بيدارزنى
4.25K subscribers
5.69K photos
1.27K videos
180 files
4.28K links
«بیدارزنی» رسانه‌ای گروهی از کنشگران حقوق زنان است که در زمینه‌ی ارتقای آگاهی جامعه نسبت به برابری جنسیتی و احقاق حقوق زنان فعالیت می‌کنند.

تماس با ما:
@bidarzanitel
Download Telegram
🟣‌ بازداشت زهرا تمدن، سرپرستار بیمارستان مسیح دانشوری به دلیل حضور در اعتراضات پرستاران


زهرا تمدن، سرپرستار بخش ۱۰ بیمارستان مسیح دانشوری، به دلیل حضور در اعتراضات پرستاران بازداشت شد.

بنا بر گزارش‌های منتشر شده، زهرا تمدن در جریان پاندمی کرونا با از جان‌گذشتگی نقش مهمی را در بیمارستان مسیح دانشوری ایفا کرده بود. او و بی‌شمار پرستار معترض در شهرهای مختلف، در اعتراض به معوقات مزدی، دستمزد پایین، تضییع مطالبات قانونی، خدشه بر کرامت انسانی و سرکوب‌های مکرر حفاظت و تشکیل پرونده‌های حجاب و به اعتراضات پرستاران پیوست.

▪️علاوه بر زهرا تمدن، تعداد دیگری از پرستاران نیز بازداشت شده‌اند که هویت آن‌ها هنوز مشخص نشده است.

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣‌ الهام استادی، فعال مدنی بلوچ به یک سال حبس محکوم ‌شد


الهام استادی، فعال مدنی و شهروند اهل ایرانشهر و معلم زبان انگلیسی، در جریان اعتراض به تجاوز به یک دختر بلوچ، مطلبی در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده بود. او پس از آن به اتهام انتشار مطالب اعتراضی به یک سال زندان و جریمه نقدی محکوم شده است. این حکم توسط شعبه۲ دادگاه انقلاب در مجمع قضایی نوری زاهدان صادر شده و به الهام استادی ابلاغ شده است.

در تاریخ ۳۱ مرداد ۱۴۰۲، الهام استادی، در صفحه اینستاگرام خود پستی در اعتراض به تجاوز به دختر ۱۵ساله بلوچ منتشر کرده بود. ماموران امنیتی بدون داشتن حکم قضایی او را در چابهار با اعمال ضرب‌وشتم بازداشت کردند. او ابتدا به بازداشتگاه‌ اطلاعات و پس از چند روز به زندان مرکزی زاهدان منتقل شد و به مدت ۱۰روز در سلول انفرادی نگهداری شد. الهام استادی در روز ۱۱شهریور ۱۴۰۲، پس از تودیع وثیقه ۲۰۰میلیون تومانی به صورت موقت آزاد شد.

اتهام الهام استادی، «تبلیغ علیه نظام» و «تشویش اذهان عمومی» است. دادگاه وی را به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس تعزیری محکوم کرده است. وی بابت اتهام تشویش اذهان عمومی به جریمه نقدی محکوم شده است.


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani
Forwarded from Blackfishvoice (BFV)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🟣‌ برای فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی محبوس در زندان لاکان رشت


فروغ سمیع‌نیا، جلوه جواهری، یاسمین حشدری، زهرا دادرس، زهره دادرس، نگین رضایی، شیوا شاه‌سیاه، آزاده چاوشیان، سارا جهانی و هومن طاهری، از بازداشت‌شدگان پرونده مردادماه ۱۴۰۲، در حال سپری کردن دوران محکومیت خود در زندان لاکان رشت هستند.


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani
🟣‌ به‌یاد شریف باجور و یاران سوخته در جنگل‌های پیله و سلسی


در تاریخ سوم شهریورماه ۱۳۹۷ «شریف ‌باجور»، «محمد پژوهی»، «رحمت حکیمی‌نیا» و «امید کهنه‌پوشی» در میان شعله‌های آتش، انفجار مین و صدای تیراندازی‌های ممتد، جان سپردند.

اعضای #انجمن_سبز_چیا، بارها به دلیل مقابله با عملکرد و نقش مستقیم نیروهای سپاه در نابودی محیط‌زیست و اکوسیستم منطقه، بازداشت و مورد بازجویی و تهدید قرار گرفته بودند.

