خبرگزاري جمهور

خبرنگار ارشد سابق اسوشیتدپرس: مقام‌های تندرو طالبان از انزوای افغانستان سود برده‌اند.
مدیر سابق بخش افغانستان در خبرگزاری اسوشیتدپرس در مطلبی برای نیویورک تایمز خواهان بازگشت دیپلومات‌های امریکایی و غربی به افغانستان شده است.
کتی گانون نوشت که «رهبران تندروتر طالبان قاطع‌تر شده و از انزوای افغانستان سود برده‌اند.»
او افزود که سیاست کنونی غرب در قبال طالبان مثل دور اول حکومت این گروه نتیجه معکوس خواهد داد.
کتی گانون در طول ۳۳ سال همکاری‌اش با اسوشیتدپرس خبرهای افغانستان، پاکستان،‌ آسیای مرکزی و خاورمیانه را پوشش داده و روز چهارشنبه مطلبی در نیویورک تایمز درباره وضعیت کنونی افغانستان و تعامل جهان با طالبان منتشر کرد.
او نوشت: «افغانستان که زمانی طولانی‌ترین جنگ امریکا بود اکنون به طور کامل از مباحث عمومی در این کشور حذف شده است.»
خانم گانون نوشت که واشنگتن با بستن سفارت خود در کابل تلاش دارد طالبان را برای تغییر رفتار شان از جمله در مورد حقوق زنان، تشکیل حکومت فراگیر و رعایت حقوق بشر تحت فشار بگذارد. اما به باور گانون، این تاکتیک در دور اول حاکمیت این گروه در دهه نود نتیجه معکوس داد.
او نوشته که سفارتخانه‌های خالی کشورهای غربی کمک نمی‌کند دختران به مکتب باز گردند یا مشارکت زنان در نیروی کار افزایش یابد. در عوض، به گفته گانون انزوای طالبان تنها به منزوی شدن افغان‌ها کمک کرده و بسیاری از آنها احساس تنهایی و بدتر از آن بی‌پناهی می‌کنند.
گانون در این مطلب افزود زمان آن فرا رسیده که بپذیریم سیاست‌های گذشته شکست خورده است و امریکا و متحدانش باید مسیر خود را تغییر دهند. او خواهان تعامل بیشتر با طالبان شده که به گفته او، کمک می‌کند جهان درک بهتری از واقعیت‌ها در افغانستان به دست آورد.
این خبرنگار بازنشسته کانادایی می‌گوید زمان آن فرا رسیده که امریکا به افغانستان بازگردد و با بازگشایی سفارت خود در کابل با افغان‌ها در سراسر این کشور تعامل کند.
انزوای افغانستان در دور اول طالبان
کتی گانون در این مطلب به شرایط مشابه جامعه جهانی برای شناسایی رژیم طالبان در سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ و تحریم این گروه از سوی امریکا و سازمان ملل اشاره می‌کند.
او نوشت این تحریم‌ها رابطه افغانستان را با جهان قطع کرد و در همان حال، کسانی را در میان طالبان که می‌خواستند با جهان تعامل داشته باشند، تضعیف کرد.
گانون در این مطلب افزود که در دور اول رژیم طالبان، برخی از اعضای این گروه از حضور جنگجویان خارجی در افغانستان حمایت نمی‌کردند. او به تلاش محمد خاکسار، معاون وقت وزارت داخله طالبان اشاره می‌کند که به گفته او، قبل از حملات یازده سپتامبر با یک دیپلومات و یک مقام سی‌آی‌ای در پشاور پاکستان تماس گرفته بود.

این خبرنگار با سابقه در ادامه به تبعات انزوای افغانستان بعد از خروج نیروهای اتحاد جماهیر شوروی سابق در سال ۱۹۷۹ اشاره می‌کند که به گفته او از دل چشم بستن امریکا به افغانستان، حادثه یازده سپتامبر خلق شد.
خانم گانون افزود که در دو سال گذشته، واشنگتن سیاست مشابهی را در قبال افغانستان دنبال کرده است. به گفته او،‌ امریکا معتقد است که با این سیاست،‌ می‌تواند رهبران طالبان را تحت فشار قرار دهد تا محدودیت‌ها بر آموزش دختران را کنار بگذارند و در برابر رفع محدودیت‌های زنان، رژیم این گروه به رسمیت شناخته شود. کتی گانون می‌گوید این تصور بار دیگر در حال شکست است.
این خبرنگار سابق اسوشیتدپرس نوشته که‌ از سال ۲۰۲۱ که او راجع به طالبان گزارش کرده، دریافته‌ است که سخت‌گیرترین رهبران طالبان قاطع‌تر شده‌اند و از انزوای افغانستان برای محکم‌تر کردن کنترول‌شان بر کشور بهره برده‌اند.
او نوشت که امریکا با بیش از دو میلیارد دالر کمک در دو سال گذشته، یکی از بزرگ‌ترین کمک‌کنندگان کمک‌های بشردوستانه به افغانستان باقی مانده است. به باور کتی اما کمک‌های بشردوستانه به تنهایی به پیشرفت افغانستان کمک نمی‌کند.
رهبران مخالف طالبان بخشی از مشکل هستند
کتی گانون می نویسد که رهبران ضد طالبان اعتباری در میان مردم ندارد و آنها بخشی از مشکل هستند، نه راه حل.
این خبرنگار بازنشسته درباره دیدارهای تام وست، نماینده ویژه امریکا برای افغانستان با طالبان در قطر هم دیدی خوش ندارد. او در این مطلب گفته که این دیدارها کمک می‌کند تنها صدای تعداد معدودی افغان‌ها از جمله مقام‌های سابق شنیده شود. از دید کتی گانون، این یعنی مقام‌های ایالات متحده آنچه را در افغانستان اتفاق می‌افتد، نمی‌شنوند، نمی‌بینند و نمی‌فهمند.

99 viewsedited 07:34