.
این تصور به آدم القا می‌شود که حوادث به شکلی در آینده حضور دارند، در لحظه‌ی معیّنی وارد زمان حال شده و عاقبت در گذشته آرام خواهند گرفت؛ اما در آینده چیزی نیست، خالی است، آدم ممکن است لحظه‌ی بعد بمیرد، در حالی که رو به هیچ چیز ایستاده است، ولی پشت سرش چیزهایی برای تماشا هست؛ گذشته، همان‌طوری که در حافظه مانده است.

از کتابِ #سوء_قصد
#هری_مولیش
ترجمه: #سامگیس_زندی
#نشر_چشمه
.
@binesh_novin