تاملی بر یک بوم‌روستا در اسپانیا👆
دو آدرس بالا کمی از چندوچونِ یک بوم روستای اروپایی را در اسپانیا برای‌مان شرح می‌دهند.
برای آشنایی با کِردوکارِ عمومیِ بوم‌روستاها لازم است نمونه‌های موفق و ناموفق‌شان را بشناسیم. نقاط ضعف و قوت‌شان را ببینیم و باز هم تامل کنیم که چگونه می‌توان از هجومِ هاویه‌ی شهرِ جهنمیِ جهان سومیِ خاورمیانه‌ای کاست.


این نمونه هم مثل هر تجربه ای خوب و بد می تواند داشته باشد.
چند مورد از اولین گرایش‌مندی‌هایی که در جماعاتِ هدفمند می‌تواند پیش بیاید، نگاهِ آرمان‌شهریِ مطلق‌نگر یا گرایشات فرقه‌ای یا عرفان‌های شرقی یا توسل به رفتارهای ناشی از گرایشاتِ شِبه-علمی است.

در حالی که اساسِ حرکت به سمت تاسیس بوم‌روستاها یا بهسازیِ روستاهای موجود با الگوی بوم‌روستایی، عینیت‌های عملی است که برای هر اندیشه و سلیقه و مکتب و مذهبی و قومیتی و سیاستی و اقتصادی، می‌تواند ملموس باشد، همه ی این مرزها را پشت سر بگذارد و فقط به تامینِ رفاه نسبی، آرامش نسبی، امید نبسبی و شادمانی و شادکامیِ نسبیِ اعضا و همسایه‌گان چشم بدوزد، بی آن‌که به دنبال تمایزطلبی هویتی بوده و یا گرایش متفاوتی از جماعات همسایه اش در غیر این موارد داشته باشد.

معنای دیگر این کلام این است که بوم روستاهای نو، از شهرت ایدئولوژیک یا فرقه ای یا مناسکی و هویتی باید به‌دور باشند.

جماعت‌هایی هدفمند با اهدافی قابل قبول برای همه‌ی آدم های روی زمین! (هر چند که بیشتر آن آدم‌ها قدرت و جراتِ کنده‌شدن از زندگیِ هاویه‌ای شهری را نداشته باشند.)



حال باید دید درهمین نمونه‌ی بالا هم آیا از این موارد چیزی دیده می‌شود یا نه.👆

اکهارت تول و تکثیر بی‌مجوز فایل صوتی
=========================
شهریور ماه ۱۳۹۷، فایل‌هایی صوتی دراین کانال منتشر شد از کتابِ ارزنده‌ی "سکون سخن می‌گوید"، اثر اکهارت تول. (این‌جا)

بعد از چند روز، بانویی محترم تماس گرفتند. اشاره کردند که گوینده‌ی این فایل‌های صوتی هستند و خواستند که این کتاب‌های صوتی را که همین الان انتشارات حمیدا، در حال انتشار باقیِ شان است منتشر نکنم و نکنیم.


ضمن قبول خواسته‌ی ایشان، برایم مشخص نشد که همین فایل‌های فعلی را هم حذف کنم یا نه. پرسش کردم، اما جوابی دریافت نکردم. حالا لازم می‌دانم که خواسته‌ی ایشان را در مورد همین کتاب هم اجرا کنم.

با توجه به خواسته‌ی ایشان،‌ دو فایل از ۱۰ تا فایل باقی می‌ماند تا معرفی‌ای باشد برای آن کتاب و باقیِ آن‌ها را پاک می‌کنم.

از همه‌ی مخاطبین دعوت می‌کنم به خریدِ این مجموعه‌ صوتی و تاملِ عمیق در مطالبِ آن.

بحث مالکیت آثار معنوی، بحثی است دامنه‌دار و هنوز ناتمام. اما وقتی تولیدکننده محترم، ابراز نارضایتی کند از انتشارِ مورد یا مواردی خاص، هیچ راهی نیست جز جلبِ رضایت ایشان.

خود این کمترین، تا به‌حال کارهایم را اول در اینترنت گذاشته‌ام و بعدا به‌چاپ رسانده‌ام. برای من، پیام‌رسانی درجه‌ی اول اهمیت را داشته‌است، و باقیِ قضایا اصلا مطرح نبوده.

در سرزمینی که کتاب و کتاب‌فروشی و کتاب‌خوانی،‌ در آمایشِ سرزمینی اصلا به‌حساب نمی‌آید، و به جای‌اش تا دلت بخواهد به گسترش و تکثیرِ "شاپینگ‌مال‌سازی‌"، "برج‌سازی‌"، "نهضتِ آسفالت و خیابان‌کشی و خودروفروشی"، "شکم‌سرا‌سازی"، "هایپرمارکت‌سازی"، "داروخانه‌سازی"، "داروخانه‌ی گیاهی" و ... پرداخته‌ می‌شود، درست‌تر آن است که از همین صنعتِ نشرِ در حالِ موت حمایت کرد، مخصوصا با خرید و هدیه‌دادن کتابِ کاغذی و صوتی.

