آب درمانی یکی از متدهای موثر برای کاهش درد مفاصل و شروع حرکت درمانی، بدون اعمال بار اضافی بر مفاصل است، ضمن اینکه با کمک مقاومت اعمالی توسط آب، می توان عضلات را تقویت کرده و استقامت بدن را افزایش داد.

تمرینات پاسچرال
بسیاری از دردهای عضلانی_اسکلتی در ناحیه شانه، پشت و گردن در اثر پوزیشن های غلط بدنی حین فعالیتهای روزمره می باشد که می تواند با تمرینات تقویتی و کششی مناسب، اصلاح و از عوارض بعدی جلوگیری کرد.

یکی از عوامل شایع دردهای عضلانی اسکلتی وجود تریگرپوینت(نقاط ماشه ای) دردناک در عضلات است که در اثر حرکات و پوزیشن های تکراری یا تروماهای ناگهانی ایجاد شود. اهمیت تشخیص و درمان این نقاط از این جهت است که می تواند با بعضی ضایعات دیگر اشتباه شود، مثلا تریگرپوینت های عضله تراپزیوس می تواند منجر به سردرد، سرگیجه، وز وز گوش و علائمی ازین قبیل گردد و حتی در بعضی عضلات، علائمی بسیار دورتر از محل اصلی درگیری ایجاد نماید

دکتر سمیه محمدی:
یکی از تکنیکهای درمانی موثر در حیطه فیزیوتراپی استفاده از الگوهای " تسهیل عمقی عصبی_عضلانی" است که اصطلاحا به آن " پی ان اف" می گویند. این تکنیک ها برمبنای الگوهای فانکشنال رفلکسی تکاملی بدن می باشد که منجر به تسهیل عملکرد عضلات با کمک عضلات دیگر می شود و در حیطه ارتوپدی و نورولوژی کاربرد بسیاری دارد.

تمرینات تعادلی و تقویت حس عمقی در مراحل پیشرفته توانبخشی، بویژه در ضایعات ورزشی بکار می رود، چرا که بدنبال آسیب ساختارهای عضلانی_اسکلتی، حس عمقی (پروپریوسپشن) ضعیف شده و به منظور جلوگیری از آسیب مجدد و بهبود رفلکس های حمایتی پیشگیری کننده از آسیب حتما باید، تقویت گردد

"ماسل انرژی تکنیک" یک روش درمانی فیزیوتراپی برای کاهش اسپاسم و گرفتگی های عضلانی است بطوریکه بدون افزایش درد منجر به بهبود دامنه حرکتی و عملکرد بیمار میگردد

"مایوفاشیال ریلیز" یک تکنیک درمانی به منظور آزادسازی گرفتگی های غلاف فاشیایی عضلات بدن می باشد که علاوه بر جلوگیری از ایجاد سفتی های عضلانی و نقاط ماشه ای، منجر به ریلکس شدن بافتها و راحتی انجام حرکات می شود. از آنجا که فاشیای عضلات پر از گیرنده های حسی است، آزادسازی آن، درد را کاهش داده و احساس خوشایندی را در بیمار بوجود می آورد.

یکی از اختلالات شایع پاسچرال که معمولا در بچه ها و گاهی در بالغین دیده می شود اسکلیوز می باشد که می تواند منجر به مشکلات تنفسی و عضلانی-اسکلتی در کل زنجیره کمر و اندام های تحتانی مانند کمردرد و زانودرد گردد. در موارد خفیف تا متوسط( زیر ۴۰ درجه) می توان آن را با حرکات اصلاحی مناسب و ارتزهای ستون فقرات درمان کرد و در موارد دارای اندیکاسیون جراحی، با انجام تمرینات مناسب قبل و بعد از عمل، فرد را به عملکرد بهینه برگرداند.

فیزیوتراپی بعد از انواع جراحی ها، بطور کلی چهار فاز اصلی را طی می کند.
هدف در فاز اول که حداکثر مراقبت صورت می گیرد و معمولا حدود یکماه بطول می انجامد، کاهش" التهاب " و شروع تمرینات دامنه حرکتی است.
در فاز دوم که فاز " تکثیر بافتی " است تمرینات دامنه حرکتی پیشرفت کرده و تمرینات ایزومتریک مقاومتی به تدریج شروع می شود.
در فاز سوم که فاز " بازسازی " است تمرکز بر افزایش پیشرونده قدرت بافتهای در حال ترمیم است و در فاز آخر که فاز  " بلوغ " است و حدودا تا یک سال بعد از عمل به طول می انجامد، تمرینات تعادلی و تقویت حس پروپریوسپشن، بسته به سطح عملکرد بیمار بطور پیشرونده، اضافه می شود.
البته جزئیات این فرآیند بسته به " نوع و محل جراحی" و " شرایط بیمار " متفاوت است و این فازها تا حد زیادی با یکدیگر همپوشانی دارند.

تکنیک های درمانی " پوزیشنال ریلیز " یا اصطلاحا "استرین کانتراسترین" به مجموعه ای از مانورهای دستی گفته می شود که با قرار دادن اندام در وضعیت بدون درد و اعمال فشار دستی به نقاط خاص (از جمله نقاط تندر، نقاط اکوپرشر و ...) باعث تسهیل مسیرهای مشخص عصبی، کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی می شوند.