَا بَصِیرُ

(44)خدایا!از تو درخواست می‏کنم به نامت ای دوست‏داشتنی،ای‏ شفابخش،ای نزدیک،ای دیده‏بان،ای حسابرس،ای هراس‏انگیز،ای پاداش‏ده،ای اجابت کننده،ای آگاه‏ ای بینا.

(45) یَا أَقْرَبَ مِنْ کُلِّ قَرِیبٍ یَا أَحَبَّ مِنْ کُلِّ حَبِیبٍ یَا أَبْصَرَ مِنْ کُلِّ بَصِیرٍ یَا أَخْبَرَ مِنْ کُلِّ خَبِیرٍ یَا أَشْرَفَ مِنْ کُلِّ شَرِیفٍ یَا أَرْفَعَ مِنْ کُلِّ رَفِیعٍ یَا أَقْوَی مِنْ کُلِّ قَوِیٍّ یَا أَغْنَی مِنْ کُلِّ غَنِیٍّ یَا أَجْوَدَ مِنْ کُلِّ جَوَادٍ یَا أَرْأَفَ مِنْ کُلِّ رَءُوفٍ

(45)ای نزدیک‏تر از هر نزدیک،ای محبوب‏تر از هر محبوب،ای بیناتر از هر بینا،ای آگاه‏تر از هر آگاه،ای شریف‏تر از هر شریف،ای برتر از هر بلند،ای تواناتر از هر توانا،ای توانگرتر از هر توانگر،ای بخشنده‏تر از هر بخشنده،ای مهربان‏تر از هر مهربان‏

(46) یَا غَالِبا غَیْرَ مَغْلُوبٍ یَا صَانِعا غَیْرَ مَصْنُوعٍ یَا خَالِقا غَیْرَ مَخْلُوقٍ یَا مَالِکا غَیْرَ مَمْلُوکٍ یَا قَاهِرا غَیْرَ مَقْهُورٍ یَا رَافِعا غَیْرَ مَرْفُوعٍ یَا حَافِظا غَیْرَ مَحْفُوظٍ یَا نَاصِرا غَیْرَ مَنْصُورٍ یَا شَاهِدا غَیْرَ غَائِبٍ یَا قَرِیبا غَیْرَ بَعِیدٍ

(46)ای چیره شکست‏ناپذیر،ای سازنده ناساخته،ای آفریننه ناآفریده،ای مالک ما مملوک،ای چیره چیره‏گی‏ناپذیر،ای بلندی‏بخش بلندی‏ناپذیر،ای نگهدار بی‏نگهدار،ای یاری کننده‏ یاری نشده،ای گواه همیشه حاضر،ای نزدیک دوری‏ناپذیر

(47) یَا نُورَ النُّورِ یَا مُنَوِّرَ النُّورِ یَا خَالِقَ النُّورِ یَا مُدَبِّرَ النُّورِ یَا مُقَدِّرَ النُّورِ یَا نُورَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا قَبْلَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا بَعْدَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا فَوْقَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا لَیْسَ کَمِثْلِهِ نُورٌ

(47)ای روشنی نور،ای روشنی‏بخش نور ای آفریننده نور،ای گرداننده نور،ای به اندازه‏ساز نور،ای روشنی هر نور،ای روشنایی پیش از هر نور،ای‏ روشنایی پس از هر نور،ای روشنایی بر فراز هر نور،ای نوری که همانندش نوری نیست

(48)یَا مَنْ عَطَاؤُهُ شَرِیفٌ یَا مَنْ فِعْلُهُ لَطِیفٌ یَا مَنْ لُطْفُهُ مُقِیمٌ یَا مَنْ إِحْسَانُهُ قَدِیمٌ یَا مَنْ قَوْلُهُ حَقٌّ یَا مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ یَا مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ یَا مَنْ عَذَابُهُ عَدْلٌ یَا مَنْ ذِکْرُهُ حُلْوٌ یَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِیمٌ

(48)ای آن‏که عطایش چشمگیر است،ای آن‏که کارش چشم‏نواز است،ای آن‏که نوازشش پایدار است،ای آن‏که نیکی‏اش دیرینه است،ای آن‏که سخنش حق است‏ ای آن‏که وعده‏اش راست است،ای آن‏که گذشتش فراتر از شایستگی است،ای آن‏که کیفرش داد است،ای آن‏که یادش شیرین است،ای آن‏ که عطایش همگانی است.

