به گزارش خبرگزاری آنادولو، اردوغان تأکید کرد که ترکیه صلح و امنیت عراق را جدای از امنیت ملی خود نمی‌داند و از کشورهای علاقه‌مند دعوت کرد که در این پروژه استراتژیک مشارکت کنند. دو طرف همچنین ۱۱ سند همکاری در حوزه‌های گوناگون از جمله حمل‌ونقل، آموزش، فناوری، صنایع دفاعی و مهاجرت امضا کردند.

پروژه «جاده توسعه» که قرار است بندر فاو عراق را به وسیله راه‌آهن و جاده به ترکیه و سپس به اروپا متصل کند، به‌سرعت به یکی از مهم‌ترین کریدورهای اقتصادی در غرب آسیا بدل شده است. اما نکته قابل تأمل در این میان، غیبت ایران در چنین پروژه‌هایی است؛ کشوری که از لحاظ ژئوپولیتیک به عنوان پل ارتباطی شرق و غرب شناخته می‌شد.

با توجه به تحولات اخیر، به‌نظر می‌رسد ایران عملاً در حال حذف شدن از طرح‌های کلان ترانزیتی منطقه‌ای است. ترکیب تحریم‌های بین‌المللی، بی‌ثباتی داخلی، نگرانی‌های امنیتی (مانند انفجار بندرعباس یا سقوط بالگرد رئیس‌جمهور سابق)، و رقابت ژئوپولیتیکی با کشورهایی چون ترکیه، عربستان و آذربایجان، باعث شده تا سرمایه‌گذاران و کشورهای منطقه ایران را مسیر پرریسک‌تری برای ترانزیت کالا تلقی کنند.

در سوی مقابل، ترکیه با دیپلماسی فعال و همکاری‌های چندجانبه با کشورهای عربی و اروپایی، به‌دنبال تثبیت موقعیت خود به‌عنوان مرکز ترانزیت جدید بین آسیا و اروپا است. پروژه‌هایی مانند «جاده توسعه»، «کریدور زنگزور» و طرح‌های مشابه، با حذف مسیر ایران طراحی می‌شوند.

در چنین شرایطی، این روند حاشیه‌نشینی می‌تواند در بلندمدت برای ایران تبعات اقتصادی و ژئوپولیتیکی جبران‌ناپذیری به‌همراه داشته باشد.

جاده توسعه (ترکیه–عراق)، کریدور زنگزور (آذربایجان–نخجوان–ترکیه)، کریدور هند–اروپا از طریق عربستان و اسرائیل، کریدور شمال-جنوب (ایران–روسیه–هند) کریدورهای ترانزیتی هستند که ایران یا از آن پروژها‌ها حذف شده یا دور زده شده و یا هنوز نقش ایران در آن در هاله ای از ابهام قرار دارد.

ادامه وضعیت موجود ایران را از مذاکرات و معادلات اقتصادی–سیاسی منطقه‌ای مانند اجلاس‌های کریدور توسعه یا مسیرهای بین‌المللی انرژی و کالا کنار خواهد گذاشت، که به‌معنای کاهش اهمیت ژئوپولیتیکی و حتی کاهش اهمیت این کشور در سایر حوزه‌ها مانند مذاکرات امنیتی خواهد بود. وابستگی ایران به همسایگان برای متصل شدن به بازارهای جهانی می‌تواند قدرت چانه‌زنی ایران در شرایط بحرانی مانند تحریم، جنگ یا بحران‌های داخلی را به صورت جدی کاهش دهد.

این انزوا تنها آثار اقتصادی ندارد، بلکه پیامدهای امنیتی نیز در پی خواهد داشت. کاهش نقش ایران در معادلات ترانزیتی، عمق راهبردی کشور را کاهش داده و بازدارندگی سیاسی و نظامی را تضعیف می‌کند. همچنین، کشورهای منطقه که سال‌ها محل جاه‌طلبی‌های ایران خونین بوده است. رژیم ایران با پشتیبانی مالی و لجستیکی از گروه‌های تندرو امنیت این کشورها را برای سال‌ها با مخاطرات جدی روبرو کرده است؛ اما اکنون کشورهای منطقه می‌توانند با تمرکز بر ایجاد زیرساخت‌ها وایفای نقش در امنیت انرژی و تجارت جهانی حاکمیت و امنیت خود را مستحکم‌تر نمایند. این شرایط انزوای ایران ممکن است منجر به افزایش نارضایتی داخلی بر اثر رکود اقتصادی نیز شود؛ نارضایتی‌هایی که می تواند به اعتراضات گسترده منتج گردد. از سوی دیگر گسترش آگاهی ملی در بین جوامع ملل تحت ستم در ایران از جمله مسائلی است که در بلندمدت حکومت مرکزی ایران منزوی را با چالش جدی روبرو خواهد کرد.


