گاه‌ فرست غلامعلی کشانی
1.53K subscribers
994 photos
316 videos
185 files
1.58K links
این‌جا گاهی مطالبی می بینید که شاید در زندگیِ عملی‌تانْ مفید باشند.


در صورت مفید دیدن، لطفا کانال را معرفی کنید.


کتاب ها در سایت عدم خشونت:
ghkeshani.com
و
t.me/ahestegisadegi

t.me/ghkesh : تماس
Download Telegram
گاه‌ فرست غلامعلی کشانی
https://t.me/madrese_zodaaee
دوستانِ ارج‌مند،
سه فرسته‌ی بالا آدرسِ
- کانال تلگرامیِ آهستگی سادگی ،
- گروه تلگرامیِ مدرسه محوری / مدرسه زدایی ،
-کانالِ تلگرامیِ خشتِ کج
هستند.

آهستگی سادگی همان‌طور که از اسم‌اش پیدا است، در باره‌ی آشنایی با بحثِ ساده‌زیستی و زندگیِ با تامل و اصالت است.

کانال و گروه پایینی در نقدِ آموزش و پرورش است که قابل استفاده برای همگان و به‌خصوص برای افرادِ درگیر در مسئله‌‌ی آموزش هستند.
گاه‌ فرست غلامعلی کشانی
✳️ دوستان گرامی، همان‌طور که روشن است یک وجهِ مهم نزاع‌های خونینِ فعلی، معاصر و تاریخیِ منطقه‌ی فلسطین-یهودیه برپایه‌ی اوهام و توهم‌‌های اصطلاحاً دینیِ ساکنان فعلی و تاریخیِ این منطقه استوار است. یعنی، قدرت‌های محلی، منطقه‌ای و جهانی با عَلَم‌ کردن گزینشیِ…
دوستان ارج‌مند،

بازهم از یکی از رنج‌هایی که می‌بریم، بازهم:

✳️ داستانِ سرزمینِ مصیبت‌‌زای منطقه‌ای که امروزه به‌نامِ فلسطین یا اسرائیل می‌شناسیم، کلافِ سردرگمِ، بسیار بسیار پیچیده‌ای است که با نوک زدن گه‌گاهی یا دائمی به اخبارِ و تحلیل‌‌های رسانه‌ها، و خوردنِ همزمانِ شام و ناهار یا استراحت در ضمنِ این‌کار نمی‌تواند بازتر بشود. صبر می‌خواهد و حوصله، وجدانِ بیدار می‌خواهد و تحقیق و پژوهشِ بی‌طرفانه.


اما از همه بالاتر، مرحله‌ی بعد از باز شدنِ نسبیِ این کلاف است.

بعد از فهمِ نسبی یا کامل‌ترِ این مصیبت‌ها چه می‌توان کرد؟
آیا باید فقط ناظرِ این فجایع بود؟
آیا بازهم می‌توان خبر را شنید و همزمان لقمه‌ی فعلیِ غذا و هزاران لقمه‌ی بعدی را به راحتی فرو داد؟

شاید یکی از پاسخ‌ها این باشد که:

تا زمانی که وضع مردمِ عادی جهان به این شکل باشد که گفته شد، باز هم خبرهایی از این نوع خواهیم شنید، چرا که بقای آن کلاف منافعِ مختلفی را تامین می‌کند، منافعِ "بازیِ بزرگان"، دین‌کاران، اقتصادبازان، سیاست‌بازان، نژاد‌پرستان، قوم‌پرستان، طرف‌داران پاکسازیِ قومی و نژادی و البته همگی اینان با کمکِ پیاده‌نظام‌ی از مردمان عادی که قربانیانِ اصلیِ این بازی‌ها هم هستند.


این ماجراهای پلشت و تلخْ تنها با
دست‌به‌دست‌دادنِ همه‌ی وجدان‌های آگاهِ کنش‌گرِ اسرائیلی و فلسطینی و همه‌ی مردمانِ آزاده‌ی جهان ممکن است تخفیف پیدا کنند. وگرنه‌، صاحبانِ قدرت، چه از نوع مدعیان این‌طرفی و آن‌طرفی، و چه از نوع قدرت‌های بزرگِ جهانی و منطقه‌ای و محلیْ دل‌‌هاشان، به‌هیچ‌وجه، به‌ حالِ آنان‌که در کوچه‌ها و خیابان‌ها و دشت‌ها و صحراها باید راه بروند، کار کنند و زندگی کنند نمی‌سوزد؛

مگر این که فشارِ شبانه‌روزیِ این جان‌های بیدار بر آن قدرت‌ها آن‌چنان بالا باشد،

مگر این که این وجدان‌های آگاهِ کنش‌گر آن‌‌چنان جدیت کنند و آن‌چنان مطالبه‌ی حلِ عادلانه و تعالی‌بخش مسئله‌ را به سایرِ مطالباتِ محلی و منطقه‌ای و جهانیِ خود از قدرت‌های کوچک و بزرگ اضافه کنند که قدرت‌ها هم از ترسِ از دست‌ دادنِ موجودیتِ خود، و برخلاف میلِ خود، مجبور شوند اقدام‌هایی موثر برای برقراری عدالت، صلح، دوستی و شکوفاییِ این مردمان انجام بدهند.

یکی از دمِ‌دست‌ترین و ساده‌ترین اقدام‌های موثر، می‌تواند تحریمِ اقتصادی، سیاسی، دیپلماتیک، فرهنگی، ورزشی و ... در برابرِ هر نیروی گردن‌کشی است که به رفتارِ ستم‌گرانه و ناعادلانه، نسل‌کُشی، نژادپرستی، پاکسازیِ قومی-نژادی، و دینی دست می‌زند.

همان‌طور که در موردِ رژیمِ آپارتایدی (تبعیضِ‌نژادیِ) آفریقای جنوبی موثر واقع شد.
در این تحریم، حتی ایالاتِ متحده هم وادار به مشارکت شده بود.
================ه

در دو آدرس زیر در پادکستِ رخ، دو "اپیزودِ ویژه‌ سرزمین فلسطین" را می‌شنوید که مثل گزارش نشنال جئوگرافیک مفصل اند و باز هم راویِ قرن‌ها کشتارِ مکرر ساکنان متوهم و بازیچه‌شده‌ی یهودی و مسلمان و مسیحی، به دستِ طرف مقابل، اما همگی با دسیسه‌ها و در خدمتِ منافعِ قدرت‌های دینی و اقتصادی و سیاسی:

https://castbox.fm/vb/645951053

https://castbox.fm/vb/647753693
================ه

✳️ در ادامه، لازم است بدانیم که یکی از طرفینِ ماجرا، از سال ۲۰۱۳ تا حالا، ۴۵ قطعنامه‌ی بی‌خاصیتِ سازمانِ ملل را زیر پا گذاشته، بدون هیچ تحریم‌شدن‌ی، اما در عینِ حال باز هم مدعیِ حقانیت است:

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_United_Nations_resolutions_concerning_Israel

در فرسته‌ی قبل، یکی از نیروهای فشارِ بسیار قویِ دینی، در کنارِ فشارِ بالای لابی‌گرانِ آمریکایی، را در این ماجرا می‌توان دید. اما از طرفِ دیگر می‌توان جان‌های آگاه و همدل‌ی‌ را در خود اسراییل هم دید که حضور دارند، اما حضوری اندک:

- زنان سیاه‌ پوشِ اسرائیل (ضدِ جنگ و ضدِ اشغال):
https://womeninblack.org

- جنبشِ "صلح، همین حالا"
در اسرائیل:
https://peacenow.org.il/en

- جنبشِ پایش و رَصَد شهرک‌های یهودی‌نشین در مناطقِ اشغالی:
https://btselem.org/maps

- جنبش‌های صلح در اسرائیل
https://jwa.org/encyclopedia/article/peace-movements-in-israel

این وجدان‌های بیدار باید در سراسر منطقه (در هر دو طرف) و در همه‌ی دنیا تکثیر بشوند.