(49)اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُسَهِّلُ یَا مُفَصِّلُ یَا مُبَدِّلُ یَا مُذَلِّلُ یَا مُنَزِّلُ یَا مُنَوِّلُ یَا مُفْضِلُ یَا مُجْزِلُ یَا مُمْهِلُ یَا مُجْمِلُ

(49)خدایا!از تو درخواست می‏کنم به نامت ای آسان‏ساز،ای جدایی‏بخش،ای دگرگون‏ساز،ای‏ هموار کن،ای فرودآور،ای عطابخش،ای فزون‏ده،ای بسیاربخش،ای امان‏ده،ای زیبایی‏آفرین

(50) یَا مَنْ یَرَی وَ لا یُرَی یَا مَنْ یَخْلُقُ وَ لا یُخْلَقُ یَا مَنْ یَهْدِی وَ لا یُهْدَی یَا مَنْ یُحْیِی وَ لا یُحْیَی یَا مَنْ یَسْأَلُ وَ لا یُسْأَلُ یَا مَنْ یُطْعِمُ وَ لا یُطْعَمُ یَا مَنْ یُجِیرُ وَ لا یُجَارُ عَلَیْهِ یَا مَنْ یَقْضِی وَ لا یُقْضَی عَلَیْهِ یَا مَنْ یَحْکُمُ وَ لا یُحْکَمُ عَلَیْهِ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا أَحَدٌ

(50)ای آن‏که بینده‏ و دیده نشود،ای آن‏که بیافرینده و آفریده نشود،ای آن‏که راهنمایی کند و راهنمایی نشود،ای آن‏که زنده کند و زنده‏اش نکنند،ای‏ آن‏که پرسد و پرسیده نشود،ای آن‏که خوراند و خوراک نخواهد،ای آن‏که پناهد دهد و پناه نجوید،ای آن‏که داوری‏ کند و بر او داوری نشود،ای آن‏که فرمان دهد و فرمانش ندهند،ای آن‏که نزاده،و زاده نشده،و برای او همتایی نبوده‏ است.

(51) یَا نِعْمَ الْحَسِیبُ یَا نِعْمَ الطَّبِیبُ یَا نِعْمَ الرَّقِیبُ یَا نِعْمَ الْقَرِیبُ یَا نِعْمَ الْمُجِیبُ یَا نِعْمَ الْحَبِیبُ یَا نِعْمَ الْکَفِیلُ یَا نِعْمَ الْوَکِیلُ یَا نِعْمَ الْمَوْلَی یَا نِعْمَ النَّصِیرُ

(51)ای که چه خوش حسابگری،ای که چه خوش طبیبی،ای که چه خوش همراهی،ای که چه خوش نزدیکی،ای که چه خوش پاسخ‏دهی، ای که چه خوش دلبری،ای که چه خوش سرپناهی،ای که چه خوش کارگشایی،ای که چه خوش مولایی،ای که چه خوش یاوری

(52)یَا سُرُورَ الْعَارِفِینَ یَا مُنَی الْمُحِبِّینَ یَا أَنِیسَ الْمُرِیدِینَ یَا حَبِیبَ التَّوَّابِینَ یَا رَازِقَ الْمُقِلِّینَ یَا رَجَاءَ الْمُذْنِبِینَ یَا قُرَّةَ عَیْنِ الْعَابِدِینَ یَا مُنَفِّسَ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ یَا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومِینَ یَا إِلَهَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ

(52)ای شادی‏ عارفان،ای آرزوی شیفتگان،ای همدم مریدان،ای محبوب توبه‏کاران،ای روزی‏دهنده بی‏چیزان،ای‏ امید گنهکاران،ای نور چشم عبادت‏کنندگان،ای گشاینده اندوه دلگیران،ای غمگسار غمزدگان، ای معبود گذشتگان و آیندگان.

