چرا روشنفکر ایرانی اسیر توهّم است؟

✍️ محسن سعادت

روشنفکر ایرانی در صد سال گذشته، زندانی یک توهّم تاریخی بوده است؛ توهّمی به نام “ایرانیت”، که نه بر واقعیت‌های مردم‌نگارانه و تاریخی، بلکه بر یک خیال سیاسی-ایدئولوژیک استوار است. خیالی که توسط گروهی از نخبگان، سیاست‌سازان و روشنفکران در دوران پهلوی ساخته شد و تا به امروز با بازتولید در رسانه، آموزش، فلسفه و ادبیات رسمی جمهوری اسلامی ادامه دارد.


ادامه مطلب👇👇👇


🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری

🔗 @ArazNews

ایرانیتِ مسلط، در بنیاد خود، انکارکننده‌ی ملل ساکن در این جغرافیاست. مللی چون تُرک‌ها، کُردها، بلوچ‌ها، عرب‌ها، ترکمن‌ها و دیگران، در این ایده یا نادیده گرفته می‌شوند یا تنها زمانی به رسمیت شناخته می‌شوند که زبان و هویت خود را انکار کرده و در ایرانیتِ واحدِ فارس‌محور ادغام شوند.

روشنفکر ایرانی، حتی در شکل منتقد خود، هنوز از بند این خیال رهایی نیافته است. در روزهای اخیر، رامین جهان‌بگلو، فیلسوف شناخته‌شده‌ای که سال‌هایی از عمر خود را در زندان جمهوری اسلامی گذرانده، کتابی منتشر کرده با عنوان «The Idea of Persia» (ایده ایرانی). کتابی که می‌کوشد از ایران تصویری شبه‌فلسفی و رؤیایی ترسیم کند: ایرانی که به‌مثابه‌ی یک مدینه‌ی فاضله، مردم را گرد بنای کوروش، شاهنشاهی هخامنشی و زبان فارسی گرد می‌آورد.

جهان‌بگلو، در این کتاب، منتقدانی چون جلال آل‌احمد و داریوش شایگان را نیز نه به عنوان پرسشگران مشروع هویت، بلکه به‌نوعی دچار «بحران هویتی» می‌داند. در حالی که این افراد، حداقل، نخستین شکاف‌ها را در ایده‌ی یکپارچه و مقدس‌شده‌ی ایرانیت ایجاد کرده بودند.

جهان‌بگلو در ستایش از محمدعلی فروغی، روشنفکر دوران پهلوی، تاج‌گذار رضا شاه و مهندس ایدئولوژی ایران باستان‌محور، او را به عنوان یکی از نظریه‌پردازان مشروع ایران امروز بازمی‌خواند. غافل از آن‌که فروغی نه فقط پایه‌گذار رژیم رضا شاه بود، بلکه هم‌او بود که در پایان کار، نامه‌ی استعفای رضا شاه را نیز نوشت. اکنون اما نسل جدیدی از روشنفکران ایران‌گرا، با بازگشت به آموزه‌های فروغی، می‌کوشند دوباره ایران را بر دوش ایده‌های کهنه و شکست‌خورده‌ای چون آریایی‌گرایی و زبان فارسیِ یگانه بنا کنند.

اما این روشنفکران، از جامعه‌ی امروز ایران جدا هستند. جامعه‌ای که امروز با واقعیت‌های گوناگون و واگرایانه‌ای روبه‌روست: ملت‌های تُرک، بلوچ، کُرد و عرب دیگر زیر بار یک‌سان‌سازی نمی‌روند. آنان خواهان به‌رسمیت‌شناختن هویت، زبان، تاریخ و حق تعیین سرنوشت خویش‌اند.

ایرانیتی که فروغی صد سال پیش طرح‌ریزی کرد، امروز دیگر در میدان واقعی جامعه شکست خورده است. تنها بازتابی از آن، در شبکه‌های اجتماعی باقی مانده؛ گروه‌های کوچکی از کاربران که همچنان در فضای مجازی در تلاش‌اند تصویر نجات‌بخشی از ایران باستان، کوروش، هخامنشیان و زبان فارسی ارائه دهند.

