بابک اسدی، فعال مدنی آزربایجانی، ساعاتی پیش توسط مأموران اداره اطلاعات هریس در محل کارش بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
به گزارش منابع حقوق بشری، بابک اسدی، فعال مدنی آزربایجانی و پزشک ساکن هریس، پس از انتشار استوری در صفحه اینستاگرام خود مبنی بر غیرقانونی بودن احضار شفاهی از سوی اداره اطلاعات، امروز (۵ خرداد ۱۴۰۴) در محل کار خود بازداشت شد.
روز گذشته مأموران اداره اطلاعات هریس بدون ارائه حکم قضایی اقدام به تفتیش محل کار و منزل آقای اسدی کرده و به‌صورت شفاهی از وی خواسته بودند که در تاریخ مشخصی در اداره اطلاعات حضور یابد. اسدی در واکنش به این اقدام، با انتشار پیامی در شبکه‌های اجتماعی، احضار را غیرقانونی دانسته و اعلام کرده بود که در این جلسه حاضر نخواهد شد.
بر اساس گزارش‌های رسیده، ساعاتی پیش مأموران این اداره با یورش به محل کار بابک اسدی، او را بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کرده‌اند. تاکنون اطلاعات دقیقی درباره محل نگهداری یا دلایل بازداشت وی منتشر نشده است.
🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری
🔗 @ArazNews
به گزارش منابع حقوق بشری، بابک اسدی، فعال مدنی آزربایجانی و پزشک ساکن هریس، پس از انتشار استوری در صفحه اینستاگرام خود مبنی بر غیرقانونی بودن احضار شفاهی از سوی اداره اطلاعات، امروز (۵ خرداد ۱۴۰۴) در محل کار خود بازداشت شد.
روز گذشته مأموران اداره اطلاعات هریس بدون ارائه حکم قضایی اقدام به تفتیش محل کار و منزل آقای اسدی کرده و به‌صورت شفاهی از وی خواسته بودند که در تاریخ مشخصی در اداره اطلاعات حضور یابد. اسدی در واکنش به این اقدام، با انتشار پیامی در شبکه‌های اجتماعی، احضار را غیرقانونی دانسته و اعلام کرده بود که در این جلسه حاضر نخواهد شد.
بر اساس گزارش‌های رسیده، ساعاتی پیش مأموران این اداره با یورش به محل کار بابک اسدی، او را بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کرده‌اند. تاکنون اطلاعات دقیقی درباره محل نگهداری یا دلایل بازداشت وی منتشر نشده است.
🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری
🔗 @ArazNews
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مهدی سبحانی سفیر ایران در ارمنستان در جواب سوال خبرنگار ارمنی که راجع به کریدور زنگه‌زور می‌پرسد با لحنی پرخاشگرانه و عصبی می‌گوید: «هیچ چیزی به واسطه زور قابل حل شدن نیست؛ زنگه‌زوری وجود نخواهد داشت.»
اینکه زنگه‌زوری وجود خواهد داشت یا نه در آینده معلوم خواهد شد؛ آقای سفیر و هم‌قماش‌های ایرانشهری - شعوبی‌اش در مورد قاراباغ و سوریه و لبنان و فلسطین و … هم از این حرف‌ها زیاد زده‌اند. اما همین عصبیت و پرخاشگری آقای سفیر نشان از ضعف و استیصال وی دارد.
اینکه آقای سفیر به جای نخست وزیر و یا وزیر خارجه ارمنستان حرف می‌زند البته نه از سر ارمنی دوستی آقای سفیر بلکه از سر ترک هراسی و ترک ستیزی وی میباشد.
به هر وجه، چه زنگه‌زوری وجود داشته باشد چه نداشته باشد خبر بد برای آقای سفیر و هم‌قماش‌هایش این است که ۴۰ درصد جمعیت ایران ترک است. جمعیت تاجیک‌های ایران نیز از ۳۵-۴۰ درصد بیشتر نیست و برای هژمونی استعماری تاجیکی در ایران عمر زیادی نمانده است. کشور لاجرم به اصل خود بازخواهد گشت.
🔗 @ArazNews
اینکه زنگه‌زوری وجود خواهد داشت یا نه در آینده معلوم خواهد شد؛ آقای سفیر و هم‌قماش‌های ایرانشهری - شعوبی‌اش در مورد قاراباغ و سوریه و لبنان و فلسطین و … هم از این حرف‌ها زیاد زده‌اند. اما همین عصبیت و پرخاشگری آقای سفیر نشان از ضعف و استیصال وی دارد.
اینکه آقای سفیر به جای نخست وزیر و یا وزیر خارجه ارمنستان حرف می‌زند البته نه از سر ارمنی دوستی آقای سفیر بلکه از سر ترک هراسی و ترک ستیزی وی میباشد.
به هر وجه، چه زنگه‌زوری وجود داشته باشد چه نداشته باشد خبر بد برای آقای سفیر و هم‌قماش‌هایش این است که ۴۰ درصد جمعیت ایران ترک است. جمعیت تاجیک‌های ایران نیز از ۳۵-۴۰ درصد بیشتر نیست و برای هژمونی استعماری تاجیکی در ایران عمر زیادی نمانده است. کشور لاجرم به اصل خود بازخواهد گشت.
