“Şüphesiz ki Kur’an’ı biz indirdik ve onu koruyan da biz olacağız.”

(Hicr suresi, 15/9)

Hazırsanız, ezberimizin bozulması gereken bir başka meseleye artık geçelim?

İslam dininde recm yani zina eden evli kadınların ve erkeklerin taşlanarak öldürülmesi şeklindeki ceza yok.

Bu da İblis'in ve Ankebut Ağının, İslam dinini karalamak için kurduğu tuzaklardan biri...

Mevzu çok derin, uzun ve ilmi kaynaklarıyla anlatılması gerekiyor. Lakin şu anda canlı yayında okuma yapıyorken burada bunları yazıyorum.

Şimdilik sahanın sarsılıp kendine gelmesi için, sonuç kısmından biraz yazacağım. Tartışmalar başladıkça zaten ek yayınlar da yapacağım.

Recm meselesinde de biz ehl-i sünnet müslümanlar kandırıldık. Şiiler, Hariciler, bu meselede de isabetliler.

Recm cezasına dair bir ayet yok. Kur'an'da delili yok.

Hadiste/sünnette delilleri olduğu iddia edildi ama o hadisler sahih değil.

Sahih denilenler de sahih değil.

Bazı hadis rivayetleri doğru ama onlar da çarpıtıldı, detayları kasten gizlendi ya da değiştirildi.

Recm gibi, uygulandığında görenleri ve duyanları ileri seviyede sarsacak bir ceza, uygulanması halinde toplum arasında çok bilinmeli, çok konuşulmalı ve ona dair çok yüksek sayıda rivayet olmalıydı.

Oysa tam aksine olarak rivayetler çok az, ravilerin ve metinlerin çoğu sorunlu...

Bazı rivayetlerin metinleri de birbirleriyle tezat halinde...

Recm yani taşlayarak öldürme cezası, kendini Yahudi zan eden Çingenelerin uyguladığı bir cezaydı. Sonradan bu türlü bilgiler de gizli yahudiler tarafından, Ebu Hureyre gibiler, benzerleri üzerinden İslami kaynaklara bulaştırıldı.

Mesela, o civarda bilinen, zaten geçmişten beri uygulanan recm cezasının kendisine uygulanmasını isteyen bir kadın oldu.

Peygamberimiz onun akıl sağlığını sorguladı. Musallat altında olup olmadığını, cinlerin oyun kurup kurmadığını, kadını cinlerin zihin kontrolüne alıp almadıklarıın sorguladı.

Kadını recm etmedi. Bu gibi hadiseler kaynaklara geçirilirken kasten çok çarpıtıldı.

Peygamberimizin recm/taşlama cezasını uyguladığına dair delil olarak aktarılan bir rivayette, açıkça gözler önünde ki suçlu olan iki taraf da Yahudi dininden kişilerdi.

Peygamberimiz onların inançlarına, kanunlarına göre hüküm verdi ve recm ettirdi ya da bu kısmı bile uydurma. Belki de onlara bile bu cezayı uygulatmadı.

Recm cezasına dair sözde hadislerdeki üslup, tarz, ciddiyetten, mantıktan, akıldan çok uzak...

Yabancı ve gayr-i müslim araştırmacılar bile, recm cezasının asıl kaynağının bozulmuş Tevrat olduğunu ve bozulmuş Tevrat üzerinden müslümanlara bulaştığını, peygamberimizin vefatından sonra müslümanların arasında uygulandığını gözler önüne serdiler.

İtibar edilemez onca rivayete bakılınca, bir de çekinmeden recm hakkında ayet uydurmaya kalktıkları veya ayetten delil bulabilmek için kasten ayetlerin manasını çarpıtmaya kalktıkları ama bunda başarılı olamadıkları açıkça görülebiliyor.

Kur'an-ı Kerim, hazret-i Allah'ın koruması altında olmasaydı, pek çok meselede yapacakları gibi, recm meselesinde de ayet uydurmuş olacakları anlaşılıyor.

Peygamberimizin vefatından sonraki zamanda bu recm cezasının halife hz. Ömer tarafından uygulandığına dair değerlendirmeler de isabetli değil.

Gerçeğe bu kadar yaklaşmış oldukları halde, tamamen isabetli sonuca çıkamayan samimi müslümanların aldanışları, kendilerine gerçek sahabi diye anlatılan kişilerin hakkındaki sarsıcı gerçekleri bilmemeleri ya da vebal endişesiyle o sözde sahabiler, aslında münafıklar hakkında değerlendirme yapmaktan kaçınmaları nedeniyle olmuş. O kişilerin sahabi değil, münafık takımı olduğunu da anlayabilseler ve kabullenebilselerdi, recm meselesinde ve benzeri meselelerde tam, detaylara kadar isabetli olacakları anlaşılabiliyor.