اما حقیقت این است که ملل ساکن در این سرزمین دیگر خواب آن مدینه‌ی فاضله را نمی‌بینند. آنها با واقعیت زندگی می‌کنند و برای آینده‌ای چندملیتی، برابر و آزاد تلاش می‌کنند.


🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری

🔗 @ArazNews

درگیری شدید مرزی میان تایلند و کامبوج

در ساعات اولیه بامداد امروز، پنجشنبه ۲۴ ژوئیه ۲۰۲۵، درگیری‌های نظامی شدیدی در مرز مشترک تایلند و کامبوج درگرفت که منجر به تبادل آتش سنگین و کشته و زخمی شدن شماری از نیروهای نظامی و غیرنظامیان از هر دو طرف شده است.


ادامه مطلب👇👇👇


🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری

🔗 @ArazNews

به گزارش سرویس مانیتورنیگ آرازنیوز؛ این درگیری‌ها در نزدیکی دو معبد مرزی بین استان «سورین» در تایلند و استان «اودار میانچی» در کامبوج آغاز شده و طرفین یکدیگر را به شروع نبرد متهم می‌کنند.

وزارت بهداشت تایلند اعلام کرده است که در این درگیری‌ها تاکنون دست‌کم ۱۲ نفر در مناطق مرزی این کشور کشته و ده‌ها تن دیگر زخمی شده‌اند. در میان کشته‌شدگان، غیرنظامیان نیز به چشم می‌خورند. همچنین، گزارش‌ها حاکی از آن است که ارتش تایلند با استفاده از جنگنده‌های اف-۱۶ به اهدافی در خاک کامبوج حمله کرده است. در مقابل، کامبوج نیز با شلیک راکت و گلوله‌های توپخانه به مواضع تایلند پاسخ داده است.

دولت تایلند اعلام کرده که در پی این حملات، حدود ۴۰ هزار نفر از ساکنان روستاهای مرزی را به مناطق امن منتقل کرده است. همچنین، سفارت تایلند در پنوم‌پن از شهروندان خود خواسته است تا خاک کامبوج را ترک کنند.

از سوی دیگر، مقامات کامبوج هنوز آمار دقیقی از تلفات و خسارات خود ارائه نکرده‌اند، اما مدعی شده‌اند که نیروهای تایلندی تمامیت ارضی این کشور را نقض کرده و آنها در مقام دفاع از خود پاسخ داده‌اند. کامبوج همچنین تایلند را به هدف قرار دادن مناطق غیرنظامی و معابد باستانی متهم کرده است.

اختلافات مرزی میان تایلند و کامبوج سابقه‌ای طولانی دارد. یکی از اصلی‌ترین نقاط مورد مناقشه، معبد «پریا ویهر» است که در سال ۱۹۶۲ با رأی دیوان بین‌المللی دادگستری به کامبوج تعلق گرفت، اما این حکم هرگز به طور کامل از سوی تایلند پذیرفته نشد و مالکیت زمین‌های اطراف آن همچنان مورد اختلاف است.

علاوه بر این، چندین معبد دیگر در منطقه «مثلث زمرد»، محل تلاقی مرزهای تایلند، کامبوج و لائوس، وجود دارند که هر دو کشور ادعای مالکیت آنها را دارند. این اختلافات در طول سال‌ها بارها به درگیری‌های نظامی پراکنده منجر شده است.




🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری

🔗 @ArazNews

🔰 دولت سوریه در مورد نیروهای ی.پ.گ؛ هیچ نیروی مسلحی غیر از ارتش سوریه مشروع نیست

یک منبع دولتی در گفت‌وگو با شبکه الاخباریه سوریه اعلام کرد دمشق هرگونه تهدید، شرط‌گذاری یا ایجاد ساختارهای نظامی جداگانه خارج از چارچوب حاکمیت ملی را رد می‌کند.

این منبع تأکید کرد که درخواست‌ها برای حفظ سلاح یا تشکیل نیروهای مستقل با توافق ماه مارس با مظلوم عبدی در تضاد است.

بر اساس این موضع‌گیری، هیچ موجودیت مسلحی خارج از ارتش ملی سوریه مشروعیت ندارد و هر تلاشی برای ایجاد هویت مستقل، اقدامی تجزیه‌طلبانه تلقی شده و به‌شدت مردود است.

