با عرض سلام
مراسم سینه دوره امشب، بعد از مراسم مسجد
در منزل خلیل الله شاکری (خاله بنی) برقرار میباشد.
@Jazanir
مراسم سینه دوره امشب، بعد از مراسم مسجد
در منزل خلیل الله شاکری (خاله بنی) برقرار میباشد.
@Jazanir
روحش بیمار نیست، فقط تنش کمی خسته است...
امسال هم صدایش را می‌شنویم، همان گرمی و همان عشق، فقط کمی آهسته‌تر... مداحی که دلش همیشه در کربلاست.
این روزها هم برای حسین(ع) می‌خواند، اما با طمانینه‌ی بیشتر، با حوصله‌ی بیشتر، مثل نوایی که از دور می‌آید و مستقیم به قلب می‌نشیند.
نه، او بیمار نیست؛ فقط سال‌ها فریاد کشیدن برای سیدالشهدا(ع)، گلو و سینه‌اش را کمی خسته کرده. اما همین که هنوز پای منبر می‌ایستد، همین که با همان چشمان پراشک، نام حسین(ع) را بر زبان می‌آورد، ثابت می‌کند که *عشق، هیچوقت خسته نمی‌شود.*
امسال هم صدایش، هرچند آرام‌تر، اما رساتر از همیشه به گوش می‌رسد، چون از ژرفای دل برمی‌خیزد. می‌گویند گاهی یک زمزمه‌ی عاشقانه، از هزار فریاد دلنشین‌تر است...
سلامتی‌اش را از خدا می‌خواهیم، اما می‌دانیم که تا دلی برای حسین(ع) می‌تپد، روحش سرشار از صحت است.
✍️ #حسین(ع)_همه‌ی_وجودش_است
@Jazanir
امسال هم صدایش را می‌شنویم، همان گرمی و همان عشق، فقط کمی آهسته‌تر... مداحی که دلش همیشه در کربلاست.
این روزها هم برای حسین(ع) می‌خواند، اما با طمانینه‌ی بیشتر، با حوصله‌ی بیشتر، مثل نوایی که از دور می‌آید و مستقیم به قلب می‌نشیند.
نه، او بیمار نیست؛ فقط سال‌ها فریاد کشیدن برای سیدالشهدا(ع)، گلو و سینه‌اش را کمی خسته کرده. اما همین که هنوز پای منبر می‌ایستد، همین که با همان چشمان پراشک، نام حسین(ع) را بر زبان می‌آورد، ثابت می‌کند که *عشق، هیچوقت خسته نمی‌شود.*
امسال هم صدایش، هرچند آرام‌تر، اما رساتر از همیشه به گوش می‌رسد، چون از ژرفای دل برمی‌خیزد. می‌گویند گاهی یک زمزمه‌ی عاشقانه، از هزار فریاد دلنشین‌تر است...
سلامتی‌اش را از خدا می‌خواهیم، اما می‌دانیم که تا دلی برای حسین(ع) می‌تپد، روحش سرشار از صحت است.
✍️ #حسین(ع)_همه‌ی_وجودش_است
@Jazanir
خانواده مرحوم حاج اکبر خواجه زاده
خاندان محترم سالار یوسف
خانواده آقای منصور طوسی
خانواده مرحوم قربان خواجه زاده
خانواده آقای رحمت الله جز بهرامیان
خانواده آقای اسماعیل خلج
خانواده آقای خلیل الله جز بهرامیان
خانواده خانم زهرا خلج
خانواده آقای مصطفی موسوی نیا
✧ سپاسگزاریم از همه‌ی عزاداران مخلص امام حسین (ع) ✧
خدای را سپاس که در این دهه‌ی سوگوار محرم، بار دیگر شاهد همدلی و همراهی گرم شما عاشقان اباعبدالله بودیم. نذورات پر برکتتان، نه تنها طعم‌های زمینی، که بوی بهشت داشت؛ چرا که با اطاعت از دستور خادمان الحسین (ع) و پخش به‌موقع آن، ادبِ عشق را به نمایش گذاشتید.