(53) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا رَبَّنَا یَا إِلَهَنَا یَا سَیِّدَنَا یَا مَوْلانَا یَا نَاصِرَنَا یَا حَافِظَنَا یَا دَلِیلَنَا یَا مُعِینَنَا یَا حَبِیبَنَا یَا طَبِیبَنَا

(53)خدایا!من از تو درخواست می‏کنم به نامت ای پروردگار ما،ای معبود ما،ای سرور ما ای مولای ما،ای یاور ما،ای نگهدار ما،ای راهنمای ما،ای مددرسان ما،ای محبوب ما،ای طبیب ما،

(54) یَا رَبَّ النَّبِیِّینَ وَ الْأَبْرَارِ یَا رَبَّ الصِّدِّیقِینَ وَ الْأَخْیَارِ یَا رَبَّ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ یَا رَبَّ الصِّغَارِ وَ الْکِبَارِ یَا رَبَّ الْحُبُوبِ وَ الثِّمَارِ یَا رَبَّ الْأَنْهَارِ وَ الْأَشْجَارِ یَا رَبَّ الصَّحَارِی وَ الْقِفَارِ یَا رَبَّ الْبَرَارِی وَ الْبِحَارِ یَا رَبَّ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا رَبَّ الْأَعْلانِ وَ الْأَسْرَارِ

(54)ای پروردگار پیامبران و نیکان،ای پروردگار صدّیقان و خوبان،ای پروردگار بهشت و دوزخ،ای پروردگار خردسالان‏ و بزرگسالان،ای پروردگار دانه‏ها و میوه‏ها،ای پروردگار نهرها و درختان،ای پروردگار دشتها و بیشه‏ها،ای پروردگار خشیکیها و دریاها،ای پروردگار شب و روز،ای پروردگار آشکارها و نهانها

(55) یَا مَنْ نَفَذَ فِی کُلِّ شَیْ‏ءٍ أَمْرُهُ یَا مَنْ لَحِقَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عِلْمُهُ یَا مَنْ بَلَغَتْ إِلَی کُلِّ شَیْ‏ءٍ قُدْرَتُهُ یَا مَنْ لا تُحْصِی الْعِبَادُ نِعَمَهُ یَا مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلائِقُ شُکْرَهُ یَا مَنْ لا تُدْرِکُ الْأَفْهَامُ جَلالَهُ یَا مَنْ لا تَنَالُ الْأَوْهَامُ کُنْهَهُ یَا مَنِ الْعَظَمَةُ وَ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُهُ یَا مَنْ لا تَرُدُّ الْعِبَادُ قَضَاءَهُ یَا مَنْ لا مُلْکَ إِلا مُلْکُهُ یَا مَنْ لا عَطَاءَ إِلا عَطَاؤُهُ

(55)ای آن‏که فرمانش در هرچیز نفوذ یافته،ای آن‏که دانشش به هر چیز رسیده،ای آن‏که قدرتش هر چیز را دربر گرفته،ای آن‏که بندگان از شمردن نعمتهایش ناتوانند،ای آن‏که آفریدگان به سپاسش نرسند،ای آن‏که فهمها بزرگی‏اش را درنیابند،ای آن‏که پندارها به ژرفای هستی‏اش نرسند،ای آن‏که بزرگی و بزرگ‏منشی‏پوشش اوست،ای‏ که بندگان توان برگرداندن حکمش را ندارند،ای آن‏که فرمانروایی جز فرمانروایی او نیست،ای آن‏که عطایی جز عطای او نیست