🔗 @ArazNews
Araz News آراز نیوز
حرکت ملی آذربایجان از گسست تا اعتلا ✍ مرتضی پروین جدا سالن سه بند ۴ زندان اوین - ۱۴۰۴/۰۳/۰۳ ادامه 👇👇👇
به دنبال درج کاریکاتور و مطلب طنز موهن در ویژه نامه نوجوانان روزنامه‌‌ی دولتی ایران نسبت به اتنیک تورک در خرداد ماه سال ۱۳۸۵ ده ها شهر آذربایجان از تبریز تا زنگان، اورمیه، اردبیل و بسیاری از مناطق تورک نشین ایران و تهران، همزمان در بسیاری از دانشگاهها و مراکز آموزشی کشور به نشانه اعتراض به اهانت ها و تحقیرهای انباشته‌ی تاریخی نسبت به هویت تورکها، تظاهرات خیابانی و گردهمایی برگزار گردید. این حضور پر رنگ که به مدنی ترین شکل ممکن و دموکراتیک ترین شیوه های بیان در اغلب روزنامه ها، رسانه‌های گروهی، نشریات دانشجویی و فضای مجازی نیز تداوم یافت. و حتی در مجلس شورای اسلامی نیز پیگیری شد. افسوس که با امنیتی شدن فضای اعتراض، بازداشت ها و تهدیدها آغاز شد و متاسفانه تعدادی نیز در این اعتراض شهید شدند که این قیام را به عنوان نقطه‌ی عطف بیداری هویتی اتنیک تورک و مردم آذربایجان در تاریخ مبارزات مدنی منطقه ثبت نمود و در خوانشی دیگر نقطه‌ی عطفی در مواجهه با تحقیر و توهین های سیستماتیک اتنیکی در ایران که به دیگر ملیت های ساکن ایران الهام بخشید تا نخست، ضمن تلاش در جهت پاسداشت هویت های فرهنگی - مذهبی خویش و پذیرش تفاوتهای سایرین کوشیده و سپس خواستهای حق طلبانه خود را که در طول یکصد و اندی سال توسط دولت مدرن به حاشیه رانده شده است را مطالبه و نسبت به عدم پاسخ دهی آنها معترض باشند.
تاثیر این جنبش بر سایر اتنیکها و باورهای مذهبی بعدترها در میان گیلک ها، لٌرها، عرب ها، بلوچ ها و... در برابر محتواهای تولید شده در رسانه های دولتی و آزاد در قالب برنامه های تلویزیونی چون: سریال، فیلم های سینمایی، برنامه های سرگرمی و کودک یا آموزشهای دینی و اخیرا با توهین به برادران و خواهران اهل سنت تداوم یافته است؛ اعتراضات خود را بیان می کنند و همه‌ی اینها به کلی ثابت می کنند که تمرکز گرایی در قدرت و مذهب،شوونیزم عریان را به نمایش می گذارد.
اعتراضات «جنبش» مدنی مردمی سال ۱۳۸۵ آذربایجان بر این نکته صحت گذاشت که جهان بینی متن از دروازه های هویت، سرزمین بستری زنده برای کنش سیاسی و مدنی میباشد. کارشناسان حوزه‌ی هویت و جامعه شناسان اذعان دارند آنهایی که زبان مادری و سرزمین مادری شان در معرض تحقیر و تجاوز قرار می گیرد، تا زمانی که اصلاح یا ترمیمی به واسطه و بوسیله قدرت درونی در رسوبات خود تحقیری آنها ایجاد نشود نشانه های سستی از عرق ملی به میهن از خود بروز می دهند، چون هویتی متزلزل دارند.
در این قلمروهای فرمایشی که از سوی دولت مرکزی دیکته می شود فارس و شیعی خوی «پوزیسیون»، و غیر فارس و غیر شیعی در بهترین حالت هویتی درجه‌ی ۲ می یابند و مواجهه‌ی این دو برساخت ایران و ایرانی فرمالیزه می شود.
خرداد سال ۸۵ محصول سیستمی بود که اندیشه‌ی مرکز گرایی باقی و دولت مرکزی برآیند آن بود ولی دستاوردهای نظری و میدانی ارزنده‌ای داشته و دارد.
لازم است بدانیم دامنه‌ی تحقیر و توهین در سَب یا دشنام به هویت و شخصیت فردی یا گروهی «اجتماعی» نیست، در ضمینه‌ی مورد اشاره‌ی این نوشته می توان از دامنه، حجم و وسعت بسیار این قبیل اهانت ها مواردی بیان کرد که رفع آنها تأثیر بسزایی در اعتلای دموکراتیک ایران خواهد داشت.
اینکه دولت مرکزی از تغویض قدرت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، مذهبی و... در جهت تقویت قانون بر مناطق در قالب خودمختاری، فدرالیزم یا هر نوع ساختار غیر متمرکز هراس دارد، خود مجموعه‌ای از اهانت ها و تحقیرهای ملی است. در حالی که هراسِ زدودن تمرکز گراییِ چابکی تصمیم سازی گرفته است. هراس فوق الذکر را به نام تجزیه طلبی و احتمال فروپاشی ایران رمز سرکوب گردیده و در برابر فعالیت های فرهنگی هم سد بزرگی ایجاد می شود، که این مسئله نیز تحقیر ملی است.