«آفرین بر این صبر و نظمِ حسینی! که فرمود امام صادق (ع):
"مَنِ اتَّبَعَ هَوَاهُ فَقَدْ عَادَى اللّهَ"
*پیروی از هوای نفس، دشمنی با خداست*
و شما با گوش سپردن به تصمیم جمع (پخش نذورات در پایان مراسمات روزانه روستا) ، عزاداری را آینه‌ی اخلاص کردید.»
با احترام شورای اسلامی و دهیاری روستای جزن
پی نوشت:
نظر به ادامه دار بودن مراسمات این لیست به روز میشود.
خاندان محترم سالار یوسف
خانواده آقای منصور طوسی
خانواده مرحوم قربان خواجه زاده
خانواده آقای رحمت الله جز بهرامیان
خانواده آقای اسماعیل خلج
خانواده آقای خلیل الله جز بهرامیان
خانواده خانم زهرا خلج
خانواده آقای مصطفی موسوی نیا
✧ سپاسگزاریم از همه‌ی عزاداران مخلص امام حسین (ع) ✧
خدای را سپاس که در این دهه‌ی سوگوار محرم، بار دیگر شاهد همدلی و همراهی گرم شما عاشقان اباعبدالله بودیم. نذورات پر برکتتان، نه تنها طعم‌های زمینی، که بوی بهشت داشت؛ چرا که با اطاعت از دستور خادمان الحسین (ع) و پخش به‌موقع آن، ادبِ عشق را به نمایش گذاشتید.
«آفرین بر این صبر و نظمِ حسینی! که فرمود امام صادق (ع):
"مَنِ اتَّبَعَ هَوَاهُ فَقَدْ عَادَى اللّهَ"
*پیروی از هوای نفس، دشمنی با خداست*
و شما با گوش سپردن به تصمیم جمع (پخش نذورات در پایان مراسمات روزانه روستا) ، عزاداری را آینه‌ی اخلاص کردید.»
با احترام شورای اسلامی و دهیاری روستای جزن
پی نوشت:
نظر به ادامه دار بودن مراسمات این لیست به روز میشود.
با عرض سلام
مراسم سینه دوره منازل، امشب در منزل مرحوم علی اکبر بهرامیان (کوچه شهید محمد علی خواجه زاده) برقرار میباشد.
@Jazanir
مراسم سینه دوره منازل، امشب در منزل مرحوم علی اکبر بهرامیان (کوچه شهید محمد علی خواجه زاده) برقرار میباشد.
@Jazanir
انحصارگرانِ روستا: وقتی منافع شخصی بر مصلحت جمعی سایه می‌اندازد
در روستای ما، که روزگاری نمونه‌ی همدلی و همکاری بود، امروز گروهی خودخواه و قدرت‌طلب، مانند موریانه‌هایی که از درون تنه‌ی درخت را می‌خوردند، بنیان اتحاد و مشارکت مردمی را می‌جوند. اینان، که تعدادشان اندک اما نفوذشان زیاد است، به جای آنکه از موقعیت خود برای خدمت به جامعه استفاده کنند، آن را به ابزاری برای تحکیم قدرت و ثروت خود تبدیل کرده‌اند.
*چرا مانع مشارکت مردم می‌شوند؟
ترس از دست دادن اقتدار، اولین دلیل رفتارهای انحصارگرایانه‌ی آن‌هاست. می‌دانند اگر مردم در امور روستا سهیم شوند، دیگر نمی‌توانند به راحتی تصمیم‌های یکجانبه بگیرند و منابع را به سود خود مصادره کنند. آن‌ها حتی حاضرند پروژه‌های عمومی را ناتمام رها کنند یا به شکلی ناقص اجرا نمایند، فقط به این شرط که کنترل همه‌چیز در دست خودشان باقی بماند.
