🚘 اولین خودروی تمام برقی "رولزرویس" در سال ۲۰۲۳ وارد جاده می‌شود
⬇️ در لینک زیر بخوانید ⬇️
http://cardo.ir/contents/view/22373
⬇️ در لینک زیر بخوانید ⬇️
http://cardo.ir/contents/view/22373
Cardo
Photo
🚘 فیات ۱۳۲
شرکت فیات در دهه ۱۹۶۰ به دنبال موفقیت‌های مکرر، مدل‌های فیات ۱۳۰۰، فیات ۱۵۰۰ و فیات ۱۸۰۰ را نیز عرضه کرد و با صادرات محصولاتش، به بازارهای جهانی راه یافت.
از آنجا که شرکت فیات از ابتدا به صورت خانوادگی اداره می‌شد، در سال ۱۹۶۶ جیانی آنیلی نوه جووانی به ریاست شرکت برگزیده شد و راه پدربزرگش را ادامه داد. این شرکت طی چند سال یک مجموعه از خودروهای اقتصادی موفق مانند نوا ۵۰۰ و ۶۰۰ عرضه کرد. در طول یک دهه موفق، بین سال‌های ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۹، تولید این شرکت از ۴۲۵٫۰۰۰ دستگاه، به ۱٫۷۵۱٫۴۰۰ خودرو افزایش یافت. در سال ۱۹۷۲ نیز با تولید خودرو مدل فیات ۱۲۷ به شهرت زیادی رسید.
در دهه ۱۹۷۰ فیات به دلیل اعتصاب و چند طراحی ناموفق ضربه خورد. بحران نفتی سال ۱۹۷۳ می‌توانست به این شرکت که دارای تخصص در تولید خودروهای کم‌مصرف بود، کمک کند، اما پیش از آن فیات مجموعه محصولات خود را در جهت خودروهای بزرگ همچون فیات ۱۳۰ و فیات دینو، با موتور فراری توسعه داده بود. علاوه بر این اعتبار شرکت به دلیل استفاده از استیل زنگ زده روسیه و مسائل مربوط به کنترل کیفیت، خدشه دار شد. نه تنها فروش شرکت آسیب دید، بلکه مجبور شد از بازار آمریکای شمالی نیز عقب نشینی کند.
این شرکت در سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۰ پروژه‌های گوناگونی را اجرا و خودروهای متنوعی را عرضه کرد. فیات، لانچیا را در سال ۱۹۷۸ جذب کرد و کنترل کامل آلفا رومئو را در سال ۱۹۸۶ در دست گرفت. زودتر از این در سال ۱۹۶۹ با انزو فراری بر سر خرید ۵۰٪ از سهامش در فراری به توافق رسید تا این امکان برای انزو فراهم شود تا بدون نگرانی در خصوص موضوع مالی، بر مسابقات اتومبیلرانی متمرکز شود. در سال ۱۹۹۳ دی توماسو ۵۰٪ از سهام مازراتی را به فیات فروخت. سهام باقی‌مانده در سال ۱۹۹۷ هنگامی که فیات از فراری درخواست کرد تا مازراتی را از طرف خودش بخرد و کنترل کند، حفظ شد.
در دهه ۱۹۸۰ مدیرعامل جدید سزار رومیتی با معرفی خط‌های تولید اتوماتیک و استاندارد کردن اجزا (موتورهای گرمایی و جایگاه‌های نوع چهار)، باعث رونق فیات شد. این رونق در مقام مؤثرترین تولیدکننده خودرو، باعث اعتبار این شرکت شد. فیات با کمک مدل‌های پاندا و یونو (که هر دو توسط جورجتو جیجیارو طراحی شدند) خیلی زود به دوران شکوفایی خود بازگشت.
🆔️ @cardo_ir
شرکت فیات در دهه ۱۹۶۰ به دنبال موفقیت‌های مکرر، مدل‌های فیات ۱۳۰۰، فیات ۱۵۰۰ و فیات ۱۸۰۰ را نیز عرضه کرد و با صادرات محصولاتش، به بازارهای جهانی راه یافت.
از آنجا که شرکت فیات از ابتدا به صورت خانوادگی اداره می‌شد، در سال ۱۹۶۶ جیانی آنیلی نوه جووانی به ریاست شرکت برگزیده شد و راه پدربزرگش را ادامه داد. این شرکت طی چند سال یک مجموعه از خودروهای اقتصادی موفق مانند نوا ۵۰۰ و ۶۰۰ عرضه کرد. در طول یک دهه موفق، بین سال‌های ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۹، تولید این شرکت از ۴۲۵٫۰۰۰ دستگاه، به ۱٫۷۵۱٫۴۰۰ خودرو افزایش یافت. در سال ۱۹۷۲ نیز با تولید خودرو مدل فیات ۱۲۷ به شهرت زیادی رسید.
