This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
.
🔳نصب بنر اعتراضى
براى مجيد كاظمى، سعيد يعقوبى و صالح ميرهاشمى
امروز
چهارشنبه ٢٧ ارديبهشت ١٤٠٢
تهران - اتوبان حكيم
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
#مسمومیت_معترضان
#مسمومیت_دانش_آموزان
#MahsaAmini
#IRGCterrorists
#آستارا
#دالاهو
#گناوه
#چالوس
#سوسنگرد
#اعتراضات_سراسری
#اعتصابات_سراسری
#شورای_گذار
#شورای_مدیریت_گذار
@irantc_official
@irantc_backup
🔳نصب بنر اعتراضى
براى مجيد كاظمى، سعيد يعقوبى و صالح ميرهاشمى
امروز
چهارشنبه ٢٧ ارديبهشت ١٤٠٢
تهران - اتوبان حكيم
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
#مسمومیت_معترضان
#مسمومیت_دانش_آموزان
#MahsaAmini
#IRGCterrorists
#آستارا
#دالاهو
#گناوه
#چالوس
#سوسنگرد
#اعتراضات_سراسری
#اعتصابات_سراسری
#شورای_گذار
#شورای_مدیریت_گذار
@irantc_official
@irantc_backup
.
🔳وهن وضعیت در دوران تمامیت خواهی
بردیا موسوی
جمهوری اسلامی در دهه هفتاد و با همراهی ضمنی اصلاحطلبان، دست به قتل روشنفکران زد. مرحله بعدی منزوی و بیجامعه کردنشان بود و این کار را با بیاعتبارسازی آنان انجام داد. کسی که بیجامعه شده بود اساسا مخاطبی نداشت که با او حرف بزند. بسیاری میپرسند چرا روشنفکر نداریم یا چرا فرد موثر که تولید کنندهی فکر و حامل تخصص باشد، نمیبینیم؟ واقعیت این است که این افراد وجود دارند اما دیگر نیاز یک جامعهی خلع سلاح شده نیستند.
پروژه امنیتی پروپاگاندای شیعه، پیوند خود را با روایت چپول خطاب کردن همه چپها به علت پیامدهای انقلاب ۵۷، از هر کسی که گفتمانی درباره آزادی و عدالت داشت، پیش برد. جامعه به اضطرار و بحرانهای متعدد گرفتار شده بود و اکنون در اوج این وضعیت قرار دارد و میزان تابآوری در برابر شرایطی که از پیش تحملپذیر تلقی میشد را از دست داده است. بازههای زودهنگام خشم عمومی با اعتراضات انقلابی محور را باید در این چهارچوب دید.
آنهایی که با این پروژه، خواسته یا ناخواسته همسویی کردند در مواردی هم انتقادات درستی مطرح میکردند اما این موضوع، ترند امنیتی خود را یافته بود و از زمانی تبدیل به ایجاد شرایطی از بیاعتمادی و بیاعتبارسازی شد که گریبان حتی تئوریسین های راست را هم گرفت. روشنفکر ستیزی جامعه، معلول همین تراکنشهاست.
پروژه امنیتی بعدی در روایت سازی به جای روشنفکران، جایگزینهایی هم همواره معرفی میکرد. گرایش به نتیجه گرایی از صندوق رای که برای سالها رقیبی نداشت و همینطور قطعیت تغییر سیاسی با منشأ فقط گروه سیاسی محصول این دوران است. به همین علت هاست که در این جامعه، سلبریتی روی سکوهاست و روشنفکر سیاسی اساسا در حاشیه قرار گرفته است. این امتیاز این دوره نیست، وهن وضعیت است.
جامعهایه که نتوانسته به صورت فوری به موضوع براندازی پاسخ دهد و آن را اجرایی کند، هنوز روشنفکر ستیزی خود را حفظ کرده و این ستیز (و نه نقد) را اینبار متوجه گروههای سیاسی خواهد کرد. نهاد امنیتی هم به خوبی از شکلگیری شرایط، امکانها و روایتهای خود را میسازد تا تمامی ابزارهایی که برای تغییر محتمل هستند از جامعه بگیرد.