اینکه غالب پوزسیون و اپوزسیون در هر دو مورد بالا هم نظر هستند و تمرکز سیستماتیک در حوزه‌ی ثروت، فرهنگ، قدرت و مذهب در یَد دولت مرکزی را عامل وحدت مردم ایران قلمداد می کنند، توهین بزرگ دیگری است.
اینکه رئیس جمهور کشور متولد تبریز باشد و اندشه‌ای القا شود که مملکت دست آذربایجانیها یا قدرت در دست تورک هاست، سفسطه و ایجاد انحراف در افکار ملت است. زیرا توزیع قدرت در ساختار معنا دارد نه در نامها و افراد.
امروز جسورانه از توزیع ساختاری دموکراتیک و دو سویه‌ی قدرت بین مرکز و حاشیه «تغویض قدرت به مناطق در برابر کسب اقتدار مشروع برای دولت» سخن می گوییم. مسئول استانی و منطقه ای «شهردار، استاندار و...» که منتصب دولت مرکزی هستند آیا نیاز دارد که برای کوچکترین طرح عمرانی، اقتصادی یا معدنی در منطقه‌ی خود منتظر پاسخ مرکز باشد؟ آیا این تحقیر مردم آن منطقه نیست؟
زمانی که آموزش به زبان مادری با حفظ آموزش و به کارگیری زبان میانجی «زبان فارسی» تحت عنوان هتک حرمت زبان میانجی تعبیر می شود.
تاثیر این جنبش بر سایر اتنیکها و باورهای مذهبی بعدترها در میان گیلک ها، لٌرها، عرب ها، بلوچ ها و... در برابر محتواهای تولید شده در رسانه های دولتی و آزاد در قالب برنامه های تلویزیونی چون: سریال، فیلم های سینمایی، برنامه های سرگرمی و کودک یا آموزشهای دینی و اخیرا با توهین به برادران و خواهران اهل سنت تداوم یافته است؛ اعتراضات خود را بیان می کنند و همه‌ی اینها به کلی ثابت می کنند که تمرکز گرایی در قدرت و مذهب،شوونیزم عریان را به نمایش می گذارد.
اعتراضات «جنبش» مدنی مردمی سال ۱۳۸۵ آذربایجان بر این نکته صحت گذاشت که جهان بینی متن از دروازه های هویت، سرزمین بستری زنده برای کنش سیاسی و مدنی میباشد. کارشناسان حوزه‌ی هویت و جامعه شناسان اذعان دارند آنهایی که زبان مادری و سرزمین مادری شان در معرض تحقیر و تجاوز قرار می گیرد، تا زمانی که اصلاح یا ترمیمی به واسطه و بوسیله قدرت درونی در رسوبات خود تحقیری آنها ایجاد نشود نشانه های سستی از عرق ملی به میهن از خود بروز می دهند، چون هویتی متزلزل دارند.
در این قلمروهای فرمایشی که از سوی دولت مرکزی دیکته می شود فارس و شیعی خوی «پوزیسیون»، و غیر فارس و غیر شیعی در بهترین حالت هویتی درجه‌ی ۲ می یابند و مواجهه‌ی این دو برساخت ایران و ایرانی فرمالیزه می شود.
خرداد سال ۸۵ محصول سیستمی بود که اندیشه‌ی مرکز گرایی باقی و دولت مرکزی برآیند آن بود ولی دستاوردهای نظری و میدانی ارزنده‌ای داشته و دارد.
لازم است بدانیم دامنه‌ی تحقیر و توهین در سَب یا دشنام به هویت و شخصیت فردی یا گروهی «اجتماعی» نیست، در ضمینه‌ی مورد اشاره‌ی این نوشته می توان از دامنه، حجم و وسعت بسیار این قبیل اهانت ها مواردی بیان کرد که رفع آنها تأثیر بسزایی در اعتلای دموکراتیک ایران خواهد داشت.
اینکه دولت مرکزی از تغویض قدرت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، مذهبی و... در جهت تقویت قانون بر مناطق در قالب خودمختاری، فدرالیزم یا هر نوع ساختار غیر متمرکز هراس دارد، خود مجموعه‌ای از اهانت ها و تحقیرهای ملی است. در حالی که هراسِ زدودن تمرکز گراییِ چابکی تصمیم سازی گرفته است. هراس فوق الذکر را به نام تجزیه طلبی و احتمال فروپاشی ایران رمز سرکوب گردیده و در برابر فعالیت های فرهنگی هم سد بزرگی ایجاد می شود، که این مسئله نیز تحقیر ملی است.
اینکه غالب پوزسیون و اپوزسیون در هر دو مورد بالا هم نظر هستند و تمرکز سیستماتیک در حوزه‌ی ثروت، فرهنگ، قدرت و مذهب در یَد دولت مرکزی را عامل وحدت مردم ایران قلمداد می کنند، توهین بزرگ دیگری است.
اینکه رئیس جمهور کشور متولد تبریز باشد و اندشه‌ای القا شود که مملکت دست آذربایجانیها یا قدرت در دست تورک هاست، سفسطه و ایجاد انحراف در افکار ملت است. زیرا توزیع قدرت در ساختار معنا دارد نه در نامها و افراد.
