#فرهنگ_لغات_مهدوی
🌹امام زمان🌹
🔸امام زمان علیه السلام، پیشواي دوازدهم شیعه امامیّه، مهدي موعود، یگانه فرزند امام حسن عسکري علیه السلام و واپسین امام است.
همه شیعیان دوازده امامی، به اجماع بر امامت آن حضرت متفقند و او را زنده و از انظار غایب و حضرتش را نقطه امید خود و
منجی عالم بشریت میدانند. پیوسته در حوادث سهمگین زندگی، بدو پناه میبرند و منتظر فرج او هستند؛ تا آنگاه که حکمت الهی
اقتضاي ظهور، خلافت و تصرف ظاهري آن حضرت را بکند و بنا به وعده خداوند زمین را از عدل و داد و مساوات پر کند و
عظمت شریعت را تجدید نماید و احکام الهی را در میان مردم جاري سازد.
🔸نام آن حضرت همان نام حضرت رسول (م، ح، م، د) است. در اخبار شیعه از بردن نام ایشان منع شده است و اکثر علماي شیعه نام ایشان را به تصریح ذکر نمیکنند.
🔸این روایات شاید مربوط به زمان کودکی و دوران پیش از غیبت ایشان بوده است تا مخالفان - که به شدت در تعقیب ایشان بودند
- به وجود ایشان پی نبرند، از آن حضرت با القابی چون مهدي، حجّت، قائم، منتظَر، بقیَّۀ اللّه و صاحب زمان، خلف صالح، امام
زمان، ولی عصر، امام عصر و … یاد میشود و یا به کنایه او را الحضرة، الناحیۀ المقدسۀ، الغریم و … مینامند.
تولد ایشان در شب نیمه شعبان سال 255 ق روي داده است.
🔸مادرش ام ولد و بانویی رومی بود که نرجس (نرگس) و به قولی ملیکه نام داشت. او را نواده قیصر روم گفتهاند و در روایات به
چگونگی ازدواج حضرت عسکري علیه السلام با این بانو و نیز کیفیت ولادت امام و معجزات آن حضرت اشاره شده است.
🔸به موجب این روایات، آن حضرت از روز ولادت از انظار پنهان نگاه داشته میشد؛ ولی برخی از خانواده و خواص صحابه او را زیارت میکردند.
امام عسکري علیه السلام اصحاب خود را از غیبت قریبالوقوع ایشان مطلع میساخت.
🔸در شمایل حضرتش گفتهاند:
در شکل و خوي شبیه جدش پیغمبر صلی الله علیه و آله است.
آخرین بار وقتی که امام دوازدهم در جمع مردم دیده شد، هنگام خواندن نماز بر جنازه پدر بزرگوارش (ربیعالاول 260 ق) بود و
پس از آن غیبت آن حضرت آغاز شد.
🔸بنابر اخبار و روایات شیعه، آن حضرت دو غیبت دارد:
صغري و کبري که قصري و طولی نیز میگویند.
غیبت صغري 69 سال (از شهادت امام عسکري علیه السلام تا سال 329 ق) طول کشید و در این مدت چهار سفیر یا نایب - که
میخواندند - نامهها و توقیعات حضرت را به مردم میرساندند و خود به زیارت ایشان نایل « سفراء » یا « ابواب » یا « نواب » ایشان را
میشدند.
🔸به جز این چهار تن - که "سفرا محمودون" و "نواب مزضییون" نامیده میشوند - ظاهراً کسانی دیگر نیز در مدت غیبت صغري، به
حضور امام رسیدهاند. امّا کسانی هم بودهاند که به دروغ ادعاي سفارت و نیابت نمودهاند و مورد تکذیب و لعن سخت حضرت مهدي علیه السلام و نواب خاصّ و شیعیان قرار گرفتهاند؛ از قبیل "شریعی" ."نمیری"."حسین حلاج"."شمغلانی"و... با پایان زندگی علی بن محمد سمري (نایب چهارم)، عصر نیابت خاصه به انتها رسید و دوره نیابت عامّه آغاز گردید.
🔸به این معنا که از سوي امام شرایطی کلی و به طور عام تعیین شد که در هر زمان بر هر کسی منطبق شد، سخنش سخن امام بوده و اطاعتش واجب و مخالفتش حرام خواهد بود.
