Bizim kalbimiz hep kırıktır çocuk.
Ama yine de eksik etmeyiz sol cebimizden umudu

Nazım Hikmet

Kaçanların değil, savaşanlarındır güzel günler.

Seni yıkan o müthiş cümle?

İtiraf etmeliyim ki, aziz okur, benim ömrüm, her birini gebertmek istediğim insanlarla aramdaki buzdağlarını eritmeye çalışmakla geçiyor. Mesela zenginlerden nefret ediyorum, ne yapayım, elimde değil. O restoran sürüngenleri, fiyaka kumkumaları, yapmacık kasvetin mıymıntı bekçileri, ticari bir şiveyle konuşan zehirli papağanlar, hileli bir neşe içinde geviş getiren bunak vampirler, modanın ipiyle kuyuya inen kibirli cambazlar, tatile gebe fırlamalar, alaturka bir sadizmle zıvanadan çıkanlar, alafranga bir mazoşizmle yılışıklaşanlar… Hepsine teker teker Kolombiya kravatı takmak istiyorum!
(Kolombiya kravatı: Meksika mafyasının uyguladığı bir cezalandırma biçimi: Kurbanın gırtlağına bir delik açılır ve dili bu delikten sarkıtılır.)

Düblörün Dilemması, Murat Menteş

Elbet bir eylül Ankara'sında denk geliriz

“Eksik bir şey mi var hayatımda?
Gökyüzü bazen, ciğerime doluyor.”

Şimdi iki yabancıyız, önceden sarılmıştık

"Gülüşüne yağmur damlası çarpsa şiir olur.
Bunu bir ben bilirim, bir de gökyüzü"

Memento mori
Memento te hominem esse
Respice post te! Hominem te esse memento!

Fani olduğunu hatırla.
Sadece bir insan olduğunu hatırla.
Arkana bak! Sadece bir insansın, hatırla!

“Hiçbir zaman hiçbir yerde rahat edemem. Her zaman da bulunduğum yerden başka bir yerde daha iyi olacağımı sanırım.”

Charles Baudelaire, Paris Sıkıntısı

Nietzsche: Unutan iyileşir.

Paul Valery: Yaşamak için unutmak lazımdır.

Lacan: Hasta hatırladığı için iyileş(e)mez.

“Boğazını sıkan bütün elleri tanıyorsun.”

günaydın dertlerim
merhaba umutlarım
selam kör hasretim
ah canlarım ah benim canım

Ölüyoruz demek ki yaşanılacak

İsmet Özel

ben ne zaman oturup uzağa baksam
içimden sen geçersin, bunu kimse bilmez

"hoşça kalın. aşkla yaşayın."