🌎 آراز نیوز؛ گرچک خبرلرین آدرسی
🔗 @ArazNews

آنادولو خبر آژانسی تراختورون استانبولداکی قهرمانلیق قوتلاماسینی یاییب‌.


🔗 @ArazNews

🔰 خبرگزاری آنادولو از جشن قهرمانی تراختور در استانبول گزارش داد

آراز نیوز: سرویس فارسی خبرگزاری آنادولو ترکیه گزارشی از جشن قهرمانی تیم فوتبال تراختور، که با حضور تورک‌های آذربایجان جنوبی در استانبول برگزار شد، منتشر کرده است.

در این گزارش، برخی از شرکت‌کنندگان احساسات خود را نسبت به قهرمانی تیم تراختور آذربایجان در لیگ برتر فوتبال ایران ابراز کرده‌اند.


🌎 آراز نیوز؛ گرچک خبرلرین آدرسی
🔗 @ArazNews

رسانه‌های اصلی ترکیه از قبیل «تی‌آر‌تی»، «حرّیت»، «ملیت» و «ان‌تی‌وی» جشن قهرمانی تیم تراختور در استانبول را به نقل از «خبرگزاری آنادولو» و با تاکید بر «قهرمانی تیم مورد حمایت ترک‌های ایران» پوشش دادند.


🔗 @ArazNews

بازداشت یوسف کاری،سجاد قربانی و آرین در شهر اردبیل توسط نیروهای امنیتی


یوسف کاری و سجاد قربانی از فعالین حرکت ملی آذربایجان به همراه آرین (فامیلی هنوز مشخص نگردیده)حدود ساعت ۲۲ امروز پنجشنبه ۱۸ اردیبهشت۱۴۰۴ درمیدان شریعتی اردبیل توسط نیروهای امنیتی همراه با ضرب و شتم بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده اند.

از سرنوشت و وضعیت دیگر فعالین ملی که به هنگام بازداشت یوسف کاری و سجاد قربانی وآرین در محل حضور داشته اند تا کنون خبری در دست نمی باشد.

بنابر ویدئوهای منتشر شده و اطلاع شهروندان از میدان شریعتی و دیگر نقاط مرکزی شهر اردبیل خیابانهای منتهی به میدان شریعتی در اردبیل امنیتی است و نیروهای امنیتی از حضور مردم در میدان شریعتی ممانعت میکنند.

روز جمعه ۱۲ اردیبهشت ماه پس از مسجل شدن قهرمانی تیم فوتبال تیراختور آذربایجان مردم در شهرهای مختلف به خیابان ها آمده و وبه سردادن شعارهای ملی پرداختند.

در شهر اردبیل نیز مردم علی رغم تهدید نیروهای امنیتی در میادین اصلی شهر حضور یافته و باسر دادن شعارهای ملی به شادی پرداخته بودند.


🔗 @ArazNews

خلیج...

✍️ سیدمرتضی حسینی

هموطنان فارسی‌زبان و فارس شده‌های ناسیونالیست طبق معمول به‌شدت غیرتی شده‌اند که چرا ترامپ می‌خواهد به "خلیج فارس" ما، "خلیج عربی" بگوید. در این مورد نیز همانند تمامی موارد، نگاه انحصارطلبانه، خودپرستانه و تنگ‌نظرانه دارند. گویا نام این خلیج به خاطر زبان و ملیت فارسی، "خلیج فارس" شده و در عین حال به هیچ وجه نمی‌تواند نامی غیر از "فارس" داشته باشد.