🔸اعتماد شیعه امامیّه بر غیبت امام دوازدهم و زنده بودن او در طی قرون متمادي، اعتماد به ظهور او در آینده، خروج او از پرده استتار،گرفتن حکومت و خلافت الهی و … موجب سؤالات و شبهات فراوانی از جانب مخالفان شیعه امامیّه شده است و علماي شیعه به خوبی در هر عصري به این موارد پاسخ دادهاند.
🔸اعتقاد به امام حی قائم و انتظار ظهور او و نیابت فقها، از نظر سیاسی، فرهنگی و دینی نتایج مهمی در تاریخ تشیّع داشته است و تکیه گاه شیعیان و سبب انسجام و اتحاد جامعه ایشان و زنده ماندن روح انقلاب و مقاومت در آنان بوده است.این انگاره موجب گردیده است که همیشه عدهاي در صدد تحصیل علم و وصول به مقام اجتهاد بر آیند.
🔸مدارس بزرگ شیعه در ایران، عراق، هند و سایر بلاد آسیا و آفریقا، نه تنها موجب بقا و قوّت تشیّع بوده است؛ بلکه معارف پربار
تشیّع را ترویج کرده و مشعل دانش و خرد را در تاریکترین ادوار تاریخ روشن نگه داشته است.
✔️(دایرةالمعارف تشیّع، ج 2، صص 377-373 با تصرف و تخلیص)
@alvadossadegh
🌹امام زمان🌹
🔸امام زمان علیه السلام، پیشواي دوازدهم شیعه امامیّه، مهدي موعود، یگانه فرزند امام حسن عسکري علیه السلام و واپسین امام است.
همه شیعیان دوازده امامی، به اجماع بر امامت آن حضرت متفقند و او را زنده و از انظار غایب و حضرتش را نقطه امید خود و
منجی عالم بشریت میدانند. پیوسته در حوادث سهمگین زندگی، بدو پناه میبرند و منتظر فرج او هستند؛ تا آنگاه که حکمت الهی
اقتضاي ظهور، خلافت و تصرف ظاهري آن حضرت را بکند و بنا به وعده خداوند زمین را از عدل و داد و مساوات پر کند و
عظمت شریعت را تجدید نماید و احکام الهی را در میان مردم جاري سازد.
🔸نام آن حضرت همان نام حضرت رسول (م، ح، م، د) است. در اخبار شیعه از بردن نام ایشان منع شده است و اکثر علماي شیعه نام ایشان را به تصریح ذکر نمیکنند.
🔸این روایات شاید مربوط به زمان کودکی و دوران پیش از غیبت ایشان بوده است تا مخالفان - که به شدت در تعقیب ایشان بودند
- به وجود ایشان پی نبرند، از آن حضرت با القابی چون مهدي، حجّت، قائم، منتظَر، بقیَّۀ اللّه و صاحب زمان، خلف صالح، امام
زمان، ولی عصر، امام عصر و … یاد میشود و یا به کنایه او را الحضرة، الناحیۀ المقدسۀ، الغریم و … مینامند.
تولد ایشان در شب نیمه شعبان سال 255 ق روي داده است.
🔸مادرش ام ولد و بانویی رومی بود که نرجس (نرگس) و به قولی ملیکه نام داشت. او را نواده قیصر روم گفتهاند و در روایات به
چگونگی ازدواج حضرت عسکري علیه السلام با این بانو و نیز کیفیت ولادت امام و معجزات آن حضرت اشاره شده است.
🔸به موجب این روایات، آن حضرت از روز ولادت از انظار پنهان نگاه داشته میشد؛ ولی برخی از خانواده و خواص صحابه او را زیارت میکردند.
امام عسکري علیه السلام اصحاب خود را از غیبت قریبالوقوع ایشان مطلع میساخت.
🔸در شمایل حضرتش گفتهاند:
در شکل و خوي شبیه جدش پیغمبر صلی الله علیه و آله است.
آخرین بار وقتی که امام دوازدهم در جمع مردم دیده شد، هنگام خواندن نماز بر جنازه پدر بزرگوارش (ربیعالاول 260 ق) بود و
پس از آن غیبت آن حضرت آغاز شد.