راهْ، هر چه باشد، از مسیرِ تضعیفِ تندروها در هر دو طرف می‌گذرد، از پس‌زدنِ وکیلانِ خودخوانده‌ی عابرانِ خموش‌مانده‌ی پیاده‌‌‌روها.

عابرانِ پیاده‌روها برای این‌ کار، باید در تمام این سیاره مطالبه‌ی «دست‌برداشتن از ریاکاری 100 ساله» را در کنار سایر مطالبه‌‌های خود از قدرت‌مندانِ محلی بگذارند.

باید آواها را بلند کرد!


برای آشنایی با روابطِ سیاسیِ پول با دین، نک:
اقتصادِ سیاسیِ دین:

https://t.me/GahFerestGhKeshani/5794
Ⓜ️ فابینگ چیست و چگونه روابط اجتماعی و شخصی ما را تهدید می‌کند؟


🏷● وقتی از سرکار خسته به منزل بر می گردید و سر میز یا سفره شام همسر یا فرزند شما سرش را در گوشی تلفن همراهش کرده و با کلمات مبهم به شما پاسخ می دهد گرفتار فابینگ هستید. وقتی در مهمانی ها و دورهمی های دوستانه یا فامیلی بعد از سلام و احوالپرسی اولیه هر کس به گوشی همراهش مشغول می شود گرفتار فابینگ هستید. وقتی که در روابط عاطفی و زناشویی با شریک یا همسر خود به کافه ای رفته اید یا در منزل نشسته اید و یکی از شما مدام گوشی تلفنش را چک می کند گرفتار "فابینگ" شده اید.

🏷● یک مطالعه نشان داد که بیش از 17 درصد افراد حداقل چهار بار در روز در حضور دیگران و به هنگام صحبت با آنها دزدکی تلفن‌شان را چک می‌کنند. تقریباً 32 درصد افراد نیز  دو تا سه بار در روز فابینگ می‌كنند.اگرچه شاید این رفتار چیز مهمی به نظر نرسد، اما تحقیقات نشان می‌دهد که فابینگ می‌تواند به روابط و سلامت روان شما آسیب برساند. 

🏷● فابینگ Phubbing چیست؟


▪️عمل نادیده گرفتن کسی که با شما صحبت می کند با توجه و نگاه کردن به تلفن همراه خود،یا به عبارت ساده تر: بی‌اعتنایی به دیگران با نگاه کردن به تلفن همراه.

🏷● نیروی محرک این احساسات چیست؟

▪️فابینگ 4 نیاز اساسی انسان را تهدید می کند این نیازهای اصلی عبارتند از:

●۱- احساس تعلق داشتن
●۲- اعتماد به نفس
●۳- زندگی معنا دار
●۴- احساس طرد شدن

▪️تحقیقات نشان می دهد افرادی که دچار فابینگ هستند تمایل زیادی دارند تا تلفن‌شان همیشه در دسترس باشد تا با شبکه های اجتماعی ارتباط برقرار کنند و به این وسیله خلاء ارتباط حضوری یا رو در رو را پر کنند. این شروع یک چرخه معیوب است.

🏷● سه نشانه دچار بودن به فابینگ به این شرح است:


1⃣ همزمان دو مکالمه دارید، یکی از طریق تلفن و و یکی با شخص روبرویتان. شما به احتمال زیاد هیچکدام از این دو مکالمه را با موفقیت انجام نمی دهید و مطمئناً فیوب "Phub" (دچار فابینگ) هستید.

2⃣ سرمیز یا سفره غذا یا دیگر موقعیت‌های اجتماعی با تلفن خود مشغول می‌شوید. قرار دادن تلفن کنار بشقاب غذا علامت هشداری است که نشان می دهد به زودی ارتباطات خانوادگی تان دچار اختلال خواهد شد.

3⃣ یادتان باشد، حتی لازم نیست تلفن خود را در حین مکالمه لمس کنید تا روی رابطه شما تأثیر منفی بگذارد. یک مطالعه نشان داده است که تنها وجود تلفن در دستان یا کنار شما باعث می‌شود همسر، فرزند، خانواده یا دوستان و همکارانتان کمتر با شما ارتباط برقرار کنند. 

▪️بدون چک کردن تلفن نمی توانید شام، نهار یا صبحانه تان را تمام کنید. این نشانه‌ای از دلهره و ترسی واقعی در شماست. ترسِ از دست دادن تماس، پیام یا پست جدیدی در شبکه های اجتماعی. 

🏷● سه راه برای جلوگیری از فابینگ شدن:

●۱- غذایتان را بدون همراه داشتن تلفن بخورید.
●۲- تلفن را از دسترس خود دور کنید.
●۳- خود را به چالش بکشید.


▪️منبع: انجمن آسیب شناسی ایران




🛜 @zistboommedia || مدرسه علوم انسانی
گاه‌ فرست غلامعلی کشانی
Ⓜ️ فابینگ چیست و چگونه روابط اجتماعی و شخصی ما را تهدید می‌کند؟ 🏷● وقتی از سرکار خسته به منزل بر می گردید و سر میز یا سفره شام همسر یا فرزند شما سرش را در گوشی تلفن همراهش کرده و با کلمات مبهم به شما پاسخ می دهد گرفتار فابینگ هستید. وقتی در مهمانی ها و…
فابینگ یا بی‌مَحلّی به دیگری، پُرمَحلّی به موبایل:

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Phubbing

https://t.me/GahFerestGhKeshani/5832

به این اعتیاد و گژرفتاری، آسیب دیگری را باید اضافه کرد و آن موبوفوبیا است!
موبوفوبیا،‌ یعنی ترسِ وسواس‌گونه‌، آسیب‌زا از گم‌شدن ناگهانیِ موبایل عزیزمان است که "همه‌‌ چیز"مان را تووی آن گذاشته‌ایم. "همه چیز"ی که شاید اگر ۹۹ درصدشان نباشند، هیچ اتفاقی نمی‌افتد. بلکه فقط از دردسر اطلاعاتِ سردرگم‌کننده و بی‌مصرف ما را نجات بدهند.