ادامه 👇👇👇

به این خلیج زیبا هر کس از نقطه‌ای که نشسته و نگریسته، نامی داده است. اروپایی‌ها "پرشین گُلف" (خلیج پرشین) گفته‌اند که ربطی به قوم فارس یا زبان فارسی ندارد. بلکه با نام ایالت فارس مرتبط است، چون مهم‌ترین بنادری که اروپایی‌ها در آنها پیاده شدند، قدیماً جزو ایالت فارس و قیشلاق ایل‌های کوچ‌رو، به‌ویژه بزرگ‌ایل قشقایی بوده است.

عثمانی‌ها به آن "بصره کورفَزی" (خلیج بصره) گفته‌اند؛ زیرا مهم‌ترین بندر تاریخی بر کنار این خلیج، بندر بصره بود. اسناد تاریخی به وضوح  نشان می‌دهند زمانی که بنادر جنوب ايران (بندر عباس و ابوشهر) مکان‌هایی بسیار کم‌جمعیت و بی‌رونق بودند، بندر بصره بندری بود پُرجمعیت با رونق اقتصادی- تجاری زیاد.

صاحبان اصلی قیشلاق‌های سواحل این خلیج یعنی تُرک‌های قشقایی نیز به آن "گَن بورون" گفته‌اند. "گَن" در زبان تُرکی به معنای عریض و گشاد است. "بورون" نیز به معنای دماغ می‌باشد که در اینجا معادل استعاری زیبایی‌است برای کلمه خلیج. جالب اینکه؛ معادل فارسی خلیج در زبان فارسی نیز کلمه "دماغه" می‌باشد. به نظر من این نام زیباترین و برازنده‌ترین نامی‌است که در طول تاریخ به این خلیج اطلاق شده اما هم سهواً و هم عمداً امحا شده است. زیبایی این نام یعنی "گَن بورون" آن وقت دو چندان می‌شود که قرینه متضادی برای آن در شمال می‌یابیم. این قرینه متضاد با نامی زیباتر؛ "اینجه بورون" در کرانه‌های خزر می‌باشد. "اینجه" در زبان تُرکی به معنای باریک است که در تضاد و تقابلی معنادار و زیبا با کلمه "گَن" قرار می‌گیرد. پس در جنوب "گَن بورون" (خلیج عریض) داریم و در شمال "اینجه بورون" (خلیج باریک). این دو نام زیبای تُرکی در عین حال نشان از عمق و پیوند تاریخی هویت و زبان تُرکی از شمال تا جنوب ايران دارد.

ملی‌گرایان عرب نیز برای مقابله با عصبیت و اصرار ایرانی- پارسی در رابطه با "فارس" نامیدن این خلیج، آن را "خلیج عربی" نامیده‌اند.

ناصر پورپیرار نیز ایده جالبی در این باره داشت و می‌گفت: مگر این همه ادعای اسلام و مسلمانی ندارید؟ نام این خلیج را بگذارید "خلیج اسلام" یا "خلیج اتحاد". 

پ.ن: پس از درج این یادداشت‌، یکی از دوستان اهل تحقیق در نقد آن نوشته‌اند که دماغه در زبان فارسی صرفاً به معنای پیشروی خشکی در آب است. بورون نیز به عنوان معادل دماغه به این معنا خواهد بود. بنابراین "گن بورون" و "اینجه بورون" نه به معنای "خلیج عریض" و "خلیج باریک" بلکه به معنای "بندر عریض" و "بندر باریک" خواهد بود. خلیج واقع در کنار بندر "گن بورون" نیز می‌تواند "خلیج گن‌ بورون" نام گرفته باشد.




🔗 @ArazNews

تورکیه سوسیال مئدیا حسابلاری:

«شامپیون تراختورون ظفری استانبولدا گونئی آزربایجان بایراقلاری ایله قوتلاندی»



🔗 @ArazNews

قوزئی آزربایجانین شمکیر فوتبال کلوبوندان تراختورا تبریک:

«یاشاسین تراختور، یاشاسین آزربایجان»


🔗 @ArazNews

🔰اجاره پیکان وانت در ایران ماهانه ۱۱ میلیون

آراز نیوز: در ایران گزارش‌هایی منتشر شده است که نشان می‌دهد اجاره خودروهای قدیمی مانند پیکان وانت به مبالغ قابل توجهی رسیده است. بر اساس اطلاعات موجود، هزینه اجاره ماهانه یک پیکان وانت حدود ۱۱ میلیون تومان است که با در نظر گرفتن مبلغ پیش‌پرداخت ۲۳ میلیون تومانی، مجموع هزینه سالانه به حدود ۱۳۲ میلیون تومان می‌رسد.