شعر «بی‌نشان» شیرکو بی‌کس، تقدیم به درختان سوخته‌ی جنگل‌های پیله و سلسی، شریف باجور و همراهان وی که طبیعت را یگانه میراث بشر می‌دانستند:


«در برابر چشم‌های آسمان
ابر را
در برابر چشم‌های ابر
باد را
در برابر چشم‌های باد
قطر‌ه‌ی باران را
در برابر چشم‌های باران
خاک را دزدیدند،
و سرانجام در برابر همه چشم‌ها
دو چشم را پنهان کردند
چشم‌هایی که دزدها را دیده بود».


⚪️ تصویر: گرافیتی با نقش شریف باجور بر کوهستان‌های مریوان، اثر حمید نیکخواه

#ژن_ژیان_ئازادی

@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣‌ ۴۶۶ روز از بازداشت نسیم غلامی سیمیاری، زندانی سیاسی متهم به بغی می‌گذرد


۱۶ ماه از بازداشت نسیم غلامی سیمیاری می‌گذرد. او متولد ۲۲تیرماه ۱۳۶۷ و یکی از معترضان قیام ژینا است که با ضرب‌وشتم ماموران سپاه در اردیبهشت ۱۴۰۲ در تهران بازداشت و پس از ماه‌ها بازجویی، شکنجه روحی و جسمی و کسب اعتراف اجباری به #بغی محکوم شد.

نسیم غلامی سیمیاری با هفت متهم دیگر به نام های حمیدرضا سهل‌آبادی، احسان روازژیان، امین سخنور، علی هراتی مختاری، حسین محمدحسینی، امیر شاه ولایتی و حسین اردستانی در یک پرونده مشترک هستند.

او در تاریخ بیست و هشتم اردیبهشت ۱۴۰۲، توسط ماموران اطلاعات سپاه در یکی از خیابانهای تهران بازداشت شد. نسیم سیمیاری، پس از بازداشت به بند #یک_الف_سپاه منتقل شد و در انفرادی مورد بازجویی قرار گرفت و پس از دو ماه به بند دو الف منتقل شد. وی نهایتا در تاریخ چهارم مهرماه ۱۴۰۲ به بند زنان زندان اوین منتقل شد.

نسیم سیمیاری نهایتا پس از پنج ماه بازداشت در دادسرای اوین توسط بازپرس ناصر جلایر سرتقی از بابت اتهامات اجتماع و تبانی، تبلیغ علیه نظام و بغی مورد تفهیم اتهام قرار گرفت.

بر اساس گزارش‌ خبرگزاری هرانا: «نسیم سیمیاری در زمان بازداشت مورد شکنجه روحی و جسمی قرار گرفته بود و همچنین از او اعترافات اجباری مقابل دوربین فیلمبرداری اخذ شده است. اعترافاتی که به صورت دیکته، نوشته شده بود و به اجبار بازجو انجام شده است».


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani
Forwarded from Blackfishvoice (BFV)
Forwarded from Blackfishvoice (BFV)
Blackfishvoice (BFV)
Photo
در دولت تازه منصوب شده، در مرداد ماه دستکم ۱۲۶ نفر به پای چوبه‌های دار برده شده  و حق حیات از آنها سلب گردید و هزاران زندانی در زندانهای سراسر کشور که همگی قربانی سیستماتیک بی‌کفایتی این حکومت هستند نیز در انتظار اعدام قرار گرفته‌اند. 

همچنین دستگاه سرکوب، زندانیانی که در این کارزار  به هر شکل به این عمل غیر انسانی اعتراض کرده‌اند را  تحت فشار قرار داده و آنها را از حقوق اولیه‌‌اشان محروم کرده و می‌کند. نمونه بارز این فشارها، محروم کردن زندانیان زن در زندان اوین از حق تماس تلفنی و ملاقات و همچنین انتقال زندانی سیاسی آرمیتا پاویر به سلول انفرادی در زندان تبریز است.

