خوشا برزک!
هوا،‌ ترد و رقیق و نرم و نازک. 🌱

📝برزک از نگاه و زبان شاعرانه دوستمان جهانگیر رها
📸 @masoudborbor

⁣⁣برزک را بچشید هم!!
خوراک بخشی از فرهنگ است و نمایانگر خصوصیات جغرافیایی و انسانی هر منطقه‌ای است. ⁣در خانه روحانی برزک میزبان شما با خوراک‌هایی محلی از #برزک هستیم.
#خانه_برزک
#خوراک
#گردشگری_خوراک

یک شام ساده دونفر پز! محصول مشترک ترگل_مسعود😋
همراه با سار و احسان، زوجی دوست داشتنی از اصفهان، که انگار کلی حرف نزده با هم داشتیم. همراه با گرومب گرومب آسمون و دانه‌های باران. جای دیگر دوستان خالی.

تابلو اتاق‌ها، که طیبه، مهتاب و نیمای هنرمند برامون آماده کرده‌اند. این تابلوها این هفته نصب می‌شوند. خونه برزک یواش یواش شکل میگیره و هر روز به مدد پیشنهادهای شما و هنر هنرمندان زیباتر میشه.

دوستان عزیزی که مهمان ما در خانه برزک بوده‌اید، اگر تونستید، تجربه‌تان را از اقامت در این خانه با دیگران به اشتراک بگذارید، ضمن این که با این کار ما را در ارایه خدمات بهتر یاری می‌کنید.

شما را به میهمانی رنگ در کوچه باغ‌های #برزک دعوت می کنیم.

⁠⁣بَرزُک کجاست؟
باغ شهری در کوهپایه کوهستان #کرکس و با فاصله‌ای اندک از شهر #کاشان؛ برزک در دره‌ای سبز و پرآب قرار گرفته است. زمستانهایی برفی، تابستانی خنک و دلنشین، بهاری سبز و پاییزی رنگارنگ، برزک را شهری جذاب برای سفر در فصول مختلف کرده است.
اگر از تهران بار سفر می‌بندید، از میدان آزادی تا #برزک تنها سه ساعت راه است، اما اگر از اصفهان عزم سفر دارید، از جاده قدیم کمتر از سه ساعت تا برزک زیبا راه دارید.
یکی از ⁣جذابیت‌های برزک، باغ‌های گل محمدی و عرق‌گیری‌های سنتی و صنعتی آن است که سهم قابل‌توجهی از گل و گلاب منطقه کاشان را دارد. شاتوت برزک هم کم از گل و گلابش ندارد و بسیاری را به هوس خوردن این میوه زیبا به برک می‌کشاند.

برای سفری کوتاه، دور از هیاهوی شهر و در میان طبیعت، سری به این شهر زیبا بزنید.

⁣فردا ۱۱ اسفند، همایش «نقش اقامتگاه‌های بومگردی در توسعه پایدار روستایی و عشایری»
همت دولت در به رسمیت شناختن نقش این واحدها در توسعه پایدار به فال نیک می‌گیریم. باشد که فردا روز بهتری باشد.

⁠برزک دوباره سفیدپوش شد. این سال‌ها به دلیل تغییرات آب و هوا، برزک سردسیر و کوهستانی هم کمتر برف بر روی چهره‌اش می‌نشیند. اکنون اما در آخرین دم‌های زمستان زیبا، همه جا رنگ سپیدی به خود گرفت. دامنه رشته کوه کرکس که در باغستان برزک به زمین می‌نشیند سفید و بی‌آلایش منتظر بهاری سبز است.
امسال شاید پس از سال‌ها فصل‌ها کمی سر جای خود نشستند و همه منتظر بهار هستند. بهاری که امید و شادابی و رویش دوباره را با خود به ارمغان می‌آورد.

برای برف بازی و استفاده از آخرین دقایق زمستان به برزک زیبا سری بزنید. برزک در فاصله کوتاهی از تهران و اصفهان قرار دارد.