امروز جسورانه از توزیع ساختاری دموکراتیک و دو سویه‌ی قدرت بین مرکز و حاشیه «تغویض قدرت به مناطق در برابر کسب اقتدار مشروع برای دولت» سخن می گوییم. مسئول استانی و منطقه ای «شهردار، استاندار و...» که منتصب دولت مرکزی هستند آیا نیاز دارد که برای کوچکترین طرح عمرانی، اقتصادی یا معدنی در منطقه‌ی خود منتظر پاسخ مرکز باشد؟ آیا این تحقیر مردم آن منطقه نیست؟
زمانی که آموزش به زبان مادری با حفظ آموزش و به کارگیری زبان میانجی «زبان فارسی» تحت عنوان هتک حرمت زبان میانجی تعبیر می شود.
Araz News آراز نیوز
حرکت ملی آذربایجان از گسست تا اعتلا ✍ مرتضی پروین جدا سالن سه بند ۴ زندان اوین - ۱۴۰۴/۰۳/۰۳ ادامه 👇👇👇
کنم اهمیت نمودن زبان مادری مناطق و ایجاد نابرابری است.
تغییر در ترکیب جمعیتی مناطق بدون در نظر گرفتن ملاحظات حقوق بشری و حق شهروندی که جامعه میزبان و میهمان را دچار تعارضات و تنش های سرزمینی می کند حتی اگر بدون سونیت و سیاست قهرآمیز باشد، بیشتر ساز نابرابری است.
می توان نمونه های دیگری از این تحقیرها و توهین ها که با دست اندازی سیستماتیک در تمام شئون زیستی اتنیک های ایران آثار مخرب و زیانبار حال و آتی آن آشکار و قابل پیس بینی است را فهرست کرد.
خرداد ماه ۸۵ همانگونه که نقطه‌ی عطفی در تاریخ مبارزات مدنی و مردمی آذربایجانیهای ایران بود، سرفصل های نوینی در برابر ما گذارده است. قدرت و جسارتی که از گفتن «نه» و ایستادگی پیدا کرده ایم رانه‌ی مردم تورک آذربایجان برای مشارکت هر چه موثرتر در حیطه های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، زیست محیطی و... خود است. به باوری رسیده ایم که ما «تاریخاً قدرتمند» هستیم، میتوانیم با تمامی اتنیکهای ایرانی و سایر همسایگان و ملل دنیا سهم عادلانه ای در قدرت سیاسی ایجاد و نقش مثبت و اثر بخشی داشته باشیم.
به کرات از مبارزات مدنی و بدون خشونت حمایت کرده ایم. از ساختارهای مدنی چون احزاب، تشکیلات، سازمانهای مردم نهاد حمایت و در ایجاد و قدرت یابی آنها تلاش کرده ایم. جوانان را سرمایه‌ی ملی میدانیم، تمامی اقشار و صنوف مردم، زنان و مردان بسیاری در حرکت مدنی آذربایجان و در جهت اعتلای وطن و زبان مادری تلاش می کنند. سعی همگی مان بر این است تا با حفظ فردیت و شخصیت، با ایجاد ساختاری منسجم از نحله‌های فکری تشکیلات و انجمن های خود، ضمینه مشارکت در کلیت اوامر سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... در ایران را فراهم و هموار کنیم. جهت نیل به این مقصود همواره آمادگی داریم تا دغدغه ها، هراس ها و بیم ها را در تمامی سطوح پاسخ مناسب دهیم و در رفع آنها کوشا باشیم.
🔗 @ArazNews
تغییر در ترکیب جمعیتی مناطق بدون در نظر گرفتن ملاحظات حقوق بشری و حق شهروندی که جامعه میزبان و میهمان را دچار تعارضات و تنش های سرزمینی می کند حتی اگر بدون سونیت و سیاست قهرآمیز باشد، بیشتر ساز نابرابری است.
می توان نمونه های دیگری از این تحقیرها و توهین ها که با دست اندازی سیستماتیک در تمام شئون زیستی اتنیک های ایران آثار مخرب و زیانبار حال و آتی آن آشکار و قابل پیس بینی است را فهرست کرد.
خرداد ماه ۸۵ همانگونه که نقطه‌ی عطفی در تاریخ مبارزات مدنی و مردمی آذربایجانیهای ایران بود، سرفصل های نوینی در برابر ما گذارده است. قدرت و جسارتی که از گفتن «نه» و ایستادگی پیدا کرده ایم رانه‌ی مردم تورک آذربایجان برای مشارکت هر چه موثرتر در حیطه های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، زیست محیطی و... خود است. به باوری رسیده ایم که ما «تاریخاً قدرتمند» هستیم، میتوانیم با تمامی اتنیکهای ایرانی و سایر همسایگان و ملل دنیا سهم عادلانه ای در قدرت سیاسی ایجاد و نقش مثبت و اثر بخشی داشته باشیم.
به کرات از مبارزات مدنی و بدون خشونت حمایت کرده ایم. از ساختارهای مدنی چون احزاب، تشکیلات، سازمانهای مردم نهاد حمایت و در ایجاد و قدرت یابی آنها تلاش کرده ایم. جوانان را سرمایه‌ی ملی میدانیم، تمامی اقشار و صنوف مردم، زنان و مردان بسیاری در حرکت مدنی آذربایجان و در جهت اعتلای وطن و زبان مادری تلاش می کنند. سعی همگی مان بر این است تا با حفظ فردیت و شخصیت، با ایجاد ساختاری منسجم از نحله‌های فکری تشکیلات و انجمن های خود، ضمینه مشارکت در کلیت اوامر سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... در ایران را فراهم و هموار کنیم. جهت نیل به این مقصود همواره آمادگی داریم تا دغدغه ها، هراس ها و بیم ها را در تمامی سطوح پاسخ مناسب دهیم و در رفع آنها کوشا باشیم.
