زندگی مینیمال و مصرف مشارکتی یا تبادلی



در نشست بالا، در عین یادگرفتن نکاتی خوب، و شنیدن نظرات بسیار شنیدنی و متفاوت همگان، فقط فرصت شد پرسش های متعددی مطرح شود و بحث های عمقی تر باقی بماند.

به همین دلیل، آقا مرتضی پیشنهاد جالبی دادند:

دو هفته ی دیگر هم، ادامه ی همین گفتگو:
به همراهِ
ابتکاری ارزشمند: مبادله ی لوازم اضافیِ شخصی با یکدیگر (سُواَپ) که نوعی از مصرف مشارکتی است و در راستای دل کندن از اشیاء و زندگی مینیمال.

فراخوان اعلام خواهد شد.

هدف ما افزایش دانایی عمومی دربارهٔ مشکلات اجتماعی و زیست‌محیطی است. مجلهٔ یوتوپیا به هیچ دولت یا نهادی وابسته نیست و به صورتِ داوطلبانه، عاشقانه و با هزینهٔ شخصی نگهداری و منتشر می‌شود.

https://t.me/utopiamag

http://www.eco-literacy.net

بیشتر بدانیم:
کافی است که در هر شش آدرس بالا👆 و در همین کانال آهستگی سادگی، کلید واژه های مباحث ساده زیستی و آهستگی را جستجو کنیم,
واژه هایی مثلِ :

توسعه
مصرف
پسا توسعه
ایوان ایلیچ
مجید رهنما
دوچرخه
خودرو
جامعه مصرفی
فقر

@tarjomaanweb 👇

انتشارات ترجمان علوم انسانى منتشر كرد:
تصور عصر پساتوسعه؛ مقالاتی دربارۀ توسعه / مقالاتی از گونار میردال، آندره گوندر فرانک، ایمانوئل والرشتاین، پل استریتن، داگلاس نورث، دنیس گولت و آرتورو اسکوبار / گزینش و ویرایش: محمد ملاعباسی / ۳۹۷ صفحه

متن پشت جلد کتاب:
چرا توسعه در برابر نقدهای بنیادی این‌قدر مقاومت می‌کند؟ چون توسعه راهبردی است که «جهان اول» برای «توسعه‌نیافتگی» در «جهان سوم» طراحی کرده است. بنابراین، توسعه فقط ابزاری برای کنترلِ اقتصادیِ اغلب کشورهای آسیا و آفریقا و آمریکای لاتین نیست. توسعه سازوکاری اولیه بوده که از طریق آن، این قسمت‌های جهان ایجاد شده‌‌اند یا خودشان را ایجاد کرده‌اند. به همین دلیل، توسعه سایر روش‌های ارزیابی و رفتار را مسدود کرده و به حاشیه رانده‌ است. گفتمانِ توسعه، بعد از جنگ جهانی دوم، کاملاً در مدرنیته و اقتصاد غربی سنگر گرفته است و همین مسئله را پیچیده‌تر کرده است؛ بنابراین، اندیشیدن به «بدیل‌هایی برای توسعه» مستلزم تحول نظری و عملیِ مفاهیمِ توسعه و مدرنیته و اقتصاد است.

اطلاعات بیشتر دربارۀ کتاب:
http://tarjomaan.com/vdce.x8fbjh8oe9bij.html

@tarjomaanweb 👇

خلاصه: فیلسوف آمریکایی، مارتا نوسباوم، معتقد است دولت بدون عشق شکست می‌خورد. به این دلیل که بدون عشق، رنج دیگران تأثیری بر ما ندارد. طبق خوانش نوسباوم، فلسفۀ سیاسی از زمان رالز بیش‌ازحد بر پشتیبانیِ خشکِ عقلانی از اصول لیبرال تمرکز کرده است. از نظر او فیلسوفان سیاسی لیبرال «تربیت سیاسیِ احساسات» را نادیده گرفته‌اند و از توانایی دولت برای پرورش احساسات عمومی غفلت کرده‌اند. او معتقد است که امروزه پذیرشِ صوریِ اصول لیبرال‌دمکراسی دیگر کافی نیست. (۲۷۳۰ کلمه، زمان مطالعه ۱۶ دقیقه)

