به نظر می رسد که « شای هلود »، تغییر یافته عبارت عربی « شیء خلود » یا « جسم جاودانگی » می باشد. در خصوص این عبارت، توضیحات مختلفی ارایه شده است؛ برای مثال، قدمت و عمر طولانی این کرم ها و نیز قدرت مطلق و برتری دایمی آن ها در صحراهای « آراکیس »، به عنوان دلایل اطلاق این نام، مطرح شده اند.

@alvadossadegh

اما به نظر می رسد که که عبارت « شای هلود » یا « شیء خلود »، دارای معانی عمیقی تری است. موید این فرضیه، این است که « آب حیات : Water of Life » که در داستان « تلماسه »، عنصری جادویی بوده و مصرف کنندگان آن، دارای قدرت ماورایی می شوند، از « مایعات استخراج شده » از کرم بزرگ موسوم به « شای هلود » به دست می آید و همان گونه که می دانیم، در فرهنگ های مختلف، « آب حیات » سمبل قدرت بی پایان و جاودانگی بوده و معنای عبارت « خلود » نیز « جاودانگی » است.
@alvadossadegh

اما در مورد « شای هلود »، نکته جالب دیگری نیز وجود دارد. « پل آتریدیس » یا « مواددیب »، به سلاح های معجزه آسایی مجهز است که دشمن شکن می باشند! یکی از این سلاح ها، کرم عظیم الجثه یا همان « شای هلود (شیء خلود!) » یا جسم جاودانگی است، که ناگهان از دل شن های صحرا، دهان خود » را باز کرده و حجم عظیمی از انسان ها و ادوات آن ها را می بلعد! به نظر می رسد که این سلاح « عظیم » منجی هالیوودی یعنی « مواددیب » یا « مهدی »، همان « خسف بیداء » روایات باشد که در مجموعه کتاب ها و فیلم های « تلماسه »، به صورت سلاحی وحشتناک و ویرانگر، به تصویر در آمده است!
بنابراین از مدت ها قبل، « هالیوود » به جوامع غربی نسبت به وقایعی همچون « خسف بیداء » هشدار داده و آن را مقدمه قیام « منجی ویرانگر »! معرفی کرده است تا در صورت بروز وقایع مشابه، با ارایه توجیهاتی غیر الهی برای وقایع اعجازآمیز آتی، مردم مغرب زمین را نسبت به تاثیرات احتمالی آن ها، واکسینه نماید!

@alvadossadegh

« پادشاه امپراطور : Padishah Emperor »: همان گونه که از ظاهر این عبارت بر می آید، اصطلاح « پادشاه » یک کلمه کاملاً فارسی است و به مفهوم شاهی است که بر سایر شاهان و حکمرانان، حکومت می کند. وجود چنین کلمه ای، نشان دهنده توجه کامل نویسنده داستان و سازندکان فیلم « تلماسه : Dune » به وقایع خاورمیانه و اقتباس از آن ها است.

@alvadossadegh

« شاددام چهارم : Shaddam IV »: « شاددام کورینو » موسوم به « شاددام چهارم »، نام یک پادشاه اقتدارگرا و مستبد است که بر سایر حاکمان و خاندان های مشهور، حکمرانی می کند و حکمران اصلی « آراکیس » نیز به شمار می رود.

عبارت « شاددام » با کلمه « صدام »، هم آوایی بسیار زیادی دارد و تسلط « شاددام » بر « آراکیس »، معادل تسلط « صدام » بر « عراق » می باشد. ذکر این نکته حائز اهمیت است که داستان « تلماسه » در سال 1965 میلادی منتشر شده است و در این زمان، هنوز « صدام » بر « عراق » حکومت نمی کرد، بلکه در همان سال، به دلیل فعالیت های سیاسی در زندان بوده است. اما به صورت ناگهانی و پس از فرار از زندان در سال 1966، از سوی « احمد حسن البکر » به عنوان معاون فرماندهی انتخاب شده، و بدین ترتیب به بالاترین سطوح قدرت نظامی و سیاسی در حزب بعث عراق، دست یافت و ناگهان این حزب را تبدیل به مهم ترین قدرت سیاسی و نظامی عراق نمود که البته این صعود در نردبان قدرت و کسب مقام های بالاتر ادامه یافت و در سال 1968 به عنوان معاون ریاست جمهوری و در نهایت در سال 1979 به عنوان ریاست جمهوری « عراق » نایل گردید