نشانه‌ی موبوفوبیا این است که یک‌دفعه دست می‌بریم به جایی که همیشه موبایل‌مان را در آن‌جا می‌گذاریم. اما می‌بینیم در آن‌جا نیست. آن‌ وقت است که فرو می‌پاشیم و ترس همه‌ی وجودمان را پر می‌کند. بعد می‌بینیم در جایی کمی دورتر گذاشته‌ایم. آن وقت نفسی عمیق از روی آرامش می‌کشیم و خلاص!
اما همیشه نگران این می‌مانیم که نکند یک روزی واقعا گم بشود و بیچاره بشویم!

همین‌‌طور است وضعیتِ کامپیوترهای‌مان با آشغال‌ (TRASH)هایی که با آن پر اش کرده‌ایم؛ فیلم‌‌ها، کتاب‌ها، عکس‌‌ها، ترانه‌‌ها سال‌ها است در لای دیجیت‌های کامپیوتر خاک می‌خورند، اما باز هم پاک نمی‌کنیم‌شان.
گاه‌ فرست غلامعلی کشانی
Ⓜ️ فابینگ چیست و چگونه روابط اجتماعی و شخصی ما را تهدید می‌کند؟ 🏷● وقتی از سرکار خسته به منزل بر می گردید و سر میز یا سفره شام همسر یا فرزند شما سرش را در گوشی تلفن همراهش کرده و با کلمات مبهم به شما پاسخ می دهد گرفتار فابینگ هستید. وقتی در مهمانی ها و…
فابینگ یا بی‌مَحلّی به دیگری، پُرمَحلّی به موبایل:

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Phubbing

https://t.me/GahFerestGhKeshani/5832


به این اعتیاد و گژرفتاری، آسیب دیگری را باید اضافه کرد و آن موبوفوبیا است!
موبوفوبیا،‌ یعنی ترسِ وسواس‌گونه‌، آسیب‌زا از گم‌شدن ناگهانیِ موبایل عزیزمان است که "همه‌‌ چیز"مان را تووی آن گذاشته‌ایم. "همه چیز"ی که شاید اگر ۹۹ درصدشان نباشند، هیچ اتفاقی نمی‌افتد. بلکه فقط از دردسر اطلاعاتِ سردرگم‌کننده و بی‌مصرف ما را نجات بدهند.

نشانه‌ی موبوفوبیا این است که یک‌دفعه دست می‌بریم به جایی که همیشه موبایل‌مان را در آن‌جا می‌گذاریم. اما می‌بینیم در آن‌جا نیست. آن‌ وقت است که فرو می‌پاشیم و ترس همه‌ی وجودمان را پر می‌کند. بعد می‌بینیم در جایی کمی دورتر گذاشته‌ایم. آن وقت نفسی عمیق از روی آرامش می‌کشیم و خلاص!
اما همیشه نگران این می‌مانیم که نکند یک روزی واقعا گم بشود و بیچاره بشویم!

همین‌‌طور است وضعیتِ کامپیوترهای‌مان با آشغال‌ (TRASH)هایی که با آن پر اش کرده‌ایم؛ فیلم‌‌ها، کتاب‌ها، عکس‌‌ها، ترانه‌‌ها سال‌ها است در لای دیجیت‌های کامپیوتر خاک می‌خورند، اما باز هم پاک نمی‌کنیم‌شان.
Forwarded from گاه‌ فرست غلامعلی کشانی (Gholamali Keshani)
✳️ دوستان گرامی،
همان‌طور که روشن است یک وجهِ مهم نزاع‌های خونینِ فعلی، معاصر و تاریخیِ منطقه‌ی فلسطین-یهودیه برپایه‌ی اوهام و توهم‌‌های اصطلاحاً دینیِ ساکنان فعلی و تاریخیِ این منطقه استوار است. یعنی، قدرت‌های محلی، منطقه‌ای و جهانی با عَلَم‌ کردن گزینشیِ آن‌ اوهام می‌‌توانند توده‌ها را به بازی بگیرند و "بازی‌های بزرگان" را بیاغازند.


اگر گزارشِ مجله‌ی شناخته‌شده‌ی نشنال جئوگرافیک را– در اولین فرسته‌‌های بالاتر در این کانال– مبنا بگیریم، متوجه می‌شویم هر سه‌ طرف آرزوها و خیالاتی دارند که متعارض و متضاد خیالاتِ دو طرفِ دیگر است.

مثلا آرمانِ "سرزمینِ موعود" برای هر یک از سه‌ طرف، از نیل تا فرات، از نهر(-اردن) تا بحر (-مدیترانه)، و از همه سخت‌‌تر، دعوا بر سرِ تصرفِ یک صخره‌ی کوتاه در زیرزمینِ گنبدِ قبه‌الصخره که تصرفِ آن آرمانِ مصرّانه‌ی خداجویانِ حتماً حقیقت‌جوی سه طرف است (عکس این صخره‌‌ی مسئله‌زا را در "از قدس چه کم می‌دانیم" ببینید.)

یکی از این سه‌طرفْ یهودیان هستند. یهودیانِ مقـَـیّــدومعتقدِ فعلیِ جهانْ جمعیتی هفتاد و دو فرقه اند، بدتر از مسلمانان. اینان جز به ضرب‌وزورِ سیاست‌های بزرگان نمی‌توانند با هم سرِ یک سفره‌ی سیاسی بنشینند. آخوند‌های بیشترشان فرقه‌های دیگر را تکفیر می‌کنند.

در ویدئوی فعلی می‌بینید که دو‌ تا از این فرقه‌ها (فرقه‌ی حَرِدی و فرقه‌ی هسیدی) با وجود حضور در این دنیای مدرن چه زندگیِ سخت‌گیرانه‌ای را بر مردمِ خود واجب کرده‌اند.

فرقه‌ی فوقِ سخت‌گیر و راست‌کیشِ حَرِدی حداقل ۱۳ و نیم درصد جمعیتِ اسرائیل را تشکیل می‌دهد،‌ با خانواده‌هایی بسیار پرجمعیت، چرا که خداوند آن‌ها را مامور کرده که جهان را از عبادت‌کنندگان خدا پر کنند. این‌ها معتقدند که قوم برگزیده‌ی خدای‌شان هستند، همان خدای خالقِ همه‌ی این جهان ۵۰ میلیارد سالِ‌نوری (واحد فاصله) و جهان‌های موازیِ آن.

همین فرقه‌ها قدرتِ بسیار زیادی برای تحمیلِ نظراتِ خود بر دولت‌های اکثرا سکولارِ اسراییلی دارند،‌ سکولارهایی که اصلا هیچ تره‌ای برای هیچ باورِ دینی خرد نمی‌کنند، اما مجبورند که برای خرید رای از مشتریان به خواسته‌های اینان تن بدهند.


خواسته‌ی بیشترِ اینان، ارض موعود، یعنی از نیل تا فرات ( و نه‌فقط سرزمینِ اسرائیل و یهودیه)، و ساختنِ دوباره‌ی معبدِ سلیمان بر روی خرابه‌های مسجدِ قبه‌الصخره است، همان مسجدی که، در حدودِ سال‌های ۷۰ هجری و در زمان عبدالملک مروان، خود بر خرابه‌های معبدِ سلیمان (قبله‌ی یهودیان) ساخته شد و یهودیان متوهم را باز هم داغ‌دار کرد.


