#روانکاوے در رسانه ها و در جامعه: سایت #انجمن_فرویدی
در مورد ژاک لکان

نویسندگان: محمد مهدی میرلو - سمیه اسدزاده

......
همچنان که بکارگیری دال‌هایی همچون حروف، به فراخور نوع کاربردشان، مدلول‌هایی را در ذهن مخاطب ایجاد می‌کنند، ناخودآگاه ذهن نیز در موقعیت‌های مختلف قادر است که در تماس با برخی عناصر بیرونی همچون مزه خوراکی‌ها، رایحه برخی اشخاص یا اشیا و حتی دیدن برخی تصاویر که به صورت دال‌هایی در ذهن پدیدار می‌شود، خاطراتی را از گذشته و دوران کودکی در ذهن ما زنده می‌کنند که این خاطرات مصداق‌های همان مدلول‌اند. او با مشاهده این که روانکاوی در حال حرکت به سمت نوعی رفتارگرایی است، بیان کرد که روانکاوان ضرورتاً نیاز دارند که اذعان کنند عملکرد بالینی آنها یک درمان مبتنی بر گفتار است و اثرات سودمند آن از گفتار منتج می‌شود  به طوری که لکان بیان می‌کند در روانکاوی باید به دنبال نمادها
(symbols)
در متن گفتار تداعی آزاد بیمار بود. با اینکه او یک روانکاو و پزشک بود، اما نظریه‌ای غیربالینی ارائه کرد و تسلیم عمل گرایی و تجربی بودن افراطی نشد.
....

جهت دسترسی به اطلاعات موثق در مورد روانکاوی اصیل و حقیقی به سایت #انجمن_فرویدی مراجع فرمایید.

انتخاب متن و ساخت گیف : فاطمه حسنی ابراهیمی
انتخاب تصویر: مهدی ربیعی

Music: pallet(from eastern lands)

@doostdaran_freudianassociation

<<فلسفه، حقیقت و معرفت>>
فردریش نیچه
......
دیدگاه خانم زهرا م. درباره «مافیای روان»

❁عقل، در مقام ابزار بقای فرد قوای اصلی خود را از خلال دورویی و ریا شکوفا می سازد، که خود سلاح اصلی ضعفاو افراد بی رمق [انواع جانوران] در مبارزه برای بقاست؛ زیرا این فرصت از آنها دریغ شده است که با شاخ ها یا دندان های تیز جانوران شکاری پا به عرصه نبرد زندگی گذارند. این هنر دورویی در آدمی به اوج خود می رسد. فریب، چاپلوسی، دروغ، افسونگری، غیبت، بدگویی، ظاهرسازی، لاف و گزاف بی پایه، نقاب به چهره زدن، پنهان شدن در پس عرف و سنت، نقش بازی کردن برای خود و دیگران-در یک کلام، پرپر زدن مداوم به گرد شمع تنها و یکتای غرور و تکبر- چنان در نزد آدمیان حکم قاعده و قانون را دارد که احتمالا هیچ چیز دشوارتر از فهم این نکته نیست که میل صادقانه و ناب به حقیقت چگونه در میان آنان ظهور کرده است.