این افزایش قیمت اجاره به دلایلی مانند کاهش تولید خودروهای کار، افزایش تقاضا برای خودروهای باری در مشاغل خدماتی و باربری، و همچنین تورم عمومی در بازار خودرو نسبت داده می‌شود. علاوه بر این، قیمت خرید پیکان وانت در بازار آزاد نیز تا حدود ۲۶۰ میلیون تومان افزایش یافته است.

این وضعیت نشان‌دهنده تأثیرات اقتصادی گسترده‌تر بر بازار خودروهای قدیمی و کاربردی در ایران است، جایی که حتی خودروهایی با فناوری قدیمی به دلیل نیاز بازار و کمبود گزینه‌های جایگزین، با افزایش قیمت مواجه شده‌اند.

🌎 آراز نیوز؛ گرچک خبرلرین آدرسی
🔗 @ArazNews

🔰 پ.ک.ک از برگزاری دوازدهمین کنگره خود در کوهستان‌های شمال عراق خبر داد

آرازنیوز: گروه ترو-ریستی پ.ک.ک اعلام کرده است که در روزهای ۵ تا ۷ مه دوازدهمین کنگره خود را در شمال عراق برگزار کرده است؛ مناطقی که سال‌هاست به پایگاه‌های این گروه در عراق تبدیل شده‌اند.

این گروه در بیانیه‌ای مدعی شده است که کنگره با حضور نمایندگانی از «تمام حوزه‌های کاری» برگزار شده و طی آن، دیدگاه‌هایی از سوی عبدالله اوجالان، رهبر زندانی پ.ک.ک، قرائت و بررسی شده است. در این بیانیه همچنین از اتخاذ «تصمیماتی تاریخی» خبر داده شده؛ ادعایی که همواره در دستور کار تبلیغاتی این گروه برای تحریک بدنه رادیکال آن بوده است.

📌 بیشتر بخوانید: اوجالان خواستار خلع سلاح پ‌ک‌ک شد!

پ.ک.ک در این نشست بار دیگر با بهره‌برداری از عبارات نمادینی چون «شهدای قهرمان» و «ارزش‌های ملی»، تلاش کرده است تا مشروعیت سیاسی و اجتماعی خود را که در سال‌های اخیر به شدت تضعیف شده، بازسازی کند. در بیانیه مذکور، از سری ثریا اؤندر نیز بعنوان شهید یاد شده؛ اقدامی که نشان‌دهنده ادامه روند مصادره مفاهیم انسانی برای اهداف تبلیغاتی است.

🌎 آراز نیوز؛ گرچک خبرلرین آدرسی
🔗 @ArazNews

رنگ‌های پرچم آذربایجان با دود در استادیوم سهند تبریز



🔗 @ArazNews

🔰 زبان ملی و رسمی یا زبان سرکوب؟!
📃 از ممنوعیت نام‌های تورکی تا حساسیت بر سر «خلیج فارس»

✍️ یادداشت آراز نیوز

در حالی که در ایران، زبان‌های غیرفارسی با محدودیت‌ها و تبعیض‌های ساختاری مواجه‌اند، هویت ملی این کشور از بدو تشکیل آن در اوایل قرن بیستم، به‌طور انحصاری بر پایه زبان و فرهنگ فارسی بنا نهاده شده است. این تمرکزگرایی و انحصارگرایی تک‌زبانه و تک‌قومیتی، موجب تضعیف و به حاشیه راندن زبان‌ها و فرهنگ‌های ملل غیرفارس مانند تورک‌ها، کردها، لرها و بلوچ‌ها شده است. از سوی دیگر، حاکمیت به ساختار تبعیض‌آمیز بسنده نکرده و به‌تدریج سیاست‌های استعمارگرایانه و سلب‌کننده هویت را علیه این ملل تشدید کرده است.


👈 ادامه مطلب

از تغییر اسامی جغرافیایی در سرزمین‌های غیرفارس گرفته تا طرح‌هایی مانند «بسندگی زبان فارسی» و ممنوعیت نام‌گذاری اماکن به زبان‌های غیرفارسی، همگی در راستای حفظ هژمونی نامشروع زبان و هویت فارسی اجرا می‌شوند. این سیاست‌های تبعیض‌آمیز همواره با پوششی تحت عنوان مقابله با «قوم‌گرایی» یا «تجزیه‌طلبی» توجیه شده‌اند؛ گفتمانی که در حقیقت بستری برای قوم‌گرایی فارسی فراهم کرده و سرکوب دیگر ملل ایران را با برچسب‌های امنیتی و سیاسی مشروع جلوه می‌دهد.

