Canım çok şey anlatmak istiyor ama yorgunum. Beynim yorgun, bunca şeyi affeden kalbim bile yorgun artık. Heveslerim yorgun, iyimserliğim yorgun, konuşarak anlaşmaya olan inancım bile yorgun. Benden geriye mecalsiz bir şey kaldı sadece. Çok yorgunum.

"Daha önce de söyledim, hala da söylüyorum; berbat olan dünya değil, üstünde yaşayan insanlar. Sen de bunu değiştiremezsin, hiçbir şey yapamazsın. Bu yüzden de katlanmak zorundasın. Ben katlanıyorum."
-Bir Elin Sesi Var
Anthony Burgess

Hey bre ağalar gelin
Beği şikayet edelim.
Söylen çektiğimiz neden
Yoğu şikayet edelim.

"Ruhumun nihai özüne ulaşmıştım. Birçok yönden düşmanı olmuştum onun ama bir dost gibi beni bekler buldum. İnsan, ruhuyla ilişki kurunca, bir çocuk kadar yalın oluyor."

“O zaman aşk ne peki? Ses tonun, gözlerin, ellerin, dudakların, sessiz anlarımız, sözlerimiz. Sönen ışık, tekrar yanan ışık. Aramızdaki tek bir tebessüm. Bilginin arayışı içinde, biz değişmemişe benziyorken gecenin gündüzü yaratışını seyrettim. Ey tüm aşıklar, yalnız tek bir aşık ağzın sessizce mutlu olmayı vaadetti. Uzağa, uzağa, der nefret; yakına, yakına, der aşk. Bir okşayıştır çocukluğumuza yol gösteren.”

Alphaville (Jean-Luc Godard, 1965)

Umudun yaşamı güzelleştirdiğini söylerler, yalan umut düş kırıklığı yaratmaktan, gereksiz yere acı çekmemizi sağlamaktan başka bir işe yaramaz, insana gereken yalnızca gerçektir; basit yalın bir kaba gerçek..

Mümkün müdür ki, bir cismin yarısı toprağa zincirlerle bağlı kaldıkça öteki kısmı göklere yükselebilsin? Kadınlar gününüz kutlu olsun...

Ama sevgi güç verir, zamansa imkan
Büyük engellerde bulur büyük hazzı insan.

William Shakespeare/Romeo ve Juliet

Bunca zamandır uyudun, kanmadın;
Çekmediğin kalmadı, uslanmadın.
Çiğnediler yurdunu baştan başa,
Sen yine bir kerre kımıldanmadın!

Mehmet Akif Ersoy/Safahat

Yum gözlerini, nasılsa akşam olacak.

El, ayak buz kesmiş, yürek cehennem...

Ahmed Arif/Hasretinden Prangalar Eskittim

PTT Kargo, yurtiçi kitap gönderi ücretini 5 liradan 27,5 liraya çıkardı

Benim içimde ne yakıcı ne de kurtarıcı hiçbir ateş yanmadı. Hayatımda hiçbir zaman başkalarınınki gibi gittikçe renklenen, parlak bir güne çevrilen bir sabah olmadı; bir sabah ki yakıcı öğlesi geçtikten sonra yavaş yavaş solsun ve kendiliğinden akşama karışsın. Hayır, benim hayatım, sönmüş başladı.

İvan Gonçarov/Oblomov

Doğum günleri umurumda değildi. Anlamsızdılar, insanların kendilerini özel hissettirdiği için kutladıkları bir takvimdeki tarihler, gerçekte hiç de özel değillerdi. Herkesin bir doğum günü varken doğum günleri nasıl özel olabilir?

Ana Huang/Çarpık Aşk

Adın üç kere geçti saçma sapan bir filmde
Yalnız olsam çok ağlardım ama annem bakıyordu
Otoban dolusu gürültüyü sıkıştırıp beynime
Anne dedim, hadi çay koy da içelim..

Ali Lidar

Behçet Aysan 🌿

Senin gönlün daima meshur ve musahhardır,
Mazursun...
Sen gamın ne olduğunu hiç bilmedin,
Mazursun.
Ben sensiz bin gece kan yuttum,
Sen bir gece sensiz kalmadın,
Mazursun!

Ahmed Gazali/Aşkın Halleri

Biz istiyoruz ki, insanlar, kafalarındaki fikirlerinden dolayı değil bu yurdun yararına yahut zararına yaptıkları işlerden hesap versinler.

Sabahattin Ali

“Mutluluk bir seyahat şekli olması gerekirken, bir türlü ulaşılamayan hayali istasyonlar haline geliyor.”

A. Ali Ural/Posta Kutusundaki Mızıka

Hayatta korktuğun hiçbir şey yok mu?" diye sordum.
"O kadar da aptal değilim" diye karşılık verdi.
"Elbette ara sıra hayat beni de korkutur. Ama korku, yapmam gerekeni engellemez. Olanaklarımı sonuna dek, yüzde yüz kullanmak istiyorum. İstediğimi alacağım, istemediğimi bırakacağım. Hayatımı böyle yaşamak istiyorum, eğer işler kötü giderse, o zaman durup düşünürüm. Adaletsiz bir dünya aynı zamanda, tersinden bakıldığında, olanakları ta sonuna kadar kullanabilmene imkân sağlıyor."
"Kulağa oldukça bencil bir hayatmış gibi geliyor."
"Olabilir, ama armut piş ağzıma düş diye beklemem. Kendime göre çok çalışıyorum. Senin on katın çaba harcıyorum."
"Evet büyük bir ihtimalle bu doğru." "Bazen etrafıma bakıyorum ve mideme kramplar giriyor.
"Evet, büyük ihtimalle bu doğru.”
"Bazen etrafıma bakıyorum ve mideme kramplar giriyor. Neden bu piç kuruları hiçbir şey yapmıyor, kıllarını kıpırdatmıyor ve şikâyet edip duruyorlar acaba, diyorum."
Sesindeki acımasızlık beni şaşırtmıştı, Nagasava'ya bakakaldım.
"Benim gördüğümse, insanlar çok çalışıyor. Bir deri bir kemik kalana kadar. Ya da ben mi yanlış görüyorum yoksa?"
"Bu çok çalışmak değil. Sadece kas gücü kullanmak, o kadar" dedi, nokta koymak ister gibi.
"Benim bahsettiğim 'sıkı çalışma', amacı olan ve kişinin kendisinin yönettiği bir şey."
"Örneğin, başkaları tembellik yaparken, senin İspanyolca çalışman gibi mi?"
"Tastamam öyle. Gelecek ilkbahar, İspanyolcayı mükemmel biçimde öğrenmiş olacağım. İngilizce, Almanca ve Fransızca zaten cepte, İtalyancada da başımın çaresine bakıyorum sayılır. Böyle şeyler çok çalışmadan başarılabilir mi?"
Nagasava sigarasını içiyordu, bense Midori'nin babasını düşünüyordum. Televizyondan İspanyolca öğrenmeyi aklına bile getirmeyen bir adam vardı. Büyük ihtimalle, çok çalışma ile el emeği arasındaki farkı da hiç düşünmemişti. Bunu düşünmeye zaman bulamayacak derecede işi başından aşkındı. Çok işi vardı, üstelik bir de evden kaçmış kızını getirmek için kalkıp ta Fukuşima'ya gitmesi gerekiyordu.

Haruki Murakami/İmkansızın Şarkısı