❁دروغگو کسی است که تعاریف و نامها و کلمات معتبر را به کار می برد تا آنچه را غیر واقعی است، امری واقعی جلوه دهد. برای مثال، او می گوید: «من ثروتمندم» حال آنکه «فقیر» نام درست وضع اوست. او از طریق تعویض های دلبخواهی یا حتی معکوس کردن اسامی، از قواعد عرفی ثابت و معین سوء استفاده می کند. اگر این کار را به نحوی خودخواهانه و یا بدتر به طرز موذیانه انجام دهد، جامعه نسبت به او بی اعتماد خواهد گشت و وی را طرد خواهد کرد. مردمان برای طرد فرد دروغگو بیشتر پرهیز از صدمات ناشی از تقلب است تا [نفرت از] فریب خوردن. بنابراین،‌ حتی در این مرحله نیز آنچه تنفر آنان را بر می انگیزد اساسا پیامدهای ناخوشایند و نفرت انگیز انواع خاصی از فریبکاری است، نه نفس آن. به صورتی مشابه و در همین معنای محدود است که اکنون آدمی حقیقت، و فقط حقیقت، را طلب می کند: او طالب پیامدهای خوش حقیقت است که حافظ بقای اوست. نسبت به معرفت نابی که فاقد هرگونه پیامدی است بی اعتناست و حتی با آن دسته از حقایقی که ممکن است مضر یا مخرب باشند خصومت می ورزد. …»
فردریش نیچه،‌ «فلسفه، معرفت و حقیقت»،‌ترجمه مراد فرهاد پور، تهران، هرمس...

برای مطالعه ادامه مطلب به سایت #انجمن_فرویدی مراجع فرمایید.

انتخاب متن و گیف: فاطمه حسنی ابراهیمی

Music: Mozart

@doostdaran_freudianassociation

پاسخ به سوال در سایت #انجمن_فرویدی

خواننده عزیز سایت انجمن فرویدی
در مورد درسنامه های دکتر کدیور باید گفت که این درسنامه ها بر اساس تاریخ
آنها چاپ می شوند یعنی به همان ترتیبی که در کلاس‌های عرصه فرویدی – مکتب
لکان ارائه شده است. این کلاسها از زمان شروع سال
۱۳۸۰
سه شنبه ها تدریس می
شده و به جز تعطیلات رسمی کلاسها مرتب دایر بوده ولی همانطور که به خوبی متوجه
شده اید بسیاری از این درسنامه ها به سرقت رفته و کسانی که جلسات را ضبط و
پیاده می کردند در حفظ این امانت خیانت کرده اند و آنچه که چاپ می شود درسنامه
های موجود بعد از بارها سرقت و تاراج هستند. اما آنچه که باقی مانده هنوز گنج
عظیمی از دانش روانکاوی است. با این وجود هر درسنامه دارای انسجام درونی است و
خودش به تنهایی در چند جلسه یکشنبه های آفریقا توسط شاگردان دکتر کدیور تدریس
می شود.
دوست عزیز این که شما مطالب این درسنامه ها را غامض و گاهی غیرقابل فهم می
یابید فقط به این دلیل نیست که به قول خودتان آنها «سلسه وار» نیستند بلکه به
این دلیل است که موضوع مورد بحث در آنها روانکاوی است و «در روانکاوی هیچ چیز
بسادگی بدست نمی آید»* و اگر شما درسنامه های کامل را هم در اختیار داشته
باشید هنوز در موقعیتی نیستید که بتوانید بدون معلم و فقط با مطالعه این
درسنامه ها به دانش عظیمی که در آنها نهفته است دست پیدا کنید. پیشنهاد می
کنیم که مطالعه را از فایل های صوتی پنجشنبه های فرویدی و یکشنبه های آفریقا
شروع کنید، اما حتی برای فهم تئوری های روانکاوی باید آنالیز شخصی تان را نیز
شروع کنید. خوشبختانه این امکان با حضور دکتر کدیور در ایران میسر شده و
افرادی هستند که از اقصی نقاط کشور برای شرکت در کلاسها و آنالیز به مرکز
روانکاوی آفریقا می آیند.
با سپاس
* کتاب مکتب لکان،روانکاوی در قرن بیست و یکم، نوشته دکتر #میترا_کدیور

برای مطالعه مطالب اصیل روانکاوی به سایت #انجمن_فرویدی مراجع فرمایید.

انتخاب متن و تصویر: مهدی ربیعی

@doostdaran_freudianassociation

سخنرانی دکتر داوود نوده ئی، در مورد تحریف و خیانت به کلمه...

