به مناسبت بیست و هشتم اردیبهشت ماه سالروز بزرگداشت #حکیم_عمرخیام" شاعر، فیلسوف، ریاضیدان و منجم ایرانی

#عمرخیام_نیشابوری (نام کامل:غیاث‌الدین ابوالفتح عُمَر بن ابراهیم خیام نیشابوری)
(زاده ۲۸ اردیبهشت ۴۲۷ خورشیدی در نیشابور - درگذشته ۱۲ آذر ۵۱۰ خورشیدی در نیشابور) #فیلسوف، #ریاضی‌دان، #ستاره‌شناس و #رباعی_سرای ایرانی
در دوره سلجوقی است.
گرچه پایگاه علمی #خیام برتر از جایگاه ادبی او است و لقبش #حجةالحق بوده‌است؛ ولی آوازه وی بیشتر به واسطه نگارش رباعیاتش است که شهرت جهانی دارد.
افزون بر آن‌که رباعیات #خیام را به اغلب زبان‌های زنده ترجمه نموده‌اند،

۲۸ اردیهشت روز بزرگداشت
#حکیم_عمرخیام_نیشابوری

"هر كشورى و سرزمينى شكسپيرى دارد و شكسپير ايران، #عمرخيام است"

بر مزار #خیام...

این بار دست خالی نیستم. برای عزیزم گل و آب آورده‌ام. مزار دردانۀ یگانۀ کبیر #نیشابور و جهان را می‌شویم. با سه بطری پر. دو تای اولش گل‌آب است. یواشکی در گوشش زمزمه می‌کنم: باید ببخشی. کجا کفاف دهد این آب‌ها به (مستی تو نه) تشنگی تو.
اما اکنون نیز امکانش نیست. مرا ببخش. بهار گل‌افشان کرده اما نه بر تو. دیگر در این‌جا که مائیم گل‌افشان در کار نیست. من اما برایت گل آورده‌ام تا سخنت راست در آید. گل سفید بر سنگ خاکستری. گل‌آب و نوشابۀ سفید. نیشابور چه انگورهای خوشی دارد. آن‌گاه پندارم اشکی هم افشاندم...