🏡 یک توصیه برای اسکان در سفرهای نوروزی

✍ احسان‌محمدی

🚗 #سفر حالا به یک #نیاز تبدیل شده‌است. اگر سال‌ها پیش، تنها سفر مذهبی به قم و مشهد انتخاب اول بسیاری از ایرانیان بود و تعداد نه چندان پرشماری هم شمال و جنوب می‌رفتند، حالا #همه احساس می‌کنند باید در تعطیلات به سفر بروند.

🚗 حتی در این روزها که موجودی جیب‌هایمان تعریفی ندارد هم توصیه بسیاری از افراد این است:« چند روزی برو سفر حال و هوات عوض میشه»!

🎒 #ایرانگرد به معنای مصطلح نیستم اما همه‌ی 31 استان کشور را گشته‌ام. بعضی‌ها را چند بار.

🎒در این سفرها هم هتل رفته‌ایم، هم مسافرخانه و هم وقتی گرفتار شده‌ایم در ماشین خوابیده‌ایم.

🏨 اگر فکر می‌کنید برای سفر رفتن باید همه چیز از قبل هماهنگ و رزرو شده باشد بهتر است با تور سفر کنید اما چندسالی است با رونق #اقامتگاه‌های_بوم‌گردی در شهرهای مختلف، لذت سفر برای ما مضاعف شده است.

🏨 لحظه سال تحویل 97 همراه همسرم و دخترم کرمان بودیم. در یکی از بهترین هتل‌های شهر.

در لابی، سفره هفت‌سین بزرگ و باشکوهی چیده‌بودند اما زل‌زدن به تلویزیون و چمباتمه‌زدن روی تخت‌های تمیزِ اتاق، هیچ حسی از عید و سفر را منتقل نمی‌کرد.

🏨 بیشتر هتل‌ها در ایران تفاوت زیادی با خانه خود آدم ندارند، البته شلخته تر و کثیف تر هستند و نمی‌شود توی اتاق‌هایشان آشپزی کرد!

🏡 اما در عقدای یزد، بیرجند، کاشان، طبس، تربت حیدریه، سیستان و بلوچستان، قشم، بوشهر و ... اقامتگاه‌های بومگردی خاطره‌انگیز بودند.

🏠 قیمت‌ها به صورت میانگین نسبت به هتل‌ها، بسیار مناسب‌تر و حال و هوا کاملاً عیدانه بود.

🏡 البته اقامتگاه‌هایی هستند که لاکچری به شمار می‌روند و برای کسانی مثل من که می‌خواهند کمتر هزینه کنند و جاهای بیشتری را ببینید گزینه های مناسبی نیستند.

🏘 عموماً خانه‌های قدیمی بزرگ یا کاروانسرها را با همکاری سازمان میراث فرهنگی به اقامتگاه‌هایی دوست‌داشتنی تبدیل کرده‌اند، #حوض_نقلی و #گلدان‌های_شمعدانی و گاهی تنور و آشپزخانه برای پخت نان و غذای محلی و تزئینات ساده اما سنتی حس بی‌نظیری می‌بخشد.

🏡 در یک اقامتگاه بومگردی در بیرجند، حتی یک تلویزیون هم در گوشه‌ای از حیاط بزرگ رو به پنج دری‌های چوبی گذاشته بودند که مسافران شب‌ها دور هم بتوانند سریال #پایتخت را ببیند و با هم چای بخورند و گپ بزنند و زمینه آشنایی فراهم شود.

🏡 نظافت این اقامتگاه‌ها هم عموماً خوب است و کسانی که در آنها کار می‌کنند بیشتر اهالی یکی دو خانواده هستند و فضا و برخورد رسمی هتل‌ها را ندارند.

🏡 اگر علاقمند باشید می‌توانید صبحانه و نهار و شام را آنجا سفارش بدهید و صرف کنید که بسته به درجه اقامتگاه قیمت‌های متفاوتی دارد.

