Ne çok böyle yaşadım!
Hep aynı değişmezlik içinde. Yirmisinde ... kırkında.
Zaman boşuna mı akıyor hep? Yalnız saçlar, dişler düşüyor, kırışıklıklar artıyor.
Dışımız değişiyor, iç aynı mı kalır?
Kalabilir mi? Niye öyleyse hep aynı insan olduğunu sanırsın?

Oktay Akbal

“Tadımız yok çünkü olmamız gerektiği gibi değiliz.”

Benim zenginlik tanımım budur.

“Canım çok şey anlatmak istiyor ama yorgunum. Beynim yorgun, bedenim yorgun, bunca şeyi affeden kalbim bile yorgun artık. Heveslerim yorgun, iyimserliğim yorgun, konuşarak anlaşmaya olan inancım bile yorgun. Çok yorgunum.”

İçimizdeki Şeytan, Sabahattin Ali

Uykuyla dinlenmeyecek kadar yorgunum artık.

John Steinbeck

📣 Sınav günü sessiz olalım.

Üniversite sınavına girecek tüm dostlarımıza başarılar dileriz. Unutmayın siz bir sınavdan daha değerlisiniz!

Hayat bazen ansızın yıkılır; tıpkı 6 Şubat’ta olduğu gibi. Ama her enkazın altında bir umut kalır. Figen Mullaoğlu, yaşadığı büyük acının ardından küllerinden doğdu ve kalemiyle hayata tutundu. “Kış Külü” yalnızca bir roman değil; bir kadının yeniden ayağa kalkışının, kalbiyle yazdığı bir direnişin öyküsü.

Figen Hanım’a destek vermek amacıyla kanalına abone olabilirsiniz dostlar. ☀️

https://whatsapp.com/channel/0029Vb6U2u9IN9imQ6G4ZY1w

"Yüzünü öyle özledim ki
seninleyken gözlerimi kıptığım için bile pişmanım.."

Ümit Yaşar Oğuzcan

Psikolog Dr. Lepera şöyle demiş:

“Aşırı bağımsızlık, yani neredeyse hiç kimseden yardım istememe durumu, hiç kimsenin bizi umursamadığına ve eninde sonunda terk edileceğimize inandığımız için herhangi bir bağ kurmaktan ümidimizi kestiğimiz bir travma tepkisidir.”