*توجیهاتِ پوشالی
گاهی برای توجیه رفتارهای خود، بهانه‌هایی مانند "تجربه‌ی بیشتر" یا "صلاح روستا" می‌آورند، اما در عمل، هر کسی که با نظرشان مخالفت کند را از میدان به در می‌کنند. جوانان پرشور، افراد دلسوز و حتی ریش‌سفیدان خیرخواه اگر حرفی خارج از خواست این گروه بزنند، یا به حاشیه رانده می‌شوند یا مورد تهمت و بی‌احترامی قرار می‌گیرند.
*پیامدهای این انحصارطلبی
نتیجه‌ی این رفتارها، رنجش عمومی، عقب‌ماندگی روستا و فرصت‌سوزی است. چرا که بسیاری از ایده‌های نو و نیروهای توانمند، به دلیل بسته بودن فضای مشارکت، هرگز فرصت ظهور نمی‌یابند. روستایی که می‌توانست با همکاری همه پیشرفت کند، امروز درجا می‌زند، فقط به این خاطر که عدهای نمی‌خواهند از انحصار خود دست بکشند.
*راهِ چاره چیست؟
مردم باید بیدار شوند و با اتحاد، این حلقه‌ی انحصار را بشکنند. باید در مجامع عمومی حاضر شوند، سکوت نکنند و اجازه ندهند عدهای محدود، آینده‌ی یک جامعه را قربانی منافع کوچک خود کنند. تاریخ نشان داده است که هیچ قدرتی در برابر اراده‌ی جمعی مقاومت نمی‌تواند کند.
روستای ما شایسته‌ی بهتر از این روزهاست.
@Jazanir
در روستای ما، که روزگاری نمونه‌ی همدلی و همکاری بود، امروز گروهی خودخواه و قدرت‌طلب، مانند موریانه‌هایی که از درون تنه‌ی درخت را می‌خوردند، بنیان اتحاد و مشارکت مردمی را می‌جوند. اینان، که تعدادشان اندک اما نفوذشان زیاد است، به جای آنکه از موقعیت خود برای خدمت به جامعه استفاده کنند، آن را به ابزاری برای تحکیم قدرت و ثروت خود تبدیل کرده‌اند.
*چرا مانع مشارکت مردم می‌شوند؟
ترس از دست دادن اقتدار، اولین دلیل رفتارهای انحصارگرایانه‌ی آن‌هاست. می‌دانند اگر مردم در امور روستا سهیم شوند، دیگر نمی‌توانند به راحتی تصمیم‌های یکجانبه بگیرند و منابع را به سود خود مصادره کنند. آن‌ها حتی حاضرند پروژه‌های عمومی را ناتمام رها کنند یا به شکلی ناقص اجرا نمایند، فقط به این شرط که کنترل همه‌چیز در دست خودشان باقی بماند.
*توجیهاتِ پوشالی
گاهی برای توجیه رفتارهای خود، بهانه‌هایی مانند "تجربه‌ی بیشتر" یا "صلاح روستا" می‌آورند، اما در عمل، هر کسی که با نظرشان مخالفت کند را از میدان به در می‌کنند. جوانان پرشور، افراد دلسوز و حتی ریش‌سفیدان خیرخواه اگر حرفی خارج از خواست این گروه بزنند، یا به حاشیه رانده می‌شوند یا مورد تهمت و بی‌احترامی قرار می‌گیرند.
*پیامدهای این انحصارطلبی
نتیجه‌ی این رفتارها، رنجش عمومی، عقب‌ماندگی روستا و فرصت‌سوزی است. چرا که بسیاری از ایده‌های نو و نیروهای توانمند، به دلیل بسته بودن فضای مشارکت، هرگز فرصت ظهور نمی‌یابند. روستایی که می‌توانست با همکاری همه پیشرفت کند، امروز درجا می‌زند، فقط به این خاطر که عدهای نمی‌خواهند از انحصار خود دست بکشند.
*راهِ چاره چیست؟
مردم باید بیدار شوند و با اتحاد، این حلقه‌ی انحصار را بشکنند. باید در مجامع عمومی حاضر شوند، سکوت نکنند و اجازه ندهند عدهای محدود، آینده‌ی یک جامعه را قربانی منافع کوچک خود کنند. تاریخ نشان داده است که هیچ قدرتی در برابر اراده‌ی جمعی مقاومت نمی‌تواند کند.