🏡 مثل هر جای دیگری بر اساس هزینه‌ای که پرداخت می‌کنید خدمات می‌گیرید.

در برخی اقامتگاه‌ها سرویس بهداشتی و حمام اختصاصی است اما در بیشتر جاهایی که رفته‌ایم سرویس‎ها عمومی است که بیشتر با واقعیت گذشته که چند خانواده در یک خانه اربابی زندگی می‌کردند، جور در می‌آید و یکی- دو روز سر کردن در چنین فضایی آن هم وقتی به سفر رفته‌اید و قصد دارید از فضاهای تکراری و کلیشه ای دوری کنید و کمی بوی کاه گل و حیاط آب پاشی شده به مشام‌تان بخورد، نه تنها قابل تحمل است که بعدها با مرور عکس ها و خاطراتش بیش از اقامت در هتل ها لذت خواهید برد.

🏡 این اقامتگاه ها البته پرتعداد نیستند و ظرفیت‌های محدودی هم دارند اما می‌توانید به صورت اینترنتی بسیاری از آنها را رزرو کنید.

🏡 به تجربه بارها سفر و اقامت در این فضاها می‌گویم که اقامتگاه‌های بومگردی مکان‌های بسیار مناسبی برای اسکان هستند و حمایت از آنها، به رونق کسب و کارهای جدید و بومی هم کمک می کند.

🏡 عمیقاً اما امیدوارم مثل هر کالا و خدمات دیگری، وقتی از آنها استقبال می‌شود، از کیفیت‌ها کم نکنند و بر قیمت‌ها بیفزایند!
#عصرایران
🖋 @ehsanmohammadi95

⁠⁣🏡 گاهی شهرها و روستاهای کوچک‌تر زیر نام شهرهای بزرگ‌تر گم می‌شوند. وقتی می‌گوییم برزک، در نزدیکی کاشان یا در شهرستان کاشان، به ذهن بیشتر ادم‌ها حتی شمایی که این متن را می‌خوانید، آب و هوایی گرم و بیابانی تداعی می‌شود. در حالی که برزک، باغ شهری کوهستانی و چهار فصل است. هر فصل در برزک با رنگ و طعمش می‌آید و جایش را به خلف خودش می‌دهد.
🏔زمستان امسال به مدد بارش‌های متعددی که در بیشتر نقاط کشور هم شاهدش بودیم، دوباره تجربه‌ای زمستانی برایمان به ارمغان آورد. اینک در آخرین دمادم‌های زمستان، عمو نوروز انتظار می‌کشد تا ننه سرما بارو بندیلش رو ببنده و خونه‌ تکونده شده رو برای اون خالی کنه. اینجا در برزک سرد و زمستانی، هم تک و توک درختایی هستند که یک کمی عجله کردند و جوونه زدند. درختان بید برزک از اون درختای عجول بودند که الان گل‌هاشون داره درمیاد. درختای بید اینجا رو باید ببینین، بالای هر کدومشون میشه خونه کنی و همونجا بمونی.
🏵 نوروز امسال، سری به برزک و باغ‌های درحال شکوفه‌اش بزنید.

⁠⁣⁣به صحرا بنگرم صحرا ته وینم
به دریا بنگرم دریا ته وینم
بهر جا بنگرم کوه و در و دشت
نشان روی زیبای ته وینم

⁣#بهار امسال، سبزتر و پر طراوت‌تر از همیشه بر زمین قدم گذاشته است. به هر سو که بنگری، زمین هر چه داشته را در طبق اخلاص زمینیان گذاشته است. دامنه کوه‌‌های #کرکس امسال زیباتر از همیشه بهار را پذیرا شدند و برگ‌های نورسیده، اگر چه در #برزک دیر رخ نمودند اما حال که از پرده برون آمدند، بی اغراق چنان بر دیده می‌نشینند که چشم زحمت پلک زدن به خود نمی‌دهد.
این روزهای #بهار ی برزک آرام را از دست ندهید. آرامش پیش از طوفان است تا برزک آماده میهمانان صورتی و گلگونش شود.