🔗 @ArazNews
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
یک راننده اهل اردبیل در شهر مریوان توسط فردی کُردزبان مورد فحاشی و ضرب‌وشتم قرار گرفت.
در پی ادامه اعتصاب کامیون‌داران در برخی از شهرهای ایران به دلیل افزایش قیمت سوخت، تنش‌هایی میان اعتصاب‌کنندگان و رانندگانی که به اعتصاب نپیوسته‌اند به وجود آمده است. روز گذشته در شهر مریوان، یک راننده اهل اردبیل هنگام بارگیری مورد حمله یک فرد کُرد زبان قرار گرفت. این فرد با ادعای حمایت از اعتصاب، به راننده حمله‌ور شده و ضمن فحاشی، وی را مورد ضرب‌وشتم قرار داده است.
این حادثه در شرایطی رخ داده که طی روزهای اخیر گزارش‌هایی از خشونت‌های مشابه در چندین شهر دیگر نیز منتشر شده است. برخی کامیون‌داران که به اعتصاب نپیوسته‌اند، به طور سازمان یافته هدف تهدید، ضرب‌وشتم و حتی آتش‌زدن کامیون‌هایشان قرار گرفته‌اند.
مقامات محلی هنوز واکنشی رسمی به این حادثه نشان نداده‌اند، اینکه در روز روشن افرادی به طور آزادانه جاده را بسته و به رانندگان حمله می کنند این شبهه را به وجود آورده است که دست هایی در داخل حکومت علیه فشار به دولت این اعتصاب را مهندسی می کنند.
🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری
🔗 @ArazNews
در پی ادامه اعتصاب کامیون‌داران در برخی از شهرهای ایران به دلیل افزایش قیمت سوخت، تنش‌هایی میان اعتصاب‌کنندگان و رانندگانی که به اعتصاب نپیوسته‌اند به وجود آمده است. روز گذشته در شهر مریوان، یک راننده اهل اردبیل هنگام بارگیری مورد حمله یک فرد کُرد زبان قرار گرفت. این فرد با ادعای حمایت از اعتصاب، به راننده حمله‌ور شده و ضمن فحاشی، وی را مورد ضرب‌وشتم قرار داده است.
این حادثه در شرایطی رخ داده که طی روزهای اخیر گزارش‌هایی از خشونت‌های مشابه در چندین شهر دیگر نیز منتشر شده است. برخی کامیون‌داران که به اعتصاب نپیوسته‌اند، به طور سازمان یافته هدف تهدید، ضرب‌وشتم و حتی آتش‌زدن کامیون‌هایشان قرار گرفته‌اند.
مقامات محلی هنوز واکنشی رسمی به این حادثه نشان نداده‌اند، اینکه در روز روشن افرادی به طور آزادانه جاده را بسته و به رانندگان حمله می کنند این شبهه را به وجود آورده است که دست هایی در داخل حکومت علیه فشار به دولت این اعتصاب را مهندسی می کنند.
🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری
🔗 @ArazNews
Araz News آراز نیوز
خرداد ۸۵، هويت در تبعيد: از کاريکاتور تا منشور مطالبات ملی-مدنی آذربايجان ✍️ سهند اورمولو ادامه 👇👇👇
خرداد ۱۳۸۵، فراتر از خروشِ اعتراضیِ جمعیتی خشمگين، تبلورِ بحرانی ساختاری در مناسباتِ قدرت و هويت در ايران بود. کاريکاتورِ توهين‌آميز روزنامه ايران، نه علت، بلکه کاتاليزوری بود که آتشِ زير خاکسترِ تبعيض و انکار را شعله‌ور ساخت. برای فهمِ جامع اين رخداد، بايد از سطحِ ظاهریِ اعتراضات فراتر رفته و به عمقِ لايه‌های تاريخی، اجتماعی و سياسیِ مسئله نفوذ کرد. خرداد ۸۵ را نه می‌توان صرفاً واکنشی احساسی به يک توهين رسانه‌ای دانست و نه صرفاً تلاشی برای احقاقِ حقوقِ فرهنگی. اين رخداد، در حقيقت، نقطه عطفی در تاريخِ جنبشِ ملی-مدنی آذربايجان بود که منشورِ مطالباتِ اين جنبش را از زيرِ غبارِ سکوت بيرون کشيد و در معرضِ ديدِ افکارِ عمومی قرار داد.
مسئله هويت و تبعيض در ايران، ريشه‌هایی عميق در تاريخِ معاصر دارد. پروژه تجددِ آمرانه پهلوی، با محوريتِ ايدئولوژیِ ناسيوناليستیِ ايرانی، تلاش کرد تا هويت‌های قومی و فرهنگیِ متنوعِ ايران را در يک هويتِ ملیِ يکپارچه و همگون ادغام کند. اين سياست، با انکارِ هويت‌های غيرفارس، سرکوبِ زبان‌ها و فرهنگ‌های محلی و تبعيض در تخصيصِ منابع و فرصت‌ها، احساسِ نارضايتی و بی‌عدالتی را در ميانِ اقوام و اقليت‌های قومی دامن زد.