✳️ ای کشته که را کشتی تا کشته شدی زار؟!
تا باز کجا کشته شود آن‌که تو را کشت؟!

حالا اگر بخواهی به‌هر یک از این ادعا‌های تاریخی واقعیت ببخشی، باید کدام طرف را بگیری؟

طرف فلسطینی را که تا سال ۱۹۱۴ در وطنِ خود (در تمامیِ این سرزمین) در آرامش‌ی نسبی و در اکثریتِ مطلق، و با پذیرشِ همه‌ی اندک همسایه‌گانِ یهودی، زندگی می‌کرده؟

طرفِ یهودیان‌ِ تماماً مهاجری که مدعی بازپس‌گیریِ سرزمینِ موعود خدا به ابراهیم اند؟

طرف یهودیان و فلسطینان‌ی که همین الان در این سرزمین‌ها چند نسل است تمامِ کودکی و نوجوانی تا کهن‌سالی‌شان را با امید‌ها و آرزوها و شادی‌ها و تلخی‌ها سر کرده‌‌اند؟

راستی طرفِ کدام‌یک را می‌توانی بگیری؟

به همراه سایرِ فرسته‌های قبلیِ بالا، در این کلیپ با هم ببینیم که ترکیبِ "تحجّر، حماقت و توهم، رقابت و نفسانیت" در هر ۳ طرف و توسعه‌طلبی‌های قدرت‌های سه‌گانه‌ی سیاسی، اقتصادی، دینی در طول تاریخ و در دوران فعلی چه روزگار سیاهی را برای بشرِ تیره‌روز،‌ زنان و کودکان و "همیشه‌بینوایان" رقم زده است! :

https://t.me/GahFerestGhKeshani/5821

✳️ در فرسته‌های بعدیْ باز هم از فلسطین و یهودیه خواهید خواند.
✳️ کلامی‌ با شما خواننده ی گرامی،

لینک دسترسی به بخش‌های مختلف کانال گاه فرست:
https://t.me/GahFerestGhKeshani/4226
===================ه

معمولا از رسانه های مجازی انتظار می‌رود که فعال باشند.

معنای "فعالْ" با توجه به هر رسانه کمی فرق می‌کند. در مورد تلگرام، فعال بودن لابد انتشار روزانه یک یا چند فرسته است.
کانال گاه فرست با این تعریف، لابد «فعال» نیست.
این کانالِ «غیر خبری» تا الان بیشتر از 5000 فرسته داشته است.

این فرسته ها در باره ی موضوعات خیلی متنوعی بوده‌اند که در عینِ‌حال در رعایت چند اصل با هم اشتراک داشته‌اند.
- یکی از مهم ترین این اصل ها، کاهش درد و رنج بشری بوده؛

- یکی دیگر توجه به عینی ترین مسائل ملموس و مکرر  روزمره ی همگانی بوده؛
و همین‌طور در اصولی دیگر.

صاحب این صفحه، فکر می‌کند که مگر آدم چقدر حرف باید داشته باشد که هر روز بخواهد و بتواند حتما یک روضه‌ی تازه سرِ مِنبر بخواند؟

درست است که ما با بمباران و انفجار اطلاعاتی روبرو هستیم، اما این هم درست است که لازم نیست با آن هم سرعت بشویم.

خیلی از مطالب، حتی مطالب غیر خبری، تکرار مکررات حکیمانه یا مکرراتِ یاوه است که می‌شنویم و برای دیگران تعریف می‌کنیم یا بازفرست می‌کنیم؛ چیزهایی که همه‌گان می‌دانند و بدون هیچ مالیاتی می‌توانند آن‌ها را پچ‌پچه‌ی محفلی و شب‌نشینی کنند.

پس بد نیست اساس را بر کم‌گویی و کم‌شِنَوی و گزیده‌گویی و گزیده‌شنوی بگذاریم و
جان و روح و وقت و «عمل» و رفتارِ خویش ازین ورطه برهانیم.
اما به‌جای آن در فکرِِ عملِ فردی و جمعی (نک: مرتضی مردیها) به یکان‌یکانِ حکیمانه‌ترین و واجب‌ترین آموزه‌هایی باشیم که در معرض‌شان قرار گرفته‌بوده‌ایم و فقط لحظاتی به آن‌ها فکر کرده‌ایم، ولی پشتِ‌گوش انداخته‌ایم.

دوستانی که به تازگی به این کانال می‌پیوندند همان حرف‌هایی را که صاحب این قلمْ  در طول چند سال لازم به انتشار می‌دیده، می‌توانند با کلیک‌کردن روی آدرس زیر بخوانند و به یادداشت‌های بالا و پایین آن‌ها هم سر بزنند، و اگر یاوه نبودند و چیز دندان‌گیری دیدند، سر نخ را بگیرند و خودشان در عمل و نظر دنبال کنند و بیشتر بکاوند و با دیگران در میان بگذارند:
==========ه

این کانال، بیشتر به نیازهای عملی و مفیدِ زندگی می‌پردازد، چیزهایی که در زندگیِ واقعی و عملی به‌کار بیایند و به  «خودپالایی»، «خودتوانمندسازی»، "خود‌آستین‌بالازنی" و «خودتوان‌بخشیِ» فردی و جمعیِ ما ملتِ «درخودمانده» توجه می‌کند،
به تقلیل مرارت و تقریر حقیقت؛

و طبعا و قطعاً به «برون‌آمدنِ دستی از غیب» و از بیرونِ خود و سرزمین‌مان باور ندارد!
=================ه
✳️ اما سه نکته‌ی دیگر:

۱- سلبِ مسئولیت:
    خوانندگانِ گرامی نباید به نوشته‌های این کانال و هر رسانه‌ی دیگر، از جمله کتاب‌ها و تلویزیون‌ها و شبکه‌های مجازی و مطالبِ اینترنت، چک سفیدِ اعتمادِ خودشان را بدهند. لذا هر کس موظف است ردّ و قبولِ هر مطلبی را در این‌جا و هرجای دیگری، خود به‌عهده بگیرد و همه‌ چیز را با عقل و منطق خود بسنجد. هیچ ادعا و گزاره‌ای را اخلاقا و عقلا نمی‌توان به‌صِرفِ ادعای "فلانی گفت" یا همان "قالَ الفلان" پذیرفت.

پس، لطفا، به تمام محتواهای این کانال هم به‌چشم انتقادی نگاه کنید.

۲- نقل یک مطلبِ مناسب و مفید از یک منبع به‌معنای تایید همگیِ مطالبِ آن منبع نیست.

۳- دورانِ حاضر خطرناک‌ترین دوران تاریخ بشر از نظرِ حجم و پیچیده‌گیِ "ضدِ اطلاعات" است.

انتظار این بود که اینترنت دمکراسیِ اطلاعاتی را فراهم کند. اما اینترنت انبوه "ضد اطلاعات (اطلاعاتِ آشغال و "راست و دروغ"، آلوده و مخرب)" هم در کنار خود تولید کرده، به‌طوری‌که باید با تردید به هر خبری از هر منبعی، حتی منابع موثق هم، نگاه کرد.
امروزه هر کسی می‌تواند با یک موبایل، افکار عمومی را به‌سمت  «ضد اطلاعاتِ» خود منحرف کند.