از روزنامه‌ی گاردین.👆
مقاله‌ای تامل‌برانگیز در باره‌ی شیوه‌ی زیستن که کاملا به ساده‌زیستی مربوط می‌شود.

کامنت این کمترین در زیر متن، می خواهد وجه دیگری از بحث را روشن کند.

سَبکِ سبُک: 👆👆👆

این کتاب (فارغ از کیفیت و چند و چون‌اش، بی‌آن‌که دیده باشم‌اش)، همان‌طور که از اسم‌اش پیداست،‌ موضوعاتی دارد که به ساده زیستی مربوط‌‌اند. نویسنده‌، از همکاران جناب آقای عبدالحسین وهابزاده در مدارس طبیعت‌اند و کتاب‌هایی با موضوعات خوب، ترجمه کرده‌اند. 👆
برای اطلاع بیشتر از فهرست کتاب، نک:
http://ahpub.ir/post/38

پایدارتر زندگی کنیم



سایتی برای مهارت‌های زندگیِ پایدار
با بیش از ۲۲۰ موضوع، که هر کدام همراه‌اند با مطالبی در مورد آشنایی، همراه با بحث، کتاب، مجله، مقاله، ویدئو، توصیه، دوره‌ی آموزشی، محصولات و خدمات، لینک و ...


https://www.lowimpact.org

باز هم از سایت وزین و جدی یوتوپیا نوشته‌ای کاربردی و در خور می‌خوانیم تا قدری بهتر زندگی کنیم:


http://eco-literacy.net/minimize-your-closet/

ببینیم این راه حل عملی است؟
بعضی‌ها از جمله محمدآقا (دکه‌دار بسیار محترم محلِ ما و یک نفرِ دیگر) امتحان‌اش کرده‌اند و برای‌شان جواب مثبت هم داشته.
شما هم می‌توانید تاملی کنید به این بحث و
البته جلوی خودتان را بگیرید که فورا ردّ یا تایید کنید:


http://eco-literacy.net/no-shower-no-soap/

چه خوب می‌شود اگر اعتماد به نفس‌مان برگردد و برای تایید دیگران زندگی نکنیم؛
جیب‌مان هم کم‌تر خالی شود و تازه!
وقت‌مان را هم برای درامدی مصرف نکنیم که خرج کردن‌اش به‌خودیِ خود،‌ فلاکت است،
و نهایت‌اش، بالابردن مقام خود در چشم دیگران است!

دو فرسته ی بالا هم در همین باره اند👆
https://t.me/AhestegiSadegi/297 👈

https://t.me/AhestegiSadegi/298 👈

http://eco-literacy.net/a-singer-who-said-goodbye-to-makeup/

نمی‌گذاشتی سیگار بکشند، پس چرا جلوی آشغال‌خوری شون نمی‌ایستی؟

https://ghkeshani.com/food-we-eat-and-the-rest/

گاه‌فرست را برای شروع جستجوی پرسش‌ها معرفی کنید:
t.me/gahferestghkeshani

متن نوشته‌ی اصلی عکس بالا، لینک‌هایی دارد که به عنوان منابعی برای آهستگی و سادگی باید باقی بمانند و مورد بحث قرار بگیرند:

پدرم ژاکتی داشت که سال‌ها می‌پوشیدش و همان‌طور که با غرور روی چوب‌لباسی براندازش می‌کرد از تمام سال‌هایی می‌گفت که این ژاکت همراهش بوده، از خاطرات و از مکان‌هایی که با این ژاکت به آن پا گذاشته. سال‌های زیادی نگذشته اما شیوه‌ی مصرف پوشاک نسل ما انگار فرسنگ‌ها با آن دوران فاصله دارد.

▪️فعالان محیط زیست می‌گویند علاقه‌ی شدید ما به مُد یا پوشاک فوری (Fast Fashion) و ارزان هر روز بیش از پیش در حال آسیب‌رساندن به محیط زیست است و صنعت پوشاک را به دومین صنعت آلوده‌کننده بعد از صنعت نفت تبدیل کرده است. سالانه نزدیک به ۵۰۰ میلیارد دلار صرف لباس‌هایی می‌شود که نه پوشیده و نه بازیافت می‌شوند - این یعنی معادل یک کامیون منسوجات در هرثانیه دفن یا سوزانده می‌شود.

