امروز در شرایطی که جمهوری اسلامی در بحران مشروعیت و فروپاشی اخلاقی و اقتصادی دست‌وپا می‌زند، برخی جریان‌های تمرکزگرا، از جمله در قالب سلطنت‌طلبی، می‌خواهند ساختار قدیم را با چهره‌ای جدید بازسازی کنند. اما ملل تحت ستم این بار فریب نخواهند خورد. آگاهی سیاسی در آذربایجان، کردستان، بلوچستان، اهواز و دیگر مناطق به مرحله‌ای رسیده که نه‌تنها بازگشت به دیکتاتوری ممکن نیست، بلکه ادامه وضعیت فعلی نیز تحمل‌ناپذیر شده است.

ملل تحت ستم خواهان عدالت، آزادی و حقوق بر‌ابرند. آن‌ها دیگر در چارچوب‌های از پیش‌تعیین‌شده تک قوم محور نمی‌گنجند. آینده، بایستی بر پایه تقسیم عادلانه قدرت و ثروت و به‌رسمیت‌شناختن هویت‌های ملی ساخته شود، راه دیگری برای همزیستی نیست.

زمان تصمیم فرارسیده: یا گذار به یک نظم چندملیتی، دموکراتیک و غیرمتمرکز، یا تداوم گسست‌های عمیق که راه را برای گسست هموار می‌کند. بازگشت به دیکتاتوری ممکن نیست.


‏🔗 @ArazNews

🚨 سجده به رضا پهلوی در همایش مونیخ؛ نشانه‌ای از شخصیت‌پرستی و دیکتاتورسازی

در همایش موسوم به «مونیخ پهلوی‌طلبان»، فردی به نام محمد فرضی که خود را از آسیب‌دیدگان اعتراضات ۱۴۰۱ معرفی کرد، در سخنانی گفت: «من به هیچ دینی معتقد نیستم، ولی یک کعبه دارم»، و با اشاره به رضا پهلوی، در برابر او سجده کرد. این رفتار که واکنش‌های گسترده‌ای را در پی داشته، از سوی بسیاری نشانه‌ای از شخصیت‌پرستی افراطی و زمینه‌ساز دیکتاتورسازی در آینده دانسته شده است. ناظران می‌گویند این فرد ظاهراً مفهوم بی‌دینی را نیز نادرست فهمیده و تنها قبله و سجده‌گاه خود را تغییر داده است.

🌎 آراز نیوز؛ گرچک خبرلرین آدرسی 🔗 @ArazNews

حکمت حاجی‌یئو، دستیار رئیس‌جمهور آزربایجان و رئیس بخش سیاست خارجی در دفتر ریاست‌جمهوری، در گفت‌وگو با روزنامه آلمانی برلینر سایتونگ تأکید کرد: در صورت تمایل طرفین (روسیه و اوکراین)، جمهوری آزربایجان آماده است تمام شرایط لازم را برای برگزاری این مذاکرات در باکو فراهم کند.

وی با اشاره به سابقه میزبانی آزربایجان از مذاکرات مهم بین‌المللی افزود: باکو پیش‌تر میزبان گفت‌وگوهایی میان تورکیه و اسرائیل، سوریه و اسرائیل و همچنین مذاکرات استراتژیک میان روسیه و آمریکا در خصوص سامانه‌های دفاع موشکی و نشست‌های روسیه و ناتو بوده است.

حاجی‌یئو با بیان اینکه باکو جایگاه خود را به عنوان پایتخت دیپلماتیک منطقه تثبیت کرده، گفت: درهای ما به روی همه طرف‌ها باز است، اما تصمیم نهایی برای آغاز گفت‌وگو باید از سوی خود طرفین گرفته شود و از طرف آنها به ما اعلام شود.

🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری

🔗 @ArazNews

پزشکیان، شخصیتی بین پیشه‌وری و موسوی


‎محسن سعادت✍️


‎در روزهای اخیر، شاهد آن هستیم که حملات و نقدهایی از سوی طیف‌های مختلف سیاسی، به‌ویژه مخالفان جمهوری اسلامی و جناح‌های محافظه کار جمهوری اسلامی علیه مسعود پزشکیان شدت یافته است. در این‌میان طیفی هم در آزربایجان تلاش می‌کنند او را با شخصیت‌هایی چون سید جعفر پیشه‌وری مقایسه کنند، اما این قیاس، بیشتر ناشی از هیجانات سیاسی است تا تحلیلی تاریخی یا واقع‌گرایانه. پزشکیان، شخصیتی است بین پیشه‌وری و موسوی.


ادامه مطلب👇👇👇


🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری

🔗 @ArazNews

‎
‎پیشه‌وری، برخاسته از بطن جنبش مردمی آزربایجان در سال‌های پرتلاطم ۱۳۲۰ بود. او نه تنها خود را از نظام سلطه‌گر تهران جدا کرد، بلکه با تشکیل حکومت ملی آزربایجان، زندگی‌اش را وقف آرمان‌های مردم این سرزمین کرد. پیشه‌وری نه اصلاح‌طلب بود و نه معتقد به اصلاح نظام مرکزی، بلکه معتقد به تغییر ساختار مرکزگرای ایران و واگذاری قدرت به ملت‌ها بود.

‎از سوی دیگر، میرحسین موسوی با وجود ریشه‌های آزربایجانی‌اش، هیچ‌گاه به عنوان نماینده‌ی واقعی یا سخنگوی خواسته‌های ملت تورک آزربایجان مطرح نبود. در جریان جنبش سبز ۱۳۸۸ نیز، با اینکه تبریز و آزربایجان می‌توانستند به حمایت از او برخیزند، اما همراهی گسترده‌ای با این حرکت مشاهده نشد. چرا؟ چون موسوی بخشی از نظام جمهوری اسلامی بود، زاده‌ی همان ساختار مرکزگرایی که در طول دهه‌ها خواسته‌ها و هویت ملت‌ها را سرکوب کرده است.

‎پزشکیان، در کجای این طیف قرار دارد؟

‎پزشکیان اگرچه برخلاف موسوی، ارتباط عاطفی و فرهنگی عمیق‌تری با آزربایجان دارد و بارها نسبت به دردها و مشکلات این ملت واکنش نشان داده، اما او نیز همچنان در چارچوب ساختار جمهوری اسلامی عمل می‌کند. او اصلاح‌طلب است، نه انقلابی. خواهان بهبود وضع موجود است، نه برهم زدن نظم حاکم.

‎پزشکیان را نمی‌توان به‌سادگی در قالب پیشه‌وری گنجاند؛ چرا که پیشه‌وری، مرز میان اصلاح و انقلاب را پشت سر گذاشته بود. اما از سوی دیگر، پزشکیان نیز موسوی نیست؛ چون برخلاف موسوی، صدای درد آزربایجان را بهتر می‌شنود و در بیان آن جسورتر است.
‎می‌توان گفت مسعود پزشکیان، شخصیتی است بین پیشه‌وری و موسوی. نه همچون پیشه‌وری، فدایی کامل ملت آزربایجان است و نه همچون موسوی، بی‌تفاوت نسبت به آن. او در وضعیت بینابینی قرار دارد: هم وابسته به ساختار حاکم است و هم گوش شنوایی برای رنج‌های ملت خویش دارد.

‎اما تجربه‌ی تاریخی نشان داده که برای رهایی از بندهای مرکزگرایی و تحقق عدالت ملی، تنها شنیدن کافی نیست؛ بلکه نیازمند عمل، جسارت، و گسست از ساختارهایی هستیم که ریشه در انکار ملت‌ها دارند.
‎و این‌جاست که میان پزشکیان و پیشه‌وری، تفاوت از زمین تا آسمان است. اما این به این معنی نیست که آزربایجان همانند میر حسین موسوی، پزشکیان را تنها می گذارد. در لحظات حساس تاریخی آزربایجان نشان داده است که فرزندان خود را زیر پر و بال خود می‌گیرد .


🌎 آرازنیوز، خبرین دوغرو یئری

🔗 @ArazNews