#باباطاهر
#اقامتگاه_بومگردی
#خانه‌برزک
#خانه_روحانی_برزک

صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن
دور فلک درنگ ندارد شتاب کن

امروز آفتاب تابان به برزک افتخار حضور داد. و ما دوباره در زیر گرمای تابش این عالم تاب زیبا صبحانه خوردیم.
این روزهای زیبای اردیبهشتی و خلوت برزک را از دست ندهید.

⁠⁣یکی از مشکلات محیط زیستی که با آن درگیر هستیم و هنوز اقدامی جدی توسط نهادهای تصمیم گیر برایش انجام نشده است، آلودگی ناشی از زباله‌هایی است که در طبیعت رها می‌کنیم. به نظر می‌رسد که این هم به دست خود ما اندکی از بار اثر بدش کاسته می‌شود.
📍من همیشه اولین راه حل برای زباله را در کمتر مصرف کردن می‌دانم.
جدا از این که سیستم بازیافت و دفن زباله درستی داشته باشیم یا نداشته باشیم، کم هزینه‌ترین راه برای انسان و محیط زیستش این است که کمتر مصرف و زباله کمتری تولید ⁣کنیم. موادی مصرف کنیم که بسته بندی‌های ساده‌تری دارند یا آسیب کمتری به محیط وارد می‌کنند، یا قابل استفاده مجدد هستند.
⁣📍استفاده دوباره از مواد دیگر گزینه من برای کمتر آسیب رساندن است. کاری که ما در تولید کیسه‌های پارچه‌ای در @dastaafarid انجام داده‌ایم. یا کارهایی مشابه آن.
⁣📍 جداسازی زباله و رساندن زباله‌های غیر ارگانیک به مراکز بازیافت هم گزینه آخر زباله‌هایی است که نمی‌توان از آنها دوباره استفاده کرد و ناچار از دورریختن هستند.
شاید در شهرها برای زباله‌های ارگانیک هم راهی به جز تحویل آن به شهرداری نباشد. هر چند من به شخصه تفاله چای و قهوه را خشک کرده و به عنوان خاک گلدان استفاده می‌کنم. به شما هم توصیه می‌کنم این کار را بکنید. کار سختی نیست، فقط یک ظرف برای خشک کردن آن پشت پنجره آشپزخانه‌تان لازم است. با این کار حجم زباله تر خانه‌ها کاهش و ضمن کاهش آلودگی شیرابه‌های زباله، از هزینه شهرداری برای جابجایی و دفن زباله می‌کاهد.
💥اما ما در خانه برزک در اندازه‌ای بزرگتر زباله‌هایمان را دفن می‌کنیم و اکنون دوماهی هست که هیچ زباله ارگانیکی به بیرون از خانه منتقل نمی‌شود. بخشی از خاک باغچه‌هایی که امسال در خانه درست شد هم با خاک حاصل از همین زباله‌ها تامین شد. زباله‌ها را در چاله‌ای که پای درخت شاتوت قدیمی خانه کنده‌ایم دفن می‌کنیم.