پس از انقلاب اسلامی، انتظار می‌رفت که اين سياست‌ها تغيير کرده و حقوقِ اقوام و اقليت‌ها به رسميت شناخته شود. اما، با وجودِ برخی تغييراتِ ظاهری، سياستِ انکارِ هويت و تبعيضِ فرهنگی و اقتصادی همچنان ادامه يافت. در چنين بستری، اعتراضاتِ خرداد ۸۵، نه تنها واکنشی به يک کاريکاتور، بلکه فريادِ اعتراض به دهه‌ها سياستِ تبعيض‌آميز و انکارِ هويت بود.
اعتراضاتِ خرداد ۸۵، از همان آغاز، ابعادی فراتر از يک اعتراضِ هويتیِ صرف داشت. معترضان، علاوه بر محکوم کردنِ توهين رسانه‌ای، خواستارِ به رسميت شناخته شدنِ حقوقِ فرهنگی، زبانی و سياسیِ خود بودند. آنها، خواستارِ آموزش به زبان مادری، رفعِ تبعيض در استخدام و تخصيصِ منابع، آزادیِ فعاليت‌های فرهنگی و سياسی و مشارکتِ برابر در تصميم‌گيری‌های سياسی بودند.
اين مطالبات، در حقيقت، بيانگرِ گذار از يک اعتراضِ هويتیِ صرف به يک مطالبه حقوقِ شهروندیِ جامع بود. معترضان، ديگر صرفاً خواستارِ حفظِ هويتِ خود نبودند، بلکه خواستارِ مشارکتِ برابر و عادلانه در ساختارِ سياسی و اجتماعی ايران بودند. اما
حکومت، به جای پاسخگويی به مطالباتِ معترضان، با خشونتِ تمام به سرکوبِ اعتراضات پرداخت. صدها نفر بازداشت و زندانی شدند و ده ها نفر نيز در جريانِ اعتراضات به شهادت رسیدند . اين سرکوبِ خونين، تأثيراتِ عميقی بر جنبشِ ملی-مدنی آذربايجان گذاشت.
از يک سو، سرکوبِ خشونت‌آميز، باعثِ راديکاليزاسيونِ بخشی از فعالان و کنشگران شد. آنها، به اين نتيجه رسيدند که امکانِ دستيابی به مطالبات از طريقِ کنشگریِ مسالمت‌آميز و قانونی وجود ندارد و بايد به کنشگریِ زيرزمينی و مبارزه خشونت‌آميز روی آورد.
از سوی ديگر، سرکوبِ اعتراضات، باعث شد تا بخشی ديگر از فعالان، به اهميتِ سازماندهی و هماهنگیِ بيشتر پی برده و تلاش کنند تا شبکه‌های ارتباطی خود را گسترش دهند و استراتژی‌های مؤثرتری برای پيشبردِ مطالباتِ خود اتخاذ کنند.
جنبشِ ملی-مدنی آذربايجان، پس از خرداد ۸۵، با چالش‌ها و فرصت‌های متعددی روبرو بوده است. از يک سو، تداومِ سياستِ سرکوب و محدوديت‌های اعمال شده از سوی حکومت، همچنان يکی از موانع اصلی پيش روی اين جنبش است. از سوی ديگر، افزايشِ آگاهی، سازماندهی و همبستگی در ميانِ فعالان و کنشگران، فرصت‌های جديدی را برای پيشبردِ مطالباتِ مردم فراهم کرده است.
در چنين شرايطی، رمزِ موفقيتِ جنبشِ ملی-مدنی آذربايجان در آينده، در اتخاذِ يک استراتژیِ چندوجهی و انعطاف‌پذير است. اين استراتژی، بايد شاملِ مواردِ زير باشد:
تأکيد بر کنشگریِ مسالمت‌آميز و قانونی: با وجودِ محدوديت‌ها و سرکوب‌ها، جنبش بايد تلاش کند تا از طريقِ کنشگریِ مسالمت‌آميز و قانونی، مطالباتِ خود را پيگيری کند.
توسعه شبکه‌های ارتباطی و ائتلاف‌سازی،جنبش بايد تلاش کند تا شبکه‌های ارتباطی خود را گسترش داده و با سايرِ جنبش‌های اجتماعی و سياسی در ايران و جهان، ائتلاف کند.
توليدِ دانش و آگاهی، جنبش بايد تلاش کند تا با توليدِ دانش و آگاهی، افکارِ عمومی را نسبت به مسائل و مطالباتِ خود حساس کند.
تأکيد بر مطالباتِ مشترک و فراگير، جنبش بايد تلاش کند تا مطالباتِ مشترک و فراگير را در کانونِ توجه قرار داده و از طرحِ مطالباتِ تفرقه‌آميز و انحرافی پرهيز کند. اما در پایان خرداد ۸۵، تنها يک رخدادِ اعتراضیِ گذرا نبود، بلکه آغازی برای يک فرآيندِ طولانی و پيچيده بود که هدفِ آن، تحققِ حقوقِ ملی-مدنی ملت آذربايجان در ايران است.
اين فرآيند، با چالش‌ها و موانعِ متعددی روبرو است، اما با اتخاذِ يک استراتژیِ هوشمندانه و با تکيه بر اراده و همبستگیِ مردم، می‌توان به تحققِ اهدافِ آن اميدوار بود.