پس احتیاط کنید و هر خبری را به‌راحتی نپذیرید و نقل هم نکنید؛ مگر این‌‌که با استفاده از روش‌های راستی‌آزمایی، به نزدیکی هر خبری با واقعیت مطمئن بشوید.

منظور از ضدِ اطلاعات در این‌جا فقط اطلاعاتِ دستکاری‌شده توسطِ کاربرانِ کوچک و بزرگ و رسانه‌های جمعی است و الزاما ربطی به بحثِ جنگ‌های روانیِ و امنیتیِ دولت‌ها و  «ضد اطلاعات مصطلح» ندارد.
====================ه

لینک دسترسی به بخش‌های مختلف کانال گاه فرست:
https://t.me/GahFerestGhKeshani/4226


کانال آهستگی سادگی:
Https://t.me/ahestegisadegi


گروه مدرسه محوری / مدرسه زدایی:
Https://t.me/madrese_zodaaee
گاه‌ فرست غلامعلی کشانی
✳️ دوستان گرامی، همان‌طور که روشن است یک وجهِ مهم نزاع‌های خونینِ فعلی، معاصر و تاریخیِ منطقه‌ی فلسطین-یهودیه برپایه‌ی اوهام و توهم‌‌های اصطلاحاً دینیِ ساکنان فعلی و تاریخیِ این منطقه استوار است. یعنی، قدرت‌های محلی، منطقه‌ای و جهانی با عَلَم‌ کردن گزینشیِ…
✳️ ترانه‌ی تصور کن جان لنون

تصور کن یا Imagine نام آهنگی بسیار مشهور از جان لنون، خواننده، ترانه‌سرا و فعال صلح انگلیسی و از موسسان و اعضای گروه افسانه‌ای بیتلز است. این ترانه در آلبومی به همین نام در سال ۱۹۷۱ منتشر شد که محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین اثر لنون در دوران فعالیت حرفه‌اش به صورت انفرادی می‌باشد. ابتدا به نظر می‌رسید که این آهنگ را خود لنون نوشته باشد اما او بعداً عنوان کرد که همسرش یوکو اونو در نوشتن ترانه تاثیر بسیاری داشته‌است و نام همسرش به عنوان ترانه‌سرا به این آهنگ اضافه شد. لنون تصور کن را آهنگی ضدِ صاحبانِ کلیسا و معبد، ضد میهن‌پرستیِ افراطی و ضد فشارهای رسم و رسوم عرفی می‌داند. ترانه‌ای که به دلیل ظاهر زیبا، و ملایم‌اش بسیار محبوب و پذیرفته شده‌است.

«تصور کن» به سرود جهانیِ جنبش‌های صلح، محیط زیست و حقوقِ مدنی تبدیل شده است و بیش از 200 خواننده هم آن را بارها باز-اجرا و کاوِر کرده‌اند، از جمله اجرای سِحرانگیز جوْن بائز، ملکه‌ی موسیقیِ اعتراض و محلیِ آمریکا.

ترانه‌ای که هیچ پایانی برای آن نیست، انگار برای ابدیت خوانده شده‌‌، انگار که جزو ابدی‌ترین چیزهای این هستی است.

به هیچ چیزی محدود نیست، نه برای زمان و دوره‌ای خاص است و نه برای جای خاصی.
فراتر از هر رنگ، نژاد، زبان، قوم و هر اعتقادی است.
ترانه‌ای که رویا و آرمانی در سر دارد و زنده خواهد ماند تا آن روز که به واقعیت تبدیل شود و همه جهان دست در دست هم، از ته دل و با اشک شوق آن را با هم بخوانند و صدای آنان در تمام این سیاره بپیچد.

تصور کنْ بسیار ساده است اما کلمه به کلمه‌ی آن از جنس حقیقت است، به ما امید می‌دهد، به ما مژده می‌دهد، ما را برای نیک‌ترین هدفی که برای بشریت وجود دارد با هم یکی می‌کند.
درست است که می‌خواهد تصور کنیم، اما چیزی بیش‌ از آن است، چیزی را بیان می‌کند که باید خود باشیم، چیزی را که باید بسازیم، چیزی را که باید بجنگیم و به آن برسیم و آن زمانْ دیگر فقط یک رویا نخواهد بود.

منبع: musicgeek دات آی آر


ترانه‌ای برای بشریت، ترانه‌ای برای انسانیت و ترانه‌ای برای ابدیت:

https://t.me/GahFerestGhKeshani/5843


و

✳️ بازخوانیِ شگفتِ جون بائز از همین ترانه، که به‌نظرِ بعضیْ بهتر از اصل در آمده:
https://t.me/GahFerestGhKeshani/3023

سیاوش قمیشی، خواننده‌ی هم‌وطن، هم این ترانه را بازخوانی کرده است:

تصور کن، سیاوش قمیشی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تصور کن،

ترانه‌‌ی جاودانه‌ی جان لنون
که ندای رهایی بشر را سر می‌دهد!



ادامه‌ی داستان این سرود در این‌جا 👇

https://t.me/GahFerestGhKeshani/5842


==============ه
تصور کن که بهشتی وجود ندارد
کار راحتی است، امتحان کن!

تصور کن جهنم هم وجود ندارد
و تنها آسمان بالای سر ماست.

تصور کن همه مردم دنیا
برای همین امروز زندگی کنند.

تصور کن کشوری وجود ندارد
تصورش کار سختی نیست!

تصور کن چیزی وجود ندارد که برایش بمیریم یا کسی را بکشیم
و هیچ دینی هم وجود ندارد.

تصور کن همه مردم دنیا
در آرامش و صلح زندگی کنند.

شاید با خود بگویی که من خیالباف‌ام!
ولی تنها من نیستم.

امیدوارم روزی به ما ملحق شوی
و مردم دنیا در کنار هم زندگی کنند.

تصور کن که هیچ دارایی وجود نداشته باشد
مطمئن نیستم که بتوانی!

تصور کن هیچکس گرسنگی یا طمع نداشته باشد
و همه مردم خود را برادر یکدیگر بدانند.

تصور کن همه مردم دنیا
تمام دنیا را با هم تقسیم کنند.

شاید با خود بگویی که من خیالباف‌ام!
ولی تنها من نیستم.

امیدوارم روزی به ما ملحق شوی
و مردم دنیا در کنار هم زندگی کنند ...
Forwarded from گاه‌ فرست غلامعلی کشانی (Gholamali Keshani)
سنگِ یادبود زنانِ قربانی خشونتِ خانگی
مینتو پارک، اُتاوا، کانادا


به نزدیکان معرفی کن. 👇

https://t.me/GahFerestGhKeshani/3761

http://telegra.ph/DOMESTIC-VIOLENCE-06-22

t.me/gahferestghkeshani
Forwarded from گاه‌ فرست غلامعلی کشانی (Gholamali Keshani)
نه! به خشونتِ خانه‌گی!
- اعتقاد به "تنبیه بدنی به عنوانِ مجازات"👆
به نزدیکان معرفی کن. 👇

https://t.me/GahFerestGhKeshani/3761

http://telegra.ph/DOMESTIC-VIOLENCE-06-22

t.me/gahferestghkeshani
Forwarded from گاه‌ فرست غلامعلی کشانی (Gholamali Keshani)
قربانیِ اسیدپاشی در کامبوج.
نه! به خشونتِ خانه‌گی!
به نزدیکان تان معرفی کنید.

