من عاشق نور و آفتابم
عاشق اینم که صبح، چای‌ام را مقابل پنجره‌ای بنوشم که آفتاب آن را تسخیر کرده.
عاشق اینم که گل‌های اتاقم، سمت دیواری قد بکشند که خورشید، تمام‌قد، آن را در آغوش گرفته.
دوست دارم حالم خوب باشد؛ با نور و رنگ و آفتاب...
دوست دارم در لحظه زندگی کنم و یادم باشد که امروز، دیروزِ همان فردایی‌ست که قرار است بگویم؛ یادش به‌خیر.
دوست دارم خورشید را در آغوشم بخوابانم، سرم را روی نرمیِ ابرها بگذارم، آسمان را به خانه‌ام دعوت کنم و با ماه و با ستاره‌ها چای بنوشم.
دوست دارم باشم،
دوست دارم آرام باشم،
دوست دارم به باکیفیت‌ترین شکل ممکن، زندگی کنم...


#دل و جانتان لبریز از هوای عاشقانه های دیرینه😎

چیزی نمانده ‌‌...
به آوازهای بی قرارِ باد و رقصِ دلبرانه ی برگ ،
به دل کندن چنار ها
از برگ های پهنِ پنج پری...
به هزار رنگ شدن روزگار و تجلی دوباره ی بهار‌‌‌...
به عطر و بویِ به های لبِ طاقچه و دانه های قرمز انار
به قدم زدن های عاشقانه و خش خش برگ
به خلق شاعرانه های قشنگ ...
چیزی نمانده است
تا ظهور عشق،
تا حضور
حضرت پاییز...

.
دنیا متعلق به آدمایی هست
که صبح ها با یک عالمه
آرزوهای قشنگ بیدار میشن
امروز از آن توست

#یک قدم مانده به مهر
#دل سپاریم به مهر

"زیباترین روحیه ی سنّتی ِ ما، عشق به بهار و نوروز است .
و ما مردم, علی رغم ِ این همه مصیبت و مصیبت زدگی,
چه استعدادی برای زندگی و شادمانی داریم ...."

#محموددولت آبادی


#درود
#درودی ترد تر از سبزه وگل و آلاله
#شیوا تر از ترنم ترانه دف و نی و چغانه
#زلال تر از اشک ژاله
#پاک تر از باران
#به عطر سکر آور خاک و نسترن و اقاقی
#به شما یاران که حظ شفق دارید و ناز فلق
#شور مهتاب دارید و تابش آفتاب
#پگاهتان روشن تر از خورشید
#دل هاتان شاد تر از قناری
#دوست تان دارم😊❤️

به ان کسی که چشم هایش نمیبیند، یک #عصای_سفید بدهید؛

و به کسانی که با #چشم قلبشان نمی بینند ؛ صد عصای سیاه ؛

بگذار شدت مصیبت را همه بدانند …
💗💗💗

#قلب اگر کور باشد

دنیا، تماشاگه راز است و راز را با #چشم نمی توان دریافت.

آن دنیایی که چشم همه را به خود خیره کرده و مردمان را مسحور خویش نموده، فقط یک برهوت است که تو را توفیق ندیدن آن داده اند.

بهشت، در هستی توست؛ در هزار توی دلت که به منبع لم یزل نور، روشن است.

#دل اگر تاریک باشد، هزار چراغ الوان و نئون، نمی تواند وجود آدمی را روشن کند.

#قلب اگر کور باشد، هیچ #دیده ای نمی تواند لطف و زیبایی هستی را ببیند.

آدمی، رویین تن هم که باشد، شیطان می تواند چشم هایش را نشانه بگیرد.

نهایت کمال انسان در این است که از همه چیز جز خدا چشم بپوشد و بر خواسته هایش دیده فرو ببندد.

پس چه جای افسوس و حسرت که چشم های تو را به روی دنیا بسته اند؛ تو به پنجره علاقه بیندیش که باز است و چراغ رابطه که روشن است.

عشق، راز است؛ راز رسیدن به خدا.

و #خدا را با #چشم نمی توان یافت؛ او را #دل های شکسته منزل است، نه دیده های باز!


۲۳ مهر روز جهانی #عصای_سپید

نیایش میکنیم و ستایش به‌جا میاوریم اهورامزدا، آفریدگار هستی‌بخشِ اَبردانایِ روشنایی افزایِ توانا را.