این منبع همچنین گفت که دولت سوریه بر تعهد خود به حمایت از همه شهروندان و تحقق صلح از مسیر گفت‌وگوی ملی پایبند است.

🌎 آراز نیوز؛ گرچک خبرلرین آدرسی
🔗 @ArazNews

تهراندا سو بؤحرانی ندنی ایله «دَبّه» چتین تاپیلیر.


🔗 @ArazNews

عبدالعزیز عظیمی قدیم، زندانی سیاسی آذربایجانی، با انتشار فایل صوتی تازه‌ای از زندان، نسبت به برداشت‌هایی که از سخنان پیشین او درباره مطالبه انتقال زندانیان سیاسی آذربایجانی به زندان‌های واقع در آذربایجان صورت گرفته بود، توضیحاتی ارائه داد.

وی با اشاره به اینکه اگر در سخنان پیشین او پیام منفی نسبت به این مطالبه برداشت شده، پوزش می‌طلبد، تأکید کرد: «زندان تهران و آذربایجان تفاوتی ندارد؛ آنچه اهمیت دارد این است که ما هرجا باشیم، مبارزه با شوونیسم را ادامه می‌دهیم.»

او در این فایل صوتی بر همبستگی زندانیان سیاسی آذربایجانی و استمرار مبارزه در هر شرایطی تأکید کرد.

📌 پیشینه خبر: افشاگری عبدالعزیز عظیمی قدیم از درون زندان؛ «نهادهای امنیتی برای سرپوش گذاشتن برعجز خود در مقابل موساد، فعالان سیاسی را قربانی کردند»

🌎 آراز نیوز؛ گرچک خبرلرین آدرسی
🔗 @ArazNews

بئش‌بئش ؛ عنوان سبکی از موسیقی مخصوص منطقه عراق‌عجم است که معمولاً حاوی مضامینی از داستان‌های کوراوغلو، اصلی‌وکرم و... می‌باشد و طرفداران بسیاری دارد.
از آنجاییکه این موسیقی برگرفته از مرثیه مادرانه‌ی عشایر و ایلات ایراقی به‌ویژه شاهسون بوده است، میزان درک و دلنشینی آن، بستگی به عادت گوش دارد. لذا افرادی که تاکنون به آن گوش نداده یا کمتر فرا داده اند، به‌دلیل سوز خاصی که دارد و از دل برمی‌آید، معمولاً پس‌از مدتی یکی از سبک‌های دلخواه‌شان خواهد بود.

🎶🎙 احمد صامع


#ایل_شاهسون #شاهسون_ائلی #شاهسون‌لر #عراق‌عجم #تۆرک_ایراڭ
@iraqecem

اعتراض اهالی صالحیه تهران به قطع یک‌هفته‌ای آب


ساکنان صالحیه، واقع در جنوب‌غربی استان تهران، امروز در اعتراض به قطع طولانی‌مدت آب، در مقابل ساختمان شهرداری و برخی مراکز محلی تجمع کردند. این بحران آبی که از یک هفته پیش آغاز شده، زندگی روزمره هزاران خانواده را مختل کرده است.

معترضان با در دست داشتن دست‌نوشته‌هایی از جمله «آب نداریم، زندگی نداریم» و «مسئول بی‌مسئولیت، شرم‌آور است» خواهان پاسخگویی فوری مسئولان شهری و استانی شدند.

معترضان عنوان می کنند، یک هفته‌ است حتی برای شستن دست و صورت یا پخت‌و‌پز دچار مشکل هستیم. مسئولان فقط وعده می‌دهند، اما هیچ اقدامی انجام نشده.




🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری

🔗 @ArazNews

احضار توحید امیرامینی به دادگاه کیفری اردبیل

توحید امیرامینی، فعال ملی آذربایجانی، امروز ۱ مرداد ۱۴۰۴ با دریافت ابلاغیه‌ای از سامانه ثنا، برای حضور در شعبه ۱۰۴ دادگاه کیفری دو اردبیل در تاریخ ۸ مرداد و به اتهام «نشر اکاذیب» احضار شد.

دو روز پیش نیز یوسف کاری، دیگر فعال آذربایجانی، به همین شعبه و در ادامه همان پرونده فراخوانده شده بود.