💬👇

......
پیرو مطلبی با عنوان: یک روانکاو واقعی هرگز برای خود و جامعه سمپتوم ایجاد نمی کند، چرا که سمپتوم یک «سازش و مصالحه است»
در سایت #انجمن_فرویدی
.....
«اگر بخواهیم برای فرهنگ و تمدن سرآغازی را در نظر بگیریم این سرآغاز مصادف با انسان شدن انسان است و انسان شدن انسان مصادف بر چیره شدن بعد سمبولبک بر او، مصادف بر حدوث کلمه بر او و این همان جمله کتاب مقدس است:«در آغاز کلمه بود».
حدوث کلمه، حدوث بعد سمبولیک آن چیزی است که دنیای انسان را برای همیشه از دنیای حیوانات جدا می سازد و فرهنگ و تمدن با اولین کلمات بشر شکل می گیرند..»*
هاینریش بل در کتاب آدم کجا بودی گفته است: « بعد از هیتلر، همه ی آلمان درک کردند که او چه بلایی بر سر کشور و زیربناهای آن آورده است؛ اما یک چیز نابود شده ی اساسی بود که هرکسی نمی فهمید و آن، خیانت هیتلر به کلمات بود!
خیلی از کلمات شریف، دیگر معنی خود را از دست داده بودند، پوچ و مسخره شده بودند. عوض شده بودند. آشغال شده بودند. کلماتی مانند آزادی، آگاهی، پیشرفت و عدالت.»**
انسانهای بسیار بسیار معدودی هستند که مفهوم خیانت به کلمات را می فهمند و از این خیانت درد می کشند. روانکاوان واقعی از جمله این انسانهای بسیار معدود در این کره خاکی هستند که این مفهوم را با همه وجود درک می کنند.
دکتر #میترا_کدیور، یک روانکاو واقعی، خطر خیانت به کلمات را به خوبی می شناسد، هشدارها را می دهد. سالهاست ایشان با تاسیس انجمن فرویدی در ایران از کلمات محافظت می کن د و برای محافظت از کلمات شریف حتی از جانش هم دریغ ندارد.
خیانت به کلمات دقیقا همان عملی است که «مافیای روان» به نام روانکاوی، فروید، سکسوالیته، روح و روان، هنر، نقد روانکاوانه و ادبی و… می کند.

برگرفته از سایت #انجمن_فرویدی
......


برای مطالعه مطالب اصیل روانکاوی به سایت #انجمن_فرویدی مراجع فرمایید.

@doostdaran_freudianassociation

عنوان: انجمن فرویدی اجازه نخواهد داد سیب سرخ روانکاوی به دست چلاق انجمن روانشناسان بیفتد
نویسنده: زهرا محمودی
ویراستار: مهین نصیر
........
هدف روانشناسی درمان کردن انسانهاست. درمان روانشناسی یعنی اصلاح و بهبود و تغییر رفتار و سازگاری یا انطباق با محیط. درمان، نرمالیته کردن انسانها و گفتار ارباب، اقتصاد بازار، مصرف گرایی و خفه نمودن سمپتومها را یادآور می شود. روانشناسان می گویند هدف روانشناسی بهزیستی و سلامتی است. اگر بهزیستی را بتوان معادل «خوب زیستن» قرار داد، آنگاه می توان گفت «”خوب زیستن” آن چیزی است که جامعه مدرن به عنوان یک هدف در مقابل افرادش می گذارد و مدام به تبلیغ آن می پردازد. از مشخصات تطابق با استانداردهای جامعه، تلاش برای کسب رفاه، تلاش برای برقراری نوع خاصی از روابط اجتماعی و امثال اینها است.»
در روانکاوی هدف «خوب گفتن» است. این اصطلاح «در ضمن به معنای خوب حرف زدن نیست. خوب گفتن یعنی رابطه بین کلمات و وجود؛ رابطه بین کلمات و آنچه هستیم. خوب گفتن بنابراین یک دانش است در مورد خود سوژه… خوب گفتن یعنی تغییر بنیادی در متافورها که این خود تغییر در دیدگاهها و تغییر در جایگاه شخصی در جهان را به دنبال دارد.»
هدف روانکاوی «به گفته لکان دستیابی به تفاوت مطلق»است.
حتی اصطلاحی که برای بیمار در روانکاوی و روانشناسی وجود دارد متفاوت است: روانشناسی از درمانجو یا مراجع صحبت می کند و روانکاوی از آنالیزان یا سوژه؛ «فروید می خواست دانش جدیدی را در مورد انسان بنا نهد؛ انسانی را که لکان سالها بعد “سوژه” نامید.»
.....

