https://www.karzar.net/20405

زن#

اندر بابِ دوستی و رفاقت

در این روزگار یکی از چیزهایی که بسیار ناراحت کننده است و مایه ی دلگیریِ ماندگاری می شود این است که برخی از رفقای صمیمی و خیلی قابل احترام چه قدر بی گدگذست و بی دلیلِ لازم همدیگر را کنار می گذارند و نمی دانیم که جای همدیگر را با چه چیزی پر خواهند کرد؛ آیا مطمئن هستند که در آخرین دم ها، حسرت نخواهند خورد؟ آیا پشیمان نمی شوند؟

ببینیم در دم های آخر چه حسرت ها و پشیمانی هایی به سراغ مان می آیند:


https://t.me/GahFerestGhKeshani/3392

سنت‌های ماندگار و امکانِ تغییر آن‌ها
==========================ه
در این کلیپِ کوتاه به خوبی می‌توانیم تغییرِ سنتی را ببینیم که سنگِ راهِ زیستن است و مایه‌ی بی‌رحمی نسبت به همسایگان (طبیعت و سایر جان‌داران).
این رسم کشتن یک شیر برای اثبات بلوغ پسر ها است.


این یک نمونه می‌تواند الگویی باشد برای انواعِ سنت‌های دست‌وپاگیرِ غیرِ عقلانی‌ای که همگان از دست‌شان می‌نالند و در عینِ حال آستین هم بالا نمی‌زنند تا تغییرشان بدهند، مثل همه‌ی منجی‌گرایان چشم به در دوخته‌اند و منتظر دست یک منجی هستند که از آستین غیب به در آید و کاری بکند. (البته که سنت‌های خوب هم وجود دارند که در این‌جا صحبت از تغییرِ آن‌ها نیست.)


ما حتما در دور و برِ خود به‌راحتی می‌توانیم نمونه‌های دردناکی از این نوع را ببینیم، از جمله:

- مراسمِ عروسی به سبک ایرانی: قبل و بعد از عقد یا قبل از هم‌خانه‌شدنی که کمر پدر و مادر‌ها و عروس و دومادها را می‌شکند، همین فاجعه را هم در بوق و کرنا می‌کنیم و دنیا را خبر می‌کنیم که آی دنیا ما عروس و دوماد شده‌ایم! اما نگو که تازه اول ماجرای سختِ زندگی مشترک است،‌ زندگیِ مشترکی که درست مثل هندوانه‌ای در بسته است.
اولین چاقو! و روبرو شدن با واقعیتِ وحشتناک و فرساینده‌ای که باید همه و همه‌، از عروس و دوماد گرفته تا والدین تا آخر عمر بحران‌ها و فلاکت‌ها و فرزندان حاصل از این فلاکت‌ها را تحمل‌ کنند و دم برنیاورند، و یا باید به بی‌آبروییِ طلاق و بحران‌های روحی، روانی، مالی ، جدایی، مهریه، بدنامیِ زنِ بیوه شده و بی سرانجامیِ او و ... و نیز فرزندان طلاق برای مرد و زن تسلیم بشوند.

- مراسم ختم برای مردگان: خانواده‌ی داغدار نمی‌داند توی سرش بزند برای داغی که دیده یا به فکرِ گردو چپاندن در خرما و حلوا باشد یا دنبال تحویل جنازه برای دفن و هزار دنگ و فنگ تشییع جنازه یا دلداری و نگهداری از بازماندگان داغ‌دارتر یا تامینِ مالی این همه یا تامین معیشتی مالیِ و روحی و روانی ناشی از نبودِ مرده.

- رفتار اکثریتِ مادر شوهر‌ها و عروس‌ها با یکدیگر که تداوم‌بخشِ سنتِ نسل اندر نسلِ فشار بر عروس و نفرتِ عروس از مادر شوهر خواهد بود. رسم است که نباید به عروس "رو" داد و گربه را از همان دمِ حجله باید کشت! در نسلِ بعد، همین عروس سابق است که ادامه‌ دهنده‌ی رفتار مادرشوهرش با عروس خود خواهد بود. در این مورد خاص، خود زنان سازندگان زنجیرهای ابدیِ دست و پای خود خواهند ماند!

این سنت‌ها را هیچ حکومتی (حتی صالح‌ترین حاکمیت) نمی‌تواند ممنوع کند. حکومتِ صالح یا حکم‌رانیِ درست (Good Governabce) حداکثر فقط می‌تواند "ساخت حقوقی" را بهبود ببخشد، اما به هیچ وجه نمی‌تواند "ساختِ حقیقی" را تغییر بدهد. ساختِ حقیقی فقط با در هم تافتنِ " وجدان" و "آموزشِ چندین نسلیِ مهارت‌های زندگی و عقلانیتِ عملی" می‌تواند تغییر کند. آموزش سرمایه‌گذاری نسلی و چندین نسلی است و البته که فورا جواب نمی‌دهد، اما جواب‌اش حتمی و قطعی است!