▪️پوشاک یا مُد فوری اصطلاحی است که از دهه‌ی اول قرن جاری میلادی بر سر زبان‌ها افتاد. ایده اما ایده‌ی جدیدی نیست. ریشه‌ی این اصطلاح به دهه‌های ۱۹۷۰-۱۹۸۰ میلادی و زمانی برمی‌گردد که عرضه‌‌کننده‌های پوشاک و نساجی ایالات متحده در رقابت با عرضه‌کننده‌های ارزان‌قیمت خاورِدور به تکاپو افتاده بودند. طولی نکشید که این ایده مورد اقتباس قرار گرفته و پیاده شد. بسیاری از «زارا» (Zara) به عنوان بنیان‌گذار این ژانر خرده‌فروشی یاد می‌کنند. «زارا»، زیرمجموعه‌ی کمپانی ایندی‌تکس (Inditex) در سال ۱۹۹۷ اولین فروشگاهش را به شکل آزمایشی در خیابان رِگِنت لندن افتتاح کرد. کاهش زمان در فرایند زنجیره‌ی تأمینِ* (supply chain) مُد فوری از مشخصه‌های اصلی این فرم خرده‌فروشی در هزاره‌ی جدید است. اگر در گذشته فروشنده‌های پوشاک سالانه چهار بار - به صورت فصلی - خریدِ عمده داشتند، امروزه این چرخه‌های خرید کوتاه و کوتاه‌تر شده‌اند.

لباس‌هایی که دور می‌ریزیم

▪️مردم جهان سالانه به صورت دسته‌جمعی ۸۰ میلیارد قطعه پوشاک مصرف می‌کنند. پوشاکی که عمدتاً به عنوان کالایی دورریختنی یا یک‌بار مصرف از آن یاد می‌شود. شاید باور کردنی نباشد که ما ۴۰۰ درصد بیشتر از ۲۰ سال پیش لباس خریداری می‌کنیم. مواد اولیه ارزان‌تری مثل پلی‌استر جایگزین مواد طبیعی شده‌اند. ‌می‌توان گفت امروزه تقریباً همه‌ی تولیدکننده‌های لباس از ترکیب مختلفی از مواد اولیه استفاده می‌کنند - و در بسیاری از موارد پلی‌استر یکی از آن‌هاست.

▪️برای تولید هر تی‌شرت و شلوار جینی که به سطل زباله می‌اندازیم جمعا نزدیک به ۲۰هزارلیتر آب مصرف شده است. هافینگتون‌پست در مقاله‌ای ادعا کرده که ۸۵ درصد از پوشاکی که مردم ایالات متحده در سال ۲۰۱۳ دور ریخته‌اند در گورستان‌های زباله دفن شدند. لباس‌های دفن‌شده برای همیشه لباس نمی‌مانند و کم‌کم شروع به تجزیه‌شدن می‌کنند. پوشاک تجزیه‌شده نوعی از گاز سمی و آلوده را تولید می‌کند که حاوی گازهای گلخانه‌ای دی‌اکسید کربن و متان است.

▪️اما این فقط مصرف‌کننده‌ها نیستند که لباس‌هایشان را خروار خروار دور می‌ریزند. تیرماه امسال بود که مارک تجاری بِربِری (Burberry) با سوزاندن موجودی لباسی معادل ۴۰ میلیون دلار مورد انتقاد قرار گرفت. کمپانی بِربِری با تأیید این خبر اعلام کرد سوزاندن اجناس فروخته‌نشده برای «حفظ انحصار و ارزش مارک» انجام گرفته تا مبادا اجناس، «ارزان‌تر فروخته یا دزدیده شوند.»

▪️خبر سوزاندن لباس‌ها با نگاهی به آمار مقاله‌ی اکونومیست تکان‌دهنده است: به ازای تولید هر کیلو پارچه ۲۳ کیلوگرم گازهای گلخانه‌ای تولید می‌شوند. این در حالی است که دوره‌ی استفاده‌ی یک قطعه پوشاک قبل از دور ریختن آن امروز به نسبت ۱۵ سال پیش تقریباً نصف شده و بیشتر از نصف لباس‌هایی که طی فرایند مُد فوری تولید می‌شوند در همان سال اول به زباله تبدیل می‌شوند.
@eudemonia
#ساده_زیستی #مینیمالیسم
متن کامل:
http://www.aasoo.org/fa/articles/1627

👆دور ریز لباس و بردگی سرمایه و رشد قهری، تا کی و کجا؟! 👆

سادگی-آسودگی؟

ضرورت؛ رفاه؛ تکلف؛ یا تجمل؟

این نشانه ی فقر است یا غنی؟ یا هیچ یک؟ بلکه نشانه ی
«زیبایی در سادگی است (احمد شاملو)».


کارکرد صابون، مگر جز آن است که از این هم برمی آید؟

- پس زیباییِ جاصابونی چه می شود؟

- بله، بله!
بهترین زیبایی ها، در روابطِ غنی و با کیفیتِ بین فردیِ تو با چند معاشر نسبتا ناب و جمع های هدفمندِ خیرخواه، و بین فرد و طبیعتِ بی کران می تواند ایجاد یا کشف شود؛ آن هم بی ذره ای هزینه ی تلف شده.

