دکتر مرتضی احمدی‌منش/معجزه ذهن

Forwarded from مجمع خیرین کارآفرین کشور

وقتی قوانین برای فعالیت های مولد اقتصادی دست و پاگیر می شود، تجارت های زیرزمینی شکل می گیرند!
@k_karafarin

134 views16:07

♦️ آزادسازی نیروی درونی (قسمت 1)

همراهان گرامی سلام

بارها برای همگی ما پیش آمده که خود را در این دنیا تک و تنها حس کرده و ترس‌های مختلفی به سراغ‌مان آمده است. علت این است که آنقدر درگیر زندگی روزمره شده‌ایم که علیرغم اعتقاد به خدا، فراموش کرده‌ایم که او در درونِ ما وجود دارد و ما تنها نیستیم، لذا ترسی هم نباید داشته باشیم. پس چرا اینگونه نیست؟!...

چون ما زندگی خود را محدود به زمان و مکان کرده‌ایم و تا زمانی که خود را از قید زمان و مکان رها نکنیم، این ترس‌ها و نگرانی‌ها همراه ما هستند. پس اگر بتوانیم به منِ درونی یعنی خداوند متصل شویم، بی‌شک به روشن‌بینی واقعی و در نتیجه آرامش خواهیم ‌رسید و وقتی آرامش داریم، به موفقیت و کامیابی هم می‌رسیم.

ما برای موفقیت در زندگی معمولاً به راهکارهای خلاقانه نیاز داریم. فکر خلاق زمانی ایجاد می‌شود که از نیرویی حقیقی سرچشمه بگیرد و زمانی ما می‌توانیم فکر خود را به نیروی حقیقی متصل کنیم که به درستی از ذهن خود استفاده نموده و حتی یک قدم فراتر نهاده و بالاتر از ذهن، فکر کنیم. ولی متأسفانه قضیه برعکس است و ذهن بر ما مسلط شده و اوست که از ما استفاده می‌کند. ذهنی که هیاهوی آن، آرامش درونی ما را بهم ریخته و اجازه نمی‌دهد ما به منِ درونی خود یعنی خدا متصل شویم. زمانی ما می‌توانیم از ذهن خود درست استفاده کنیم که فقط در زمان حال زندگی کنیم، نه در گذشته و نه در آینده.

همه ما در طول دوران زندگی بر حسب تربیت شخصی و فرهنگی خود، یک تصور ذهنی از خود می‌سازیم که آن را منِ ذهنی یا نـفس می‌نامیم. برای منِ ذهنی، لحظۀ حال تقریباً وجود ندارد و فقط گذشته و آینده مهم است. او پیوسته می‌خواهد گذشته را زنده نگه دارد و نیز به دنبال خشنودی در آینده است و مدام می‌گوید:
« یک روز وقتی این یا آن اتفاق بیافتد، من راضی، خوشحال و آرام شده و آن وقت تازه از زندگی‌ام لذت خواهم برد.»

در این حالت ما هیچ‌گاه زمان حال خود را نمی‌بینیم، زیرا یا از دریچۀ گذشته به آن نگاه می‌کنیم و یا ارزش حال را در حد وسیله‌ای در راه رسیدن به اهدافی گنگ در آینده کاهش می‌دهیم. در گذشته برخی موارد مطابق میل ما پیش نرفته و در نتیجه آنچه را که هست، نمی‌پذیریم، همچنین امـید (که مربوط به آینده است) ما را پیش می‌برد، اما چون تمرکزمان را بر آینده نگه می‌دارد، موجب فراموشی و نابودی حال و در نتیجه ناخشنودی ما می‌گردد. اگر ذهن را هویت خود بدانیم، منِ ذهنی، زندگی‌مان را اداره می‌کند و رنج بیشتری خواهیم کشید.

شاید شما معتقد باشید که مشکلات شما از شرایط خاص زندگی‌تان ناشی می‌شود. ظاهراً حق با شماست، اما تا هنگامی که وابستگی ذهن به گذشته و آینده بوده و به حال خود توجه نکنید، حتی اگر مشکلات فعلی‌تان حل شود، تنها اتفاقی که می‌افتد این است که مشکلات، جای خود را به مشکلی دیگر می‌دهند. وجود مشکل در زندگی به این معناست که شما در ذهن خود دربارۀ وضعیتی فکر می‌کنید ، بی‌آنکه واقعاً بخواهید (یا ممکن باشد) که در این باره کاری انجام دهید.

👈 ادامه دارد...

#دکتر_احمدی_منش

جهت رشد و پیشرفت فرزندان ایران زمین، لطفأ در نشر مطالب کوشا باشید...🌷

t.me/DrAhmadiManesh