از این نمونه‌ها زیاد است. باید شجاعتِ شهروندی و فردی (در موردِ امور خانوادگی) قدم پیش بگذارد تا این موانعِ حل ناشدنی را از پیش پای همه بردارد.
به ویدئو نگاه کنیم تا جریان را ببینیم.


عنوان ویدئو:
غرور در برابر سنتِ قبیله‌ای:


https://www.wildlifefilms.co/tribe-versus-pride

جاده استخوان چیست؟
این جاده یادگارِ رنجِ میلیون‌ها انسانی است که در سکوت مردند و کسی تاریخِ رنج‌شان را به درستی نتوانست ثبت کند؛ تاریخی که کشفِ جزئیات‌اش امکان‌ناپذیر است.
باید تاریخ رنج را به‌دقت بنویسیم،‌ باید بنویسیم.

دو سرنخ از این تاریخِ بی‌زبان:
- "تیبور سمیولی (فراری از رژیمِ استالینی) در لندن عادت داشت صبح‌ها دیر از خواب برخیزد، و کینگزلی روزی به نینا همسرش از این بابت شکایت کرد. زن گفت که شوهرش غالباٌ تا نخستین سپیده‌ی بامدادی را نبیند خوابش نمی‌برد، و افزود: "باید صد در صد مطمئن شود که آن‌شب به سراغ‌اش نخواهند آمد." (استالین مخوف، با ترجمه‌‌ی عالیِ حسنِ کامشاد، نشر نی)

- شاعر نام‌دار رضا براهنی (متولد ۱۳۱۴) نقل می‌کند:
از زمانِ کودکی و نوجوانی (دهه‌ی ۲۰ به بعد) وقتی شب‌ها از کوچه و خیابان تبریز عبور می‌کردم، باید بارها و بارها پشتِ سرم را نگاه می‌کردم تا کسی در تعقیب‌ام نباشد. این عادت هنوز هم که در کانادا هستم، با من است، ترک‌ام نکرده! (نقل به مضمون)

https://ghkeshani.com/boneroad/

نگاهی کوتاه به داستانِ زنده یاد مریم میرزاخانی، ریاضی دان شهیر و هزاران انیشتن و موتزارت و میرزاخانی های دیگری که، به دستِ خودِ ما، ناشکفته می پژمرند و در اعماق های رنج و گمنامی فرو می روند!

https://ghkeshani.com/ifanyguardiantobe/

اسقف دزموند توتو یکی از نماد‌های همراهیِ ایمان به خدا، خشونت پرهیزی، عدل و برابری در ۹۰ سالگی درگذشت!
دیگرانی را هم می‌شناسیم که این‌چنین بودند و اعتقاد‌شان به خدا مانع عدالت و عشقِ فراگیر به همه‌ی مردمان نشد، کسانی مثلِ گاندی، عباس تیابجی، عبدالغفارخان (هر دو مشهور به گاندی‌ِ مسلمان) و هزاران گمنامِ دیگر از هر قوم و ملت و مذهبی!

==========ه
این "میهن‌پرستِ بی‌همتا" به خاطرِ فعالیت‌های طولانی‌مدتِ خود در مبارزه با حکومت اقلیت سفیدپوست در آفریقای جنوبی جوایزِ مهمی گرفت. و مثلِ نلسون ماندلا (اولین رئیس‌جمهورِ سیاهِ کشور اش) خواستارِ پیوستگیِ همه‌ی نژادها (ملتِ رنگین کمان) شد. توتو پس از سقوط رژیم نژادپرست آپارتاید نیز به رویارویی با بی‌عدالتی‌ها ادامه داد و حتی بزرگ‌مردی مثلِ نلسون ماندلا را به خاطر دستمزدهای بالا برای وزیران دولت به چالش کشید. او همچنین به شدت از فسادی که در کشورِ تازه رشد کرده بود، انتقاد کرد و در سال‌های اخیر، حتی کنگره ملی آفریقا - پیشتاز مبارزه با حکومت اقلیت سفیدپوست - را به دلیل انتصاب خویشاوندان مسئولان در پست‌های مختلف هدف انتقاد قرار داد. توتو در سال ۱۹۹۶ رییس "کمیسیونِ حقیقت و آشتی" شد تا تاریخ تبعیضِ نژادی را در کشور اش مستند کند. توتو بی‌امان با وضعیت موجود در مورد موضوعاتی مانند نژاد، همجنس‌گرایی و هم‌جنس‌گرا هراسی ودیدگاه‌های مذهبیِ کلیسا مقابله کرد. توتو سال‌ها از داشتن حقِ بیماران سالمند برای خاتمه‌دادن به زندگی با کمک پزشک پشتیبانی کرد :«من برای مرگ‌ام آماده شده‌ام و به صراحت گفته‌ام که نمی‌خواهم به هر قیمتی زنده بمانم.» او برخلافِ بسیاری از دین‌کاران و دین‌ورزانِ صاحبِ قدرتِ سیاسی، اجتماعی و دینی خوش‌نام مرد!
برای اطلاع بیشتر لطفا ببینید:
https://t.me/GahFerestGhKeshani/4745

سردار بی خشونت اسلام :
https://bit.ly/3Equrdc

۸ دی سال‌روزِ تولدِ فروغِ فرخزاد، این خواهرِ زندهِ یادِ زنانِ و مردانِ ایران است.