در دهه ۱۹۷۰ فیات به دلیل اعتصاب و چند طراحی ناموفق ضربه خورد. بحران نفتی سال ۱۹۷۳ می‌توانست به این شرکت که دارای تخصص در تولید خودروهای کم‌مصرف بود، کمک کند، اما پیش از آن فیات مجموعه محصولات خود را در جهت خودروهای بزرگ همچون فیات ۱۳۰ و فیات دینو، با موتور فراری توسعه داده بود. علاوه بر این اعتبار شرکت به دلیل استفاده از استیل زنگ زده روسیه و مسائل مربوط به کنترل کیفیت، خدشه دار شد. نه تنها فروش شرکت آسیب دید، بلکه مجبور شد از بازار آمریکای شمالی نیز عقب نشینی کند.
این شرکت در سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۰ پروژه‌های گوناگونی را اجرا و خودروهای متنوعی را عرضه کرد. فیات، لانچیا را در سال ۱۹۷۸ جذب کرد و کنترل کامل آلفا رومئو را در سال ۱۹۸۶ در دست گرفت. زودتر از این در سال ۱۹۶۹ با انزو فراری بر سر خرید ۵۰٪ از سهامش در فراری به توافق رسید تا این امکان برای انزو فراهم شود تا بدون نگرانی در خصوص موضوع مالی، بر مسابقات اتومبیلرانی متمرکز شود. در سال ۱۹۹۳ دی توماسو ۵۰٪ از سهام مازراتی را به فیات فروخت. سهام باقی‌مانده در سال ۱۹۹۷ هنگامی که فیات از فراری درخواست کرد تا مازراتی را از طرف خودش بخرد و کنترل کند، حفظ شد.
در دهه ۱۹۸۰ مدیرعامل جدید سزار رومیتی با معرفی خط‌های تولید اتوماتیک و استاندارد کردن اجزا (موتورهای گرمایی و جایگاه‌های نوع چهار)، باعث رونق فیات شد. این رونق در مقام مؤثرترین تولیدکننده خودرو، باعث اعتبار این شرکت شد. فیات با کمک مدل‌های پاندا و یونو (که هر دو توسط جورجتو جیجیارو طراحی شدند) خیلی زود به دوران شکوفایی خود بازگشت.
🆔️ @cardo_ir
🚘 شاسی بلند هفت نفره هوندا BR-V با پیشرانه ۱٫۵ لیتر تنفس طبیعی معرفی شد
⬇️ در لینک زیر بخوانید ⬇️
http://cardo.ir/contents/view/22375
⬇️ در لینک زیر بخوانید ⬇️
http://cardo.ir/contents/view/22375
Cardo
Photo
در سال ۱۹۶۹ برای اولین بار نام بلیزر در سبد محصولات شورولت مطرح شد. این ماشین یک اس‌یووی فول سایز سه‌در بود که بر اساس شاسی پیکاپ‌های سری CK شورلت ساخته شده بود. البته پیش‌ازاین هم شورلت مدل سابربن را بر اساس شاسی CK تولید می‌کرد اما سابربن یک اس‌یووی چهاردر کشیده بود و بنابراین بلیزر را می‌شد نسخهٔ کوتاه و دودر سابربن دانست. بلیزر از سال ۱۹۶۹ به بازار آمد و در سال ۱۹۷۰ در دو نسخهٔ دیفرانسیل عقب و دو دیفرانسیل ارائه شد. شورلت برای این خودرو پیشرانه‌هایی از ۴.۱ لیتری شش سیلندر خطی تا ۵.۷ لیتری V8 را ارائه می‌کرد. در سال ۱۹۷۰ نیز نسخهٔ ری‌بج شدهٔ بلیزر توسط جی‌ام‌سی با نام جیمی عرضه شد.