باتوجه به شدت گرفتن سرکوب و همچنین سابقه اعضای کابینه‌ای که در هفته پیش منصوب شد، می‌توان کابینه جدید را کابینه  سرکوب و اعدام نامید و  آن را مقدمه‌ای برای سرکوب بیشتر جامعه دانست.  اما با تمام فشارها و سرکوبهایی که حکومت دینی بر این کارزار و جامعه ایران وارد کرده همچنان زندانیان بر مقاومت و ایستادگی خود علیه سرکوب و اعدام ادامه داده و می‌دهند و طبق منابع موثق جمعی از زندانیان سیاسی در زندان تهران بزرگ اعلام کرده‌اند که از این هفته به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام پیوسته‌اند.

خوشبختانه در جهان هم وجدان‌های بیداری صدای مقاومت این "کارزار" را شنیده اند؛ از جمله برخی نمایندگان برجسته ایتالیایی که حمایت خود را از کارزار سه شنبه های نه به اعدام اعلام  کرده‌اند.

زندانیان اعتصابی کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام"در ۱۹ زندان مختلف از جمله زندان اوین(بندزنان،بند۴،۶،۸)،زندان قزلحصار(واحد۳و۴)،زندان مرکزی کرج،زندان خرم آباد،زندان نظام شیراز،زندان مشهد،زندان  لاکان رشت،زندان قائم‌شهر،زندان تبریز،زندان اردبیل،زندان ارومیه،زندان خوی،زندان نقده،زندان سلماس،زندان سقز،زندان بانه،زندان مریوان ،زندان کامیاران و زندان تهران بزرگ از تمام کسانی که در داخل و خارج از کشور از این کارزار که هدف آن لغو اعدام و شکنجه در ایران است، قدردانی می‌کنند و بار دیگر از همه  زندانیان در زندانهای مختلف میخواهند به کارزار‌"سه‌شنبه‌های نه به اعدام"بپیوندند. همچنین  از تمامی وجدانهای بیدار در سراسر جهان نیز در خواست داریم تا برای لغو اعدام و مقابله با آن از این کارزار حمایت کنند.

#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
۶ شهریور ۱۴۰۳




#سه‌_شنبه_های_نه_به_اعدام #مقاومت_روزمره #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد #جمهوری_اعدام #قیام_علیه_اعدام #اعدام_قتل_عمد_دولتی_است #علیه_سکوت #علیه_بی_تفاوتی


@Blackfishvoice1
بيدارزنى
Photo
🟣‌ برای پخشان عزیزی، زندانی سیاسی کورد محکوم‌ به اعدام که امروز در زندان اوین، چهل ساله می‌شود


پخشان عزیزی، زندانی سیاسی کورد، در بند زنان اوین، چهل ساله می‌شود. برای گفتن از او، همچنان بهترین گزاره، استناد به گفته‌های خود اوست. او در نامه‌ی سرگشاده‌ی خود که در زندان اوین به نگارش درآورده بود نوشت: «باور و ایمان راسخ به این که مسیر آزادی را می‌پیمایند و با وجود تمامی مصائب و رنج‌های انقلاب ذهنیتی، لحظه به لحظه آزادی را می‌زیند…رویایی که فرقی بین سوریه، ایران، عراق، ترکیه، افغانستان و دیگر کشورهای منطقه و غزه که بر ژینوساید و خون هزاران انسان (از غرب تا شرق) بر آن شانتاژ کردند، قایل نیست و این عین آزادی است.

و آن که در راه حقیقت و آزادی گام گذارده، مرگ و زندگی را معنایی دیگر بخشیده است. ما ترس از مرگ نه، که ترس از زندگی بی‌عزت و بردگی داریم. زندگی آزاد آنجا آغاز میشود که زنان (آن قدیمیترین مستعمرگان) راسخ و استوار برای شرافت و کرامت خود، چنان میزیند که مرگ را برای زندگی آزاد در آغوش می‌کشند.

#شریفه_محمدی، من و دیگر زنانی که در صف اعدام‌اند، اولین و آخرین زنانی نیستیم که به صرف جستجوی زندگی آزاد و باشرافت محکوم گشته‌ایم و می‌گردیم. اما تا جانی داده نشود، آزادی نیز محقق نمیگردد. بهای آزادی سنگین است. جرم‌مان پیوند دادن #ژن_ژیان_ئازادی است».