منبع این بخش از مطالب: کتاب مکتب لکان دکتر #میترا_کدیور

برای مطالعه متن کامل مقاله به سایت #انجمن_فرویدی رجوع کنید.

انتخاب متن: مهدی ربیعی
انتخاب و ساخت گیف: فاطمه حسنی ابراهیمی
‏Music: Giovanni Marradi (Dreams)

@doostdaran_freudianassociation

فرهیختگان ایران و روانکاوی:
لاکان و آوار فلسفی ـ قسمت آخر

امر واقع
(The Real Order)

........

‌‎امر واقع همان واقعیت نیست. آنچه واقعیت می‌نامیم مربوط به امر نمادین یا واقعیت اجتماعی است. امر نمادین بدون امر واقع نمی‌تواند وجود داشته باشد و در عین حال امر واقع امر نمادین را تخریب می‌کند و بدین سو ماهیتی پارادوکسیکال دارد. امر واقع رابطه مؤثری با بدن دارد. امر واقع نیازی است که گرسنگی را بر می‌انگیزد، نه ابژه‌ای که آن را ارضاء می‌کند. در حقیقت امر واقع جایی است که این نیاز از آن‌جا شکل می‌گیرد. ما می‌دانیم که امر واقع وجود دارد و از طریق نشانه‌هایش در امر نمادین (مثل گریه نوزاد هنگام گرسنگی) تجربه‌اش می‌کنیم اما راهی برای نمادینه کردنش نداریم. واقعیت اجتماعی از طریق فرایند حذف و نمادسازی امر واقع است که خلق می‌شود. به کلامی بهتر امر واقع آن چیزی است که مطلقاً تن به نمادینه شدن نمی‌دهد. در سال هزار و نهصد و شصت و چهار لاکان ارتباط امر واقع با نیاز را تصحیح می‌کند و آن را با مفهوم «تروما» ـ زخم روحی التیام ناپذیر ـ مرتبط می‌داند. تروما مثل خاطره‌ای است که در ذهن فرد تثبیت شده و اختلال و رنج روانی شدیدی را موجب می‌شود و تلاش‌های فرد برای بیان و توضیح عقلانی آن بی نتیجه مانده و از این رو مدام تروما بر می‌گردد. مثال خوب سینمایی برای توضیح تروما فیلم «مارنی» ساخته آلفرد هیچکاک "هزار و نهصد و شصت و چهار" است که در آن #مارنی قادر به بیان رنج روحی‌اش نیست اما مدام وقتی رنگ قرمز را می‌بیند روانی می‌شود، نهایتاً وقتی مارنی قادر به بیان خاطره تلخ کودکی‌اش می‌شود تروما از بین می‌رود. به همین علت است که نام دیگر روانکاوی گفتار درمانی
‏ (Talking Cure)
‌‎است.
......

‌‎برای مطالعه کامل متن به سایت #انجمن_فرویدی رجوع کنید.