کدام جاصابونیِ یا هر دست ساخته ی مصرفی بشر، می تواند هم‌تراز «آفتاب طلوع» و «آفتاب غروبِ» مجانی بشود؟

(جاصابونی های امروزه هم که بیشترشان پلاستیک هایی هستند اضافه بر پلاستیک های دیگر زندگیِ پلاستیکیِ مان)
کانال گاه فرست

کارآفرینی در جامعه مدنی، کاری از "خانه کارآفرینان"
==========================
کارآفرینی در همه‌ی دنیا، به‌خودیِ خود هم‌تراز و هم‌شانه‌ی استقلال و بی‌نیازی است، مخصوصا بی‌نیازی از غول‌بزرگِ دولت متمرکز که تا به‌حال،‌ بی‌معجز‌گیِ خود را در همه‌ی سرزمین‌ها جار زده.

همین "خودتوان‌بخشی" برای فرهنگ‌هایی که همیشه به آستین و دستِ غیبی چشم می‌دوزند،‌ برای فرهنگ‌های نق‌زن، "همیشه طلب‌کار" از زمین و زمان، فرهنگ‌های بی‌عمل، دچار رمانتیسیسم و توهمِ تاریخی و ... راه‌کار خوبی است.

اما کارآفرینیِ تعریف شده در بیرون چارچوب‌های اقتصاد بازار آزاد، دورنماهای گشوده‌تری را برای آزادی و عدالت و فراغت و معنا برای انسان فراهم می‌کند.
متنی که در بالا می‌بینید، "مقدمه‌‌‌"ی "خود‌توان‌بحشی" است، مقدمه‌ای که کاملا در چارچوب اقتصاد به‌بن‌بست رسیده‌ی اقتصادِ کلاسیکِ بازار آزاد تعریف شده.

برای ورود به "متن"، باید جستجو کرد بیرون از چارچوب‌ها را خوب دید، تامل کرد و دوباره جستجو.

بعضی کلید واژه‌‌ها:
Libertarian Municipalism ، Ecovillage
Intentional Communities

t.me/gahferestghkeshani

نوشته‌ی بالا👆، مرجعی است که می‌تواند کمکی باشد به شروع اندیشه برای استقلال در معیشت برای کسانی که به آهستگی و سادگی فکر می کنند.
چرا که به محض قدم گذاشتن برای این دو هدف، به این نتیجه می‌رسیم که حفظ چارچوب‌های معیشتیِ فعلی و همزمان اقدام به "آهستگی و سادگی" هم سخت است و هم این که کاری است ناتمام.

کارآفرینیِ اجتماعی، سرنخی است برای خلق معیشت‌های نو،‌
البته اگر که جستجوهایی که در بالا آمده است، انچام شوند.👆

دوستانِ خواننده!
فهرستِ فراخوان و آگهیِ بالا موضوعاتی را مطرح می کند که در دوران ما به عنوان بعضی از ریشه‌ای‌ترین مسائل مبتلابهِ بشر به‌حساب می‌آیند و به همین دلیل، به‌خودیِ‌خود فهرستی است بسیار قابل تامل، تاملِ معطوف به کنش‌های مستقلِ فردی و جمعیِ بی‌چشمداشت از
- ـ آنانی‌‌که می‌توانند و نمی‌کنند، یا
-ـ آنانی‌که نمی‌دانند، اما می‌توانند و نمی‌کنند و
- آنانی که اول از همه "باید" بکنند و نمی‌کنند.

در باره‌ی اجرای خودِ دوره، خودتان می‌توانید پس از بررسیِ کم و کیفِ مجریِ دوره —که بنیادِ دهکده‌ی رسمیِ اورویل در هند است— ارزیابیِ‌تان را انجام دهید و در موردِ معرفی به دیگران و شرکت در آن تصمیم بگیرید.


اطلاعات اولیه در باره تجربه‌ی اوروویل:
https://en.wikipedia.org/wiki/Auroville

@AhestegiSadegi I @gahferestghkeshani

بوم آمایی سالم برای شکوفایی باید طراحی شود نه برای رشد!

اقتصاد دوناتی چیست؟

ویدیویی تامل برانگیز از «تد»، با ترجمه فارسی.



https://www.ted.com/talks/kate_raworth_a_healthy_economy_should_be_designed_to_thrive_not_grow?utm_source=newsletter_weekly_2018-12-29&utm_campaign=newsletter_weekly&utm_medium=email&utm_content=bottom_left_button
=====================
بی تفاوت نگذریم، به اشتراک بگذاریم!


@ahestegisafegi I @GAHFERESTGHKESHANI