در سال ۱۹۷۳ اما نسل دوم شورلت بلیزر معرفی گردید. این نسل مشهورترین نسخهٔ بلیزر محسوب می‌شود که نمونه‌های زیادی از آن در کشورمان هم حضور دارند. نسل دوم بلیزر همچنان روی شاسی کوتاه شدهٔ پیکاپ CK ساخته شده بود. البته حالا از شاسی نسل سوم CK در بلیزر استفاده شده بود. علاوه بر این، بلیزر در ظاهر هم شباهت زیادی به پیکاپ CK داشت تا جایی که در نمای جلویی تقریباً با آن یکسان بود. نسل دوم بلیزر از ابهتی مثال‌زدنی برخوردار بود و حداقل برای ما ایرانیان مشهورترین نسخهٔ بلیزر محسوب می‌شود. در این نسل موتور پایه همچنان همان نمونهٔ ۴.۱ لیتری شش سیلندر خطی بود اما حالا یک موتور بزرگ‌تر ۶.۶ لیتری V8 به‌عنوان بالاترین پیشرانه ارائه گردید درحالی‌که یک موتور ۶.۲ لیتری V8 دیزلی هم به لیست پیشرانه‌های بلیزر اضافه شد.
🆔️ @cardo_ir
در سال ۱۹۷۳ اما نسل دوم شورلت بلیزر معرفی گردید. این نسل مشهورترین نسخهٔ بلیزر محسوب می‌شود که نمونه‌های زیادی از آن در کشورمان هم حضور دارند. نسل دوم بلیزر همچنان روی شاسی کوتاه شدهٔ پیکاپ CK ساخته شده بود. البته حالا از شاسی نسل سوم CK در بلیزر استفاده شده بود. علاوه بر این، بلیزر در ظاهر هم شباهت زیادی به پیکاپ CK داشت تا جایی که در نمای جلویی تقریباً با آن یکسان بود. نسل دوم بلیزر از ابهتی مثال‌زدنی برخوردار بود و حداقل برای ما ایرانیان مشهورترین نسخهٔ بلیزر محسوب می‌شود. در این نسل موتور پایه همچنان همان نمونهٔ ۴.۱ لیتری شش سیلندر خطی بود اما حالا یک موتور بزرگ‌تر ۶.۶ لیتری V8 به‌عنوان بالاترین پیشرانه ارائه گردید درحالی‌که یک موتور ۶.۲ لیتری V8 دیزلی هم به لیست پیشرانه‌های بلیزر اضافه شد.
🆔️ @cardo_ir
Cardo
Photo
خودروسازانی مثل مزدا، تویوتا و نیسان که توان چندانی برای عرض اندام در بازارهای جهانی نداشتند، از ابتدای دهه 70 میلادی جرات صادرات پیدا کردند و اتفاقا به ایران هم پای گذاشتند . میتسوبیشی هم با دو محصول از خانواده گالانت یعنی GTOکوپه و سیگما سدان با و رود به ایران توانست در بخشی بالاتر از بازار محصولات اقتصادی مونتاژی قد علم کند . راز این موفقیت به سهولت و ارزانی تعمیر و نگهداری خودرو در کنار قیمت مناسب و سواری خوبش بود . طرح بدنه هم با داشتن فرمی جمع و جور و جذاب، گالانت را به محصولی مناسب برای استفاده های شهری تبدیل می کرد .
گالانت که در نخستین گام سال 1969 به بازار ژاپن معرفی شد، تا نسل سوم طرحی دم دستی و ساده اما کاربردی داشت . همان دو جفت چراغ گرد و صمیمی در جلوپنجره بیش از یک دهه روی سه نسل از گالانت سوار بود . نسل سوم هم که به تعداد کثیری در ایران عرضه شده، در دو فرم متفاوت از نمای عقب، هم اینک بین 13 تا 35 میلیون تومان بسته به سطح سلامت اتاق و بدنه و موتور خرید و فروش می شود .
عموم گالانت های نسل سوم از نوع پایه بوده که به موتور 1600سی سی چهار سیلندر و کاربراتوری مجهز هستند . انقلاب 57 البته اجازه ورود نسخه فیس لیفت گالانت سیگما را به کشور نداد تا این خودرو با یک وقفه حدودا 15 ساله، سال 1991 به کشور بازگردد .
عموم کسانی که تجربه استفاده از گالانت نسل سوم را دارند، از هندلینگ خودرو به رغم موتور کوچکی که دارد، ستایش می کنند . موتوری که هم کولر و بخاری خوبی به خریداران می داد و هم به لطف هماهنگی با گیربکس و یک مجموعه تعلیق مناسب، تصویر خوبی از یک سدان با سطح سواری خوب را از خود به یادگار گذاشت .
این سری از میتسوبیشی که دقیقا در آن سال ها رقیب مستقیم پژو 504 بود، چهار متر و 33 سانت طول داشت که برای پنج سرنشین با اندام کوچک جای کافی و یک صندوق بار 400 لیتری فراهم می کرد . از آنجا که نسخه GL یا پایه به پیشرانه 85 اسبی مجهز بود، وزن یک تنی خودرو را به خوبی می کشید و به همین دلیل در مقابل پیکان یا محصولات وارداتی نظیر پژو 504، تویوتا کارینا و داتسون قدرت عرض اندام داشت .