روستای ما شایسته‌ی بهتر از این روزهاست.
@Jazanir
سلام و درود به دهیار پرتلاشمان، آقای رضا بهرامیان و نیروی خدوم دهیاری آقای علی طوسی، و همه همروستاییان عزیز
فردا، *روز دهیاری*، بهانه ای است تا از تمام زحمات بیوقفه شما عزیزان قدردانی کنیم. دهیار گرامی، آقای بهرامیان، و نیروی پرانرژی دهیاری، آقای طوسی، شما با صبر و تلاش بی پایانتان، چراغ امید را در روستای جزن (گز) روشن نگه داشته اید.
از پیگیریهای شبانه روزی برای بهبود وضعیت معابر تا هماهنگی برای پیشرفتهای عمرانی، از رسیدگی به نیازهای اهالی تا تلاش برای جلب حمایتهای ضروری، حضور شما باعث افتخار روستای ماست. هر قدمی که در جزن برداشته میشود، نشان از همت بلند و عشق شما به این دیار دارد.
ما مردم روستای جزن قدردان زحمات شما هستیم و امیدواریم با همین روحیه متعهد و پرتلاش، شاهد روزهای پربرکت تر و آبادانی هرچه بیشتر روستای عزیزمان باشیم.
سپاسگزاریم از همه مهربانیها و تلاشهایتان
خداوند به شما و خانوادههای محترمتان سلامتی و طول عمر با عزت عطا کند.
@Jazanir
فردا، *روز دهیاری*، بهانه ای است تا از تمام زحمات بیوقفه شما عزیزان قدردانی کنیم. دهیار گرامی، آقای بهرامیان، و نیروی پرانرژی دهیاری، آقای طوسی، شما با صبر و تلاش بی پایانتان، چراغ امید را در روستای جزن (گز) روشن نگه داشته اید.
از پیگیریهای شبانه روزی برای بهبود وضعیت معابر تا هماهنگی برای پیشرفتهای عمرانی، از رسیدگی به نیازهای اهالی تا تلاش برای جلب حمایتهای ضروری، حضور شما باعث افتخار روستای ماست. هر قدمی که در جزن برداشته میشود، نشان از همت بلند و عشق شما به این دیار دارد.
ما مردم روستای جزن قدردان زحمات شما هستیم و امیدواریم با همین روحیه متعهد و پرتلاش، شاهد روزهای پربرکت تر و آبادانی هرچه بیشتر روستای عزیزمان باشیم.
سپاسگزاریم از همه مهربانیها و تلاشهایتان
خداوند به شما و خانوادههای محترمتان سلامتی و طول عمر با عزت عطا کند.
@Jazanir
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تاسوعای حسینی تسلیت
@Jazanir
@Jazanir
عزاداری روستای ما نیازمند تحول است
روستای ما روزگاری قلب تپنده‌ای برای عزاداری‌های پرشور و خالصانه بود؛ جایی که سینه‌زنی‌هایش آسمان را می‌لرزاند و نوحه‌هایش از دل برمی‌خاست و بر دل می‌نشست. اما امروز، غبار بی‌توجهی و نبود مدیریت بر این آیین‌های مقدس نشسته است. مراسمی که زمانی کانون اشک و عشق بود، حالا رونق گذشته را ندارد، و مردمِ وفادار، که عمری با جان و دل در این سوگواری‌ها حاضر می‌شدند، ناچار به روستاهای همسایه و یا شهر پناه می‌برند تا آن حرارت معنوی را در هیئت‌های دیگر جست‌وجو کنند.
*چرا این اتفاق افتاد؟
- نبود برنامه‌ریزی منظم و تقسیم‌کار درست میان دست‌اندرکاران
- تکرار یکنواخت مراسم بدون نوآوری و جذابیت‌های جدید
- کم‌رنگ شدن مشارکت جوانان و نبود فضایی برای ایده‌های تازه
- بی‌توجهی به حفظ اصالت مراسم در عین به‌روزرسانی آن
*راه حل چیست؟
۱. تشکیل گروه برنامه‌ریزی متعهد:
باید هیئتی از افراد دلسوز و فعال تشکیل شود تا با تقسیم وظایف، مراسم را ساماندهی کند.