(56) یَا مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَی یَا مَنْ لَهُ الصِّفَاتُ الْعُلْیَا یَا مَنْ لَهُ الْآخِرَةُ وَ الْأُولَی یَا مَنْ لَهُ الْجَنَّةُ الْمَأْوَی یَا مَنْ لَهُ الْآیَاتُ الْکُبْرَی یَا مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی یَا مَنْ لَهُ الْحُکْمُ وَ الْقَضَاءُ یَا مَنْ لَهُ الْهَوَاءُ وَ الْفَضَاءُ یَا مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَ الثَّرَی یَا مَنْ لَهُ السَّمَاوَاتُ الْعُلَی

(56) ای آن‏که نمونه اعلی از آن اوست،ای آن‏که صفات برتر برای اوست،ای آن‏که سرانجام و سرآغاز از آن اوست،ای آن‏ که بهشت آسایش از آن اوست،ای آن‏که نشانه‏های بزرگ‏تر از آن اوست،ای آن‏که نامهای نیکوتر از آن اوست،ای آن‏ که فرمان و داوری از آن اوست،ای آن هوا و فضا از آن اوست،ای آن‏که عرش و فرش از آن اوست،ای آن‏که‏ آسمانهای برافراشته از آن اوست.

(57) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَفُوُّ یَا غَفُورُ یَا صَبُورُ یَا شَکُورُ یَا رَءُوفُ یَا عَطُوفُ یَا مَسْئُولُ یَا وَدُودُ یَا سُبُّوحُ یَا قُدُّوسُ

(57)خدایا!از تو می‏خواهم به نامت ای درگذرنده،ای آمرزنده،ای شکیبا،ای‏ ستایش‏پذیر،ای مهربان،ای مهرورز،ای خواسته،ای دوست،ای پاک،ای منزّه.

(58) یَا مَنْ فِی السَّمَاءِ عَظَمَتُهُ یَا مَنْ فِی الْأَرْضِ آیَاتُهُ یَا مَنْ فِی کُلِّ شَیْ‏ءٍ دَلائِلُهُ یَا مَنْ فِی الْبِحَارِ عَجَائِبُهُ یَا مَنْ فِی الْجِبَالِ خَزَائِنُهُ یَا مَنْ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَرْجِعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ یَا مَنْ أَظْهَرَ فِی کُلِّ شَیْ‏ءٍ لُطْفَهُ یَا مَنْ أَحْسَنَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ خَلَقَهُ یَا مَنْ تَصَرَّفَ فِی الْخَلائِقِ قُدْرَتُهُ

(58) ای آن‏که بزرگی‏اش در آسمان است،ای آن‏که نشانه‏هایش در زمین است،ای آن‏که دلایلش در هرچیز است،ای آن‏که شگفتیهایش در دریاست،ای آن‏که گنیجنه‏هایش در کوههاست،ای آن‏که آفرینش را آغاز کند سپس بازش گرداند،ای آن‏که مه امور به‏ به سوی او بازگردد،ای آن‏که لطفش را در هر چیز نمایان ساخته،ای آن‏که آفرینش هر چیز را نیکو پرداخته،ای آن‏که توانش‏ در آفریدگان کارگر افتاده است.

(59) یَا حَبِیبَ مَنْ لا حَبِیبَ لَهُ یَا طَبِیبَ مَنْ لا طَبِیبَ لَهُ یَا مُجِیبَ مَنْ لا مُجِیبَ لَهُ یَا شَفِیقَ مَنْ لا شَفِیقَ لَهُ یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ یَا مُغِیثَ مَنْ لا مُغِیثَ لَهُ یَا دَلِیلَ مَنْ لا دَلِیلَ لَهُ یَا أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ یَا رَاحِمَ مَنْ لا رَاحِمَ لَهُ یَا صَاحِبَ مَنْ لا صَاحِبَ لَهُ