👇

https://t.me/GahFerestGhKeshani/3761

http://telegra.ph/DOMESTIC-VIOLENCE-06-22


t.me/gahferestghkeshani
‼️روانشناسی کرمِ خودِ درخت ‼️
این جملات را می‌شناسید؟
• با این طرز لباس پوشیدن هرچی سرت میاد حقته!
• وقتی تا این وقت شب بیرون هستی این اتفاق طبیعیه!
• اگه اینقد نیشت باز نباشه این حرفا رو بهت نمی‌زنن!
• لابد یه غلطی کردی که اونم جرات پیدا کرده!
• چرا پسر/دختر فلانی این اتفاق واسش نیافتاد؟ کرم از خود درخته!
🔴 «عارضه‌ی سرزنش قربانی» پدیده‌ای است که در آن تقصیر یک جرم (اغلب در جرایمی مانند تجاوز و آزار جنسی، خشونت خانگی، یا حتا دزدی) به قربانی نسبت داده می‌شود. یعنی قربانی تا حدودی و یا حتا کاملاً بابت حادثه و ترومای ایجاد شده مسئول است. در واقع سرزنش قربانی، راه حل ذهن سرزنش‌کننده برای کنار آمدن با یک وضعیت ناخوشایند است که تلاش می‌کند، شکست دیگری را در پیشگیری از جرم برای خود قابل هضم کند.
-----------------------------
متن کامل به قلم گلناز ملک، منابع و رفرنس‌ها را در لینک زیر ببینید
http://www.gomaneh.com/5129
-----------------------------
چرا قربانیان را سرزنش می‌کنیم؟ علم روانشناسی باور به جهان عادلانه، خطای اِسناد، و نظریه‌ی آسیب ناپذیری را از دلایل شایع سرزنش قربانی‌ها می‌داند.

اول.فرضیه‌ی جهان عادلانه: فرضیه‌ی جهان عادلانه بر پایه‌ی باوری شکل گرفته که در آن شخص تصور می‌کند دنیا جایی امن و عادلانه است و انسان‌ها به آن‌چه سزاوارش هستند می‌رسند. این افراد بر این باورند که نظام اجتماعی‌ای که تحت تاثیرش زندگی می‌کنند عادلانه، مشروع و موجه است. باور عمیق این افراد زمانی که با قربانی تصادفی جرائم خشونت‌آمیز مواجه می‌شوند، خدشه‌دار می‌شود. این افراد معتقدند در نهایت اتفاق‌های خوب برای انسان‌های خوب می‌افتد و حوادث تلخ برای انسان‌های بد رخ می‌دهد؛ بنابراین وقتی با چنین باوری با قربانی‌ها مواجه می‌شوند، به نوعی دنبال دلایل مقصر بودن قربانی در تجربه‌ی خشونت می‌گردند.

دوم.خطای اِسناد: در روانشناسی اجتماعی «اسناد» روندی است که افراد طبق آن علت رفتار یا اتفاقی را درک می‌کنند. نظریه اسناد بررسی الگوهایی است که این روند‌ را توضیح می‌دهند. خطای اسناد زمانی رخ می‌دهد که افراد هنگام قضاوت دیگران بر خصوصیات فردی بیش از حد تاکید می‌کنند و اهمیت ویژگی‌های محیطی را درنظر نمی‌گیرند. کسانی که دچار این خطا می‌شوند فرد قربانی را تا حدی مسئول بلایی که بر سرش آمده می‌دانند و به دلایل موقعیتی بی‌توجه‌اند. «کسی که چیزی از او دزدیده شده تا حدی خودش مقصر است که درست مراقب دارایی‌اش نبوده است» نکته جالب توجه این است که افراد دچار خطای اسناد اغلب تمایل دارند شکست‌های خود را به عواملی محیطی و موقعیتی، و موفقیت‌هایشان را به ویژگی‌ فردی اسناد کنند.

سوم.نظریه‌ی آسیب ناپذیری:براساس نظریه آسیب‌ناپذیری قصد اشخاص از سرزنش قربانی محافظت از احساسات و آسیب‌ناپذیری خود است. در واقع افراد با سرزنش قربانی برای خود احساس امنیت ایجاد می‌کنند. حتی اعضای خانواده و دوستان قربانی هم ممکن است برای قوت قلب دادن به خودشان قربانی را سرزنش کنند. «به دوستم تجاوز شد، چون ساعت ۱۲ شب تنها به خانه برمی‌گشت. من اگر این کار را نکنم مورد تجاوز قرار نمی‌گیرم».

🔴نتیجه: سرزنش قربانی تاثیرات منفی و مخربی بر بازمانده‌هایی می‌گذارد که علاوه بر رنج تحمل تعرض و خشونت، باید بخش یا تمام مسئولیت جرمی که دیگری در موردشان مرتکب شده را به عهده بگیرند. بازمانده‌هایی که مورد سرزنش واقع شده‌اند به احتمال زیاد در صورت وقوع جرم بعدی آن را گزارش نمی‌کنند. علاوه بر تبعاتی که برای فرد به همراه دارد بر تصمیم‌گیری سایر افراد در مورد گزارش خشونت (چه در موقعیت قربانی و چه شاهد)، تعهد مقامات در پی‌گیری جرم و تعقیب مجرم، و تصمیمات دادگاه تاثیر می‌گذارد. گرایش به مسئول شناختن قربانی بابت عملی که مرتکب نشده در مورد کسانی که قربانی خشونت جنسی و خانگی بوده‌اند بسیار شدید است. واکنش‌های معمول شامل خشم، ناباوری، تحقیر و ملامت است که گاهی در عمل به امتناع از کمک به قربانی منجر می‌شود. با پدیده‌ی سرزنش قربانی هرجا که مواجه می‌شوید مقابله کنید. با خشونت‌گر و دلایل رفتارش همدلی و موافقت نکنید. فراموش نکنید اگر از رابطه‌ی‌ خشونت‌آمیز دیگری آگاه هستید و کسی را درباره‌اش مطلع نمی‌کنید، سکوت شما به معنی قبول و همراهی با خشونت‌ است. خشونت در خانه‌ی همسایه یا در حیابان مسئله‌ی شخصی فرد نیست، مسئله‌ی همه‌ی ماست.
Telegram.me/gomaneh
🔷به ما بپیوندید: "گمانه" شبکه ای برای آگاهی🔷
Forwarded from مطالعات زنان
🔻 نوامبرِنارنجی، روزهای نمادین منع و محو خشونت علیه زنان