انتخاب متن و تصویر: محمد کیان بخت

@doostdaran_freudianassociation

لکان: قسمی روانکاوی دلخوش کننده و رسمی

«ژاک لکان: …. مسأله‌ی‌ بعدی فروید است. چطور می‌توان گفت او را پشت سر گذاشته‌ایم حال آن‌که هنوز کامل درکش نکرده‌ایم؟ … دوباره می‌گویم: ما خیلی مانده به فروید برسیم. از اسم او برایِ سرپوش گذاشتن بر خیلی چیزها استفاده شده؛ انحرافات و تقلیدهای درجه دومی بوده که چندان به الگوی فروید وفادار نبوده‌اند؛ همه‌ی‌ اینها باعث آشوبی شده که منظور و مقصود فروید را در محاق فرو برده است. پس از مرگ او در سال
۱۹۳۹،
برخی از شاگردانش هم ادعا کردند که با فروکاستن آموزه های او به یک مشت فرمول مبتذل، شکل دیگری از روانکاوی را در پیش گرفته‌اند: تکنیک را بدل به آیین کردند و عمل آنها فقط معطوف به درمان رفتار آدم‌ها بود، آن هم برای این‌که فرد را دوباره با محیط اجتماعی‌اش سازگار کنند. چنین کاری دقیقاً نفی فروید است: قسمی روان‌کاویِ دلخوش‌کننده و رسمی.»

.....

برای مطالعه کامل متن به سایت #انجمن_فرویدی رجوع کنید

انتخاب متن: مهدی ربیعی
انتخاب و ساخت گیف: فاطمه حسنی ابراهیمی
‏Music: Giovanni Marradi (Try to Remember)

@doostdaran_freudianassociation

متون برگرفته از رسانه‌های انجمن جهانی روانکاوی
سرمقاله: روانکاوی رواندرمانی نیست

نویسنده: فیلیپ استاس (Philippe Stasse)

ترجمه: مرجان پشت مشهدی، فرزام پروا

......

موضوع این شماره [نشریه] کوآرتو را می توان این گونه توصیف کرد: فهماندن جدیت تعلیم و تربیت روانکاوی به قانونگزار.
با دغدغه محافظت مردم از شارلاتان بازی های بعضی رواندرمانگران، قانونگزار در بلژیک سعی کرد چارچوبی برای گسترش این پراتیک‌ها وضع کند و از اجرای قوانین در این حوزه مطمئن شود.
قبل از هر چیز باید به او حالی کرد که روانکاوی رواندرمانی نیست، اگرچه اثرات درمانی دارد و از آنچه هم که بعضی‌ها «رواندرمانی تحلیلی» می‌نامند متفاوت است. بعلاوه، روانکاوی نمی‌تواند موضوع دوره‌های دانشگاهی باشد. قبل از هر چیز خود فرد باید به آن تن بدهد (یا یادگیری در آن با تن دادن به روانکاوی انجام می‌گیرد). در این معنا، روانکاو محصول روانکاوی شخصی خودش است وقتی که [روانکاوی‌اش] به پایان رسیده باشد. این، مانع از تعلیم و تربیت پراتیک [روانکاوی] از طریق مطالعه متون و ارائه کیس در کنار روانکاوی شخصی نیست.

.......

برای مطالعه متن کامل مقاله به سایت #انجمن_فرویدی رجوع کنید

انتخاب متن و تصویر: سوده صحرائی

@doostdaran_freudianassociation

:درسنامه‌هاے دکتر #میترا_کدیور#
طنز و رابطه آن با ناخودآگاه
........
گفتیم که سه نفر در تشکیل بذله، طنز، دخالت دارند. یکی آن که طنز را می‌سازد. دیگری کسی که در موردش طنز ساخته می‌شود و سوم کسی که طنز برایش تعریف می‌شود و از آن لذت می‌برد (شخص دوم که نمی‌خندد و دارند به او می‌خندند). فروید اینجا دارد مطرح می‌کند که چطور دیگری در روح و روان ما وجودش ضروری است. شخص سوم قادر به خنده عمیق و از ته دل است ولی شخص اول قادر به این کار نیست و حتماً مجبور است طنز خود را با دیگری در میان بگذارد و بعد از خنده‌ی او است که خودش قادر به خنده است.

