چنانکه افتد و دانی، نوشتن از تو و صحبت کردن درباره تو، لذت بخش ترین کار این عالم است. مرا که در نوشتن سکنی گزیده ام، نوشتن درباره تو، بسان ساختن قصری باشکوه است که میتوانم همه عمر در آن آسوده بیاسایم.
تصدقت گردم، مرا که با خیال تو شادم، چه چیزی میتواند شادم گرداند جز خیال تو!
اینکه در مقابل بی شرمی های کودکانه این حقارت پیشگان سکوت کرده ام، برای این نیست که حقارتشان را نمیبینم، بل شکوه و زیبایی توست که مرا مات و مبهوت خود ساخته است. زیبای بی همتای من، شکوه تو مرا مجال دیدن هیچ حقارتی را نمیدهد...
تصدقت گردم مرا که اسیر چشمان تو هستم، هیچ معبدی نخواهد گرفت...
تصدقت گردم، چشمانت همیشه مطلب مهمی برایم داشت که زیرش را خط میکشیدی...