امیرامینی در ۲۷ خرداد با خشونت بازداشت و پس از انتقال به زندان اردبیل، در ۷ تیر با وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی آزاد شد.

🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری

🔗 @ArazNews

فرزانه دانیار، از فعالان مدنی آذربایجانی، روز چهارشنبه ۱ مرداد ۱۴۰۴ پس از چندین تماس تلفنی از سوی نهادهای امنیتی، به اتاق ۳۷ اداره اطلاعات تبریز احضار و پس از چند ساعت بازجویی آزاد شد.

صبح روز چهارشنبه ۱ مردادماه ۱۴۰۴، نیروهای امنیتی تبریز با یورش به منزل فرزانه دانیار، فعال مدنی آذربایجانی، موجب رعب و وحشت در میان اعضای خانواده او، به‌ویژه مادر سالمندش، شدند.

پیش از این یورش، فرزانه دانیار بارها از سوی اداره اطلاعات تبریز جهت حضور در اتاق ۳۷ این نهاد احضار شده بود. او روز سه‌شنبه با مراجعه به این مرکز امنیتی، برای چندین ساعت مورد بازجویی قرار گرفت و پس از آن آزاد شد.

با وجود پیگیری‌های مکرر، اداره اطلاعات تبریز تاکنون از بازگرداندن وسایل شخصی مصادره‌شده‌ی او در جریان تفتیش خانه، از جمله تلفن همراه، لپ‌تاپ و کتاب‌هایش، خودداری کرده است.

🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری

🔗 @ArazNews

عارف بابایئو، هنرمند برجسته و استاد موسیقی موغام آذربایجان، در پی وخامت حالش به بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان کلینیکی مرکزی در باکو منتقل شد.

به گزارش آراز نیوز به نقل از رسانه های آذربایجان، وی پس از بروز مشکل حاد جسمی از بیمارستان مرکزی شهرستان قاخ با آمبولانس به بیمارستان کلینیکی مرکزی در باکو منتقل شد.

پسر وی، یاشار بابایئو، در گفت‌وگو با رسانه‌ها اعلام کرده که پدرش هم‌اکنون در بخش مراقبت‌های ویژه تحت نظر قرار دارد. او تأکید کرده است که خطر جانی تا حدی برطرف شده و نشانه‌هایی از بهبود در وضعیت عمومی استاد مشاهده می‌شود.

با این حال، روابط عمومی بیمارستان «کلینیک مرکزی» با اعلام اینکه عارف بابایئو شامگاه گذشته به این مرکز منتقل شده، وضعیت سلامت وی را «وخیم جدی» توصیف کرده و افزوده است که درمان او در بخش مراقبت‌های ویژه ادامه دارد.

عارف بابایئو از چهره‌های ماندگار موسیقی سنتی آذربایجان و یکی از اساتید برجسته فن مقام‌خوانی است که تأثیر زیادی در ترویج این هنر در داخل و خارج از کشور داشته است.


🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری

🔗 @ArazNews

درویش: اجازه ورود یک قطره آب به دریاچه اورمیه را نمی‌دهند!

محمد درویش، پژوهشگر و فعال محیط زیست، با انتقاد از عملکرد نهادهای مسئول در قبال خشک شدن دریاچه اورمیه گفت: در سال‌های گذشته که وضعیت بارش حتی بدتر از امسال بود، دریاچه هرگز به این شکل خشک نشده بود.

وی در گفت‌وگو با روزنامه اعتماد با اشاره به اینکه مسئولان در زمان ترسالی درياچه را نجات ندادند، افزود: «در واقع درياچه، چه در زمان ترسالی و چه در زمان خشكسالی، هيچ‌وقت به شرايط نرمال خود حتی نزديك نشده است.»

او ادامه داد: «وقتی كه ۱۴ درصد بيشتر بارندگی داريم اما درياچه اورميه همچنان خشک است، يعنی اینکه چه باران ببارد و چه نبارد اجازه ورود یک قطره آب را به آن نمی‌دهند.»



🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری

🔗 @ArazNews

🚨 تهران در آستانه بحران کامل آب؛ ۹۰ درصد مخازن خالی است

رئیس آبفای جنوب‌شرق استان تهران هشدار داد که تنها ۱۰ درصد از ظرفیت طراحی‌شده مخازن ذخیره آب در استان باقی مانده و تهران در میان پنج استان با وضعیت قرمز آبی، شرایط بحرانی‌تری دارد.

به گفته او، از مجموع ۲۵۰ میلیون مترمکعب ظرفیت طراحی‌شده برای ذخیره‌سازی، تنها ۲۳ میلیون مترمکعب آب باقی مانده و این کاهش ۹۰ درصدی، نتیجه سال‌ها بی‌توجهی به هشدارها درباره مدیریت منابع آب است.

بحران کنونی آب در تهران، بار دیگر توجه‌ها را به پیامدهای یک قرن تمرکزگرایی در ایران جلب کرده است؛ سیستمی که ظرفیت‌های طبیعی منطقه پایتخت را در برابر رشد جمعیت و مصرف افسارگسیخته ناتوان کرده. در همین زمینه، مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور ایران، اخیراً با هشدار نسبت به ناتوانی طبیعت تهران در پاسخگویی به تقاضای فزاینده، بار دیگر موضوع تغییر پایتخت را مطرح کرده بود.

🌎 آراز نیوز؛ گرچک خبرلرین آدرسی
🔗 @ArazNews

🚨 اعتراض زنوزی به جانبداری مجریان صداوسیما: چرا خودتان را اصلاح نمی‌کنید؟

محمدرضا زنوزی، مالک باشگاه تراکتور آذربایجان، با انتقاد از رفتار جانبدارانه برخی مجریان صداوسیما گفت: اکثر مجریان رنگی هستند و عدالت را رعایت نمی‌کنند. این رسانه ملی است، اما بیشتر در نقش حامی تیم‌های تهرانی ظاهر می‌شود.

وی با اشاره به ادعای پرطرفدارترین بودن باشگاه تراکتور گفت: این مسئله تنها یک ادعا نیست، بلکه براساس نظرسنجی رسمی کنفدراسیون فوتبال آسیا، تراکتور پرهوادارترین تیم آسیاست. اما برخی مجریان، به جای استناد به منابع رسمی، به آمار اینستاگرامی روی می‌آورند.

زنوزی افزود: اگر بنا بر اینستاگرام است، من هم می‌توانم بگویم پیج باشگاه را تا فردا به ۵۰ میلیون دنبال‌کننده برسانند! چرا معیارهای رسانه‌ای کشور تا این اندازه ناعادلانه است؟ چرا خودتان را اصلاح نمی‌کنید؟

🌎 آراز نیوز؛ گرچک خبرلرین آدرسی
🔗 @ArazNews

قاتلان اورمو گؤلو چه کسانی هستند؟

✍️محسن سعادت

دریاچه اورمو، روزی نه فقط نگین آزربایجان، بلکه یکی از بزرگ‌ترین منابع اکولوژیکی منطقه بود. دریاچه‌ای که با اکوسیستم بی‌نظیرش، هوای منطقه را تنظیم می‌کرد، زیستگاه گونه‌های کمیاب پرندگان بود و معاش هزاران کشاورز، دامدار ی به آن گره خورده بود؛ اما امروز اورمو گؤلو بیش‌تر به شوره‌زاری بی‌جان می‌ماند تا دریاچه‌ای زنده. این فاجعه‌ی زیست‌محیطی تصادفی نیست؛ حاصل یک پروژه‌ی سیستماتیک و سازمان‌یافته است. پرسش این است: قاتلان اورمو گؤلو چه کسانی هستند؟