و تو ای آفریدگار دل و جان؛

اهریمن خشم و دروغ و ترس و کین و رشک و آز و خودبینی را در ما نابود ساز .
رامش و خرسندی و سرافرازی به ما ارزانی دار.
خانه ی ما را روشن، شهر ما را خرم، سرزمین را آبادان و کانون دوستی جهانی را برقرار ساز.
پروردگارا همه‌ی خوبی‌های گیتایی و مینویی را به ما ببخشای .
ما را از دوزخ پریشانی و پراکندگی و خواری و درماندگی برهان.
پروردگارا ما را تندرست و توانا و توانگر دار و روزی شایسته به ما ارزانی دار.
رای ما را استوار، خرد ما را افزون و بینش ما را درست گردان.
ما را در پیکار با دروغ و پیروی از راستی و یاوری به مردم و دادگری پیروزی ده.
درود بر راستی که بهترین فروزه‌هاست.
درود بر همه‌ی راستان و نیکان جهان.
ایدون باد.
ایدون تر باد.

#دل_و_جانتان_لبریز_از_هوای_عاشقانه_های_دیرینه

#موسیقی_خوب_برای_سفر_های_خوب🌱

#دوتار ساز #دل است. دوتار را می‌زنند، ولی بقیه سازها را می‌نوازند. دوتار یک جور #فریاد است اما این زدن به معنای خشونت نیست. بیشتر جوشش و عصیان روح است.

#غلامعلی_پورعطایی پیرمرد روستاییِ صاف و ساده‌ای بود که با دوتارش در بزرگ‌ترین سالن‌های موسیقی دنیا هنرآفرینی می‌کرد و فرهنگ ایران را در آنجا فریاد می‌زد و با کوله‌باری از افتخارات به دیار خودش بازمی‌گشت. همیشه با دوتارش بود و می‌گفت «من با سازم؛ جهانسوزم؛ با این دو تار، که حدود سیصدسال قدمت دارد، هر جا می‌روم نام ایران را فریاد می‌زنم.»

صفیه گلرخسار، شاعر تاجیک در وصف استاد گفته بود: نوای پورعطایی، نوای پیوند خراسان بزرگ است.


امروز، ۱۲ مهر سالروز درگذشت همان مردِ نوازنده‌ای است که به رسم تربت جام، سراسر سپید می‌پوشید و دستاری به سر می‌بست و وقتی آن پارچه در باد به رقص درمی‌آمد، حرف دلش را فریاد می‌زد:
 
بی‌زخمه به همدردی من پا مَنَهید
اندوه مرا دوتار می‌داند و بس...
#غلامعلی_پورعطایی
#روحش_شاد

رنج ما را دو تکه می‌کند !
وقتی کسی‌که رنج‌ می‌کشد، می‌گوید :
«خوبم ، خوبم ...» !
به این دلیل نیست که حالش خوب است، برای این است که خودِ درونش به خودِ بیرونش فرمان داده که واژه‌ی «خوبم» را به زبان بیاورد !
او حتی گاهی‌اوقات اشتباهی می‌گوید :
«خوبیم !»
دیگران فکر می‌کنند که خودش و اطرافیانش را می‌گوید، ولی این‌طور نیست. او دو تکه‌ی خودش را می‌گوید، خودِ آسیب‌دیده و خودِ نماینده‌اش ... نماینده‌ای که برای مصرف عمومی مناسب است !
رنج، یک زن را دو تکه می‌کند تا کسی را داشته باشد که برایش درد‌و‌دل کند، کسی‌که در دلِ تاریکی کنار او بنشیند، حتا وقتی دیگران ـ همگی ـ تنهایش بگذارند.


✍ گلنن دویل‌ملتن

#دل_و_جانتان_لبریز_از_هوای_شاعرانه_های_پائیزی

به ان کسی که چشم هایش نمیبیند، یک #عصای_سفید بدهید؛

و به کسانی که با #چشم قلبشان نمی بینند ؛ صد عصای سیاه ؛

بگذار شدت مصیبت را همه بدانند …
💗💗💗

#قلب اگر کور باشد

دنیا، تماشاگه راز است و راز را با #چشم نمی توان دریافت.

آن دنیایی که چشم همه را به خود خیره کرده و مردمان را مسحور خویش نموده، فقط یک برهوت است که تو را توفیق ندیدن آن داده اند.

بهشت، در هستی توست؛ در هزار توی دلت که به منبع لم یزل نور، روشن است.

#دل اگر تاریک باشد، هزار چراغ الوان و نئون، نمی تواند وجود آدمی را روشن کند.

#قلب اگر کور باشد، هیچ #دیده ای نمی تواند لطف و زیبایی هستی را ببیند.

آدمی، رویین تن هم که باشد، شیطان می تواند چشم هایش را نشانه بگیرد.

نهایت کمال انسان در این است که از همه چیز جز خدا چشم بپوشد و بر خواسته هایش دیده فرو ببندد.

پس چه جای افسوس و حسرت که چشم های تو را به روی دنیا بسته اند؛ تو به پنجره علاقه بیندیش که باز است و چراغ رابطه که روشن است.

عشق، راز است؛ راز رسیدن به خدا.

و #خدا را با #چشم نمی توان یافت؛ او را #دل های شکسته منزل است، نه دیده های باز!


۲۳ مهر روز جهانی #عصای_سپید