بیست‌‌ و هفتم فروردین ماه ۱۴۰۳

✳️ دوستان گرامی سلام!

در این "برهه‌‌ی همیشه حساس‌‌[ترِ] کنونی"،
در این وضعیتِ گل‌وبلبل،
که دائم
خبر گل‌وگیلاس می‌شنویم،
و دائم
سفره‌های معنویت‌مان؛
سفره‌های اخلاق‌‌مان؛
سفره‌های مزدبگیران‌مان؛
سفره‌های سلامتی‌مان؛
سفره‌های امنیتِ جانی‌مان؛
و سفره‌های فرهنگ و آزادی و حقوق‌ِ انسانیِ‌مان کوچک‌تر و فقیرتر می‌شود،
راهی نیست جز تغییرِ همزمان و توامان در ساحت برون و درون، که آن‌هم با پرداختن واقعی و صمیمانه به رنجِ خود و همسایه می‌تواند عملی بشود.

نماندن در زیرِ چتر دروغ مگر کار کوچکی است!؟
کاری که وقت می‌برد و صبر می‌خواهد و عرق‌ریزانِ روح و جسم!
یک شبه نیست، یک هفته‌ای و شش‌ماهه هم نیست:
پس هاول بخوانیم و گاندی! :

دولت‌شهرِ موازی و برنامه‌ی سازنده (فرهاد میثمی)

دانلودِ خود فایل:

https://t.me/GahFerestGhKeshani/5310


✅ این کانال پر است از تلاش برای طرح پرسش‌های تلخ و دردناکِ مکررِ همین روزها، پرسش‌ها و روزهایی که بارها تکرار شدنی خواهند بود، مگر که خود آستینی بالا بزنیم.

پس می‌توانیم دوباره مرور کنیم پرسش‌ها و پاسخ‌های احتمالی را:

https://t.me/GahFerestGhKeshani/4227

"... اگر که این کار را می‌‌کردیم، خواست‌های‌مان به حداقل می‌رسید، خوراک‌مان ساده می‌شد. آن‌وقت بود که می‌خوردیم تا زندگی کنیم، نه این که زندگی کنیم تا بخوریم. هر کسی که به این پیشنهاد شک داشته باشد، اگر عرقِ جبین را برای نان‌اش امتحان کند، بالاترین لذت را از کارش خواهد برد، سلامتی‌اش بهتر خواهد شد، و کشف خواهد کرد که خیلی از چیزهایی که دارد اضافی اند."

در کتاب خودگردانی روستایی به قلم ماهاتما گاندی و با ترجمه‌ی این قلم (به‌زودی در کتاب‌فروشی‌ها) تاملاتی از او خواهیم دید که عمیق اند و برای همه‌‌ی فصول.

گاندی انسان‌ی متوسط است با همه‌ی ضعف‌ها و قوت‌های انسانی. اما تازگی‌هایی که فکر و عملِ توامانِ او دارد برای آدمِ ناظر و عامل شگفتی‌آور اند. وقتی که برای چندمین بار ترجمه‌ی نوشته‌ی او را برای چاپ ویرایش می‌کنم، از شدتِ زنده‌ بودنِ بعضی نظرات‌اش نمی‌توانم سرِ جای خود بنشینم. تعجب می‌کنم که:
"مگر می‌شود!"

او هم مثل هر آدمی، به‌خصوص انسان‌های مدرن، ممکن است به خرافه‌هایی بچسبد و ول نکند. اما تیزذهنی، چندجانبه‌نگری و عمیق‌بودن‌اش هم حرفی دیگر است.

علتِ این تازگی، تکرار مشکلاتِ همیشگیِ بشر ابله و دیوانه است!

با سلام خدمت حضرتعالی و سایر علاقمندان به تقویت "جامعه مدنی"،"سرمایه اجتماعی"و "هم‌زیستی مسالمت‌آمیز" و آرزوی تندرستی برایتان،
⬅️متن پیش نویس و پیشنهادی "ورژن سوم منشور مطالبات جمعی از فعالان جامعه مدنی منطقه اورامان"، جهت اصلاح و اظهار نظر خدمت تان ارسال می شود.لطفا بعد از مطالعه دقیق محتوای آن،نظرات و پیشنهادات خودتان را در گروه درج نموده و یا به صورت اختصاصی برای اینجانب ارسال فرمایید.با سپاس فراوان
دکتر برهان ولدبیگی
۲۰ دی ۱۴۰۲

"نسخه‌ی سوم منشور مطالبات جمعی از فعالان جامعه مدنی منطقه اورامان"

فرهنگ و مهارتِ مطالبه‌گری نشان از زنده‌ بودن جماعت دارد.

زنده‌یاد محمد‌ مختاری از "فرهنگِ بی‌چرا" یاد کرد و واسلاو هاول از فرهنگ زیستنِ در زیرِ چترِ دروغ و کسی دیگر از "فرهنگِ سکوت"!

به‌پیوست و در فرسته‌ی بالا منشوری را می‌بینید که باید امیدوار بود تدوین و مطالبه و عمل به انواع مختلفِ آن از سوی بی‌قدرتان، در همه‌‌ی ساحت‌های متنوعِ زندگیِ مدنی و جمعی و حتی خانوادگی در سراسر سرزمین‌مان و جهان، قدرت بیافریند و سرافرازی و آبادی و آزادی و آرامش.

دست کم نباید گرفت این نوع متن‌ها را. نباید اشتباهات مکرر را تکرار کرد. این منشور از هر نظر که نگاه کنیم آموزش است و آموزش. و آموزش یعنی سیاست به معنای رادیکال و پایدار!

اما باید به‌ یاد داشت که هیچ حقی نباید مطالبه بشود مگر این که مطالبه‌گر، قبلا، و همزمان مشغول به انجام وظایف خود بوده باشد! این را گاندی‌ای می‌گوید که به‌ رادیکال‌ترین شکل‌ی به دنبال مطالبه و احقاق حقوقِ خود و مردم‌اش بوده. (نک: منشور وظایف بشر، در همین کانال)