مسئله هويت و تبعيض در ايران، ريشه‌هایی عميق در تاريخِ معاصر دارد. پروژه تجددِ آمرانه پهلوی، با محوريتِ ايدئولوژیِ ناسيوناليستیِ ايرانی، تلاش کرد تا هويت‌های قومی و فرهنگیِ متنوعِ ايران را در يک هويتِ ملیِ يکپارچه و همگون ادغام کند. اين سياست، با انکارِ هويت‌های غيرفارس، سرکوبِ زبان‌ها و فرهنگ‌های محلی و تبعيض در تخصيصِ منابع و فرصت‌ها، احساسِ نارضايتی و بی‌عدالتی را در ميانِ اقوام و اقليت‌های قومی دامن زد.
پس از انقلاب اسلامی، انتظار می‌رفت که اين سياست‌ها تغيير کرده و حقوقِ اقوام و اقليت‌ها به رسميت شناخته شود. اما، با وجودِ برخی تغييراتِ ظاهری، سياستِ انکارِ هويت و تبعيضِ فرهنگی و اقتصادی همچنان ادامه يافت. در چنين بستری، اعتراضاتِ خرداد ۸۵، نه تنها واکنشی به يک کاريکاتور، بلکه فريادِ اعتراض به دهه‌ها سياستِ تبعيض‌آميز و انکارِ هويت بود.
اعتراضاتِ خرداد ۸۵، از همان آغاز، ابعادی فراتر از يک اعتراضِ هويتیِ صرف داشت. معترضان، علاوه بر محکوم کردنِ توهين رسانه‌ای، خواستارِ به رسميت شناخته شدنِ حقوقِ فرهنگی، زبانی و سياسیِ خود بودند. آنها، خواستارِ آموزش به زبان مادری، رفعِ تبعيض در استخدام و تخصيصِ منابع، آزادیِ فعاليت‌های فرهنگی و سياسی و مشارکتِ برابر در تصميم‌گيری‌های سياسی بودند.
اين مطالبات، در حقيقت، بيانگرِ گذار از يک اعتراضِ هويتیِ صرف به يک مطالبه حقوقِ شهروندیِ جامع بود. معترضان، ديگر صرفاً خواستارِ حفظِ هويتِ خود نبودند، بلکه خواستارِ مشارکتِ برابر و عادلانه در ساختارِ سياسی و اجتماعی ايران بودند. اما
حکومت، به جای پاسخگويی به مطالباتِ معترضان، با خشونتِ تمام به سرکوبِ اعتراضات پرداخت. صدها نفر بازداشت و زندانی شدند و ده ها نفر نيز در جريانِ اعتراضات به شهادت رسیدند . اين سرکوبِ خونين، تأثيراتِ عميقی بر جنبشِ ملی-مدنی آذربايجان گذاشت.
از يک سو، سرکوبِ خشونت‌آميز، باعثِ راديکاليزاسيونِ بخشی از فعالان و کنشگران شد. آنها، به اين نتيجه رسيدند که امکانِ دستيابی به مطالبات از طريقِ کنشگریِ مسالمت‌آميز و قانونی وجود ندارد و بايد به کنشگریِ زيرزمينی و مبارزه خشونت‌آميز روی آورد.
از سوی ديگر، سرکوبِ اعتراضات، باعث شد تا بخشی ديگر از فعالان، به اهميتِ سازماندهی و هماهنگیِ بيشتر پی برده و تلاش کنند تا شبکه‌های ارتباطی خود را گسترش دهند و استراتژی‌های مؤثرتری برای پيشبردِ مطالباتِ خود اتخاذ کنند.
جنبشِ ملی-مدنی آذربايجان، پس از خرداد ۸۵، با چالش‌ها و فرصت‌های متعددی روبرو بوده است. از يک سو، تداومِ سياستِ سرکوب و محدوديت‌های اعمال شده از سوی حکومت، همچنان يکی از موانع اصلی پيش روی اين جنبش است. از سوی ديگر، افزايشِ آگاهی، سازماندهی و همبستگی در ميانِ فعالان و کنشگران، فرصت‌های جديدی را برای پيشبردِ مطالباتِ مردم فراهم کرده است.
در چنين شرايطی، رمزِ موفقيتِ جنبشِ ملی-مدنی آذربايجان در آينده، در اتخاذِ يک استراتژیِ چندوجهی و انعطاف‌پذير است. اين استراتژی، بايد شاملِ مواردِ زير باشد:
تأکيد بر کنشگریِ مسالمت‌آميز و قانونی: با وجودِ محدوديت‌ها و سرکوب‌ها، جنبش بايد تلاش کند تا از طريقِ کنشگریِ مسالمت‌آميز و قانونی، مطالباتِ خود را پيگيری کند.
توسعه شبکه‌های ارتباطی و ائتلاف‌سازی،جنبش بايد تلاش کند تا شبکه‌های ارتباطی خود را گسترش داده و با سايرِ جنبش‌های اجتماعی و سياسی در ايران و جهان، ائتلاف کند.
توليدِ دانش و آگاهی، جنبش بايد تلاش کند تا با توليدِ دانش و آگاهی، افکارِ عمومی را نسبت به مسائل و مطالباتِ خود حساس کند.