هر تغییر کلان و استراتژیک، زیربنای فکری و اجرایی خود را میخواهد و استحاله شدن در اجرا، همهی ایدهها را در تعلیق نگاه میدارد و از آنها رویه های بیمصرف میسازد.
#نگذارید_ما_را_بکشند
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
#مسمومیت_معترضان
#مسمومیت_دانش_آموزان
#MahsaAmini
#IRGCterrorists
#آستارا
#دالاهو
#گناوه
#چالوس
#سوسنگرد
#اعتراضات_سراسری
#اعتصابات_سراسری
#شورای_گذار
#شورای_مدیریت_گذار
@irantc_official
@irantc_backup
🔳وهن وضعیت در دوران تمامیت خواهی
بردیا موسوی
جمهوری اسلامی در دهه هفتاد و با همراهی ضمنی اصلاحطلبان، دست به قتل روشنفکران زد. مرحله بعدی منزوی و بیجامعه کردنشان بود و این کار را با بیاعتبارسازی آنان انجام داد. کسی که بیجامعه شده بود اساسا مخاطبی نداشت که با او حرف بزند. بسیاری میپرسند چرا روشنفکر نداریم یا چرا فرد موثر که تولید کنندهی فکر و حامل تخصص باشد، نمیبینیم؟ واقعیت این است که این افراد وجود دارند اما دیگر نیاز یک جامعهی خلع سلاح شده نیستند.
پروژه امنیتی پروپاگاندای شیعه، پیوند خود را با روایت چپول خطاب کردن همه چپها به علت پیامدهای انقلاب ۵۷، از هر کسی که گفتمانی درباره آزادی و عدالت داشت، پیش برد. جامعه به اضطرار و بحرانهای متعدد گرفتار شده بود و اکنون در اوج این وضعیت قرار دارد و میزان تابآوری در برابر شرایطی که از پیش تحملپذیر تلقی میشد را از دست داده است. بازههای زودهنگام خشم عمومی با اعتراضات انقلابی محور را باید در این چهارچوب دید.
آنهایی که با این پروژه، خواسته یا ناخواسته همسویی کردند در مواردی هم انتقادات درستی مطرح میکردند اما این موضوع، ترند امنیتی خود را یافته بود و از زمانی تبدیل به ایجاد شرایطی از بیاعتمادی و بیاعتبارسازی شد که گریبان حتی تئوریسین های راست را هم گرفت. روشنفکر ستیزی جامعه، معلول همین تراکنشهاست.
پروژه امنیتی بعدی در روایت سازی به جای روشنفکران، جایگزینهایی هم همواره معرفی میکرد. گرایش به نتیجه گرایی از صندوق رای که برای سالها رقیبی نداشت و همینطور قطعیت تغییر سیاسی با منشأ فقط گروه سیاسی محصول این دوران است. به همین علت هاست که در این جامعه، سلبریتی روی سکوهاست و روشنفکر سیاسی اساسا در حاشیه قرار گرفته است. این امتیاز این دوره نیست، وهن وضعیت است.
جامعهایه که نتوانسته به صورت فوری به موضوع براندازی پاسخ دهد و آن را اجرایی کند، هنوز روشنفکر ستیزی خود را حفظ کرده و این ستیز (و نه نقد) را اینبار متوجه گروههای سیاسی خواهد کرد. نهاد امنیتی هم به خوبی از شکلگیری شرایط، امکانها و روایتهای خود را میسازد تا تمامی ابزارهایی که برای تغییر محتمل هستند از جامعه بگیرد.
هر تغییر کلان و استراتژیک، زیربنای فکری و اجرایی خود را میخواهد و استحاله شدن در اجرا، همهی ایدهها را در تعلیق نگاه میدارد و از آنها رویه های بیمصرف میسازد.
#نگذارید_ما_را_بکشند
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
#مسمومیت_معترضان
#مسمومیت_دانش_آموزان
#MahsaAmini
#IRGCterrorists
#آستارا
#دالاهو
#گناوه
#چالوس
#سوسنگرد
#اعتراضات_سراسری
#اعتصابات_سراسری
#شورای_گذار
#شورای_مدیریت_گذار
@irantc_official
@irantc_backup
Telegram
ITC Gallery