ادامه مطلب را در لينك زير بخوانيد:
http://tarjomaan.com/vdcj.ieafuqehasfzu.html

پسا توسعه، نشر علم - تلفن 66412358

جوامع یادگیرنده

پسا توسعه و نقد توسعه👆👆👆
و ضرورت باخبریِ کنش‌گران و اندیشه‌ورزان ایرانی از این دو
============================

در این زمستانِ سردیِ نان‌های ته‌کشیده‌ی سفره‌ی مردم و کم‌سوییِ چراغ‌هایی برای برون‌رفت از هاویه‌ی فکری- -اقتصادی- اجتماعیِ دردناک فعلی، وقتی نوازشِ نسیمِ بهاریِ اندیشه‌هایی نو را برگونه‌ات حس‌ می‌کنی؛ کمی و فقط کمی دلگرم می‌شوی که بله، هنوز هم کسانی هستند که کاری بکنند، کاری کارستان، در حد و اندازه‌ی یک آدمِ تنهای کنش‌گر!

این بار محمدعلی موحد و نازی عظیما را می‌‌گویم که قرار است دو ترجمه‌شان به دست خوانندگان برسند.

محمدعلی موحد را به‌عنوان مولوی‌شناس و عرفان‌شناس می‌نامند، اهل نفت و درگیری‌هایش هم هست، اهل حقوق و قضاوت هم بوده، اما این که کاری به کار نقدِ توسعه‌ داشته باشد، این‌که کاری به آرتور کویستلر (خَزَران) و مباحث آزادی در دنیای معاصر با گوشه‌ی چشمی حساب‌شده به وضعیت آن در وطن خود داشته باشد، از غرائب است! چرا که معمولا آن‌گونه دانشوران، به سراغ موضوعاتی این‌ چنین نمی‌روند. اما موحد می‌رود و چه خوب هم!

"انرژی و عدالت"، اثر ایوان ایلیچ از پیشگامان نقد توسعه و اقتصادِ توسعه، به ترجمه‌ی موحد در سال ۱۳۵۶، در انتشارات دانشگاه شریف (آریامهرِ سابق) منتشر شده. امیدوارم مترجم این بار ویرایشی تازه از کتاب به دست خواننده داده باشند. ترجمه‌ی دیگری از این کار وجود داشته که حاصل کار مترجم بزرگوار و صاحب‌اندیشه‌ی آن، متاسفانه برای من قابل درک و استفاده نبود. در واقع، کلام ایوان ایلیچ بعد از ۴۵ سال دوباره به گوش ما می‌رسد. (نشر نو، ۸۸۷۴۰۹۹۲)


" آبروی فقر: چگونه فلاکت جانشین فقر می‌شود؟"، کاری است از مجید رهنما،‌ یارِ غار همین ایوان ایلیچ، منتقد توسعه، اما از سرآمدان پسا‌توسعه، منتشره‌ در سال ۲۰۰۳، که بعد از ۱۶ سال به همت نازی عظیما (https://shahrvand.com/archives/78725 ) ، مترجم منضبط و بعد از چندسال خاک‌خوردنِ تحمیلیِ بعد از ترجمه، قرار است به دست‌مان برسد. این کتاب عصاره‌ی زندگی مجید رهنماست.

رهنما به‌طورِ جدی تا آخر عمر (۱۳۹۴-۱۳۰۳) به این بحث فکر می‌کرد و می‌نوشت. هم‌کلامیِ او با ایوان‌ ایلیچ را به همراه یک‌‌رشته منابع برای شناخت اندیشه‌ی او و ایلیچ در باره‌ی پساتوسعه و نقد توسعه می‌توان در سایت عدم خشونت (https://ghkeshani.com/illichandranemadialogue/) مطالعه کرد.


https://t.me/AhestegiSadegi/363

تلفن خرید:    ‌‏09212779018