تأکيد بر مطالباتِ مشترک و فراگير، جنبش بايد تلاش کند تا مطالباتِ مشترک و فراگير را در کانونِ توجه قرار داده و از طرحِ مطالباتِ تفرقه‌آميز و انحرافی پرهيز کند. اما در پایان خرداد ۸۵، تنها يک رخدادِ اعتراضیِ گذرا نبود، بلکه آغازی برای يک فرآيندِ طولانی و پيچيده بود که هدفِ آن، تحققِ حقوقِ ملی-مدنی ملت آذربايجان در ايران است.
اين فرآيند، با چالش‌ها و موانعِ متعددی روبرو است، اما با اتخاذِ يک استراتژیِ هوشمندانه و با تکيه بر اراده و همبستگیِ مردم، می‌توان به تحققِ اهدافِ آن اميدوار بود.
Araz News آراز نیوز
خرداد ۸۵، هويت در تبعيد: از کاريکاتور تا منشور مطالبات ملی-مدنی آذربايجان ✍️ سهند اورمولو ادامه 👇👇👇
خرداد ۸۵، يادآورِ اين نکته است که تبعيض و انکار، نمی‌تواند برای هميشه ادامه يابد و سرانجام، فريادِ اعتراضِ مردم، ديوارهای سکوت را خواهد شکست.
🔗 @ArazNews
🔗 @ArazNews
توزیع گسترده اعلامیه اعتراضی در اردبیل توسط فعالین حرکت ملی آزربایجان
روز یکشنبه ۴ خرداد ۱۴۰۴، فعالین حرکت ملی آزربایجان با توزیع گسترده اعلامیه‌ای در سطح شهر اردبیل نسبت به سیاست‌های شوونیستی و پروژه «همزیستی مسالمت‌آمیز» اعتراض کردند.
در این اعلامیه، ضمن محکوم کردن کوچ اجباری و اشغال نرم آزربایجان، از ملت آزربایجان خواسته شده در برابر این روند ایستادگی کنند. همچنین به مسائلی چون آپارتاید زبانی، چپاول منابع طبیعی، تخریب محیط زیست و خشک شدن دریاچه اورمیه اشاره شده است.
🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری
🔗 @ArazNews
روز یکشنبه ۴ خرداد ۱۴۰۴، فعالین حرکت ملی آزربایجان با توزیع گسترده اعلامیه‌ای در سطح شهر اردبیل نسبت به سیاست‌های شوونیستی و پروژه «همزیستی مسالمت‌آمیز» اعتراض کردند.
در این اعلامیه، ضمن محکوم کردن کوچ اجباری و اشغال نرم آزربایجان، از ملت آزربایجان خواسته شده در برابر این روند ایستادگی کنند. همچنین به مسائلی چون آپارتاید زبانی، چپاول منابع طبیعی، تخریب محیط زیست و خشک شدن دریاچه اورمیه اشاره شده است.
🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری
🔗 @ArazNews
ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، در جریان دیداری رسمی با وزیر خارجه ترکیه، هاکان فیدان، درباره مسائل کلیدی منطقه‌ای از جمله جنگ اوکراین، تحولات سوریه و ... گفتگو کرد.
پوتین و فیدان روز دوشنبه در دیداری که حدود یک ساعت به طول انجامید، درباره مهم‌ترین تحولات سیاسی و امنیتی منطقه به تبادل نظر پرداختند.
اگرچه جزئیات دقیق این گفتگوها منتشر نشده، اما منابع آگاه اعلام کردند که جنگ روسیه و اوکراین، وضعیت جاری در سوریه و امکان ایفای نقش میانجی‌گرانه از سوی ترکیه از محورهای اصلی این دیدار بوده است.
هاکان فیدان در ادامه سفر خود به روسیه، قرار است با رئیس سرویس اطلاعات خارجی این کشور، سرگئی ناریشکین نیز دیدار کند. همچنین، فردا گفت‌وگویی رسمی با سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، در دستور کار دارد.
این دیدارها در حالی انجام می‌شود که تنش‌ها در اوکراین همچنان ادامه دارد و تلاش‌ها برای یافتن راه‌حلی دیپلماتیک، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. نقش ترکیه به‌عنوان کشوری دارای روابط نزدیک با هر دو طرف، می‌تواند در روند میانجی‌گری اهمیت ویژه‌ای داشته باشد.
🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری
🔗 @ArazNews
پوتین و فیدان روز دوشنبه در دیداری که حدود یک ساعت به طول انجامید، درباره مهم‌ترین تحولات سیاسی و امنیتی منطقه به تبادل نظر پرداختند.
اگرچه جزئیات دقیق این گفتگوها منتشر نشده، اما منابع آگاه اعلام کردند که جنگ روسیه و اوکراین، وضعیت جاری در سوریه و امکان ایفای نقش میانجی‌گرانه از سوی ترکیه از محورهای اصلی این دیدار بوده است.
هاکان فیدان در ادامه سفر خود به روسیه، قرار است با رئیس سرویس اطلاعات خارجی این کشور، سرگئی ناریشکین نیز دیدار کند. همچنین، فردا گفت‌وگویی رسمی با سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، در دستور کار دارد.
این دیدارها در حالی انجام می‌شود که تنش‌ها در اوکراین همچنان ادامه دارد و تلاش‌ها برای یافتن راه‌حلی دیپلماتیک، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. نقش ترکیه به‌عنوان کشوری دارای روابط نزدیک با هر دو طرف، می‌تواند در روند میانجی‌گری اهمیت ویژه‌ای داشته باشد.
🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری
🔗 @ArazNews