#جنگ_علیه_زنان
#قیام_علیه_اعدام
#پخشان_عزیزی


@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣‌ متنی از هستی امیری برای نسیم غلامی سیمیاری، زندانی متهم به بغی در زندان اوین


«سلام نسیم جانم
نزدیک به ۴۷۰ روز بازداشت موقت و زندگی در تعلیق مرگ یا زندان، روزهای پرسش حبس یا اعدام؟ میگذرد. تصویر تو اما تصویر بازداشت و شکنجه نیست.
تصویر تو تصویر زیبایی است. تصویر زنی که بعد از دادگاهش ورزش می‌کند. تصویر زنی که غذاهای خوشمزه درست می‌کند. تصویر زنی که مراقب هم‌بندی‌هایش است. تصویر تو تصویر مبارزی است که زندگی را بلد بوده، تفریح، سفر و رفیق را خوب شناخته است و حالا در زندان مقاومت را زندگی می‌کند. تصویر خواهری که کشتار خیابان را تاب نیاورده. تو همان زنی هستی که در زندان هم برای حق هم‌بندی خواهی جنگید. همان زنی که انتهای هواخوری در گرم‌ترین ساعات روز می‌نشیند چون می‌خواهد تنها باشد. همان زنی که اگر تعداد بازیکنان والیبال بیشتر شد کنار می‌رود تا دیگری بازی کند. همان زنی که مجری برنامه روز کارگر شد. همان زنی که هر بار جمع می‌شویم با چشمان پراشک می‌خواند "بارون اومد و یادم داد تو زورت بیشتره/ ممکنه هر دفعه اونجوری که میخواستی پیش نره" تا یاد حمیدرضا روحی را زنده کنی.
تو ۴ ماه انفرادی را تاب آوردی و هزارجور شکنجه را از سر گذراندی اما لبخند می‌زنی، در رقابت "چه کسی بیشتر قربانی است؟" سکوت میکنی و هویتت را با شکنجه و بازداشت و زندان گره نزدی. اتفاقا مبارزه‌ات تمام تو شده و اصلا نقش قربانی نداری.
اینجا خیلی از آدم‌ها به بیرون از دیوارهای اوین می‌گویند زندان بزرگتر. اشتباه بزرگی است. زندان که تنها به معنای سرکوب و ستم نیست. زندان دیوار است. تعلیق دائمی شده با قفل و در. این بیرون هیچ چیزی خوب نیست اما زندان هم نیست.

تو را برای انتقام "زن،زندگی،آزادی" گرفتند و حالا نزدیک به ۴۷۰ روز از بازداشت موقتت میگذر، نه آن هلهله‌های بازداشت موقت طولانی غیرقانونی نصیبت شد و نه آن بخشنامه‌ نمایشی عفو. برای تو شکنجه، پرونده با اتهام "بغی" و اعتراف اجباری را نوشتند. تصویر تو اما تصویر مبارزی ایستاده در میان هواخوری بند زنان اوین است.

نسیم جانم من مطمئنم یک روز دوباره دستان هم را می‌گیریم و فریاد خواهیم زد:

⚪️ نه تهدید، نه سرکوب، نه اعدام، دیگر اثر ندارد/جمهوری اعدامی یک خواب خوش ندارد».


▪️از حساب اینستاگرام هستی امیری


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani
🟣‌ حکم دو‌ ترم محرومیت از تحصیل ریحانه ابراهیم‌وندی، دانشجوی دانشگاه الزهرا


ریحانه ابراهیم‌وندی دانشجوی مشاوره دانشگاه الزهرا در صفحه‌ی توییتر خود نوشت: «بنابر حکم کمیته‌ی انضباطی با اتهامات ایجاد بلوا و آشوب در صحن دانشگاه و نشر اکاذیب، به دو ترم محرومیت از تحصیل با احتساب در سنوات محکوم شده‌ام.

این حکم در حالی اجرایی می‌شود که هیچگونه روند تجدیدنظری بر آن اعمال نشده و ترم گذشته نیز بدون برگزاری قانونی شورای بدوی با حضور دانشجو، بدون دریافت حکم مکتوب و تنها با ابلاغ شفاهی ممنوع‌الورود بوده و هیچ پاسخ روشنی برای چرایی این اقدامات قانون‌شکنانه دریافت نکرده‌ام».