🆔️ @cardo_ir
گالانت که در نخستین گام سال 1969 به بازار ژاپن معرفی شد، تا نسل سوم طرحی دم دستی و ساده اما کاربردی داشت . همان دو جفت چراغ گرد و صمیمی در جلوپنجره بیش از یک دهه روی سه نسل از گالانت سوار بود . نسل سوم هم که به تعداد کثیری در ایران عرضه شده، در دو فرم متفاوت از نمای عقب، هم اینک بین 13 تا 35 میلیون تومان بسته به سطح سلامت اتاق و بدنه و موتور خرید و فروش می شود .
عموم گالانت های نسل سوم از نوع پایه بوده که به موتور 1600سی سی چهار سیلندر و کاربراتوری مجهز هستند . انقلاب 57 البته اجازه ورود نسخه فیس لیفت گالانت سیگما را به کشور نداد تا این خودرو با یک وقفه حدودا 15 ساله، سال 1991 به کشور بازگردد .
عموم کسانی که تجربه استفاده از گالانت نسل سوم را دارند، از هندلینگ خودرو به رغم موتور کوچکی که دارد، ستایش می کنند . موتوری که هم کولر و بخاری خوبی به خریداران می داد و هم به لطف هماهنگی با گیربکس و یک مجموعه تعلیق مناسب، تصویر خوبی از یک سدان با سطح سواری خوب را از خود به یادگار گذاشت .
این سری از میتسوبیشی که دقیقا در آن سال ها رقیب مستقیم پژو 504 بود، چهار متر و 33 سانت طول داشت که برای پنج سرنشین با اندام کوچک جای کافی و یک صندوق بار 400 لیتری فراهم می کرد . از آنجا که نسخه GL یا پایه به پیشرانه 85 اسبی مجهز بود، وزن یک تنی خودرو را به خوبی می کشید و به همین دلیل در مقابل پیکان یا محصولات وارداتی نظیر پژو 504، تویوتا کارینا و داتسون قدرت عرض اندام داشت .
🆔️ @cardo_ir
🚘 با همه شاسی‌بلندهای کیا آشنا شوید، از کوچک‌ترین تا بزرگترین!
⬇️ در لینک زیر بخوانید ⬇️
http://cardo.ir/contents/view/22376
⬇️ در لینک زیر بخوانید ⬇️
http://cardo.ir/contents/view/22376
🚘 اکتیو تورر سری۲؛ یک هاچ بک داغ یا استیشنی خانوادگی؟
⬇️ در لینک زیر بخوانید ⬇️
http://cardo.ir/contents/view/22377
⬇️ در لینک زیر بخوانید ⬇️
http://cardo.ir/contents/view/22377
🚘 آئودی RS7 اسپرتبک تیونینگ منصوری معرفی شد
⬇️ در لینک زیر بخوانید ⬇️
http://cardo.ir/contents/view/22378
⬇️ در لینک زیر بخوانید ⬇️
http://cardo.ir/contents/view/22378
🚘 نگاهی به IS350 F Sport، سدان لوکس لکسوس
⬇️ در لینک زیر بخوانید ⬇️
http://cardo.ir/contents/view/22379
⬇️ در لینک زیر بخوانید ⬇️
http://cardo.ir/contents/view/22379
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🚘 W108
خودرویی است که از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۲و ۱۹۷۳ (فقط در آمریکا) توسط شرکت مرسدس بنز و در کشور آلمان تولید شده‌است. این سری چایگزین سری W112 , w111 گردید. سری ۱۰۸ فروش موفقی در آلمان غربی و همچنین آمریکای شمالی و شرق آسیا داشت. در طول ۷ سال ۳۸۳۳۶۱ دستگاه از این اتوموبیل لوکس تولید گردید.
🆔️ @cardo_ir
خودرویی است که از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۲و ۱۹۷۳ (فقط در آمریکا) توسط شرکت مرسدس بنز و در کشور آلمان تولید شده‌است. این سری چایگزین سری W112 , w111 گردید. سری ۱۰۸ فروش موفقی در آلمان غربی و همچنین آمریکای شمالی و شرق آسیا داشت. در طول ۷ سال ۳۸۳۳۶۱ دستگاه از این اتوموبیل لوکس تولید گردید.
🆔️ @cardo_ir