@alvadossadegh

بعد از رسیدن به « ریاست جمهوری » عراق، وی عملاً حکومت دیکتاتوری برپا نمود و با روابط پنهان با ابرقدرت های شرق و غرب و به بهانه مقابله با « انقلاب اسلامی ایران »، عملاً تلاش نمود تا خود را به عنوان ژاندارم جدید منطقه معرفی نماید. این بازی مستانه قدرت، موجب ظلم و تعدی به مردم عراق و حمله به کشورهای همسایه همچون ایران و کویت گردید.

چنین توصیفاتی از « صدام » که عملاً دیکتاتور حاکم بر « عراق » بوده و در کل سرزمین های عربی نیز، برای خودش نقش رهبری قایل بود، به طرز عجیبی با وضعیت « پادشاه امپراطور شاددام چهارم » که حکمران اکثر کرات آسمانی و در واقع فرمانروای اصلی « آراکیس » بود، شباهت دارد.

@alvadossadegh

از سوی دیگر، نگاه به توالی انتشار داستان « تلماسه » در سال 1965 میلادی که در آن از « شاددام چهارم » و « آراکیس » نام برده شده بود، و سپس فرار از زندان « صدام » در سال 1966 میلادی و به قدرت رسیدن ناگهانی وی در حزب بعث « عراق » که بعد از چند سال نیز موجب دستیابی وی به ریاست جمهوری شد، احتمال وجود توطئه ای سازمان یافته را در داستان « تلماسه »، گوشزد می کند. در واقع احتمالاً « صدام » از زمان عضویت در حزب بعث و نیز حبس در زندان، توسط سرویس های جاسوسی غربی همچون CIA و MI6، کشف شده و بحث فرار از زندان و حمایت از وی تا به قدرت رسیدن و ایفای نقش ژاندارم جدید منطقه و ...، نیز ادامه یک توطئه سازمان یافته توسط سرویس های بیگانه بوده است. به هر حال نام « شاددام »، نام شایعی نیست ارتباط این نام با کلمه « صدام » و ارتباط این دو شخصیت با « آراکیس » و « عراق »، چیزی فراتر از تصادف و احتمالات است و احتمالاً حکایت از مسایل مهم پشت پرده داستان « تلماسه » و برنامه غرب ماسونی برای خاورمیانه دارد.

@alvadossadegh

ان شا الله در قسمت های بعدی، به سایر المان های آخرالزمانی مجموعه فیلم ها و کتاب های « تلماسه : Dune »، اشاره خواهیم کرد.

پایان قسمت سوم

تحلیل و بررسی: خادم الامام (عج)

ادامه دارد ...

@alvadossadegh

بسم الله الرحمن الرحیم

تلماسه (Dune) و مهدی هراسی آخرالزمانی - بخش چهارم

در قسمت قبل، به بررسی المان های آخرالزمانی سری فیلم ها و کتاب های « تلماسه » یا « Dune » پرداختیم. در این بخش نیز به ادامه مباحث مذکور می پردازیم.

@alvadossadegh

« جهاد : Jihad »: در سری داستان های « تلماسه »، به نبرد « فرمن های صحراگرد » که عمدتاً به رهبری « مواددیب »، بر علیه ظلم و استبداد و به منظور اشاعه دین و آیین « فرمن ها » صورت می گرفت، « Jihad » اطلاق شده است که معادل « جهاد » عربی است. طبق مطالب مندرج در داستان های « تلماسه » و « مسیحای تلماسه »، « جهاد » تحت رهبری « پل مواددیب »، به کل سیارات و جهان شناخته شده سرایت کرده و منجر به مرگ 61 میلیارد نفر، نابودی کامل و لم یزرع شدن 90 سیاره، تضعیف 500 سیاره، و نابودی 40 دین به همراه یپروانشان گردید!