#سرکوب_دانشجویان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani
🟣‌ حکم دو ترم محرومیت و تعلیقِ یکتا میرزایی، دانشجوی دانشگاه تهران

یکتا میرزایی، دانشجوی رشته جامعه شناسی دانشگاه تهران، در صفحه‌ی توییتر خود اعلام کرد که بنابر حکم کمیته انضباطی با اتهام‌های «عدم رعایت حجاب، عدم رعایت شئونات دانشجویی و توهین به شعائر و مقدسات ملی یا اسلامی» به دو نیم سال محرومیت از تحصیل محکوم شده است. که یک نیم سال آن برای وی قابل اجرا و نیم سال دیگر آن تعلیقی اعلام شده است.


#سرکوب_دانشجویان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani
Forwarded from Blackfishvoice (BFV)
در چنین روزی در سال ۱۳۵۹، #شهلا_کعبی ۳۴ ساله و #نسرین_کعبی ۲۷ ساله، دو پرستار اهل #سقز به جرم «مداوای معترضان» با دستور #صادق_خلخالی تیرباران شدند.

شهلا و نسرین کعبی پس از دستگیری در پاییز ۱۳۵۸ از #سقز به #قزوین تبعید شدند. پس از چند ماه و طی روند مذاکرات نمایندگان دولت با هیئت نمایندگی خلق کرد، جمعیت بسیاری از معلمان، پزشکان و پرستاران به کردستان بازگشتند. شهلا و نسرین برای بار دوم در ۲۴ خرداد ۱۳۵۹ بازداشت شدند و به زندان‌های سقز، سنندج، اوین و کرمان منتقل شدند. در طول مدت سه ماه بازداشت، بازجویی ایشان توسط پاسداران محلی و غیر محلی انجام میشد و از دسترسی به وکیل یا اجازه تماس و ملاقات محروم بودند. این دو پرستار به‌همراه گروه دیگری در ۷ شهریور ۱۳۵۹ در پادگان سنندج، تنها به جرم مداوای نیروهای معترض در بیمارستان‌های سقز، شبانه در پادگان سنندج تیرباران شدند.


#جمهوری_اعدام #علیه_فراموشی #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم


@Blackfishvoice1
بيدارزنى
Photo
🟣‌ دومین نامه‌ی وریشه مرادی از زندان اوین: «به افکار عمومی، به نام زندگی، به نام انسانیت، به نام زیبایی»، جهت انتشار در اختیار #بیدارزنی قرار گرفته است. متن کامل نامه به شرح زیر است:


از متن: «من وریشه مرادی، زندانی سیاسی که در مرداد ۱۴۰۲ در مسیر کرمانشاه-سنندج توسط نیروهای اطلاعات بازداشت شده و در بازداشتگاه اطلاعات سنندج و بند ۲۰۹ زندان اوین تهران، دوره‌ای از بازداشت و شکنجه را گذراندم، در روز ۵ دی‌ ۱۴۰۳ به بند زنان زندان اوین تهران منتقل شدم. من به‌عنوان زنی که خود درد زن بودن در جامعه‌ای ناعادلانه را چشیده و آشنا به محنت‌های زنان دیگر نیز بودم، در طول زندانی بودن در میان زنان، با افراد بسیاری هم‌بند گشتم و هم‌بند هستم که سرگذشت هر یک از آنان روایت محنتی است که زنان در نظامی زن‌ستیز دارند. نظامی که شاخه‌های اجتماعی، سنتی، تاریخی دارد. نظامی که «بهشت زیر پای مادران» را به گونه‌ای متفاوت و دل‌بخواهی ترسیم و تعریف کرده و تنها در چارچوب خدمتگزاری زنان به این چرخه‌ی مردسالارانه اجازه‌ی استفاده از «بهشت»شان را می‌دهند! با زنان هم‌بند هستم و هر لحظه را با کسانی می‌زیم که هرکدام به نوعی قربانی این نظام مردسالارانه هستند. و ما نیز آنانی هستیم که در مقابل این ستم سر بلند کرده و چشم در چشم موضع قدرت، علم مخالفت با زن‌ستیزی و زن‌کشی را برافراشته‌ایم. 
زندگی ما در اینجا یکی است. پیر فرزانه‌مان گفته که «زنان اولین ملت مستعمره شده هستند» و ما افراد این ملت مستعمره‌گشته، فارغ از زبان و تعلق ملیتی و اعتقادی خویش همچون یک روح در چندین جسم هستیم…»

▪️متن کامل نامه را در لینک زیر بخوانید:


https://shorturl.at/xdUsa



#جنگ_علیه_زنان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani