❇️شعری از طاهره کاویانی
سرپرستار بخش اطفال بیمارستان شهید چمران کنگاور

🔰 شعری برای همکارانم که غریبانه پر کشیدند ...

#سنگ‌صبور‌عشق

شعری دگر سروده دلم با غرورِ عشق
تقدیم می کنم به تو سنگِ صبور عشق

هرچند شعر من غزلی عاشقانه نیست
در واژه های تب زده حسِّ ترانه نیست

بی اختیار قافیه ها جور می شوند
تنها حروف نامِ تو پُر نور می شوند

حتّی فرشتگان همه از عرش با درود
یکباره آمدند بر این سطرها فرود

تا از شمیم عاطفه سرشار می شوی
روحانی و سپید ، پرستار می شوی

تسکین دردهای نهان در نهان شدی
روشن ترین ستاره ی هر آسمان شدی

امّا کسی به زخم خودت اعتنا نکرد
مرهم نبود و درد دلت را دوا نکرد

افسوس شوق بندگی ات را کسی ندید
یک آسمان پرندگی ات را کسی ندید

این درد روی هم که تلنبار می شود
بر شانه های صبر تو آوار می شود

روزی که پای عشق زمینگیر می شوی
در لابلای ثانیه ها پیر می شوی

جانت همیشه خسته ی شب زنده داری است
امّا تو فصل فصلِ وجودت بهاری است

در اوج خستگی،تو که لبخند می زنی
دل را به آب و آینه پیوند می زنی

آبی تر از همین دِلِ دریایی ات نبود
زیباتر از شکوهِ شکیبایی ات نبود

بی شک بهشتِ گمشده در دست های توست
امّا نه ، فکر می کنم آن زیرِ پای توست

ای سربلند ! نامِ تو همتایِ زینب است
ایثار و عشق و صبر الفبایِ زینب است

یک عالم عشق را به تو تقدیم می کنم
از صبرِ بی نظیر تو تکریم می کنم

🔰 سازمان نظام پرستاری جمهوری اسلامی ایران

@ino_ir