اگرچه بَرزُک به سبدبافی‌اش شهره بوده است، امروز اما در برزک کسی سبد نمی‌بافد. سراغ پیرمردی را دادند که در جوانی سبد می‌بافته است. شماره پسرش را می‌دهند و او هم مرا به خانه‌شان رهنمون می‌شود. خانه‌ای با صفا و حیاطی پر از درخت و سبزه و گل. بیل وسط باغ رها شده است. چند گلدان منتظر جابجایی در باغچه هستند. از پدر نشانی نیست. همچنان که به دنبال پدر می‌گردد می‌‌گوید سبدبافی صرف نداره، قالی بهتره و مرا به اتاق قالی‌بافی پدرش هدایت می‌کنه. قالی زیبای کاشان بر روی دار بزرگی که در اتاق جاساز شده است در حال بافت است. «پدر ذهنی می‌بافه، از هر نقشه‌ای یک گل انتخاب می‌کنه و می‌بافه». پشت داری پر از گل‌های عباسی و انار و مو و رو به حیاطی با گلهای رنگارنگ. چنین است که بر قالی کاشان گل‌ها پشت در پشت هم می‌نشینند.
انگار پدر خانه نیست. استکان چای در سینی، پسر مرا از میان گلهای درهم پیچیده قالی بیرون می‌آورد.
تا داخل اتاق شوم، پیرمردی ریزنقش با کوله‌باری بر دوش، از راه می‌رسد. سلام می‌دهم. گوش‌هایش که از فریاد زمان پر است یارای شنیدنش نیست. مرا بر درگاه می‌بیند و صورتش گشوده می‌شود: مهمان داریم.
بر روی تخت می‌نشیند و از سبدهایش می‌پرسیم. می‌گوید در جوانی می‌بافته ولی چالاک از جا برمی‌خیزد و به دنبال سبد قدیمی می‌گردد. سبد را در بالاخانه می‌یابد و توضیح می‌دهد که قدیم‌ها چوپان‌ها، از صحرا شمش می‌آوردند. الان صرف نداره. اما با لهجه زیبای کاشانی می‌گوید اگر شمش باشه می‌بافم و ⁣با حسرت ادامه می‌دهد همه اونایی که می‌بافتن رفتن، الان کسی نمی‌بافه. اونایی که بافته بودیم هم سوزوندیم، حالا اگر یکیش باشه ورش میدارن و نشونش می‌دن. با نگاه به تلویزیون اشاره می‌کند.
آیا دوباره می‌شود سبدبافی را در برزک احیا کرد؟ یا به قول پیرمرد صرف نداره؟
هنگام رفتن، تکه‌ای از یک «کزوه» (همان سبد) قدیمی را نشانم می‌دهد و می‌گوید قدیما غذای حیوان را توی این می‌ریختند حالا همینطور میریزن جلوش و خنده‌ای می‌کند. خنده‌ای بر بی‌مبالاتی ما و به دقت نسل قدیم.


شاید سخن مولانا وصف ما باشد و شاید امیدی به زندگی هنرهایمان:
⁣هر کسی کو دور ماند از اصل خویش
باز جوید روزگار وصل خویش

⁠هر روز صبح صدای چرخ ریسک‌ها را در حیاط می‌شنیدیم و می‌دیدیم که روی درخت شاتوت وسط حیاط چرخ می‌زنند. از این شاخه به آن شاخه. اما گمانمان نمی‌رفت که همسایه نزدیکمان باشند. 🐦
دیروز وقت صبحانه روی تخت دیدم که دو چرخ ریسک روی درخت نشسته‌اند و یکی به دیگری کرمی که در دهان داشت را داد و او بلافاصله به درون سوراخی که دارکوب‌ها در تنه درخت ایجاد کرده‌اند رفت. فکر کردم شاید به دنبال کرم رفته، اما چرخ ریسک درنیامد. پس چه شد؟ ‼چهار پایه را زیر پایم گذاشتم و چشم بر سوراخ نهادم. اگر چه چرخ ریسکی ندیدم، اما خرده شاخه‌های نازک لبه سوراخ حکایت از لانه‌ای در درون آن داشت و چه بسا تخم‌هایی درون آن. حالا چرخ‌ریسک‌های درخت شاتوت را با هیجان بیشتری دنبال می‌کنیم و آوازشان برایمان معنای بیشتری دارد. یکی می‌آید و یکی می‌رود. یکی بر شاخه می‌نشیند و با سوتی دلنشین جفتش را می‌خواند.
همسایه‌های کوچک و زیبای ما شاید منتظر جوجه‌هایشان باشند. به سوراخ‌های زیاد درخت کهنسالمان نگاه می‌کنم و امیدوارم میزبان دیگرانی هم باشد.

چرخ ریسک ساکن درخت شاتوت