(59)ای دوست آن‏که دوستی ندارد،ای پزشک آن‏که پزشکی ندارد،ای‏ پاسخگوی آن‏که پاسخگویی ندارد،ای یار مهربان آن‏که مهربانی ندارد،ای همراه بی‏همرهان،ای فریادرس آن‏که‏ فریادرسی ندارد،ای رهنمای آن‏که رهنمایی ندارد،ای همدم آن‏که همدمی ندارد،ای رحم‏کننده آن‏که رحم‏کننده‏ای ندارد ای همنشینی آن‏که همنشینی ندارد

(60) یَا کَافِیَ مَنِ اسْتَکْفَاهُ یَا هَادِیَ مَنِ اسْتَهْدَاهُ یَا کَالِیَ مَنِ اسْتَکْلاهُ یَا رَاعِیَ مَنِ اسْتَرْعَاهُ یَا شَافِیَ مَنِ اسْتَشْفَاهُ یَا قَاضِیَ مَنِ اسْتَقْضَاهُ یَا مُغْنِیَ مَنِ اسْتَغْنَاهُ یَا مُوفِیَ مَنِ اسْتَوْفَاهُ یَا مُقَوِّیَ مَنِ اسْتَقْوَاهُ یَا وَلِیَّ مَنِ اسْتَوْلاهُ

(60)ای کفایت کننده هرکه از او کفایت خواهد،ای راهنمای هرکه از او راهنمایی جوید، ای نگاهبان هرکه از او نگاهبانی خواهد،ای رعایت کننده هرکه از او رعایت خواهد،ای شفادهنده هرکه از او شفا طلبد،ای داور هرکه از او داوری خواهد،ای بی‏نیاز کننده هرکه از او بی‏نیازی جوید،ای وفادار به هر که از او وفا جوید،ای نیروبخش هرکه از او نیرو خواهد،ای سرپرست‏ هرکه از او سرپرستی خواهد.

(61) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا خَالِقُ یَا رَازِقُ یَا نَاطِقُ یَا صَادِقُ یَا فَالِقُ یَا فَارِقُ یَا فَاتِقُ یَا رَاتِقُ یَا سَابِقُ [فَائِقُ‏] یَا سَامِقُ

(61)خدایا!از تو می‏خواهم به نامت ای آفریننده،ای روزی‏دهنده،ای گویا،ای راستگو ای شکافنده،ای جدا کننده،ای گشاینده،ای پیونددهنده،ای پیشی گیرنده،ای بلند جایگاه.

(62) یَا مَنْ یُقَلِّبُ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ یَا مَنْ جَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَ الْأَنْوَارَ یَا مَنْ خَلَقَ الظِّلَّ وَ الْحَرُورَ یَا مَنْ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ یَا مَنْ قَدَّرَ الْخَیْرَ وَ الشَّرَّ یَا مَنْ خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَیَاةَ یَا مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ یَا مَنْ لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَدا یَا مَنْ لَیْسَ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ یَا مَنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ

(62)ای آن‏که شب و روز را دگرگون سازد،ای آن‏که تاریکیها و روشنایی‏ها را قرار داد،ای آن‏که سایه خنک و گرما را آفرید،ای آن‏که خورشید و ماه‏ را مسّخر ساخت،ای آن‏که خیر و شر را مقدّر نمود،ای آن‏که مرگ و زندگی را آفرید،ای آن‏که خلق و امر از آن اوست، ای آن‏که همسر و فرزندی نگرفت،ای آن‏که در فرمانروای یشریکی برایش نیست،ای آن‏که از روی خواری سرپرستی نخواهد.