🔹۲۵ نوامبر سال ۱۹۶۰، در بخش شمالی «جمهوری دومینیکن» جسدهای سه خواهر به نام‌های «پاتریا»، «مینروا»، «ماریاترزا» میرابل، در کنار یک مرداب پیدا شدند. این سه خواهر که از مبارزان‌ فعال علیه دیکتاتوری «رافائل تراخیلو» حکومت مورد حمایت دولت آمریکا بودند،‌ پس از تجاوز و شکنجه به دست جانیان این حکومت به شیوه فجیعی به قتل رسیدند. هرچند حکومت می‌خواست قتل‌ آن‌ها را یک حادثه رانندگی جلوه دهد، اما به سرعت نوع تجاوز و قتل آن‌ها، باعث رسوایی آشکار حکومت شد و خواهران میرابال به عنوان سمبل «مبارزه در راه آزادی» با لقب «پروانه‌های فراموش نشدنی» مشهور شدند. شکنجه‌ها و خشونت‌های انجام شده بر روی سه خواهر و نقشی که آن‌ها در مبارزه علیه دیکتاتوری حکومت تراخیلو ایفا کرده بودند، سبب شد در اولین گردهم‌آیی سازمان‌های زنان آمریکای لاتین و جزایر دریای کارائیب در بوگوتای کلمبیا، در سال ۱۹۸۱، زنان، روز ۲۵ نوامبر را به عنوان «روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان» اعلام کنند. زنان، در این همایش، نه تنها خشونت برپایه‌ی جنسیت را محکوم کردند، بلکه هر نوع خشونت علیه زنان را از شکنجه و قتل و تجاوز توسط حکومت‌ها در زندان گرفته تا خشونت‌های روانی و فیزیکی در محیط خانواده و آزار و اذیت و تبعیض در محیط‌های کاری و اجتماع را محکوم کردند.

#مطالعات_زنان
#نوامبر_نارنجی

@womenstudies
Forwarded from مطالعات زنان
🔻زنان برای زنان

ناعمه علی‌نژاد

۲۵ نوامبر، روز بین‌المللی مبارزه با خشونت علیه زنان نام‌گذاری شده است. جهان پرفرازونشیب زیست زنانه، اگرچه گزاره‌های محیطی بسیاری را به عنوان خشونت در خود جای داده اما این مناسبت، بهانه‌ای شده است تا به یکی از نمونه‌های زیست زنان در محیط کار بپردازیم.

🔹زنان در طول تاریخ در تمام دنیا برای ترسیم هویت واقعی خود و احقاق برابری جنسیتی تلاش‌های بسیاری کردند و در برخی موارد با مقاومت شدیدی از سوی جامعه مواجه شدند. این در حالی است که نقش‌آفرینی زنان در جامعه نهادینه شدن فرهنگ مشارکت را در پی دارد و توسعه همه جانبه را به دنبال خواهد داشت. عدم توازن در روند جامعه‌پذیر شدن زنان و نقش‌های چندگانه در ساحت فردی و اجتماعی موجب شده تا روند حضور زنان در جامعه اگرچه از ویژگی‌های کمی برخوردار است اما شاخص‌های کیفی لازم را به دنبال نداشته باشد. این مساله ابهام و تضاد در هویت زنان را در پی داشته است.

🔹امروزه زنان بخش مهمی از منابع انسانی در سیستم‌های دولتی و خصوصی را تشکیل می‌دهند. این در حالی است که حضور زنان در محیط کار با چالش‌ها و موانع جدی مواجه است و در سلسله مراتب اداری و سطوح مختلف سازمانی نمود دارد. حضور زنان به عنوان نیروهای کارشناس یا مدیران میانی در محیط کار امری به نسبت پذیرفته شده‌تر از نقش آفرینی زنان در امر مدیریت و رهبری است گویی تفکر حاکم در محیط اجتماعی زنان را تا زمانی که مسئولیت کاری خود را ایفا کرده و زينت‌المجالس محافل کاری باشند، می‌پذیرند اما آنجا که زنان در عرصه اثرگذاری ظاهر شوند و از حاشیه امن نقش زن خوب بله قربانگو خارج شوند، تهدیدی برای نظم موجود شناخته می‌شوند. اینجاست که تفکر مردسالارانه، اگرچه در ظاهر امر با ارائه سهمیه مثبت و پذیرش حضور فعال زنان پرچمدار مدیریت و رهبری زنان‌اند اما در اصل هویت خود را در معرض خطر دیده و با ابزارهای نرم، سعی در رقابتی کردن جنسیت در محیط کاری را دارند طراحی فضای کار نامتناسب، فقدان امنیت شغلی رابطه منفی بین درآمد و تحصیلات تنها بخشی از این نابرابری‌‌های موجود در محیط کار است.

🔹 عرف جامعه برخی از کلیشه‌های جنسیتی را به عنوان ارزش‌های اخلاقی و هنجارهای از پیش نوشته شده اجتماعی به زنان تحمیل می‌کند و این مساله زنان را در محیط کار با محدودیت و ملاحظات عرفی مواجه می‌کند. آنجا که مرز بین رعایت فاصله‌های ارتباطی با منزوی بودن زنان اشتباه گرفته می‌شود. قدرت ارتباط اجتماعی زنان با مقوله عفت و حیا گره می‌خورد و نمونه‌هایی از این دست که کم کم زنان را از گعده‌های غیر رسمی و البته اثرگذار دور می‌کند.

🔹 شکل‌گیری فضاهای تصمیم‌گیری غیر رسمی و خارج از محیط کار یکی از مشکلات زنان است که موجب می‌شود بخشی از تسلط و اثرگذاری خود را در فرآیند تصمیمات سازمانی و سیاسی از دست بدهند. فرهنگ کلامی ما بی‌رحمی‌های شدیدی در باب زنان دارد که در تار و پود جامعه رسوخ کرده و بهترین سلاح برای ناامیدی، سرخوردگی، نابودی اعتماد به نفس و درنهایت وابستگی شخصیتی است که به مردان امکان کنترل‌گری بیشتری بر زنان می‌دهد تا جایی که ما زنانی را در سطوح بالای مدیریتی می‌بینیم که در ازای از دست دادن قدرت درونی خود به قدرت بیرونی دست یافتند.

🔹 نکته دیگر ارزش‌هایی همچون مادر و همسر کامل بودن زنان است که ابهام و تعارضات هویتی شدیدی را از طرف جامعه به زنان شاغل القا می‌کند و به آن‌ها احساس دوگانه میل به ایده‌آل بودن کاذب همچنین عذاب وجدان را بیدار می‌کند. تا جایی که به او می‌گوید به عنوان یک زن شاغل باید در تمامی نقش‌های خود تکامل یافته و مطابق استانداردهای اجتماعی رفتار کنند و به محض اینکه از تصویر ایده‌آل و قدسی زن فاصله بگیرد مورد قضاوت جامعه قرار خواهد گرفت.