نمونه‌ای بارز از این حساسیت نسبت به حفظ سلطه فرهنگی، واکنش‌های تند ناسیونالیست‌های فارس به خبر احتمال تغییر نام «خلیج فارس» توسط دونالد ترامپ است. در هفته‌های اخیر، برخی رسانه‌ها از جمله آسوشیتدپرس گزارش دادند که رئیس‌جمهور آمریکا ممکن است در سفر خود به خاورمیانه، استفاده از نام «خلیج عربی» یا «خلیج عربستان» را به‌جای «خلیج فارس» اعلام کند. این موضوع با واکنش شدید مقامات جمهوری اسلامی همراه شد؛ عباس عراقچی، معاون وقت وزارت خارجه ایران، این تصمیم را «توهینی سیاسی» به ملت ایران خوانده و هشدار داده که موجب «خشم جهانی ایرانیان» خواهد شد. این موضع‌گیری فرصتی شد تا جمهوری اسلامی با توسل به ناسیونالیسم ایرانی-فارسی، از احساسات قوم‌گرایانه بخشی از جامعه برای انسجام و مشروعیت رژیم ایران بهره‌برداری کند. به طوریکه اکنون جمهوری اسلامی با استفاده ابزاری از احساسات قوم‌گرایانه فارسی در میان فارس‌زبانان خود را به عنوان رژیم موجود حامی منافع کشور جا می‌زند.

در مقابل، در فضای داخلی و در میان ملل غیرفارس، که اکثریت جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند و خود قربانی سیاست‌های زبانی هستند، این مسئله از اهمیت حیاتی یا حیثیتی برخوردار نیست و در بهترین حالت با بی‌تفاوتی مواجه می‌شود. این در حالی است که حتی استفاده از نام‌های غیرفارسی برای واحدهای صنفی در تهران ممنوع اعلام شده است. سرهنگ نادر مرادی، رئیس پلیس اماکن تهران، چند سال پیش صراحتاً گفته بود که نام‌های تورکی، کردی، لری و شمالی در پایتخت غیرقانونی است و تنها در «استان‌های مرتبط» مجاز خواهد بود. اما حتی این ادعا نیز در عمل رعایت نمی‌شود؛ چراکه در شهرهای آذربایجان نیز با نام‌گذاری تورکی برای اماکن کسب‌وکار برخورد می‌شود و نمونه‌های متعددی از این ممانعت ثبت شده است. از سوی دیگر، جلوگیری از انتخاب نام فرزندان به زبان تورکی نیز نمونه‌ای آشکار از سیاست‌های استعماری دولت ایران در حوزه زبانی است. سیاستی که هر روز اخبار آن در رسانه‌های آذربایجان منتشر می‌شود و خانواده‌های تورک از نامگذاری فرزندانشان به اسامی دلخواه خودشان منع می‌شوند.

این سیاست‌های زبانی و فرهنگی، نمایانگر رویکردی هستند که در آن زبان فارسی به‌عنوان تنها زبان مشروع و ملی تبلیغ می‌شود، در حالی که زبان‌ها و فرهنگ‌های دیگر عملاً نادیده گرفته شده و به‌طور سیستماتیک سرکوب می‌شوند. چنین عملکردی نه‌تنها تنوع فرهنگی این جغرافیای سیاسی را تضعیف کرده، بلکه در میان ملل غیرفارس، احساس تبعیض و نارضایتی عمیقی ایجاد کرده است. به‌گونه‌ای که در بحث دفاع از نام «خلیج فارس»، عمدتاً افرادی از تبار فارس، یا افراد آسمیله‌شده و ناآگاه وارد این میدان می‌شوند، در حالی که بخش‌ بزرگی از جمعیت کثیرالمله ایران، این حساسیت را نماینده دغدغه‌های واقعی خود نمی‌دانند.


🌎 آراز نیوز؛ گرچک خبرلرین آدرسی
🔗 @ArazNews