(63) یَا مَنْ یَعْلَمُ مُرَادَ الْمُرِیدِینَ یَا مَنْ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ یَا مَنْ یَسْمَعُ أَنِینَ الْوَاهِنِینَ یَا مَنْ یَرَی بُکَاءَ الْخَائِفِینَ یَا مَنْ یَمْلِکُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ یَا مَنْ یَقْبَلُ عُذْرَ التَّائِبِینَ یَا مَنْ لا یُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِینَ یَا مَنْ لا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ یَا مَنْ لا یَبْعُدُ عَنْ قُلُوبِ الْعَارِفِینَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ

(63)ای آن‏که خواهش خواهشمندان را می‏داند،ای آن‏که از نهاد خاموشان آگاه است،ای آن‏که ناله‏ درماندگان را می‏شنود،ای آن‏که گریه هراسیدگان را می‏بیند،ای آن‏که نیازهای نیازمندان به دست اوست،ای آن بهانه‏ توبه‏کاران را می‏پذیرد،ای آن‏که عمل تبهکاران را صلاح نبخشد،ای آن‏که پاداش نیکوکاران را تباه نکند،ای آن‏که از دل عارفان دور نباشد ای بخشنده‏ترین بخشندگان.

(64) یَا دَائِمَ الْبَقَاءِ یَا سَامِعَ الدُّعَاءِ یَا وَاسِعَ الْعَطَاءِ یَا غَافِرَ الْخَطَاءِ یَا بَدِیعَ السَّمَاءِ یَا حَسَنَ الْبَلاءِ یَا جَمِیلَ الثَّنَاءِ یَا قَدِیمَ السَّنَاءِ یَا کَثِیرَ الْوَفَاءِ یَا شَرِیفَ الْجَزَاءِ

(64)ای همیشه ماندگار،ای شنونده دعا، ای گسترده عطا،ای آمرزنده خطا،ای پدید آورنده آسمان،ای نیک آزمون،ای نیکو ستایش،ای‏ دیرینه بر فراز،ای بسیار وفادار،ای شریف پاداش.

(65) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا سَتَّارُ یَا غَفَّارُ یَا قَهَّارُ یَا جَبَّارُ یَا صَبَّارُ یَا بَارُّ یَا مُخْتَارُ یَا فَتَّاحُ یَا نَفَّاحُ یَا مُرْتَاحُ

(65)خدایا!از تو می‏خواهم به نامت ای پرده‏پوش‏ ای آمرزگار،ای چیره،ای جاهمند،ای بس شکیبا،ای نیک‏بخش،ای برگزیده،ای گشاینده،ای روح‏بخش،ای راحتی‏بخش

(66) یَا مَنْ خَلَقَنِی وَ سَوَّانِی یَا مَنْ رَزَقَنِی وَ رَبَّانِی یَا مَنْ أَطْعَمَنِی وَ سَقَانِی یَا مَنْ قَرَّبَنِی وَ أَدْنَانِی یَا مَنْ عَصَمَنِی وَ کَفَانِی یَا مَنْ حَفِظَنِی وَ کَلانِی یَا مَنْ أَعَزَّنِی وَ أَغْنَانِی یَا مَنْ وَفَّقَنِی وَ هَدَانِی یَا مَنْ آنَسَنِی وَ آوَانِی یَا مَنْ أَمَاتَنِی وَ أَحْیَانِی

(66) ای آن‏که مرا آفرید و بیاراست،ای آن‏که مرا روزی داد و پرورید،ای آن‏که به من خورانید و نوشانید،ای آن‏که مرا نزدیک نمود و به کنار خویش برد،ای آن‏که مرا نگاه داشت و کفایت نمود،ای آن‏که مرا حفظ کرد و حمایت نمود،ای آن‏که به من عزّت بخشید و بی‏نیازم ساخت،ای‏ آن‏که توفیقم داد و راهنمایی کرد،ای آن‏که همدمم شد و جایم داد،ای آن‏که مرا بمیراند و زنده کند.

