İnsan, varlıkların en zavallısı, en acizi ve en güçsüzü olmasına rağmen en mağrur olanıdır.

Denemeler/Montaigne

İngiliz Filarmoni Orkestrası’ndan yavrum baban nereeli

Kaptan:Yalnız, iyileri kötülerden nasıl ayırt edeceğiz?
Tenten: Pis suratlı olanlara saldırın... Başka çare yok!
Kaptan Haddock: Hangisinin suratı daha kötü? ... Bence al birini vur ötekine.

Tenten'in Maceraları/Herge

Gerçekten çok sevilen bir şeyin , sonradan sevilmemesi mümkün müydü?
Yaşama Sevinci/Emile Zola

Mümkün müydü?

Ben bu hayata ,sonuna kadar yüksek sesle yaşamak için geldim.

Ah, yetişkinliğin her şeyi küçümseyen bilgiçliği... Şaşırma yetisini yitirenin yaşama sevinci olur mu?

İnsanın Acısını İnsan Alır/Şükrü Erbaş

Giderek hafifledi dünyanın içimde tuttuğu yer...

Şiir yazdım bunca senedir,
Ne buldum?
Eşkiyalık edeceğim bundan sonra.

Haberi olsun yol kesenlerin:
İş yok artık kendilerine
Dağ başlarında.

Orhan Veli Kanık/Gangster Şiiri

Bunalıyoruz çocuk bunalıyoruz.
Biçim veremediğimiz şeylerin biçimini alıyoruz.

"Bir yerde okumuştum, Mösyö Boustouler, tepenize çığ düştüğünde, bütün o karın altında yatarken neresi aşağısı neresi yukarı anlayamaz oluyormuşsunuz. Karı iteleyip kurtulmak istiyor ama yanlış yönü seçip kendinizi daha da derine, kendi mezarınıza gömüyormuşsunuz. İşte kendimi aynen böyle hissediyordum, yönünü şaşırmış, arafta kalmış, pusulamdan olmuştum..."

Khalled Hosseini/Ve Dağlar Yankılandı