🔸بنابر اخبار و روایات شیعه، آن حضرت دو غیبت دارد:
صغري و کبري که قصري و طولی نیز میگویند.
غیبت صغري 69 سال (از شهادت امام عسکري علیه السلام تا سال 329 ق) طول کشید و در این مدت چهار سفیر یا نایب - که
میخواندند - نامهها و توقیعات حضرت را به مردم میرساندند و خود به زیارت ایشان نایل « سفراء » یا « ابواب » یا « نواب » ایشان را
میشدند.
🔸به جز این چهار تن - که "سفرا محمودون" و "نواب مزضییون" نامیده میشوند - ظاهراً کسانی دیگر نیز در مدت غیبت صغري، به
حضور امام رسیدهاند. امّا کسانی هم بودهاند که به دروغ ادعاي سفارت و نیابت نمودهاند و مورد تکذیب و لعن سخت حضرت مهدي علیه السلام و نواب خاصّ و شیعیان قرار گرفتهاند؛ از قبیل "شریعی" ."نمیری"."حسین حلاج"."شمغلانی"و... با پایان زندگی علی بن محمد سمري (نایب چهارم)، عصر نیابت خاصه به انتها رسید و دوره نیابت عامّه آغاز گردید.
🔸به این معنا که از سوي امام شرایطی کلی و به طور عام تعیین شد که در هر زمان بر هر کسی منطبق شد، سخنش سخن امام بوده و اطاعتش واجب و مخالفتش حرام خواهد بود.
🔸اعتماد شیعه امامیّه بر غیبت امام دوازدهم و زنده بودن او در طی قرون متمادي، اعتماد به ظهور او در آینده، خروج او از پرده استتار،گرفتن حکومت و خلافت الهی و … موجب سؤالات و شبهات فراوانی از جانب مخالفان شیعه امامیّه شده است و علماي شیعه به خوبی در هر عصري به این موارد پاسخ دادهاند.
🔸اعتقاد به امام حی قائم و انتظار ظهور او و نیابت فقها، از نظر سیاسی، فرهنگی و دینی نتایج مهمی در تاریخ تشیّع داشته است و تکیه گاه شیعیان و سبب انسجام و اتحاد جامعه ایشان و زنده ماندن روح انقلاب و مقاومت در آنان بوده است.این انگاره موجب گردیده است که همیشه عدهاي در صدد تحصیل علم و وصول به مقام اجتهاد بر آیند.
🔸مدارس بزرگ شیعه در ایران، عراق، هند و سایر بلاد آسیا و آفریقا، نه تنها موجب بقا و قوّت تشیّع بوده است؛ بلکه معارف پربار
تشیّع را ترویج کرده و مشعل دانش و خرد را در تاریکترین ادوار تاریخ روشن نگه داشته است.
✔️(دایرةالمعارف تشیّع، ج 2، صص 377-373 با تصرف و تخلیص)
@alvadossadegh
#فرهنگ_لغات_مهدوی
📌 انجمن حجتیه
🔸یکی از گروههایی که در سالهاي اخیر در مباحث مهدویت مورد توجه قرار گرفته، گروه موسوم به "انجمن حجتیه" است.
🔸این گروه به وسیله شیخ محمود ذاکر زاده تولایی معروف به شیخ محمود حلبی ( 1376_1297 ه.ش) با همکاری سید ضیا ال رسول،سید محمد حسین عصار، سید حسین سجادي، غلامحسین حاج محمد تقی که عمدتاً تاجر بودند، تأسیس شد. اگر چه اغلب اعضاي این گروه از سطح سواد بالایی برخوردار بودند؛ با این حال حضور روحانیون در این گروه کمرنگ بود.
این امر ممکن است به دلیل حساسیت رژیم طاغوت بوده باشد؛ اگرچه برخی بر این باورند که این عدم حضور روحانیون، به جهت
مخالفت سرسختانه مؤسس گروه با فلسفه بوده است.