۲.احیای نوحه‌ها و مداحی‌های بومی: استفاده از ذاکران محلی و اشعار آئینی که خاص روستای ماست.
۳. جذب نسل جوان: دادن مسئولیت به جوانان برای طراحی بخش‌های جدید مانند نمایش‌های نمادین یا مداحی‌های گروهی.
۴. تبلیغات و دعوت گسترده: استفاده از ظرفیت فضای مجازی و اطلاع‌رسانی عمومی برای ترغیب بیشتر مردم.
۵. حفظ اصالت در کنار نوآوری: نباید سنت‌ها را فراموش کنیم، اما می‌توان با حفظ روحیه‌ی عزاداری، روش‌های اجرا را متنوع کرد.
*عزاداری روستای ما، هویت ماست*
اگر امروز دست به کار نشویم، فردا چیزی برای حفظ کردن باقی نخواهد ماند. این مراسم، تنها یک آیین نیست؛ یادگار پدران ما و میراثی برای فرزندانمان است. بیایید با همدلی و غیرت، عزاداری‌هایمان را از این رخوت نجات دهیم و دوباره روستایمان را به کانون عشق و اشک بر امام حسین (ع) تبدیل کنیم.
@Jazanir
روستای ما روزگاری قلب تپنده‌ای برای عزاداری‌های پرشور و خالصانه بود؛ جایی که سینه‌زنی‌هایش آسمان را می‌لرزاند و نوحه‌هایش از دل برمی‌خاست و بر دل می‌نشست. اما امروز، غبار بی‌توجهی و نبود مدیریت بر این آیین‌های مقدس نشسته است. مراسمی که زمانی کانون اشک و عشق بود، حالا رونق گذشته را ندارد، و مردمِ وفادار، که عمری با جان و دل در این سوگواری‌ها حاضر می‌شدند، ناچار به روستاهای همسایه و یا شهر پناه می‌برند تا آن حرارت معنوی را در هیئت‌های دیگر جست‌وجو کنند.
*چرا این اتفاق افتاد؟
- نبود برنامه‌ریزی منظم و تقسیم‌کار درست میان دست‌اندرکاران
- تکرار یکنواخت مراسم بدون نوآوری و جذابیت‌های جدید
- کم‌رنگ شدن مشارکت جوانان و نبود فضایی برای ایده‌های تازه
- بی‌توجهی به حفظ اصالت مراسم در عین به‌روزرسانی آن
*راه حل چیست؟
۱. تشکیل گروه برنامه‌ریزی متعهد:
باید هیئتی از افراد دلسوز و فعال تشکیل شود تا با تقسیم وظایف، مراسم را ساماندهی کند.
۲.احیای نوحه‌ها و مداحی‌های بومی: استفاده از ذاکران محلی و اشعار آئینی که خاص روستای ماست.
۳. جذب نسل جوان: دادن مسئولیت به جوانان برای طراحی بخش‌های جدید مانند نمایش‌های نمادین یا مداحی‌های گروهی.
۴. تبلیغات و دعوت گسترده: استفاده از ظرفیت فضای مجازی و اطلاع‌رسانی عمومی برای ترغیب بیشتر مردم.
۵. حفظ اصالت در کنار نوآوری: نباید سنت‌ها را فراموش کنیم، اما می‌توان با حفظ روحیه‌ی عزاداری، روش‌های اجرا را متنوع کرد.
*عزاداری روستای ما، هویت ماست*
اگر امروز دست به کار نشویم، فردا چیزی برای حفظ کردن باقی نخواهد ماند. این مراسم، تنها یک آیین نیست؛ یادگار پدران ما و میراثی برای فرزندانمان است. بیایید با همدلی و غیرت، عزاداری‌هایمان را از این رخوت نجات دهیم و دوباره روستایمان را به کانون عشق و اشک بر امام حسین (ع) تبدیل کنیم.
@Jazanir