🔹از مهم‌ترین موانعی که برخی مواقع زنان در محیط کار مواجه‌اند وجود نگاه جنسی و ابزاری به زنان در محیط کار است که آنان را در موقعیت‌هایی قرار می‌دهد که مجبور به ترک شغل می‌شوند. خشونت جنسی ساده‌ترین و راحت‌ترین ابزار در جنگ قدرت و منافع است و نوعی شیوه اعمال قدرت و مولد و بازنمای هویت مردانگی مردان است./سازندگی

#مطالعات_زنان
#نوامبر_نارنجی

@womenstudies
Forwarded from مطالعات زنان
🔻 آمار بالای قتل زنان در سال ۲۰۲۲؛ بی‌سابقه در ۲۰ سال گذشته

🔹 سازمان ملل متحد گزارش داده است که در سال ۲۰۲۲ تقریباً ۸۹ هزار زن و دختر در سراسر جهان به قتل عمد رسیده‌اند. گزارش می‌گوید این آمار  بالاترین رقم در ۲۰ سال گذشته است.

🔹بیش از نیمی از این قتل‌ها، یعنی حدود ۵۵ درصد، توسط اعضای خانواده یا شریک زندگی انجام شده است. بیشترین قربانیان در آفریقا (۲۰۰۰۰)، پس از آن در آسیا (۱۸۴۰۰) و آمریکا (۷۹۰۰) ثبت شده است. اروپا با ۲۳۰۰ قتل رتبه چهارم را دارد. گزارش می‌گوید به طور متوسط ​​روزانه ۱۳۳ زن و دختر توسط یکی از نزدیکان خود کشته می‌شوند.

🔹 داده‌ها الگوی روشنی را نشان می‌دهد؛ بیشتر قتل‌هادر سراسر جهان به دست مردان و پسران انجام می شود (۸۰ درصد در سال ۲۰۲۲) و زنان و دختران به طرز قابل توجهی مورد خشونت خانگی قرار می‌گیرند. تقریبا ۵۵ درصد از آنها قربانیان قتل خانگی و ۶۶ درصد قربانیان قتل شریک جنسی می‌شوند.

🔹 داده‌های این گزارش از کشورهای عضو سازمان ملل بدست آمده است. آنها به عنوان بخشی از یک "بررسی سالانه سازمان ملل از روند جرم و جنایت"، از جمله با همکاری اداره آمار اتحادیه اروپا (Eurostat) جمع آوری شده‌اند. اطلاعاتی که گزارش به آنها متکی است در بیشتر موارد بر أساس گزارش دادگاه‌های کشورهای عضو و در برخی موارد از مراکز درمانی این کشورهاست. در برخی موارد این آمار توسط منابع خارجی تکمیل شده‌اند.

#مطالعات_زنان

@womenstudies
Forwarded from مطالعات زنان
🔻امروز ۲۵ نوامبر است، روز جهانی مبارزه برای رفع خشونت علیه زنان.

🔹سیلوانو ملو، کارتونیست برزیلی، در شرح این اثرش می‌نویسد:
«خشونت علیه زنان یکی از شکل‌های عمده‌ نقض حقوق بشر آنان است و ناقض حق زندگی، سلامت و تمامیت جسمانی آنها. #خشونت_علیه_زنان عامل ساختاردهنده به نابرابری جنسیتی است.»

#مطالعات_زنان

@womenstudies
Forwarded from مطالعات زنان
🔻 مبارزان عرصه زندگی روزمره

فاطمه علمدار


🔹پیام میدهم که خانم دکتر،فلانی هستم،برای فلان نشست میخواهم هماهنگ کنم با شما و جواب میدهد سلام آقای دکتر!جواب میدهم:البته من خانم هستم و میخندیم.

🔹بخاری را میدهم تعمیر.پیرمرد میگوید شماره ات را بگو.میگویم.میپرسد آقای؟میخندم و میگویم خانم هستم و فکر میکنم در دنیای ارزشی اش،پرسیدن فامیلی یک خانم را بد میداند.

🔹دوست عزیزی همسرم را کنار میکشد و سعی میکند با غیرمستقیم ترین حالت ممکن برایش از اهمیت غیرت و ضرورت نظارت بیشتر بر زن بگوید.همسرم برایم تعریف میکند و میخندیم.

🔹پسرم از اردو برگشته.کلافه میگوید خوش نگذشت.میگوید بچه ها همه اش به دخترها متلک میگفتند.من کنارشان نماندم.پسرم حاضر است تنها باشد ولی لذت مبتذل آزار زنان را بازتولید نکند.چقدر بهش افتخار کردم.

🔹ماشین را برده ام تعمیرگاه.تمام می‌شود.میگویم چقدر بدهم؟میگوید بگویید آقاتون تماس بگیره.میخندم و میگویم یعنی به خودم نمیگین؟چندثانیه هنگ میکند و بعد خجالت زده میگوید ببخشید و کارت میکشم.برای همسرم تعریف میکنم و میخندیم.

🔹پسرم را کلاس ثبت نام کرده ام.هر ترم راجع به وسایل و شهریه با استادش چت میکنم.هربار بهم میگوید آقای فلانی و هربار کاری دارد به پسرم میگوید به پدرت بگو فلان و همه میدانیم منظورش از پدر،من هستم.میخندیم.

🔹شبه مردی همسرم را کنار میکشد و برادرانه بهش میگوید این تیپ زنها،مردها را نابود میکنند.مواظب خودت باش و وجود همسرم پر از انزجار می‌شود.میخندیم.تلخ میخندیم.

🔹میخندیم چون عمیق نشدن در حجم تلخی نادیده گرفته شدنی که زنان و مردانِ ناهمسو با ارزشهای پدرسالارانه را در برگرفته،تنها راه بقای ماست.اگر نخندیم فرومیپاشیم؛ولی گاهی نمیشود خندید.

🔹روزی که در دادگاه خانواده نقش نفقه بگیر را بازی کردم تا سیستم خودش از مسیر خودش به این نتیجه برسد که مردی که ولایت من را برعهده دارد توان ادای تکلیفش را ندارد،نتوانستم بخندم.

🔹روزی که از مولی عنه بودنِ کسی که گمان میکرد چون مذکر متولد شده است بر من ولایت دارد و سیستم هم این گمانش را تایید میکرد خارج شدم، ولی فرزندم تحت ولایت ماند چون ولایت ناشی از اسپرم ذاتی است،نتوانستم بخندم.

🔹و همه روزهایی که برادرانم را،چون حاضر نبودند باور کنند"ذاتا کنترل غریزه جنسیشان را ندارند و ذاتا نمیتوانند با زنان رفتار انسانی داشته باشند" تحقیر میکردند؛و همه روزهایی که خواهرانم را سرکوب میکردند؛نتوانستم بخندم.

🔹امروز #۲۵_نوامبر است و من هی یادم می‌رود به آن روزهایی که صداهایی مردانه فریاد میزدند "هیز تویی،هرزه تویی" و صداهایی زنانه ادامه میدادند "زن آزاده منم" و طنین مصمم پاهایی که به زمین کوبیده میشد...
تلاش برای آزادی و آزادگی،مبارزه ای هر روزه است و آدمهایی که دغدغه زندگی اخلاقی و انسانی را دارند،راهی به جز تلاش برای خودآگاهی و واکاوی مدام باورها و کلیشه هایشان ندارند و من دلم گرم است به این مبارزان عرصه زندگی روزمره و تغییرات کوچکی که رقم میزنند ...

#مطالعات_زنان
#نوامبر_نارنجی

@womenstudies