ادامه مطلب 👇👇👇

🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری

🔗 @ArazNews

۱. دولت مرکزی تهران؛ طراح پروژه‌ی نابودی
بزرگ‌ترین متهم نابودی دریاچه اورمو، دولت مرکزی در تهران است. سال‌هاست که دولت‌های مختلف جمهوری اسلامی نه‌تنها اقدامی جدی برای احیای دریاچه انجام نداده‌اند، بلکه پروژه‌های ویرانگری را اجرا کرده‌اند که روند خشک شدن را تسریع کرده است. سدسازی‌های گسترده بر رودخانه‌های تغذیه‌کننده‌ی دریاچه، مانند زرینه‌رود، سیمینه‌رود، گادار، نازلو و آجی‌چای، دست‌پخت مستقیم دولت مرکزی است. با وجود هشدارهای فعالان زیست‌محیطی، پروژه‌های انتقال آب برای کشاورزی صنعتی و تأمین آب شرب شهرهای مرکزی ایران از منابع آبی آزربایجان ادامه یافته‌اند.
تهران، با تخصیص بودجه‌های هنگفت به پروژه‌های انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان به کویر مرکزی ایران، عملاً به مردم آزربایجان این پیام را داده است که حفظ حیات آن‌ها اولویت ندارد.

۲. سپاه پاسداران؛ مالک سدها و زمین‌ها
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نه‌فقط یک نیروی نظامی، بلکه یک غول اقتصادی در ایران است. بسیاری از سدهایی که مسیر آب به سمت اورمو گؤلو را بسته‌اند، در کنترل نهادهای اقتصادی وابسته به سپاه هستند. علاوه بر آن، زمین‌هایی که در نتیجه‌ی خشک شدن دریاچه برای توسعه‌ی صنعتی، معدن‌کاوی و کشاورزی در اختیار سپاه یا شرکت‌های وابسته قرار گرفته‌اند، نشان می‌دهند که نابودی دریاچه بخشی از یک طرح اقتصادی بوده است.
سپاه، با استفاده از نفوذ خود، پروژه‌های محیط‌زیستی آزربایجان را به حاشیه راند و مانع از اجرای واقعی برنامه‌های احیای دریاچه شد.

۳. استانداران بی‌اختیار و نمایندگان بی‌تأثیر
نمایندگان مجلس از شهرهای آزربایجان و همچنین استانداران استان‌های غرب و شرق آزربایجان، سال‌ها در قبال این فاجعه سکوت کردند. آن‌ها که باید صدای مردم منطقه می‌بودند، ترجیح دادند در ساختار جمهوری اسلامی حل شوند تا مبادا موقعیت خود را از دست بدهند. هیچ‌یک از آنان، از جمله وزرای ترک‌تبار جمهوری اسلامی، برای دفاع از اورمو گؤلو استعفا نداد یا اقدامی جدی نکرد.
این سکوت و بی‌عملی، آن‌ها را به هم‌دستان غیرمستقیم این جنایت تبدیل کرده است.

۴. ناسیونالیسم فارس؛ پروژه‌ی یکسان‌سازی سرزمین‌ها
پشت این سکوت‌ها و سیاست‌ها، یک ایدئولوژی بزرگ‌تر ایستاده است: ایرانیت مرکز‌محور و فارس‌محور. در نگاه ناسیونالیسم ایرانی، سرزمین‌های غیرفارس مانند آزربایجان، نه به عنوان بخش‌هایی با هویت و حق زیستن مستقل، بلکه تنها به عنوان منابع طبیعی و انسانی برای توسعه‌ی مرکز دیده می‌شوند.
خشک شدن اورمو گؤلو نه‌فقط یک حادثه‌ی زیست‌محیطی، بلکه یک «اقدام سیاسی-فرهنگی» برای تضعیف توان اقتصادی و جمعیتی آزربایجان و تسریع در کوچ اجباری ساکنان آن است.

نتیجه‌گیری:
قاتلان اورمو گؤلو در تهران نشسته‌اند. آن‌ها لباس دولت بر تن دارند، بازوهای نظامی‌شان در سدها و زمین‌های خشک‌شده گشت می‌زنند و ایدئولوژی‌شان هویت ملت‌ها را انکار می‌کند؛ اما مسئولیت فقط بر گردن آن‌ها نیست. هرکس که سکوت کرده، بی‌تفاوت بوده، یا فریاد مردم را نشنیده، بخشی از این جنایت تاریخی است.
احیای اورمو گؤلو دیگر فقط یک پروژه‌ی زیست‌محیطی نیست؛ این یک پروژه‌ی ملی برای بقا، هویت و عدالت در آزربایجان است. سکوت در برابر مرگ دریاچه، سکوت در برابر مرگ یک ملت است.


🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری

🔗 @ArazNews