در میان تمامی چیزهای مسخره‌ی عالم، مسخره ترین چیز در نظر من مشغول بودن در عالم است، - زیستن به کردار مردانی که با عجله غذا می خورند و با عجله سر کار می روند. بدین سان، وقتی در لحظه‌ی حساس می بینم مگسی روی دماغِ مردِ پر مشغله‌ای از این دست می نشیند یا کالسکه‌ای با شتابی صدچندان از کنار او می گذرد و به سر تا پایش گل‌ولای می پاشد، یا ناگهان پلِ متحرک بلند می شود یا سفالی از بام خانه‌ای فرو می افتد و بر سرش می خورد و هلاکش می کند، از ته دل میخندم. و چه کسی می تواند جلوی خنده‌ی خود را بگیرد؟ آخر این آدم‌های پر جنب‌وجوشِ همیشه گرفتار، به چه دست می یابند؟ آیا شبیه خانمی نیستند که گیج و دستپاچه انبر بخاری را نجات داده، در حالی که خانه‌اش طعمه‌ی آتش شده است؟ آخر ایشان چه چیزی بیش از این را از آتشِ عظیمِ زندگی نجات می دهند؟

#سورن_کیرکگور
#یا_این_یا_آن

#قشنگترین_چشمها_بدرقه_راهتان
#زیباترین_لبخندها_برلبانتان
#بالاترین_دستها_نگهبانتان