(67) یَا مَنْ یُحِقُّ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ یَا مَنْ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ یَا مَنْ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ یَا مَنْ لا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلا بِإِذْنِهِ یَا مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ یَا مَنْ لا مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ یَا مَنْ لا رَادَّ لِقَضَائِهِ یَا مَنِ انْقَادَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِأَمْرِهِ یَا مَنِ السَّمَاوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِیَمِینِهِ یَا مَنْ یُرْسِلُ الرِّیَاحَ بُشْرا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ (67)ای آن‏که حق را با کلماتش‏ استوار و برجا کند،ای آن‏که توبه را از بندگانش بپذیرد،ای آن‏که میان انسان و دلش قرار گیرد،ای آن‏که شفاعت جز با اجازه‏اش سود نبخشد،ای آن‏که به گمراه‏شدگان راهش داناتر است،ای آن‏که حکمش دگرگونی نپذیرد،ای‏ آن‏که رأیش را بازگرداننده‏ای نیست،ای آن‏که هرچیز فرمانش را گردن نهد،ای آن‏که آسمانها به دست قدرتش پیچیده گشته،ای آن‏که بادها را مژده‏دهنده رحمتش فرستد. (68) یَا مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ مِهَادا یَا مَنْ جَعَلَ الْجِبَالَ أَوْتَادا یَا مَنْ جَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجا یَا مَنْ جَعَلَ الْقَمَرَ نُورا یَا مَنْ جَعَلَ اللَّیْلَ لِبَاسا یَا مَنْ جَعَلَ النَّهَارَ مَعَاشا یَا مَنْ جَعَلَ النَّوْمَ سُبَاتا یَا مَنْ جَعَلَ السَّمَاءَ بِنَاءً یَا مَنْ جَعَلَ الْأَشْیَاءَ أَزْوَاجا یَا مَنْ جَعَلَ النَّارَ مِرْصَادا

(68)ای آن‏که زمین را بستر زندگی قرار داد،ای آن‏که کوهها را میخهای‏ زمین نهاد،ای آن‏که خورشدی را چراغ جهانش کرد،ای آن‏که ماه را تابان ساخت،ای آن‏که شب را جامه آرامش گرداند،ای‏ آن‏که روز را مایه روزی قرار داد،ای آن‏که خواب را وسیله آرامش ساخت،ای آن‏که آسمان را بنا نهاد،ای آن‏که از هر چیز گونه‏های مختلف قرار داد،ای آن‏که آتش را کمینگاه قرار داد.

(69) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا سَمِیعُ یَا شَفِیعُ یَا رَفِیعُ یَا مَنِیعُ یَا سَرِیعُ یَا بَدِیعُ یَا کَبِیرُ یَا قَدِیرُ یَا خَبِیرُ [مُنِیرُ] یَا مُجِیرُ

(69)خدایا!از تو می‏خواهم به نامت ای شنوا، ای همیار،ای بلندپایه،ای فرازمند،ای شبتابنده،ای نوآفرین،ای بزرگ،ای توانا،ای آگاه،ای پناه‏ده

(70) یَا حَیّا قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ یَا حَیّا بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ یَا حَیُّ الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ حَیٌّ یَا حَیُّ الَّذِی لا یُشَارِکُهُ حَیٌّ یَا حَیُّ الَّذِی لا یَحْتَاجُ إِلَی حَیٍّ یَا حَیُّ الَّذِی یُمِیتُ کُلَّ حَیٍّ یَا حَیُّ الَّذِی یَرْزُقُ کُلَّ حَیٍّ یَا حَیّا لَمْ یَرِثِ الْحَیَاةَ مِنْ حَیٍّ یَا حَیُّ الَّذِی یُحْیِی الْمَوْتَی یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ

(70) ای زنده پیش از هر زنده،ای زنده پس از هر زنده،ای زنده‏ای که مانند او زنده‏ای نیست،ای زنده‏ای که هیچ‏ زنده‏ای شریک او نیست،ای زنده‏ای که به زنده‏ای نیاز ندارد،ای زنده‏ای که همه زندگان را می‏میراند،ای زنده‏ای‏ که به زنده‏ها روزی می‏دهد،ای زنده‏ای که زندگی را از زنده‏ای دیگر به ارث نبرده،ای زنده‏ای که مردگان را زنده می‏کند،ای زنده‏ ای به خود پاینده‏ای که او را چرت و خواب درنگیرد.