گربه شنی بیشتر مناطق استپی و بیابانی را برای زیست انتخاب می‌کند. پس از غروب به شکار جوندگان، مارمولک‌ها، پرنده‌ها و حشرات می‌رود. البته خوراک اصلی وی جوندگان کوچک همچون جربیل، پامسواکی و همستر است. گربهٔ شنی در میان کوچ‌نشینان صحرای آفریقا به‌دلیل مهارتش در شکار مار معروف است. 
@drcasco
https://t.me/+Eq91aqBfcExkMGQ0

انگل مغزی به طور مستقیم شیمی مغز را تغییر می دهد
تحقیقات نشان می دهد که عفونت توسط انگل مغزی توکسوپلاسما گوندی که در 10 تا 20 درصد از جمعیت بریتانیا یافت می شود، مستقیماً بر تولید دوپامین، یک پیام رسان شیمیایی کلیدی در مغز تأثیر می گذارد.
یافته های گروه تحقیقاتی دانشگاه لیدز اولین موردی است که نشان می دهد انگل موجود در مغز پستانداران می تواند بر سطح دوپامین تأثیر بگذارد.
در حالی که کار بر روی جوندگان انجام شده است، محقق ارشد دکتر گلن مک کانکی از دانشکده علوم زیستی دانشگاه معتقد است که این یافته ها در نهایت می تواند نور جدیدی را در درمان اختلالات عصبی انسان که مرتبط با دوپامین هستند مانند اسکیزوفرنی، اختلال کمبود توجه و بیش فعالی و بیماری پارکینسون روشن کند.
این تحقیق ممکن است توضیح دهد که چگونه این انگل‌ها رفتار جوندگان را به نفع خود دستکاری می‌کنند. موش‌ها و موش‌های آلوده ترس ذاتی خود را از گربه‌ها از دست می‌دهند و شانس گرفتن و خورده شدن را افزایش می‌دهند، که این امر انگل را قادر می‌سازد تا به میزبان اصلی خود بازگردد تا چرخه زندگی خود را کامل کند.
در این مطالعه که توسط موسسه تحقیقات پزشکی استانلی و Dunhill Medical Trust تامین شد، تیم تحقیقاتی دریافتند که این انگل باعث تولید و آزادسازی چند برابر مقدار طبیعی دوپامین در سلول‌های مغزی آلوده می‌شود.
دوپامین یک ماده شیمیایی طبیعی است که پیام ها را در مغز کنترل می کند و جنبه های حرکتی، شناختی و رفتاری را کنترل می کند. به کنترل مراکز پاداش و لذت مغز کمک می کند و پاسخ های احساسی مانند ترس را تنظیم می کند. وجود نوع خاصی از گیرنده های دوپامین نیز با احساس طلبی همراه است، در حالی که کمبود دوپامین در انسان منجر به بیماری پارکینسون می شود.
این یافته ها بر اساس مطالعات قبلی است که در آن گروه دکتر مک کانکی دریافتند که این انگل در واقع آنزیم تولید دوپامین را در ژنوم خود رمزگذاری می کند.
@drcasco
دکتر مک‌کانکی می‌گوید: «بر اساس این تحلیل‌ها، واضح بود که T. gondii می‌تواند افزایش قابل‌توجهی در تولید دوپامین در سلول‌های عصبی را تنظیم کند.
"انسان ها به طور تصادفی میزبان T. gondii هستند و انگل می تواند در هر نقطه ای از مغز قرار گیرد، بنابراین علائم عفونت توکسوپلاسموز در انسان ممکن است به محل پایان انگل بستگی داشته باشد. این ممکن است ارتباط آماری مشاهده شده بین بروز اسکیزوفرنی و عفونت توکسوپلاسموز را توضیح دهد."
دکتر مک‌کانکی می‌گوید آزمایش‌های بعدی او بررسی خواهد کرد که چگونه آنزیم انگل باعث تولید دوپامین می‌شود و چگونه ممکن است این رفتار را تغییر دهد.
توکسوپلاسموز که از طریق مدفوع گربه (که در سبزیجات شسته نشده یافت می شود) و گوشت آلوده خام یا نیم پز منتقل می شود، نسبتاً شایع است، به طوری که 10-20٪ از جمعیت بریتانیا و 22٪ از جمعیت ایالات متحده تخمین زده می شود که حامل انگل به عنوان کیست هستند. اکثر افراد مبتلا به این انگل سالم هستند، اما برای کسانی که سیستم ایمنی آنها سرکوب شده است - به ویژه برای زنان باردار - خطرات سلامتی قابل توجهی وجود دارد که گاهی اوقات می تواند کشنده باشد.
این انگل مغز را با تشکیل کیست در سلول هایش آلوده می کند و آنزیمی به نام تیروزین هیدروکسیلاز تولید می کند که برای ساخت دوپامین لازم است. نقش دوپامین در خلق و خو، جامعه پذیری، توجه، انگیزه و الگوهای خواب به خوبی ثبت شده است و اسکیزوفرنی مدت هاست با دوپامین، که هدف تمام داروهای اسکیزوفرنی موجود در بازار است، مرتبط است.
آنزیم تیروزین هیدروکسیلاز گامی مهم در ساخت L-DOPA (که به عنوان لوودوپا برای بیماری پارکینسون تجویز می شود)، یک ماده شیمیایی است که به آسانی به انتقال دهنده عصبی دوپامین تبدیل می شود.
موسسه تحقیقات پزشکی استانلی مستقر در ایالات متحده، که بر شرایط سلامت روان تمرکز دارد و تاکید خاصی بر بیماری های دوقطبی دارد. Dunhill Medical Trust از تحقیقات در مورد بیماری های پیری پشتیبانی می کند.
برای آشنایی با چرخه زندگی، اپیدمیولوژی ، پاتوژنز تظاهرات بالینی، تشخیص و درمان توکسوپلاسما گوندی به CDC dpdx مراجعه کنید.


@drcasco
https://t.me/+Eq91aqBfcExkMGQ0

نحوه سرلاک دادن به جوجه ۵ روز
@drcasco
https://t.me/+Eq91aqBfcExkMGQ0