🌸 دخترونه حرم امام رضا علیه‌السلام🌸

🦋 #یه_صفحه_کتاب اشک مامان می‌ریخت و بـا گوشه‌ی چادرش پاکش می‌کرد؛ گرچه یک جایی، دیگر از پس اشک‌هایش برنیامد. من فقط گوش می‌کردم و هیچ حرفی نمیزدم. - مادر! خودت میدونی دل کندن از بچه چقدر سخته؛ ولی دیشب اومد خونه گفت: فاطمه راضی شده برم سوریه. تو هم راضی…

🦋

#یه_صفحه_کتاب

پاشو! پاشو بانو یک آبی به دست و صورتت
بزن. با این چشم‌های پفکرده و موهای برق گرفته، شبیه همزاد جودی ابوت شدی.
یک‌هو دیدی مامانم پشیمون شد که تو رو واسم گرفته! دیگه خود دانی.
پدر علی، حاج عباس، مردی هیئتی و به قول
علی مشتی بود. رنگی از دلتنگی و دلواپسی
در چهرە‌ی حاج عباس دیده نمیشد.
حال و هوای مامان صدیقه هم با دفعە‌ی قبل که آمده بود خانەی ما، خیلی فرق کرده بود. گریه هم نمی‌کرد؛ گرچه خنده‌هایش تلخ بـود. علی دست حاج عباس و مامان صدیقه‌اش را بوسید. مامان صدیقه علی را محکم بغل کرد و علی شروع کرد به بال‌بال‌زدن و فریاد زدن: آی خفه شدم، نجاتم بدید.
مامان صدیقه دستان علی را محکم گرفت و با جدیت گفت: مثل آدم وایستا، می‌خوام بغلت کنم، فهمیدی؟
علی در آغوش مامان صدیقه‌اش آرام گرفت و
مادر نفس عمیقی کشید. می‌خواست بوی علی
را نفس بکشد. علی خم شد و پای حاج عباس و مامان صدیقه را بوسید. حاج عباس خیلی مردانه، دستش را روی شانە‌ی علی گذاشت و گفت: پسرم، برو...
حضرت عباس یارت! رو سفیدم کردی باباجان. علی حرف‌هایی دم گوش حاج عباس زد که هیچوقت نفهمیدم چه بود.
حاج عباس و مامان صدیقه رفتند دم در تا علی را از زیر قرآن رد کنند. من و علی خداحافظی کردیم. نمی‌خواستم گریه کنم؛ اما نشد! اشک‌هایم بی‌اراده سرازیر می‌شد. علی هرشب قبل از اینکه بخوابد، برای به قول خودش کوچولوی بابا، سورە‌ی والعصر و دعای فرج می‌خواند. موقع خداحافظی،
یک بار دیگر والعصر و دعای فرج را خواند و رفت. علی از زیر قرآن رد شد و رفت...
و من دیدم که آرام جانم می‌رود...

📚 برگی از کتاب قلب صبور
🔸بخشی از زندگی پرافتخار حضرت زینب (س) و خاطرات همسران و مادران شهدای مدافع حرم

🧕کانال #دخترونه حرم رضوی
┏━ 🕊 ━┓
@dokhtar_razavi
┗━ ❤️ ━┛

Please open Telegram to view this post