فروید از اصول ترمودینامیک استفاده می‌کند. برای فروید همیشه ضروری است که توضیح بدهد هر مکانیسمی (مکانیسم روانی) چطور انجام می‌شود و انرژی‌اش از کجا تأمین می‌شود. فروید نشان می‌دهد انرژی‌ای که صرف خنده شده از کجا آمده است. این انرژی، انرژی‌ای بوده که قبلاً صرف بازداری می‌شده (در این شخص سوم).

قبلاً گفتیم که احساسات پرخاشگرانه، خشونت طلبانه و احساسات جنسی بر روی‌شان ممنوعیت انجام شده و از بروزشان جلوگیری می‌شود برای این کارها در دستگاه روانی انرژی صرف می‌شود، برای بازداری و ممنوعیت انرژی صرف می‌شود.

حالا در این شخص از طریق ادراک شنوایی ایده ممنوعه به حوزه‌ی خودآگاه می‌آید و آن انرژی‌ای که صرف ممنوعیت می‌شد بلا استفاده می‌ماند و آن انرژی حالا صرف خنده می‌شود. در صورتی که برای شخص اول این کار انجام نمی‌شود چون انرژی ممنوعه جای دیگری مصرف می‌شود. کجا؟ بعداً توضیح داده می‌شود.
.......

برای مطالعه متن کامل درسنامه به سایت #انجمن_فرویدی رجوع کنید

انتخاب متن و تصویر: فاطمه حسنی ابراهیمی

@doostdaran_freudianassociation

@doostdaran_freudianassociation 💬👇

💬👇 ..... درسنامه‌هاے دکتر #میترا_کدیور
طنز و رابطه آن با ناخودآگاه
..... ❁فروید معتقد است که توانسته برای خنده‌ی فرد سوم توضیح قانع کننده‌ای بدهد ولی اذعان می‌کند نتوانسته جواب این سؤال را بدهد که چرا فرد اول به آن نمی‌خندد. و این علی‌رغم تمام نظریه‌های شگفت انگیزی است که فروید در این کتاب قطور و این مطالعه موشکافانه در مورد طنز ارائه می‌دهد.
❁چنین اعترافی بهترین دلیل نبوغ فروید و صداقت تکان دهنده‌ی او به عنوان یک دانش مدار است زیرا دلیل اصلی را باید در جای دیگری جستجو کرد که دانش زمان فروید هنوز به آن دسترسی نداشته است.
❁ لکان می‌گوید خطی دال و مدلول را برای همیشه از هم جدا می‌کند. و برای این که اصولاً پیامی وجود داشته باشد وجود «بزرگ دیگری» ضروری است. این اوست که به
Signal
صادر شده معنایی می‌بخشد. این اوست که برای دال‌های ادا شده مدلولی در نظر می‌گیرد. و در یک کلام «سوژه پیام خود را از دیگری به صورت بازتاب دریافت می‌دارد.»

اینجا به سؤال فروید پاسخ داده می‌شود که چرا فرد اول، خودش نمی‌خندد.
❁ جواب این است (لکان می‌گوید) که ما چاره‌ای نداریم جز این که لطیفه خود را با دیگری در میان بگذاریم تا وقتی دیگری نخندد و به عنوان لطیفه روی آن صحه نگذارد ما خود نمی‌دانیم لطیفه درست کرده‌ایم و اصلاً طنز و لطیفه‌ای به وجود نمی‌آید. این مطالب در کتاب طنز و رابطه آن با ناخودآگاه آمده (فصل پنجم). من برای این، این راه را طی کردم که نشان دهم تا چه حد وجود «بزرگ دیگری» در کارکرد و مکانیسم‌های روانی ضروری است و به آن نظم می‌بخشد.
.......
برای مطالعه متن کامل درسنامه به سایت #انجمن_فرویدی رجوع کنید

انتخاب متن : فاطمه حُسنی ابراهیمی
انتخاب تصویر: مهدی ربیعی
@doostdaran_freudianassociation

@doostdaran_freudianassociation 💬👇