@alvadossadegh

« نایب : Naib »: در فیلم « تلماسه » به رهبران قبایل « فرمن های صحراگرد »، « نایب » گفته می شود. همان گونه که ملاحظه می گردد، این اصطلاح نیز اصطلاحی عربی است. توجه کنید که رهبر اصلی « فرمن های صحراگرد »، منجی آن ها یعنی « مواددیب » یا « مهدی » است، لیکن در زمان عدم دسترسی به منجی، رهبران قبایل، « نایب » نامیده می شوند. این اصطلاح، به صورت مرموزانه و زیرکانه ای انتخاب شده است و نوعی اشاره به عقاید شیعیان می باشد که در آن، در زمان غیبت « منجی »، زعما، علما و رهبران تشیع، به عنوان « نایب » مهدی موعود (عج)، زمامدار امور می گردند. به نظر می رسد که اصطلاح « نایب » نیز نوعی طعنه به این عقیده است.

@alvadossadegh

« زِن سنی : ZenSunni »: در فیلم و داستان « تلماسه »، مذهب « فرمن های صحراگرد »، با عنوان « زِن سنی : ZenSunni » معرفی شده است که ترکیبی از دو مذهب « زِن (Zen) » و « سنی » می باشد.

@alvadossadegh

اصطلاح « سنی : Sunni » نیز از مذهب « سنی » یکی از شاخه های مذاهب اسلامی نشأت گرفته است. با این حال عقاید ذکر شده از « فرمن ها » در داستان « تلماسه »، چندان ارتباطی با « بودایی » گری نداشته و در بین مذاهب اسلامی نیز، بیشتر به المان های « تشیع » و بالاخص بحث منجی گرایی و مهدویت اشاره شده است. به نظر می رسد که عبارت ترکیبی « ZenSunni »، بیشتر به صورت غیرمستقیم، به این نکته اشاره می کند که اتحاد آخرالزمانی بین کشورهای شرق دور و خاورمیانه شکل خواهد گرفت که عبارت « Zen » به شرق دور و عبارت « Sunni » به خاورمیانه اشاره می نماید. به هر حال، آن چه مسلم است، عقاید « فرمن های صحراگرد » بیشتر به « اسلام » و « تشیع » ربط داده شده است و استفاده از اصطلاحاتی همچون « المتکلم » برای « خدا »، « اولیاء »، « علما »، « فقه » و ...، و نیز اعتقاد « فرمن ها » به کتابی به نام « شاهنامه!!! »، همگی نشان می دهد که نویسنده داستان « تلماسه »، تلاش کرده تا « فرمن ها » را نماینده مردمان مشرق زمین و بالاخص مسلمانان « معرفی » نماید که از المان های « اسلامی »، « عربی »، « ایرانی » و حتی « شرق دور » استفاده می نمایند.

@alvadossadegh

« سایادینا : Sayyadina »: در بخش هایی از داستان و فیلم « تلماسه »، « فرمن های صحراگرد »، مادر « پل آتریدیس » یعنی « بانو جسیکا » را با لقب « سایادینا : Sayyadina » با مفهوم « مادر روحانی » صدا می زنند که این عبارت نیز، ریشه ای عربی دارد. عبارت « سایادینا » بسیار شبیه به کلماتی همچون « سیدنا »، « سیدتنا » و ... می باشد که مفهوم « سروری » و « بزرگی » به همراه خود دارد. در این جا نیز رد پای ایجاد شباهت با کلمات عربی و اسلامی، به چشم می خورد.

@alvadossadegh