نشست‌های گفتار و اندیشه
جلسه ۵۶

نکوداشت دزموند توتو
با بررسی کتاب مسیر آشتی
(از استبداد به دموکراسی)

با حضور: بهمن احمدی امویی

جمعه دهم دی ۱۴۰۰ ، ساعت ۲۱

ویدئوی این نشست:
https://www.instagram.com/p/CYKI7A7lX47/

حزب اتحاد ملت ایران اسلامی (شعبه فارس)
@goftar_andisheh
==========ه
پی‌نوشتِ گاه فرست:
- توجه داشته باشید که برنامه مربوط به فردا ساعت ۲۱ است.
- سه نامِ ارجمند در این نشست، خود کتاب راهِ آشتی، اسقف توتو و آقای احمدیِ امویی هستند که شنیدنِ این گفتار را بسیار ضروری می‌کنند.

- ضمن تقدیر از برگزاریِ این نشستِ ارزنده، گاه فرست در مورد احزاب به طورِ کلی نظری نمی‌دهد.

اسقف دزموند توتو یکی از نماد‌های همراهیِ ایمان به خدا، خشونت پرهیزی، عدل و برابری!

دیگرانی را هم می‌شناسیم که این‌چنین بودند و اعتقاد‌شان به خدا مانع عدالت و عشقِ فراگیر به همه‌ی مردمان نشد، کسانی مثلِ گاندی، عباس تیابجی، عبدالغفارخان (هر دو مشهور به گاندی‌ِ مسلمان)، مثلِ قدّیس فرانسوا اَسیزی، آلبرت شوایتزر، مارتین لوتر کینگ و ... و هزاران گمنامِ دیگر از هر قوم و ملت و مذهبی!

برای اطلاع بیشتر:
نک:
خبرِ درگذشت:
https://t.me/GahFerestGhKeshani/5119

گاندی‌های مسلمان:

https://t.me/GahFerestGhKeshani/4745


ویدئوی نشستِ نکوداشتِ اسقف توتو، امشب ۱۰ دی ۱۴۰۰:
https://t.me/GahFerestGhKeshani/5131

خشونت و آلودگیِ دستانِ همگان
================ه
راج‌موهان گاندی در این مصاحبه‌ی کوتاه، تلاش می‌کند تا همدستی و همکاریِ رهبران و قدرت‌مداران از یک‌طرف، و توده‌‌ها و رعیت‌ها و شهروند‌ها را از طرفِ دیگر در تولیدِ دشمنی و نفرت و جنگ برای ما توضیح بدهد.
============ه
او در مصاحبه‌، این پیام را برای کودکان می‌فرستد که نقطه‌ای برای شروع آموزشِ بزرگسالان و بعد کودکان است:


س: چه پیامی برای کودکان جهان دارید تا به آنان در جهت برقراریِ صلح جهانی در آینده یاری کند؟

گ: قبل از هر چیز می باید به سخن‌شان گوش داد. این‌که چه تجربه‌ای از جهان دارند، از چه چیزهایی نگران‌ اند، و چه توصیه‌ای به‌ما دارند.

آنان از دنیای‌شان بسیار بیشتر از من و امثال من می‌دانند.

پس ازین پرسش‌هاست که من هم، از تجربه هایم با آنان سخن خواهم گفت و از دلبستگی‌های مشترک‌مان با آنان حرف خواهم زد. اگر قصد کارکردن با کودکان را داریم بنظر می‌آید که می‌باید سخن‌شان را بشنویم.


در سخنان‌اش تامل می‌کنیم:

https://www.ghkeshani.com/violenceanddirtyhands/
عکسْ گاندی و چارلز چاپلین هنرمندِ تاریخ‌ساز را نشان می‌دهد:

از دست دادن – راس هریس
#روان‌درمانی، #پذیرش_و_تعهد، #اکت، #راس_هریس، #ذهن‌آگاهی

▪️مترجم: حسین محمدی‌زاده
▫️آرشیو ویدئوها در آپارات
🌱

دربارۀ همدلی - برِنه براون
#همدلی، #RSA

▪️مترجم: حسین محمدی‌زاده
▫️آرشیو ویدئوها در آپارات
🌱

دربارۀ سرزنش - برِنه براون
#سرزنش، #مسئولیت‌پذیری، #همدلی، #RSA

▪️مترجم: حسین محمدی‌زاده
▫️آرشیو ویدئوها در آپارات
🌱

شدت در برابر مداومت - سایمون سینک
#مداومت، #RSA

▪️مترجم: حسین محمدی‌زاده
▫️آرشیو ویدئوها در آپارات
🌱