◀️ (سید مجید پور طباطبایی، در جستجوي قائم، ص389)
🔹انگیزههاي تأسیس انجمن حجتیه
مقابله با فرقه ضاله بهائیت
بدون تردید یکی از شیطنتهاي دشمنان در مقابل حقیقت تابناك اعتقادات شیعه، ایجاد انحرافات در اذهان مردم - از جمله در مباحث مهدویت - است. یکی از این انحرافات "بابیت" و سپس " بهاییت" است که به نوعی ضربههاي سنگینی بر پیکره اعتقادات شیعه وارد ساخت. بنابراین روحانیت شیعه، این سنگربانان اعتقادات راسخ، همواره در مقابله با این کجرويها از هر تلاش فروگذار نبوده اند. در دوران رژیم طاغوتی پهلوي، به علت مساعد شدن شرایط، حضور بهائیان در صحنههاي اجتماعی و سیاسی، گسترش فراوان و بیسابقهاي یافت. در این زمان روحانیان با احساس خطر، به طور جدي وارد صحنه مبارزه شدند. از جمله آقاي فلسفی با اجازه حضرت آیتالله بروجردي در منابر و برخی رسانهها، علیه این گروه سخنرانی میکرد. گروهی تحت عنوان انجمن حجتیه نیز در سال 1335 ه. ش وارد این عرصه شدند.
◀️(طاهر احمد زاده، مصاحبه با نشریه چشم انداز ایران، ش 2، سال 1378)
🔸آقاي حلبی رئیس انجمن، بخشی از انگیزه تأسیس آن را خوابی میداند که خود دید و در آن خواب حضرت مهدي علیه السلام ایشان را امر به تشکیل چنین گروهی نموده است!!
◀️ (بهائیت در ایران، ص 248)
@alvadossadegh
📌 انجمن حجتیه
🔸یکی از گروههایی که در سالهاي اخیر در مباحث مهدویت مورد توجه قرار گرفته، گروه موسوم به "انجمن حجتیه" است.
🔸این گروه به وسیله شیخ محمود ذاکر زاده تولایی معروف به شیخ محمود حلبی ( 1376_1297 ه.ش) با همکاری سید ضیا ال رسول،سید محمد حسین عصار، سید حسین سجادي، غلامحسین حاج محمد تقی که عمدتاً تاجر بودند، تأسیس شد. اگر چه اغلب اعضاي این گروه از سطح سواد بالایی برخوردار بودند؛ با این حال حضور روحانیون در این گروه کمرنگ بود.
این امر ممکن است به دلیل حساسیت رژیم طاغوت بوده باشد؛ اگرچه برخی بر این باورند که این عدم حضور روحانیون، به جهت
مخالفت سرسختانه مؤسس گروه با فلسفه بوده است.
◀️ (سید مجید پور طباطبایی، در جستجوي قائم، ص389)
🔹انگیزههاي تأسیس انجمن حجتیه
مقابله با فرقه ضاله بهائیت
بدون تردید یکی از شیطنتهاي دشمنان در مقابل حقیقت تابناك اعتقادات شیعه، ایجاد انحرافات در اذهان مردم - از جمله در مباحث مهدویت - است. یکی از این انحرافات "بابیت" و سپس " بهاییت" است که به نوعی ضربههاي سنگینی بر پیکره اعتقادات شیعه وارد ساخت. بنابراین روحانیت شیعه، این سنگربانان اعتقادات راسخ، همواره در مقابله با این کجرويها از هر تلاش فروگذار نبوده اند. در دوران رژیم طاغوتی پهلوي، به علت مساعد شدن شرایط، حضور بهائیان در صحنههاي اجتماعی و سیاسی، گسترش فراوان و بیسابقهاي یافت. در این زمان روحانیان با احساس خطر، به طور جدي وارد صحنه مبارزه شدند. از جمله آقاي فلسفی با اجازه حضرت آیتالله بروجردي در منابر و برخی رسانهها، علیه این گروه سخنرانی میکرد. گروهی تحت عنوان انجمن حجتیه نیز در سال 1335 ه. ش وارد این عرصه شدند.
◀️(طاهر احمد زاده، مصاحبه با نشریه چشم انداز ایران، ش 2، سال 1378)
🔸آقاي حلبی رئیس انجمن، بخشی از انگیزه تأسیس آن را خوابی میداند که خود دید و در آن خواب حضرت مهدي علیه السلام ایشان را امر به تشکیل چنین گروهی نموده است!!
◀️ (بهائیت در ایران، ص 248)
@alvadossadegh